Seite
Liber territo fuit integer ⁊ precioſior valde qͣꝫ eo tꝑe quo occiſus fuerit: tenet̉ quāti in ano ꝓximo p̄terito plurimi fuerit ⁊ non quā ti eo vie qͦ occiſus fuerit. ⁊ iō dicit̉ hec ac­tio penal̓ de ſui pͥmitiua natura qꝛ obli­gat delinquētē: nō tāti quāti damnū da­tū eſt: ſꝫ aliqn̄ longe pluris. Et propterea etiā in heredē nō dat̉. in eum aūt daret̉ ni ſi vltra damnū lis eſtimaret̉. hoc dicit et caue. qꝛ qͥdaꝫ volunt dicere ꝙ hec actio de ſui pͥmitiua natura n̄ ē penal̓ ſꝫ pēabil̓ ſo lū. Dn̄s aūt guido dicit hanc eſſe penalē de ſui pͥmitiua natura. ſic̄ ſatꝭ pōt ꝓbari per lrām iſtam: penalē aūt dicit eā eē. ve rum ē dicit ipſe in duplū. ꝙ aūt duplum p̄ſtet̉ in hac actōe hoc contingit per infi­ciationē: ⁊ ſic eſt penabil̓ in duplum ⁊ in pēali de ſui pͥmitiua natura ſꝑ intellige Illud nō ex verbis legis ⁊c̄. Scire dēt ꝙ nō ex verbis.l. ſꝫ ex int̓pretatiōe ē. vt ſi ali qͥs ẜuū meū occiderit iniuria nō ſolū act. l. acqͥl. fiet eſtimatio ẜui ꝑēpti ẜm qd̓ iam dictū ē. ſꝫ ⁊ oīs dāni mͥ in ſeruicio meo ꝑ illud corpus occiſum dati in alijs rebus meis. veluti ſi ſeruꝰ meꝰ īſtitutꝰ fuerit hr̄s ⁊ anteqͣꝫ hereditatē adiret ab aliqͦ fuerit occiſus nō ſolū corꝑis ẜui mei fiet eſtima tio: ſꝫ hereditatꝭ amiſſe eſt hn̄da rō. Ad hͦ etiā adiūgere poſſum ml̓ta alia exempla Si em̄ ex vno pari mularū vna occiſa fu­erit vel ſi ex qͣdrigis equoꝝ vnus occiſus fuerit: vel ex comedis vnus occiſus fuerit nō ſolū eſtimatio corꝑis ē habēda. ſꝫ ſi ꝑ vnius mortē alt̓ vel altera minus vtil̓ fa cta vel factus fuerit totiꝰ illius dāni rō eſt habēda. hoc dicit. Liberum ⁊cͣ. In iſto.6. vltīo dicit iuſti. ꝙ ſcd̓m ꝙ iā dictū eſt ſi ſer uus meus iniuria iā occiſus fuerit ſi volu ero ꝯͣ eū agere ad ꝓſequēdū damnum mͥ datū in ẜuo meo occiſo poſſū hͦ facere act. l. acquil̓. ex pͥmo capite. poſſum etiā ſi vo luero criminalit̓ ꝯͣ eū agere. vel poſſuꝫ eū accuſare. l. cornel̓. de ſicca. ⁊ hͦ intellige ſi doloſe eū occiderit. Secꝰ aūt ē ſi ſolū fuerit in culpa occiſor. ⁊ hoc dicit. Caput ſcd̓m ⁊c. Dixi iuſtiniano. Dn̄e ſatꝭ vidi de pͥmo capite: mō dicat̉ de ſcd̓o capite. Et rn̄det Frater caput ſcd̓m in vſu nō ē. ⁊ hoc dicit Capite t̓cio ⁊c. ſup̄ vidi de capite pͥmo ⁊ ſe cūdo. Reſtat videre de tercio capite. Et ſci re dēs ꝙ in capite t̓cio cauetur de omni dā nō de qͦ nō ē cautū in capite p̓mo. Unde terciū caput locū hꝫ cū aliqͥs ſeruum vel quadrupedē illā que pecūdū numero eſt vul nerauit vel occiderit. ⁊ ſic caue tibi qꝛ mors venit in iſto capite tercio ſicut in p̄­mo. ſꝫ nō in illis animalibꝰ in quibus ve nit in pͥmo. Itē damnū iniuria datū ī cer tis animalibus ⁊ in ceteris rebꝰ inanīatꝭ hoc tertio capite vindicat̉. vn̄ ſi qͥd fuerit ruptū vel fractū vſtū vel ceſum actio ex hͦ capite ꝯſtituit̉. Scire tamē d̓bes ꝙ plura verba hic poſuerunt iuris conditores qͣꝫ neceſſe fuerit. omnia em̄ v̓bo rupti ꝯtine­ri poterūt. Adhuc ēt ſcire dētis ꝙ ſi aliqͥs in alienū vinum vel oleum aliqͥd immi ſcuerit ꝑ qd̓ natura vini vl̓ olei corrumpa tur. hoc t̓cio capite. l. acquil̓. tenet̉: ⁊ hͦ dic̄ Illud palam ⁊c. ſicut in occiſione de qͣ in pͥmo capite tractat̉ ꝑ. l. acqͥ. pena īponit̉ ſi dolo vel culpa facta fuerit occiſio ⁊ alit̓ nō. Similit̉ ⁊ hic nō debēt puniri ꝓpt̓ dā num datū de qͦ in t̓cio capite tractat̉: niſi dolo vel culpa hoc factū fuerit. ⁊ hͦ dicit: Hoc tn̄ capite ⁊c̄. Scire debet ꝙ ī pͥmo ca pite punit̉ occiſor tāti qͣꝫti plurimi fuerit res in anno retro: ſed in t̓cio capite ſit eſti­matio quāti plurimi fuerit in.xxx. diebuſ retro. ⁊ nō reꝑitur hec dictio plurimi in hͦ tercio capite. Sufficit em̄ cām eſſe poſitaꝫ ī pͥmo capite. ītelligit̉ em̄ hec dictio qͣꝫplu rimi ⁊c. in pͥmo capite poſita ī tercio repe tita. hoc dicit. ſuꝑ iſto.§. queri ſolet cōiter ⁊ etiam in gl. de hoc ſit mētio: qͣre minus ſpaciū in t̓cio capite qͣꝫ in pͥmo apponitur Ad hāc queſtionē rn̄debat Io. d. ꝙ hanc queſtione ſoluit appollo. ⁊ hes notatū. ff. e. l.i. Dominus aūt azo dicebat: ꝙ primo capite tenetur qͥs ſolummō ꝓpter ſeruuꝫ occiſum vel qͣdrupedē. ſed in tercio capi­te tenet̉ qͥs ꝓpt̓ ſeruum vel quadrupedeꝫ vulneratū. ꝓpterea qꝛ qͥ pͥmo capite de­