Sermouare ad deū vt ꝓfugi ad montē ī quēfagiamꝰ. vn̄ videmꝰ ꝙ qn̄ homo eſtin terra inimicoꝝ et vndiqꝫ vallat̉ etvidet altū montē et caſtꝝ forte in eocogitat vtinā eſſes in tali monte tūcvelles bene effugere manus inimicorū: ita nos cū ſumꝰ in terra malaꝝ cogitationū debemꝰ igit̉ leuare oculosmentis cū fidutia cordis ad montemeternitatis. ſicut hodie canimꝰ in officio miſſe Qui cōfidūt in dn̄o ſic̄ mōsſyon nō cōmouebit̉ in eternū. qui habitat in hieruſalē ciuitate celeſti vbinullus dolor vbi nulla mors vbi nulla diſcordia vbi nulla ſenectus Debemꝰ igit̉ ad deū oculos leuare vt mittat nobis auxiliū psͣ. Leuaui oculosmeos in montes vn̄ veniet auxiliummihi. Auxiliū meū a domino ⁊c̄. Dequo legimꝰ hyſtoriā in li. de picturisꝙ erat quidā rex potens et diues habens duas ciuitates vnā in tuto et altomonte et aliā in valle ab inimicisvallatā et habuit duos filios vnꝰ habitabat cū patre in tuto monte. aliusin valle obſeſſa. leuauitqꝫ oculos filius in valle et clamauit ad patrē proauxilio. et pater ſcripſit quattuor lr̄asPrima erat pctm̄ et immunditiā relinque ⁊ honeſtatē aſſume ⁊ ſtatim teliberabo Scd̓a litera erat talis Dilige deū tuū ex toto corde tuo. qm̄ adſil̓itudinē ſuā te creauit. Tertia litteraerat. ſine amore non poteris ſaluariꝓpter carentiā em̄ amoris hō perit.Quartā litterā miſit ſibi ꝑ ꝓpriū filiūquē habuit apd̓ ſe. et tenor litere erattalis. De omībus tuis nihil peto niſivt me diligas ſicut tuū germanū. Adꝓpoſitū. ille rex diues eſt deꝰ pater q̄habet ciuitates videlicet celi et mūdivna ⁊ tuta ī alto loco ſcꝫ mōte ad quēxx.ocl̓os nr̄os ſubleuare debemꝰ ⁊ auxilium petere hic habuit duos filios ſcꝫieſum xp̄m ⁊ humanā naturā in md̓oNunciauit igit̉ d̓s pr̄ hūane nature ꝑtres nuncios. Primꝰ fuit abraam patriarcha cui mādauit ſic vt tenet prīalitera pctm̄ et immundiciā fuge ⁊ hocfecit et filij eius ad multa tꝑa Scd̓usnūcius fuit moyſes et ille fuit cū dn̄oin monte ſyna ⁊ accepit tabulā quaſilr̄aꝫ ſcriptā digito dei viui et ille prīonunciauit lege dilectiōis. qꝛ ad imaginem dei creatꝰ eſt. vt patꝫ in Gen.i.Terciꝰ nuncius fuit hieremias ꝓpheta quē deus ſanctificauit in vtero materno qui dixit Sine amore nō poteris ſaluari ꝓpter carentiā cuiꝰ homoperit. Quartā lr̄am miſit ſibi ꝑ ꝓpriūfiliū ſuū de monte eterno qui ip̄m hominē redemit ſuo ꝓprio ſanguīe ⁊ illeerat tenor ſue littere de oībꝰ nihil alid̓peto niſi vt me diligas ſicut tuū germanū et ſic eſt ꝙ debemꝰ oculos ſubleuare ad deū ſicut ꝓfugi ad montemin quē fugiamꝰ. Tercio debemꝰ oculos ſubleuare vt ꝑſecuti in liberatorēin quē ſperamus Uidemꝰ nāqꝫ ꝙ hodie pauꝑes iuſti et ſimplices a malisꝑſequūt̉ diuerſimode velut verꝰ heres filiꝰ abrae a ſpurio iſmahele verꝰheres eterni regni eſt iuſtꝰ et iō eijcit̉ſpuriꝰ filiꝰ ancille et hoc on̄dit epl̓ahodierna q̄ ſumpta eſt d̓ geneſi ⁊ paulus ponit eā ꝓ exemplo ꝑſecutiōis iuſtoꝝ et ꝯdēnatiōe maloꝝ. d̓r ꝙ abraahabuit duos filios vnū de ancilla etaliū de libera.i. de vxore ꝓpria ſꝫ cumeſſent ambo ꝑuuli iſti pueri veꝫ yſa acverꝰ heres ⁊ liber et iſmael ſpuriꝰ luſer̄t in domo ⁊ ſpuriꝰ ꝑcuſſit veꝝ heredē qd̓ eiꝰ mr̄ moleſte ferēs et tollēsfiliū ſuū in gremium dixit ad abraam