Seite
Sermo. xp̄c accepit baculū id eſt ſanctam cru cem. et cum leone et vrſo pugnauit ⁊ eos ſuꝑauit. et oues captas in limbo ſedentes ad quinqꝫ milia annoꝝ libe rauit et libertati reſtituit. vnde Psͣ. Eduxit eos d̓ tenebris et vmbra mor tis et vincula eoꝝ diſrupit et liberati dedit. ergo xp̄c bonus paſtor oues ſuas liberauit. vt eas quaſi ſuas in li bertate poſſideat. Quarto dico ꝙ xp̄c paſtor bonꝰ paſcit oues ſuas fru ctuoſe vt eas alliciat. paſcit eas oues id eſt fideles diuerſis cibarijs. Prīo cibo naturali. vt fructꝰ terre et arbo rum ꝓ nobis ꝓducendo vt nos pa­ſcat. Un̄ ait Leui. xvi. Dabo vobis pluuiā ſerotinam. et imbrem matuti­num. et terra gignet fructus ſuos. et arbores pomis replebunt̉. Secūdo paſcit eas de carnibus pecoꝝ diuer­ſorum. vnde psͣ: Omnia ſub pedibꝰ eius oues et boues vniuerſas inſuꝑ ⁊ pecora cāpi volucres celi et piſces maris. Tercio paſcit oues eius pane ſancte doctrine verbi dei. Eccle.i. Ci bauit eos pane vite et intellectus. Quarto paſcit oues eius cibo ſacra­mentali. Ioh̓. xi. Caro mea vere eſt cibus et ſanguis meus vere eſt potꝰ. Huius legimus figurā in Exodo. iij. ca. ꝙ moyſes paſcebat oues et mina bat eas ī interiora deſerti et ibi paſce bant̉ in herbis virentibꝰ. Ita chriſtꝰ minat gregem ſuaꝝ ouiū in interiora deſerti id eſt ad ſolitariam vitā. vitaꝫ huiꝰ mundi fugiendo. et ibi in herbis virētibꝰ id eſt in duodecim articulis fidei quibus homo vireſcit in virtuti bus Et ſicut moyſi ibi loquebat̉ ieſus ita loquit̉ ſuis ouibus inſpiratiōibꝰ diuinis. De iſtis paſcuis vberrimis xxxi. ait ī libro Ezech.xxviij. Ego requirā oues meas et paſcam eas in montibꝰ iſrael. et ibi vireſcunt in herbis viren tibus Quanto em̄ montes ſunt alcio res tanto flores et herbe dulciores ꝓpter rorem qui cicius cadit in mon­tes qͣꝫ in valles. et oues libentius co­medūt in montibus qͣꝫ in vallibus. et lac eo dulcius eſt ꝓpter herbas mon ciū Ita ſpūaliter qͣnto alcius hō aſcē dit montem ꝯtemplatiōis. tanto dul cius paſcit̉ in diuinis. et qͣnto magis tendit ad ima cōuallium. tanto minꝰ capit de dulcibus Et ideo monet ip̄e ꝓpheta yſaias om̄s oues atqꝫ fideles xp̄i dicens. Uenite aſcendamus ad montem dn̄i et ibi paſcua inueniamꝰ Ergo dn̄s noſter ieſus xp̄c paſtor bo­nus qui etiā ſuas oues ſignat. prote­git liberat et paſcit ⁊cͣ. Poſt octauas paſche Dn̄ica Iubilate Sermo. xxxi. A a vero conteſtabimini ſed triſticia veſtra vertet D in gaudiū. Ioh̓. xvi. Nota ꝙ quattuor ſunt ſtulticie ꝓpter quas homo ſepe contriſtat̉. Prima eſt ho­minem in tali ſtatu viuere in quo nō audet mori. vnde ait Eccl̓. Mors nō tardat O mors qͣꝫ amara eſt memo­ria tua. Secunda eſt pro viliſſima re vitā exponere ſicut naboth. iiij. Reg. Expoſuit vitam ſuā ⁊ ꝑdidit ꝓ parua vinea. nam rex vocauit eum et dixit. Da mihi vineā. reſpondit. nolo. tūc miſit falſos teſtes et eū lapidare fecit et ſic triſtabat̉. Tercia eſt inter bonū et malū eligere malū et bonū ſperne re. ſicut fecit moyſes cui rex pharao