¶ Sermo.poſuit coronam ſuꝑ caput eius cū adhuc eſſet puer et proiecit coronā. tūcaccepit carbonem ignitū et aurum etp̄buit puero ⁊ puer elegit carbonemet omnes dixerunt. Stulticia ſua eſt.Quarta ſtulticia eſt qn̄ homo vendithereditatem paterna pro cipho pleno lentibus. ita fecit eſau. vendidit eīprimogeniturā fratri ſuo iacob ꝓ vnaſcutella plena lentibus. vt ptꝫ Gen̄.Ita ſpūaliter qui nūqͣꝫ cogitat d̓ morte ſed ſemꝑ gaudet de vanitatibus.ſepe ex hoc triſtatur. Itē homo ſepegaudet coronans ſe corona ſuꝑbie ⁊perdit coronā glorie. Item homo ſepe vendit benedictōem celeſtis hereditatis pro gaudio vanitatis. ſed xp̄cp̄monens ſuos diſcipulos ne ip̄i ſtult: in his agerent: ſed melius eſſet eishic modicū triſtari et poſt hanc vitaꝫeternaliter gaudere. et ideo ait vt ſupra. Uos vero cōtriſtabimini et mūdus gaudebit. ſed triſticia veſtra vertetur in gaudiū. vt patet in euāgelio.Dixit ieſus diſcipulis ſuis in cena.Modicū iam et non videbitis me etiterū modicū et videbitis me. qꝛ iamvado pro vobis in mortem. et iterūqn̄ reſurgo iterū videbitis me. et inaſcenſione mea qn̄ vado ad patrem.dixerūt ergo diſcipuli adinuice. quidhoc eſt ꝙ dicit nobis modicum et nōvidebitis me. et iterū modicum et videbitis me qꝛ vado ad patrem. dicebat ergo Quid eſt ꝙ dicit nobis modicum. neſcimus quid loquit̉ et nonintelligimus. Cognouit aūt ieſus ꝙvolebant eum interrogare ⁊ dicit eisde hoc queritis inter vos qꝛ dixi vobis modicum et non videbitis me etiterū modicum et videbitis me. amēxxxi.dico vobis qꝛ plorabitis et flebitisvos in hoc mundo ꝓpter ꝑſecutiōesmundi. et mundani gaudebunt quiavos ꝑſequent̉. vos aūt contriſtabimini ꝓpter mortem meā. ſed triſticiaveſtra vertet̉ in gaudium qꝛ videbitis meā gloriam. vnde dica vobis parabolam. Mulier cū parit triſticiā hꝫqꝛ venit hora eiꝰ. de qua ait pater inGen̄. ad euam. In dolore paries filios tuos. Cum aūt peperit pueꝝ iamnon meminit preſſure ꝓpter gaudiū.qꝛ natus eſt ei paruulus in mundumpulcer ſcd̓m imaginē eius et creatoris. Et vos igit̉ nūc triſticiā habetisiteꝝ aūt videbo vos ⁊ gaudebit corveſtrū et gaudiū veſtꝝ nemo tollet avobis. qꝛ eternaliter mecū gaudebitis. Nota ꝙ quatuor genera hoīm triſtantur ꝓpter quattuor cauſas. Primi ſunt penitentes qui triſtant̉ d̓ peccatoꝝ cōmiſſiōe Secūdi ſunt in md̓ogaudētes q̄ triſtant̉ de gaudij amiſſione. Tercij ſunt fortunati de fortunemutatiōe. Quarti ſunt ypocrite quitriſtant̉ de vultus exterminatiōe. primo dico ꝙ penitētes triſtant̉ de peccati cōmiſſiōe. et eſt bona cōtriſtatio.qn̄ homo cogitat. Ecce tu deū offendiſti tuū creatorem ⁊ ꝓpter hoc triſtatur. Unde ait dauid poſtqͣꝫ peccauitin psͣ. Quare triſtis es anima ⁊ quare cōturbas me Spera in deo qm̄ adhuc cōfitebor illi vt mihi pctā mea dimittat qꝛ miſeratiōes eius ſuꝑ omniaoꝑa eius. de iſta cōtritiōe anime penitentis legimus figuram in antiquislibris iudeoꝝ ꝙ erat quedam pulcrapuella cuidam magno prīcipi deſpōſata et illa reliquit ſuū principē et adheſit cuidam malo tyranno. propter
