Diſtinctio Vltima do. qn̄ quilibet electus intrabit ī gaudiū dn̄i ſui. tunc enī gauden tes intrabūt in gaudiū/ non gaudiū in ſeip̄os tantū; vt ait Anſꝫ helmꝰ ꝓſolog. in fine vbi multū de hoc. Quantū enī gaudiū erit glorie cōditoris aſſiſtere/ p̄ſentē vultū dei cernere; ait gregoriꝰ omelia. xxij. li. ij. Ibi enī erūt beati ī feſto ſiue in gaudio eterno ꝓut ait augꝰ ſuꝑ Ioh̓eꝫ ome. xxviij. Dies feſtꝰ meꝰ ait filius dei gaudiū ſine fine: eternitas ſine labore/ ſine nube ſerenitas Et de hoc Augꝰ de ciui. dei vltimo ī fine. Quanta erit felicitas vbi nullum erit malum; vbi nullum latebit bonuꝫ ſequit̉ Perfecte vacabimus ꝑfecte videbimꝰ. quia ip̄e ē deus qui eſt etatū finis dieꝝ; ip̄e finis erit deſiderioꝝ; qui ſine fine videbit̉/ ſine faſti­dio amabit̉/ ſine fatigatōe laudabit̉. hoc munus/ hic affectus: hic actus ꝓculdubio erit omnibus ſicut vita eterna cōmunis. vt ait ibideꝫ Augꝰ. Beati enī qui habitāt in domo tua dn̄e in ſecula ſe culoꝝ laudabūt te ait ꝓpheta. Et in hoc finis p̄miſſe collectōnis Si qui vero iuniores p̄dicatores dignent̉ p̄miſſa reſpicere in de ſumere occaſioneꝫ cōferendi varijs hominibꝰ vtiliter/ que ſunt dicta ruditer corrigant caritatiue/ que ſunt omiſſa ſuppleāt ꝑfecte; que ſunt ſuꝑflua diminuant ꝓuide; indulgeāt collectori predictoꝝ; penſando eiꝰ dem affectū ī colligendo p̄dicta puerilia; ad dandam occaſionē p̄dicatoribus. recogitent ad menſam tabernaculi ſolum ponebant̉ phyale ſed thyati Exodi. xxv. Quia ſolum ī doctrina ſacri eloquij ſunt exhibenda magna et archana que delectant; ſꝫ etiā parua que etiā guſtū noticiā pre ſtant; ait gregoꝰ moraliū. ij. Et exemplo ph̓oꝝ qui primo ru­dia tradiderunt; quibus alij ſuccedentes ſubtiliora inuenerūt. ſic inſpiciens ꝓceſſum huiꝰ collectōnis ſubtiliora doctiora vel de­cora vtiliora ſaluatoris noſtri grā illumināte ſtudeat inuenire Digore motoris pͥmi immobilis; nullā magnitudinē habentis explicit Galenſis ſumma venuſtiſſima atqꝫ lepidiſſima: ſūma collectionū alio nomīe ſiue cōmuniloquiū vocitata. dogmatū varios inicrocoſmi gradus ac ſtatꝰ reſpicientium cōplexiua. Ab Anthonio Sorgopidanū auguſtenſeꝫ; ob dei gloriam; amplioremqꝫ eccleſie fructificatōꝫ artificialiter effigiata. Le gis gratie anno. M. CCCC. lxxv. Laus ſummo pͥncipi; eiuſqꝫ gl̓oſe genitrici.