Seite
De iureiurando. 2 3 Iuſiuran aliud excedat. dic ut in glo. quam vide. Qua Aximum. auꝫ eſt in­liter autem hoc procedat ꝙ vnum excedat ali­ductum ad lites finiendas. h. ud dicemus in ſingulis. ll. hic alle. in glo. Ad d. Quero. hic dicitur maxi vnum eſt tamen aduertendum. dicitur hic ꝙ muꝫ: cuius reſpectu dicitur? ℟. iuramentum tollit naturalem obligationem. reſpectu tranſactionis ⁊ rei iu­vtrum hoc ſit verum in quolibet iuramento. dicate: quia etiaꝫ illa ſunt reme Guil. de cu. dicit ꝙ loquitur hic de iuramento dia decidendarum litium: tamen non ita ma­voluntario ⁊ iudiciali quod habet conſenſum gna. Sed in quo conſiſtit iſta maioritas iura­partiuꝫ: merito tollit naturalem: ſecus in neceſ menti: videbis. jͣ. l. proxima: que ad huius de­ſario delato a iudice in defectuꝫ probationis: clarationem eſt facta. Secundo quero: quot quod non habet conſenſum partium quia non tuplex eſt iuramentum de quo tractatur in hoc tollit naturalem obligationem: ſicut nec ſentē­titu. certe Rubri. ponit tria que ex hac Rubri. tia: ut. l. iulianus. jͣ. de condictione inde. quod colliguntur. Primum eſt iuramentum conuē­mihi placet. Quidam tamen dicunt ꝙ ille tionale quod ex conuentione litigantium pre­qui non appellat a ſententia videtur conſenti­ſtatur: vt hic dicit tex. ⁊. l. iuſiuran. ꝙ ex conuen re: ut. l. ab eo. C. quomodo ⁊ quando iudex: ⁊ tione. jͣ. e. Aliud eſt iudiciale quod defertur a .l. hi qui ad ciuilia. C. de appella. ⁊ tantū opera parte parti in iudicio iudice approbāte: vt hic tur tacitus conſenſus quantuꝫ expreſſus: vt sͣ. in fi. Eſt tertium iuramentum neceſſariū quod titu.i. l. cum quid. ergo ⁊cͣ. Rn̄. ꝙ ille qui non pertinet ad litis deciſionem: ⁊ ē triplex. primo appellat non conſentit tacite: ſed lex fingit euꝫ quando defertur in defectum probationis: de conſentire. fictus autem conſenſus non tollit quo videbis in. l. admonendi. jͣ. e. ſecundo quā naturalem obligationem: vt dicta. l. iulianus. er do defertur iuramentum purgationis: vt. l. pre go ⁊cͣ. Nota ꝙ cum iuramentum defertur ſenti. C. de his qui ad eccle. confu. ⁊ in auc. no­ineſt condictio: vt incontinenti iuretur. Itē uo iure. C. de pena iudi. qui ma. iudi. tertio ē iu no. ꝙ quando iuramentum remittitur: habe­ramentum quod defertur pro lite examinanda tur perinde: ac ſi iuratuꝫ eſſet: ut. jͣ. eo. l. non erit ſeu pro re extimanda. de hoc loquitur titu. de .§. ſed neqꝫ. Quero vtrum iuramentum ha­in litem iu. beat executionem parataꝫ: ſicut ſententia: dico Ex. l. ſequenti. ꝙ ſic: vt. jͣ. eo. l. ſed ⁊ ſi poſſeſſori.§. pe. ⁊ expreſ Iuramentum ⁊ tranſactio in quo conueniant ſius. jͣ. de re iudi. l. poſt rem. aliquantulū tamen ⁊ diſconueniāt item iuramentum ⁊ ſententia: facit contra. jͣ. eo. l. iuſiuranduꝫ ⁊ ad pecunias ibi. Circa. Et an omne iuramentum tollat ob­.§. fina. ſed ibi videbitis: ⁊ ideo puto ꝙ ſi in fi­ligationem naturalem: ibi. Ad vnum. Et an ha ne contractus apponeretur iſta clauſula ⁊ poſt beat executionē paratam: ibi. Quero vtrum. predicta: quia de predictis poſſet dubitari di Dicit̉ hic ctus promiſſor detulit dicto ſtipulatori iuſiurā Uſiurandum.& iurame dum: vt ſi iurauerit ſe debere recipere ꝙ tenea tum eſt ſpecies tranſactionis: ⁊ ſic tranſ tur qui ſtipulator ſtatim ſibi delato iuramento actio eſt genus. Contra: immo eſt ſpecies ſe ſe debere recipere iurauit: tūc tale inſtrumentū parata a iuramento: vt vidiſtis. sͣ. l. proxima. de iure cōi mandaret̉ exe cutioni.ᵇ ⁊ miror ꝙ ideo habemus ſpeciales titu. de tranſac. ⁊ de b Execu­conſuetudo hūc modū nō adinuenerit. iureiuran. Solu. dicit glo. fateor ꝙ tranſactio tiōi. ADDE­Ex. l. ſequenti. poteſt accipi pro genere quaſi litis deciſio: ſic Fulg. idem In criminalibus an deferatur iuramentum: tenentē hic: loquitur hic. Item pro ſpecie ſeparata a iura­ibi. Quero vtrum. Et an in cauſa matrimonia­⁊ in. l. ſed ſi mento: ſic loquitur contrarium: quod no. quia poſſeſſori.§. li ſimiliter deferatur iuramentum: ibi. Quero ex hoc probatur ꝙ tranſactio eſt contractus ī­pe. jͣ. eo. pau. utrum in cauſa matrimoniali. Et quid in cauſa nominatus. nam ille contractus qui habet no­d̓ ca. ī. l. nā ⁊ monachationis: ibi. Quero quid. Et an iura­poſtea. jͣ. e. ⁊ men generis: nec habet aliquod nomen ſpecia mentū calumnie excuſet ab expenſis. in fi. vide. Alex. h̓. bal. le eſt contractus īnominatus: vt no. C. de re. p̄­in. l. i. C. eo. mu. ſuper Rubri. dicemus. in. l. iuriſgentiuꝫ.§. Iuramento pre It Preton. ſtito aduerſario i. sͣ. de pac. ſed tranſactio eſt nomen generis: vt deferente ſtanduꝫ eſt omnibus quo ad hic. ergo caſus eſt hic ꝙ tranſactio ē contractꝰ ipſos litigātes: ſecus quo ad extraneos. hoc di a Innoīa­innominatus: vt notat glo. no. in. l. ſiue apud tuſ. ADD cit vſqꝫ ad.§. iurari. Quero vtrum in crimi acta. C. de tranſac. ⁊ ibi dixi: licet non allegaue tex. in. l. i.§ nalibusᶜ poſſit deferri iuramentum. Glo. dicit c Crimina rim tibi iſtam. l. vbi eſt caſus. Quero: in quo i. cum glo. ī ꝙ voluntarium vel iudiciale poteſt in crimina­libus. AD­verbo trāſi­ē iſta maior auctoritas iuriſiurandi? Rn̄. quedā DE vltra ea libus deferri: ſed iuramentum neceſſariuꝫ in de gendi. sͣ. de eſt maior auctoritas reſpectu effectus: ⁊ iſtud que hic ſcri­pactiſ. Bal. fectum probationis non: ita no. etiam in. l. ī bo proſequitur glo. quedam eſt maior auctoritas pſit Alex. eū in rubri. C. nefidei. C. eo. ſed. jͣ. d̓ queſtio. l. maritus. Glo deꝫ conſilio reſpectu modi inducendi. dicimus enim ꝙ con de re. ꝑmū. videtur dicere ꝙ in criminalibus non eſt locus lxvj. ⁊. lxxiiij tractus bone fidei quando nudo conſenſu cō­lib. primo. ⁊ dilationi iuramenti indiſtincte. Iſtud qd̓ glo. trahuntur ſunt maioris auctoritatis: vt. l. iuriſ­cōſilio. cxxi. hic dicit de iuramento neceſſario in defectum ij. volū. ⁊ cō gentiū. in fi. sͣ. de pac. ita iuramentum facilius probationis eſt veruꝫ: in eo ꝙ dicit de iuramen ſilio. cclxxv. inducitur ꝙͣ tranſactio: quia non eſt neceſſe ꝙ to voluntario vel iudiciali: ſi quidem defertur iij. lib. pͥmo. aliquid detur vel retineatur: ſecus in tranſactio reo ad abſolutionē hoc non poteſt: quia in cau ne. C. de tranſac. l. tranſactio. Item facilius ꝙͣ ſis criminalibus quis videtur agere cauſaꝫ fiſci ſententia: quia non eſt neceſſarius iuris ordo ſe ⁊ ad fiſci vtilitatem: vnde non poteſt deferri iu cundum Guil. Circa effectum queritur pri ramentum ſicut nec per procuratorem: vt. l. iuſ mo in quo conueniant ⁊ in quo diſconueniant iurandum quod ex conuentione.§. fi. jͣ. e. Si iuramentum ⁊ tranſactio. dic vt in glo. ⁊ bene. vero defertur actori ad condemnationem rei. Secundo quero in quo conueniant ⁊ diſcō­Guil. dicit ꝙ non poteſt deferri: quia in crimi­ueniant iuramentum ⁊ ſententia: ⁊ in quo vnuꝫ nalibus requiruntur probationes luce meridia