Tercius De codicillis. qꝫ in finē ti. ⁊ ſic lr̄a plana eſt ⁊ caſus pla niſſimi ſunt. De codicillis Rubrica. Ontinuatio iſtius rubrice ad ſu periora patet in hūc modū. Su pra tractauit iuſti. de fideicō. tā gnalibus qͣꝫ ſpecialibus: ſꝫ qꝛ fidei cō. pri mo in codicillis relinq̄bant̉: idcirco pꝰ ma teriā fideicō. de codicillis tractare intēdit vn̄ de his dicturus ſubijcit rubricā de codicillis. vel pōt alio mō ꝯtinuari ꝓut in apparatu coī ꝯtinet̉. dicit ergo an̄ auguſti tꝑa in hoc ti. ita ꝓcedit. primo det̓minat qn̄ prīo ius cōdicilloꝝ in vſu eē ceꝑit ⁊ qͥs primo codicil. introduxit ⁊ qͣlit̓ auto. cōdi cil. fuit data. ſcd̓o deter. qͥs pōt facere codicil. tercio deter. de ptāte ⁊ effectu cōdicil. aſſignādo dr̄am int̓ teſtm̄ ⁊ codicilloſ et ẜm hoc diuidas ti. in tres ꝑtes ⁊ planꝰ erit. quarū prima ꝑs durat vſqꝫ ad illum .§. Non tm̄ aūt. ibi incipit ſecūda ⁊ durat vſqꝫ ad illū.§. Codicillis aūt hereditas. ibi tercia ⁊ vltima ⁊ durat vſqꝫ in finē ti. Po. igit̉ ſic ca. in prima ꝑte. dn̄e iā video ꝙ vultis tractare de codicill̓: dicatis igr̄ mͥ ſi placet qn̄ primo ius cōdicilloꝝ in vſu eē ceꝑit ⁊ qͥs primo introduxit codicillos. Ad hoc rn̄det imꝑator. amice ius codicil. temꝑibus diui auguſti primo in vſu eē ce pit: nam certū eſt an̄ auguſti tꝑa ius cōdi cilloꝝ in vſu nō fuiſſe: ſꝫ primo lucius len tulus ex cuius ꝑſona etiā fidei cō. ſumpſe runt originē cōdicillos introduxit. nā cuꝫ p̄dictus lucius lētulus in affricā diem ex tremā clauderet quoſdā ſcripſit codicilloſ teſtō ſuo ꝯfirmatos qͥbus rogauit auguſtum ꝑ fideicō. vt aliqͥd faceret: ⁊ cū diuꝰ auguſtus volūtatē ſuā in cōdicillis ꝯten tam impleuiſſꝫ: poſtea ceteri auto. princi pis ſecuti fidecō. p̄ſtabāt ⁊ filia eiuſdem lentuli legata in cōdicillis pr̄is ſui cōten ta ſoluit: ad quoꝝ p̄ſtationē diuꝰ auguſt iuriſprudētes ꝯuocauit int̓ quos erat trebacius cuiꝰ tūc autoritas maxīa hēbatur. et ab ijſdē iuriſcon. q̄ſiuit an̄ vſus cōdicil loꝝ reciꝑe poſſꝫ ⁊ an̄ diſſoni eēnt codicilli iuri nō rōni. ⁊ dr̄ trebaciꝰ rn̄diſſe auguſto vtiliſſimū ⁊ neceſſariū fore vſuꝫ cōdicillo rū ⁊ maxīe ꝓpt̓ longas ⁊ magnas ꝑegrinatōes q̄ apud veteres fuiſſent vt ſi qͥs te ſta. ſolēne ꝓpt̓ impotētiā facti facere non poſſꝫ: faceret ſaltē codicillos qͥbus vltimā volūtatē d̓clarare. vn̄ poſt illa tꝑa cū etiā labeo iuriſc. codicillos feciſſꝫ iā nemi du biū erat qͥn codicilli iure optio admitterē tur. ⁊ hec dn̄r in prīa ꝑte vſqꝫ ad illum.s. Nō tm̄ aūt. Hic incipit ſcd̓a ꝑs in qͣ ſic po. ca. Dn̄e vidimus ꝙ prīo lucius lentu lus fecit codicillos teſto ſuo confirmatos nūqͥd igit̉ requirit̉ de neceſſitate ꝙ fiat te ſta. ad hoc ꝙ poſſint valere codicilli. Et rn̄det ꝙ nō. nā nō tm̄ facto teſtō pōt qͥs co dicillos facere ſꝫ etiā inteſtatus decedens codicillos facere pōt ⁊ in eis fideicō. reliquere. pap̄. tn̄ ait cōdicillos an̄ teſim factos nō alit̓ iur. neceſſitatē hr̄e: niſi poſtea ſpeciali volūtate teſtatoris ⁊ in teſtō ꝯfirment̉. ſꝫ diuus ſeuerus ⁊ anthoninꝰ reſcri pſerunt ex codicillis an̄ teſtm̄ factꝭ poſtea cū effectu fideicō. petu lꝫ in teſtō ſubſecuto nō fuerint exp̄ſſe ꝯfirmati. ſi tn̄ appare at teſtatorē qͥ poſt fctōs cōdicillos facit te ſta. a volūtate in codicill̓ exp̄ſſa nō receſſiſſe ⁊ ita nō ē neceſſaria ſpālis ꝯfirmatio ſꝫ ſufficit ſi nō appareat de ꝯtraria volūta te teſtatoris. ⁊ hec dn̄r in ſcd̓a ꝑte vſqꝫ ad illū.§. Codicill̓ aūt hereditas. Hic incipit tercia ꝑticula in qͣ ſic po. ca. Dn̄e iā vi deo ꝙ cōdicilli an̄ teſtm̄ ⁊ poſt teſtm̄ fieri pn̄t ⁊ ab īteſtato: ſꝫ nūqͥd eandē ptātem hn̄t cōdicilli quā ⁊ teſtm̄ Ad h̓ rn̄det ꝙ nō īmo codicilli ī multꝭ differ̄t a teſtō. heredi tas em̄ in cōdicill̓ nec directo dari nec adi mi pōt. ⁊ hoc iō ſtatutū ē neius teſtōꝝ et codicilloꝝ cōfundat̉. vn̄ nec exheredatio directo in codicill̓ ſcribi pōt: ſꝫ oīa ſup̄dicta ī teſtō fieri pn̄t. ſꝫ lꝫ in cōdicill̓ hereditas directo dari nō poſſit: in ill̓ tn̄ fidei. iure relinqui pōt. Item nec ꝯditio heredi inſtituto in cōdicillis adijci pōt: nec etiam ſubſtitutio directo fieri: ⁊ nō ſoluꝫ in predictis differunt codicilli a teſtamento