Seite
XXI De excep. rei. ven. De vſuris. 15 3 ADDE. vl d Seruus tur appellare. ſcd̓o ⁊ tertio nō. Sꝫ glo. ij. iſtiꝰ.§. per ang. con ri dꝫ ſolutio: qꝛ ibi ꝯtrahit̉ mora. Et de p̄dictis adde Cy. et ſilio clxxvj. dic̄ ꝯtrariuꝫ ⁊ male. fuit.n. additio ⁊ ita dicebat plene dixi ī. l. ꝯctos populos. C. d̓ ſū. tri. ⁊ fi. ca. docto. in. l. cuꝫ precedē­ricar. mal. Mar. Sil. ⁊ Iac. but. No. etiā ex Qd̓ facit ad qōnē quā habui de facto. Quidaꝫ cum ſeruus iſta glo. ꝙ ſententia preſumitur iuſte lata. per iſtuꝫ tex. ꝓmiſit pecuniā alicui dādaꝫ ꝑuſij ⁊ alibi fuit cō a Additio. de con. ⁊ de no. ꝙ preſu­tractū. mō puſij ē ſtatutū ꝙ pena adiecta ꝙͣtita­mon. Em̄ hereditariaꝫ mitur ꝓ ſen ti nō exigat̉. dicebat ꝙ nō obſtabat ſtatutuꝫ ꝗn̄ e Socius. tētia confir­Ex hac enī. l. nota ꝙ lꝫ plures teneant̉ debeat peti ꝙͣtitas p̄dicta: qꝛ inſpicimꝰ locū cō­in princi. ad mante ſcd̓m inſolidū ex natura rei ī obligationē deducte: qꝛ de Bar. in tractus. Ego dicebā ꝯtra: qꝛ inſpicimꝰ locū cō­Bal. per illū l. vbi autem ē īdiuidua d̓ ipſiꝰ natura vel quo ad ſolutionē. tex. in aut. ſi tractꝰ ī his q̄ veniūt ex natura ꝯtractꝰ: vt. l. ſi fū­non apparet quis de epi­ꝙ tn̄ nō dicunt̉ duo rei: nec inter eos ē locus bn̄ dus. sͣ. ti. ij. ſed in his que veniūt ex mora īſpici­§. pe. jͣ. de v̓. ſco. au. in fi. ficijs duoꝝ reoꝝ.ſacit. jͣ. de ꝟ. ob. l. ij.§. ſi tn̄ he­oblig. idem mus locum vbi mora committitur vt hic. ⁊ dixit Bal. dicas in de­res dixi ī materia de duo. reis cuꝫ tractaui qͣliter in. l. inuitus 1Op. ꝙ futuri tꝑis tractꝰ ſpe SOCIM tat ad iudicē. vt. l. i. C. d̓ ſen. creto iudiciſ C. de ꝓcur. ꝯſtituant̉ duo rei. Bar. ad quem nō ꝙ lꝫ pro ſen q̄ ſine cer. quā. Gl. hic dat duas ſolutiōes. breui ſpectat reie­tentia preſu I cum uenditor. ctus futuri ter tex. ſoluit hoc. nā hic erat ī poteſtate actoris matur: tamē tēporis īmo Nota ꝙ hypoheca aduocat nudā poſ facere ne ī futuꝝ debeat̉ exigēdo ſortē ī. l. cōtra­pōt dn̄s pro non valet ē bare doluꝫ ⁊ ſeſſionē. ⁊ ex hoc dꝫ ꝯcludi in libello ī hypothe ria ſecꝰ. merito ibi tractꝰ futuri tꝑis ſpectet ad tex. no. in. l. culpaꝫ cōtra caria. quare peto poſſeſſoreꝫ ꝯdēnari ad tradē­iudicē ſic ēt ſoluit̉ ꝯtrariū. l. haꝝ. ⁊. l. egi. sͣ. ſi ẜ item eorum procur. con. dū reꝫ poſſidendā in cām dicti pignoris donec §. ſed ſi ita. vē. ſic ītelligit̉. C. de fideic. l. i. ⁊ d̓ p̄ſcrip. xxx. an. tra queꝫ ē la sͣ. ꝙ cuiuſqꝫ ſoluat̉ mihi. ꝙ plene examinaui. ī. l. rē alienā. sͣ. ta ſententia. l. male agit̉ in ꝗbus ſi aliꝗd debet̉ ānuuꝫ poſſuꝫ vni. no. ⁊ etiam de ī de pigno. act. Scd̓oᵇ no. ꝙ emptor ad denun petere: vt ꝯdemneris ꝓ pn̄ti tꝑe. ⁊ tunc ēt ꝓ fu f Glo. ibi a ſtantia ſentē ciationeꝫ venditoris nō cogit̉ intētare actioneꝫ lij dicunt: ti turo. dixi plene ī. l. i. C. de ſen. q̄ ſine cer. ꝙͣ. tie: ⁊ an iſta tulus excu­que ſibi ſuo nomine non competit. Ex.§. ſequenti. preſumat̉ ſat a fructi­ſētētia ꝙ ap­ No. ꝙ qn̄ Habet̉ rō pene in quā incidit ille ꝗ p̄ciuꝫ rei bus percipi­Ui libertal̓. Tqſexprimit pellanti incū vēdite reciꝑe d̓bebat ⁊ nō recepit ab emptore. endis ⁊ alle­bat onus ꝓ­certā cāꝫ ex qͣ nō vult teneri d̓ euictiōe Querit glo. ꝗd ſi debitor cui debe gatur tex. in bandi vide ī Pa P. bat̉ pecūia ꝓ p̄cio rei vēdite ꝓmi l. fiſcuſ. ff. de ꝙ ex ea non teneatur etiā ad p̄cij reſtitutioneꝫ. l. hi ꝗ ad ci­iure fiſ. ꝙ ti­Allegāt ꝗdā iſtū.§. vbi duo uilia. C. de ſerat alteri penā ſi pecuniā nō daret in quā pe­tulus ſenten Seruū S ꝑꝑonū ibionū tm̄ qd̓ colligit ap. ⁊ quātuꝫ naꝫ incidit: qꝛ ſoluere nō potuit eo qꝛ ibi ſolutū tie non excu oꝑet̉ hec p̄­iſto mō. Ille ꝗ dꝫ redder̄ rōes. iō eas reddat: vt ſat a fructi­nō fuit an iſtiꝰ pene hēbit̉ rō. Certe iſta qō non ſumptio pro bus. melius ſoluat reliqua: ⁊ ſic ſunt duo propter vnū.ſ. pro bn̄ adaptat̉ ad tex. qꝛ tex. loꝗt̉ in actionibꝰ ſtri­ſententia vi probatur. in pter ſolutionem reliquoruꝫ. ſi ergo vnuꝫ tm̄ iſto de ſing. bar. cti iuris. qō vero iſta format̉ ī actionibꝰ bone fi­l. i. C. de fi­in. l. conſtitu rum exprimitur ſufficit. dei. tn̄ glo. rn̄det ⁊ dicit ꝙ iſtiꝰ pene hēbit̉ ratio de inſtru. li. tiones d̓ ap. x. dic vt ibi vt. l. iuriſiurā. a debitore. sͣ. de iureiurā. cuꝫ eīꝫ in ⁊ p̄ſumitur Iplus. no. tamen ti ius non veniat ratio intereſſe intrinſeci habet̉ iudicem ſuū tulus ſenten officium re­No. ꝙ pactum iudicis ratio intereſſe extrinſeci. tie dat iuſtā MOla. cenſet̉ factū ꝑtis. Se cte exercuiſ­Ex. l. ſequenti. cauſaꝫ litigā ſe. c. in preſē­di. vt no. in cūdo no. ꝙ aliud eſt qn̄ quis vēdit. aliud qn̄ fin Titulus an excuſet a fructibꝰ ꝑcipiēdis: ibi. tia d̓ renūc. . generali git̉ vendi. nam iſto ſecundo caſu nō tenetur ad c. tn̄ īter. de Ultīo. Et an rōe ꝑtis īdebite reꝰ excuſet̉ a to­ter§. i. C. d̓ re iudi. c. bo totale intereſſe. Bar. to vide in fi. re. credi. ⁊ ne mēorie. De exceptiōe rei vēdite ⁊ tradite. Rub. generaliter Si d̓ elec. ⁊ no. qn̄ ꝗs poſſi A fideicommiſ. no Ex. l. ſequenti. glo. ī. c. quo det vt reꝝ p̄ An ꝓcur. poſſit habere fidē d̓ p̄cio vēdēdo. niaꝫ contra. ra nō p̄cedit reus nō tenet̉ de fructibꝰ torum ⁊ ē in de proba. ⁊ ꝑcipiēdis īfra tp̄s qd̓ dat̉ iudicatis. ſecus ſi mo mala fide an adde etiaꝫ q̄ Arcellus. excuſet̉ a fru ra iudicis ꝓceſſiſſet. h. d. primo ponit reſcriptū p̄ſumitur ꝓ ctibus vide Iſte.§. facit ad īꝑatoris. ẜo illd̓ interp̄tat̉. tertio illd̓ extēdit. ẜa notario no. Si qui­Inno. in. c. in. l. quotiēs .q. ꝙ ꝓcurator ibi ꝙ decretū. tertia ibi in his quoqꝫ. No. ex cōſultationi in prin. ff. de poſſit vēdere ⁊ hr̄e fideꝫ de p̄cio. ad hac. l. qd̓ dixi ī ſummario. Scd̓o no. ꝙ nō pōt bus de iure here. inſti. patro. ⁊ bal. ꝙ facit. sͣ. de inſtito. l. ꝗcunqꝫ.§. iteꝫ ſi cuꝫ inſti­facile euenire: vt ꝑueniat̉ ad iudiciū mora nō p̄ Iteꝫ adde ꝙ in. l. ij. C. de tor. ⁊. l. a diuo pio.§. i. j. de re iudi. ⁊. l. ſi ꝓcura­cedēte. Tertio no. qn̄qꝫ iſtd̓ euenire. Ue­p̄ſumitur ꝓ ſeruit. ver. dclaratorio. tor. de iure fiſci. ⁊ habes no. in. l. inciuile. C. de nio ad glo. ⁊ anteꝙͣ formē ꝯtraria reuoco in du nunc de ſe dicit ſpe. in rei ven. Bar. ptimo pūcto biū ītellectū nr̄e. l. ſ. de ꝗbꝰ hic loꝗt̉ glo. magna titulo. d̓ em­⁊ ꝙ no. bar. Incipit liber. xxij. De vſuris. dicit ꝙ primo loꝗt̉ de ꝑcipiēdis ⁊ nō d̓ ꝑceptis p̄t. ⁊ ven.§. in. l. pompo Ex. l. ſequenti. indiſtincte tn̄: qꝛ nō dꝫ remanere ī lucro. ideo rn̄ nunc viden­nius.§. ſi iuſ dum. v̓. hoc In his q̄ veniūt ex mora attendit̉ locus vbi det̉ in tex. Alij dicūt ꝙ hic loꝗt̉ ī fructibus ꝑce ſu. de acqui. quoqꝫ. mora cōmittit̉ nō vbi ꝯtractus celebratur. poſſ. ptis. ⁊ iſtoꝝ opi. tāgit̉ in prin. magne glo. ⁊ pro b Secūdo eis fac̄: qꝛ heres hꝫ titulū. ⁊ ſic titulus excuſat a no. ⁊ ꝑ iſtuꝫ Um in iudicio ꝑcipiendis qd̓ nō ē veꝝ: qꝛ dn̄iū directa via trā tex. dicit cy. ⁊ Bal. in. l. Opp. ⁊ videt̉ ꝙ d̓beat inſpici ī ſit in legatariū. Preterea poſito ꝙ dn̄iuꝫ nō fi. C. de rebꝰ iſtis acceſſionibꝰ ꝯſuetudo loci trāſit ſaltē debet̉ fundus legatario actione ꝑſo alie. nō alie. vbi petat̉ ſeu vbi ſolui dꝫ. l. vinū nali q̄ hꝫ inſtar bone fidei. ⁊ ſic tenet̉ de ꝑcipien ꝙ ſi quis ꝓ­sͣ. ſi cer. pe. ⁊ d̓ triti. l. ī hac. So. hiberetur ac dis ex tꝑe more. īmo ēt ſi eſſet ſtricti iuris tenet̉ quirere rem intellige hic dū dicit vbi ꝯtractū eſt vbi actū vi­de ꝑcipiēdis poſt litis ꝯteſt. vt. l. cuꝫ fundus. sͣ. poteſt tamē det̉ vt ſoluat̉: vt. l. ꝯtraxiſſe. jͣ. de act. ⁊ ob. Cō ſi cer. pe. ⁊ sͣ. l. ꝓxi. ⁊ illd̓ qd̓ dicit̉ ꝙ titulus excu ī pignus ac­tra hoc videt̉. sͣ. ti. ij. l. ſi fundus. vbi inſpicit̉ lo­ſat a ꝑcipiēdiſ ē veꝝ ī eo ꝗ cōuenit̉ rei vēdi. ſec cipere. cus ꝯtractꝰ: hoc ē vbi ꝟba ꝯtractꝰ ꝓferunt̉: nō c q Ui liber in eo ꝗ ꝯuenit̉ ꝓpria obligatiōe vt hic. Hoc tatis. vi vbi ſolutio dꝫ fieri. So. q̄dā ſunt q̄ veniūt ex cō­p̄miſſo op. ⁊ iſta oppoſitio tāgit̉ in prima glo. ⁊ de Bald ſuetudine eo ipſo ꝙ ꝯtractus ē celebratꝰ: ⁊ tūc videt̉ ꝙ infra tp̄s qͣdrimeſtre nō teneat̉ de fru ī. l. i. in. ij. q. īſpicimus locū celebrati ꝯtractus. vt. l. ꝯtraria. ctibus vt. l. fi. C. de vſur. rei iu. So. ibi loꝗt̉ ī vſu C. de ꝑiculo Quedaꝫ veniūt ꝑꝑ moraꝫ adhibitā circa ea et cōmod. ris. hic vero in fructibus. Op. inſti. d̓ offi. iu­rei vendi. q̄ veniūt ī ꝯtractu. ⁊ tūc inſpicimus locū vbi fie­di.§. i. So. ibi loꝗt̉ qn̄ agit̉ actione in rē in qua U U