GermoCunqꝫ igitur ignacius obiret. tortores memores ſunt verbi illius et cor eius euellerūt ⁊ ſcindentes ꝑ mediū inuenerūt in eo aureis litteris ſcriptum hoc dulce nomen ieſus. Und̓ ex hoc plurimi crediderūt. Scd̓o ꝑ hoc dulce nomen cecis datum eſt lumen ⁊ claudis greſſus. vtꝫ in actibus apo ſtolorū vbi legit̉ quia cū claudꝰ quidam in hieruſalē peteret eccleſiam ab introeūtibꝰ in templū contigit petrū et ioh̓em ibi aſcendere. qui cū ab eis aliquid peteret. reſpōdit petrus. Au rum et argentū non eſt meū qd̓ autē habeo tibi do. in noīe dn̄i noſtri ieſu xp̄i ſurge ⁊ ambula. qͥ ꝯtinuo ſurrexit ſanus et ambulauit. Tercio hoc dulce nomen ieſus liberat hoīem a pecca tis qꝛ ieſus d̓r. nam ꝑ illud nomen ac cepimus remiſſionem pctōꝝ. Augꝰ. Quid eſt ieſus niſi ſaluator. ergo bo ne ieſu ꝓpter teip̄m eſto mihi ieſus.i. ſaluator. Noli dn̄e ſic attēdere ad ma lum meū vt obliuiſcaris bonum tuū. Quarto ⁊ vltimo hoc nomē ieſus ad iuuat hoīem ꝯtra inſultꝰ demonum. de virtute huiꝰ melliflui nomīs dicit petrus rauenen̄. hoc nomen ieſus de dit cecis viſum. claudis greſſum. mu tis ſermonem. ⁊ mortuis vitam totā qꝫ ptātem dyaboli virtus huius dul ciſſimi noīs effugauit de obſeſſis corporibus. ꝙ aūt hoc nomē benedictū ieſus adiuuat hominē ꝯtra inſultos demonū hoc patꝫ. Exemplū legit̉ cū btūs patriciꝰ p̄dicarꝫ ꝑ yberniā roga uit dn̄m vt on̄deret aliqd̓ ſignū ꝑ qd̓ homīes territi agerent pnīam ⁊ certe aꝑuit puteus maximꝰ. Reuelatū eſt ei ꝙ ibi eſſet locus purgatorij. in quē ſi aliquis deſcēdere vellet ꝓ peccatis Lxxi ſuis alia ſibi nō reſtaret pena. Qd̓ au dientes multi ingrediebāt̉ qͥ nunqͣꝫ ſunt reuerſierat ibi qͥdam nobilis nō mine nicolaꝰ: q̄ in hūc puteū deſcēde re voluit ꝓpter multitudinē pctōꝝ ſu orū ne in aliū veniret locū tormētoꝝ Ecce hic inuenit in via qd̓dam orato riū albis monachis repletū qͥ dixerūt Eſto ꝯſtans qꝛ multa tētamenta ſuſti nebis. ⁊ ergo quociēſcūqꝫ ſenſeris te afflictum. ꝓtimus clama. Diuua me dn̄e ieſu xp̄e ⁊ miſerere mei. ⁊ ſtatim adiuuabit. Cunqꝫ ab eis ꝓceſſiſſet ſubito demones tanqͣꝫ beſtie ſibi occur rerunt mugiētes ꝯtra eū. Cum ſic ait Adiuua me dn̄e ieſu xp̄e et miſerere mei. et ſic euaſit a beſtijs. Abinde aūt ꝓgrediens vidit magnū ignē. in quē cū ip̄e ꝑ demones ꝓijectꝰ fuiſſet ſubi to clamauit. ⁊ ſtatim ignis extinctꝰ eſt ꝓcedens vltra vidit ꝓfundū puteum de quo exiuit fumꝰ ſulphureus ⁊ clamor maximꝰ. in quē cū ip̄e ꝓiectus fu iſſet clamauit vt ſupra ⁊ ſtatim libera tus eſt. Tandē vidit quendā ſtrictum pontē ſub quo fluuius currebat igne us. quē cū tranſire deberet. a demoni bus eſt in eo tractus ꝑ pedes. quare ſtatim clamauit. ⁊ ſic ꝑ auxiliū huiꝰ benedicti noīs vltra pontē ꝑuenit vſqꝫ ad quendā campum mira a ſuauitate florum decoratum. viditqꝫ ī eo duos iuuenes albis veſtitos qͥ eū duxerūt in quondam ciuitatem quam paradi ſuum dixerunt Iſte autem nicolaus re diens ad vitam poſt ſpatium trigīta dierum peracta penitentia. per hoc benedictum nomen ieſus in ꝑadiſum ꝑuenit. Ad quod nos ⁊cͣ.