Tercius De codicillis. qꝫ in finē ti. ſic lr̄a plana eſt caſus pla niſſimi ſunt. De codicillis Rubrica. Ontinuatio iſtius rubrice ad ſu periora patet in hūc modū. Su pra tractauit iuſti. de fideicō. gnalibus qͣꝫ ſpecialibus: ſꝫ qꝛ fidei. pri mo in codicillis relinq̄bant̉: idcirco pꝰ ma teriā fideicō. de codicillis tractare intēdit vn̄ de his dicturus ſubijcit rubricā de co­dicillis. vel pōt alio ꝯtinuari ꝓut in apparatu coī ꝯtinet̉. dicit ergo an̄ auguſti tꝑa in hoc ti. ita ꝓcedit. primo det̓minat qn̄ prīo ius cōdicilloꝝ in vſu ceꝑit qͥs primo codicil. introduxit qͣlit̓ auto. cōdi cil. fuit data. ſcd̓o deter. qͥs pōt facere co­dicil. tercio deter. de ptāte effectu cōdi­cil. aſſignādo dr̄am int̓ teſtm̄ codicilloſ et ẜm hoc diuidas ti. in tres ꝑtes planꝰ erit. quarū prima ꝑs durat vſqꝫ ad illum .§. Non tm̄ aūt. ibi incipit ſecūda durat vſqꝫ ad illū.§. Codicillis aūt hereditas. ibi tercia vltima durat vſqꝫ in finē ti. Po. igit̉ ſic ca. in prima ꝑte. dn̄e video vultis tractare de codicill̓: dicatis igr̄ ſi placet qn̄ primo ius cōdicilloꝝ in vſu ceꝑit qͥs primo introduxit codicillos. Ad hoc rn̄det imꝑator. amice ius codicil. temꝑibus diui auguſti primo in vſu ce pit: nam certū eſt an̄ auguſti tꝑa ius cōdi cilloꝝ in vſu fuiſſe: ſꝫ primo lucius len tulus ex cuius ꝑſona etiā fidei. ſumpſe runt originē cōdicillos introduxit. cuꝫ p̄dictus lucius lētulus in affricā diem ex tremā clauderet quoſdā ſcripſit codicilloſ teſtō ſuo ꝯfirmatos qͥbus rogauit augu­ſtum fideicō. vt aliqͥd faceret: diuꝰ auguſtus volūtatē ſuā in cōdicillis ꝯten tam impleuiſſꝫ: poſtea ceteri auto. princi pis ſecuti fidecō. p̄ſtabāt filia eiuſdem lentuli legata in cōdicillis pr̄is ſui cōten ta ſoluit: ad quoꝝ p̄ſtationē diuꝰ auguſt iuriſprudētes ꝯuocauit int̓ quos erat tre­bacius cuiꝰ tūc autoritas maxīa hēbatur. et ab ijſdē iuriſcon. q̄ſiuit an̄ vſus cōdicil loꝝ reciꝑe poſſꝫ an̄ diſſoni eēnt codicilli iuri rōni. dr̄ trebaciꝰ rn̄diſſe auguſto vtiliſſimū neceſſariū fore vſuꝫ cōdicillo maxīe ꝓpt̓ longas magnas ꝑegri­natōes apud veteres fuiſſent vt ſi qͥs te ſta. ſolēne ꝓpt̓ impotētiā facti facere non poſſꝫ: faceret ſaltē codicillos qͥbus vltimā volūtatē d̓clarare. vn̄ poſt illa tꝑa etiā labeo iuriſc. codicillos feciſſꝫ nemi du biū erat qͥn codicilli iure optio admitterē tur. hec dn̄r in prīa ꝑte vſqꝫ ad illum.s. tm̄ aūt. Hic incipit ſcd̓a ꝑs in ſic po. ca. Dn̄e vidimus prīo lucius lentu lus fecit codicillos teſto ſuo confirmatos nūqͥd igit̉ requirit̉ de neceſſitate fiat te ſta. ad hoc poſſint valere codicilli. Et rn̄det. tm̄ facto teſtō pōt qͥs co dicillos facere ſꝫ etiā inteſtatus decedens codicillos facere pōt in eis fideicō. reli­quere. pap̄. tn̄ ait cōdicillos an̄ teſim fac­tos alit̓ iur. neceſſitatē hr̄e: niſi poſtea ſpeciali volūtate teſtatoris in teſtō ꝯfir­ment̉. ſꝫ diuus ſeuerus anthoninꝰ reſcri pſerunt ex codicillis an̄ teſtm̄ factꝭ poſtea effectu fideicō. petu lꝫ in teſtō ſubſecu­to fuerint exp̄ſſe ꝯfirmati. ſi tn̄ appare at teſtatorē poſt fctōs cōdicillos facit te ſta. a volūtate in codicill̓ exp̄ſſa receſ­ſiſſe ita ē neceſſaria ſpālis ꝯfirmatio ſꝫ ſufficit ſi appareat de ꝯtraria volūta te teſtatoris. hec dn̄r in ſcd̓a ꝑte vſqꝫ ad illū.§. Codicill̓ aūt hereditas. Hic inci­pit tercia ꝑticula in ſic po. ca. Dn̄e vi deo cōdicilli an̄ teſtm̄ poſt teſtm̄ fieri pn̄t ab īteſtato: ſꝫ nūqͥd eandē ptātem hn̄t cōdicilli quā teſtm̄ Ad rn̄det īmo codicilli ī multꝭ differ̄t a teſtō. heredi tas em̄ in cōdicill̓ nec directo dari nec adi mi pōt. hoc ſtatutū ē neius teſtōꝝ et codicilloꝝ cōfundat̉. vn̄ nec exheredatio directo in codicill̓ ſcribi pōt: ſꝫ oīa ſup̄di­cta ī teſtō fieri pn̄t. ſꝫ lꝫ in cōdicill̓ heredi­tas directo dari poſſit: in ill̓ tn̄ fidei. iure relinqui pōt. Item nec ꝯditio heredi inſtituto in cōdicillis adijci pōt: nec eti­am ſubſtitutio directo fieri: ſoluꝫ in predictis differunt codicilli a teſtamento