OrauaDiſtinctioperficitur ⁊c.: virtus enim inamplius confirmetij. Corinth̓. xij. Et ſequitur. libenter gloriabor in infirmitatibusmeis; ſed mentis ⁊ corporis modo predicto/ vt inhabitet in mevirtus chriſti. Licet ergo alijs varijs modis poſſint homines admoneri; quia tantū de illis Gregorius ſcd̓o paſtoralium ſufficienter tractat; hec ad preſens ſufficiant.Pars Quarta. Diſtinctio Prima. Capitulum Primum De re publica eccleſiaſtica de cieris in cominum.¶ Remiſſis igit̉ varijs auctoritatibusnarrationibus ⁊ exemplis: ex qͥbuseuangelicus p̄dicator poteſt habereoccaſionē inſtruendi homines illiteratos/ ꝯferendi cū eis edificatorie ẜmdiuerſitatē dignitatū graduum ſiueſtatuū/ ⁊ mīſteriorum. Siue quantūid ꝯditōes eoꝝ abſolutas ⁊ ꝓpriasſiue diſtinctas vt in pͥma ꝑte. SiueUqͣntū ad ꝯmunes ꝯditiones ī ſinguliste. In hac ꝑte ſūmo magiſtro dirigēte colligant̉ auvt in t̓cictoritates narratōes. et exēpla qͥbus p̄dicator apl̓icus ampliusvtiliter poteſt habere occaſionē informandi homines litteratos ⁊eccleſiaſticos; ⁊ vtiliter conferendi cum eis.Capitulum PrimumU quia ex talibꝰ ꝑſonis ꝯſiſtit reſpublica eccleſiaſtice;cuius caput eſt ſummus pontifex; ꝓut ait Hugo. ij. deſacramētis; ꝑte. ij. c. iiij. Ꝙ ſpiritualis poteſtas caputhabet ſummū pontificem. ipſi ſummo pontifici poſſunt ad aptari q̄dicta ſūt ſupͣ ꝑte prima. De capite reipublice ciuilis ſcꝫ principe⁊ eo excellentius ⁊ perfectius; quo ipſe ſummus pontifex caputeſt omnium: ⁊ ea que dicta ſunt de oculis ⁊ auribus corde manibus ⁊ pedibus poſſunt ad aptari membris reipublice eccleſiaſticeEt eo ſimiliter perfectius quo poteſtas ſublimior eſt; ⁊ perfectior. Prout ait Hugo vbi ſupra. Spiritualis poteſtas terrenam poteſtatem; ⁊ inſtituere habet vt ſit ⁊ iudicare habet ſi bona non fuerit; ⁊ tanto dignior quam terrena; quanto ſpirituprior tempore ⁊ maior dignitate
