DiſtinctioQuintaValentiores voces apud aures nō faciūt verba: ſꝫ deſideria Ideode moyſe exo. xiiij. Quid clamas ad me. et de anna pͥmi Regumprimo Ꝙ non loquebatur. igitur dicitur Math̓. vi. intra incubiculum et clauſo hoſtio ora patrē tuū. De neceſſitate vero orationis; et iugitate vel iugitudine ſiue cōtinuatione. ait ſaluator lucexviij. Oportet ſemꝑ orare et non deficere Et primo theſẜ. v. Sine intermiſſione orate Semꝑ inquit. pͣs. laus eiꝰ in ore meo. ⁊nomine orationis intelliguntur bona oꝑa ẜm glo. ibidem/ vt aitAugꝰ. de ꝑfectione iuſticie Quia oratio dicitur oris ratō ſancti deſiderij Cōtinue ergo debet religioſus orare; modis dictis Siue actualiter orādo. ꝓut oratō dicitur oris ratio ẜm qd̓ ait Caſſianꝰ ſuꝑ. pͣs xliij. Siue mentaliter deſiderādo/ ꝓut ait pͣs. deſiderium pauperum exaudiuit dn̄s Siue bene operādo/ ꝓut ait glo.ſuꝑ illud luce ſupra dictum Non deſinit orare: qui non deſinit bn̄facere; prima Corī. vij. Gratias ſemper agentes ꝓ vobis; ſuperquod haijmo Ꝙ ꝓpter aſſiduitateꝫ quā ꝑ ſingulos dies noctesqꝫreferebat: hoc ait qd̓ in ſcripturis patrum legimus/ ꝙ apoſtolusvſqꝫ ad quintaꝫ horā labori manuū inſiſtebat; et ab illa vſqꝫ ad decimam predicationi oꝑam dedit/ et poſt illam procurabat pauꝑum ⁊ peregrinorum hoſpitalitateꝫ: ſuiqꝫ corporis neceſſitateꝫ ꝑnocteꝫ vero orationi inſiſtebat: ꝓpter ergo aſſiduitateꝫ predictorum/ ait ſe ſemꝑ gratias agere/ vt dictuꝫ eſt Et de neceſſitate iugis orationis. ait Criſo. ſuper/ Matheū omelia viceſimaſcd̓a: ꝙſic eſt de oratione ſicut de reſpiratione/ vt enim ſemꝑ indigemusreſpiratione; ſic ⁊ oratione Et ſi nō haurimus a deo ſcꝫ bona noſtra eſt incuſatō Eſt auteꝫ oratō ſimilis kathene vel funi pendēti de petra/ vt ait dyoniſius de diuinis nominibꝰ c. iij. Sicut enimhomo aſcēdit per talem funem ſuperius; ſic aſcendit homo ad deūper oratōnem vt dictuꝫ eſt Et ideo ſancti patres iugiter orabātvigilando in oratōibus ẜm preceptū ſaluatoris Math̓. xxvi. etbtī petri. pͥme pe. iiij. Digilate ī oratōne et hoc in ſpū ⁊ veritateIoh̓. iiij. vnde ⁊ ſaluator in oratōne pernoctauit Math̓. xviij. ⁊luce. v. ſiue cōtra mala imminētia ſiue ad dona poſtulanda ſicutfecit moyſes ſtans ſupra verticem collis ſub cuius manū fuit lapis ſuppoſitus; ne laxeretur exodi. xvij. ſuper qd̓ Ioh̓. Criſo. inſermone de oratōne bene Narrat̉ etiā ī vitis patrū ꝑte vltīa; ꝙcū iulianꝰ apoſtata miſit demonē quendaꝫ vt portaret ſibi reſpōſū ab oriente; qui tranſienſ ſuꝑ locū in quo erat publiꝰ monachꝰ
