De condi. ſine cauſa. tum per ſen .C. de fruc. lit. expen. quedā ueniunt terminā oībus.. māda. So. dicit glo. hic fuit ꝯuentꝰ ex tentiaꝫ non da per officiū iudicis nobile: tunc lꝫ ſit finita tra iudiciū. vel dic ꝯtraria loquūtur ī ꝯdictio repetitur: an ſuꝑ pͥncipali: adhuc durat officiū iudicis no­ne indebiti: hic in ꝯdictiōe ſine: qd̓ no. ꝗa ſolutum per bile ſuꝑ acceſſorio: illa bn̄ poterit expediri fi­dictio īdebiti dat̉ cōtra ſnīam: ſed cōdictio ſentētiā poſ ſit aliquo ca nita pͥncipali. hic ē caſus hic vide glo. no. ſine ſic. ita intelligūt glo. nr̄e hic in legibus ſu repeti ibi. poſſet tn̄ dici. ad hoc facit qd̓ dicā.. de re contrarijs: in. l. ſi ſine.§. i.. ra. ha. doc. mo. dictiōe ſine iudi. l. qd̓ iuſſit. ibi dico pone iudex ex offi derni dicunt aliter melius nulla condictio cauſa. adde cio nobili aliꝗd iubet. verbi gratia dat tutorem bar. in. l. i.§. dat̉ cōtra ea venerunt ī ſnīa: vn̄ ſi cōdictio­deniqꝫ.. qd̓ cui ꝑmittit alienationē: vult reuocare pōt ⁊c̄. dr̄ male iudicatū cōdictio ceſſat: ut. l. i. C. de vi aut clam. dic vt dixi ibi de hac. q. Op.. de cōpē. l. in cōdi. inde.. d. l. ſi ſine.§. ſꝫ qd̓ iudicē: ſꝫ quā in fi. quod diē.§. ſi rōnē. So. hic poſſet peti ſi eēt indebitū do cōdictionē dr̄ iniuſta ſnīa: ſꝫ dr̄ cau­no. dixit bar to. in. l. ſena ſꝫ apparet indebitu anteꝙͣ det̉ reſtitutio. er­ſa ſnīe deuenit ad cām tūc dat̉ cōdictio ſine tus. in. i. q. j. go ⁊cͣ. Oppo. ſublato pͥncipali tollit̉ acceſſo : hic eſt caſus hic. fullo cōfitet̉ ſe cōdēna de accuſa. riū:ª vt. l. eos. C. de vſu. ergo hic reſtitutio ꝯceſ­: bn̄ cōdēnatum: tn̄ de nouo res ꝑuenit ad a Acceſſo­omnino bar ſa ſuꝑ pͥncipali vr̄ ꝯceſſa ēt ſuꝑ acceſſorio. Sol. dn̄m: ſic dicit cām deueniſſe ad cām. Sꝫ ſi rium. ſi quiſ to. que ibi reſtituit̉ ſuꝑ dixi ī. l. iulia. qn̄ ab initio obligatio pͥncipalis eēt nulla ēt eēt ueniret cōtra ſnīam audiret̉ cōdictionē ſi pr̄ incipali verum debi nulla obligatio vſuraꝝ. ſꝫ qn̄ ab initio fuit vali ne ſicut nec cōdictionē īdebiti. ita no. doc. videt̉ reſtitu toreꝫ.. ti.. i. da pͥncipalis acceſſoria reſtitutio ī integrū in. l. i. C. de cōdi. inde. bn̄. Op. cōdictio tuſ ſuꝑ acceſ in fi. vj. col. ſorio no. eēt tāte potentie tollat acceſſoriā: vt. l. i.. ij. dꝫ hr̄e locū vbi cōpetit actio ex eo contractu: vt ADDE. bal. ſecus ī reme ꝯſilio. lxxvi. .C. de fideiuſ. mino. hic. Ad finē op. qd̓ . ti. i. l. inuicē. So. ibi ī cōdictione īdebiti. hic dio oppo. l. lib. tertio. debet̉ᵇ naturaliter pōt cōpenſari: vt. l. ēt.. ī cōdictione ſine. vel verius dico iſte actio fi. C. quādo pēſa. ſꝫ hic debet̉: ꝗa pōt fieri reſtitutio ī vſur. er nes cōpetūt ad diuerſa. cōdictionē ſine prouo. ibi bal. in. i. q. go ⁊cͣ. So. glo. dicit debet̉ an̄ reſtitutiōeꝫ pe cōdicit̉ extimatio ſoluta: vt hic. actionē ex eo dicit hunc titā: pōt ꝯpēſari. Sed ꝗd dices de alio cōtractu agit̉ alternatiue: vt reddat rem vel exti tex. ſingula qd̓ deberet̉ iudicis officio an poſſet ī cōpēſatio­mationē: ut. l. ī cōmodato.§. fi.. cōmo. ibi vi reꝫ: ſic no. deduci? Rn̄deo officiū iudicis qd̓ cōcedit̉ bene extī debitis. Op. habeat locū actio ꝑſona­cto principa reſtitutio hꝫ tollere quoddā obſtaculum qd̓ ob lis ſꝫ publiciana vel vtilis ī.. de rei. l. ſi cul li extinguit̉ ſtat iure cōi. alias daret̉. reſtitutio: vt. l. ī cāe pa. So. dicit glo. ibi ſoluit extimationēᵉ ille a ac ceſſorium e Extima .. de mino. de eo pōt opponi cōpenſatio dn̄o cām habebat. hic ſoluit extimationē ille ſi principale tionem. ſed eſt extinctuꝫ donec illud obſtaculū oīno tollat̉. ſꝫ ſi alias dire a dn̄o cām habebat: intelligit Dy. hoc eſſe bar. ī. l. incō iure cōmunt cto deberetur iudicis officiū poſſet in cōpen modato.§. ueꝝ ſi poſt ſolutā extimationē res ꝑuenit ad fu­ſecus ſi iure fi. tenuit ēt ſationē deduci: vt.. de cōpēſa. l. ſi ambo.§. pe. lonē an̄ꝙͣ reuerteret̉ ad dn̄m. ita no. ipſe exͣ de ſpeciali vel cōpetere vti .l. fi.. l. pecuniam... de fur. l. ſi ſeruus.§. i. ſingulari. reg. iur. c. poſſeſſore. in. v. q. li. vj. qd̓ ꝙͣtuꝫ ad lem actionē b Debet̉. De condictione ſine cauſa rubrica. .l. noſtrā ē diuinare. dicā de hoc in. d. l. ſi culpa. in reꝫ quo an quod de­ An condictio ſine cauſa habeat locum in vide bar. ī tu tn̄ tene ſol. glo. hic poſitā. eius eſt ꝗa ille betur officio .l. i.. em­tractibus innominatis. habuit cāꝫ a me vt cōmodatariꝰ fullo: ſimi iudicisⁱ poſ­ptore. O Hec ē ſpālis ſit deduci ī les cōueniunt̉ rōne culpe: ſoluendo extima St et hēc. ꝯdictio cō­compēſatio tionē vr̄ ſoluere extimationē culpe rei: ideo ne: vide bar. currit ꝯdictione īdebiti ob cām. eis dat̉ in vtilis ſꝫ ꝑſonalis vt hic dr̄. ſed il in. l. etiā. C. ob turpē cām. h. d. In tex. ibi le cām hꝫ a me cōuenit̉ rōne rei tanꝙͣ poſ­de compen­ſa. ibi etiaꝫ ē hec ſpēs ꝯdictiōis dic.i. ſpēs ſeu ſeſſor: ſoluēdo vr̄ ſoluere extimatiōeꝫ rei: vt bal. bal. in ꝯdictio per ſe diſtincta ab alijs ꝯdi rei: non vt culpe. Ita intellexit hugo. antiquus l. fi. ad fi. e. t. ctionibus: ſi q̄rat̉ in ꝗbus caſibus gloſator. lꝫ glo. non referat vt dicebat Iaco. hꝫ locū: Rn̄det̉ ſi ꝗdē ſine ⁊cͣ. vt ī tex. Op bu. Quero utrum debeat actio edi ſeu red­po. hec ꝯdictio ſit ſpālis: īmo generalis: di ei qui ſoluit extimationem rei. glo. tāgit hic ꝗa ꝯcurrit alijs: vt hic pꝫ ī tex. So. hic di­ Dy. in. d. c. pro poſſeſſore. in. l. is qui dolo. cit ē ſpēs ꝯdictionis. expone vt dixi ē ſpēs di . de rei ven. ego autem dixi in. l. in depoſiti. ſtincta ab alijs: lꝫ hoc generalius cōpetat ꝙͣ cō­de re iudi. dic vt ibi. petant ille. Quero vtrū hec ꝯdictio ꝯcurrat Ex. l. ſequenti. ꝯdictione certi. rn̄deo ſic: qn̄ hanc ꝯdictio An ideꝫ iuris ſit de toto quo ad totum que petit̉ certū: ut. l. certi ꝯdictio. in pͥn.. ſi cer. eſt de parte quo ad parrem: ibi. Oppo. pe. Quero vtrū hec ꝯdictio habeat locū in 9 Qui ſine ī totū vel ī c Contra cōtractibusᶜ noīatis: vr̄ ſic: vt hac. l. breui­UlIInc. partē obligat̉ liberatio ctibus. Utꝝ ter qn̄ iſta ꝯdictio ꝯcordat ꝯdictione ob cāꝫ cōdicit. h. d. No. ꝗd iuris ē de hec ꝯdictio hꝫ locū: ſed alias pōt hr̄e locū ī ꝯtractibꝰ no habeat lo­toto quo ad totū ideꝫ ē de parte quo ad parteꝫ cum in con minatis: ut dicā.. l. ꝓxi. Venio ad. aūt. vt hic.. de rei. l. tota. Op. ſit tractibꝰ no­ oppo. de. l. ſi ſortē.§. libertus.. ti. i. ſo. vt neceſſaria cōdictio obligatio ſine ſit ipſo mīatiſ qua in glo. Venio ad ver. ſiue aūt. op. de. l. cum iure nulla: vt. l. de īdebito. ī fi.. de ꝓba. So. liter forma­filius.§. hr̄s. de le. ij. glo. ſoluit. tu dic hic re debeamꝰ ītellige hic fuit expreſſa in veritate erat libellū ī hac deuenit ad talē finē ꝗ̄ ſe cōpatit̉ pͥncipio. nulla. qn̄ aūt exprimit̉. dr̄ ī. l. hactenus.. condictiōe. vn̄ paria ſunt ab initio fuiſſe vel ex poſtfacto de cōſti. pecu. Op. vr̄ ſit idem iuris de vide Bal. ī ad talē finē deueniſſe in ꝯtrario deuenit ad talē .l. edita. ī. x. parte quo ad partē qd̓ ē ī toto quo ad totuꝫ: ut finem qui ſe compatitur cum principio. Op viij. col. de l. ꝙͣdiu. C. de diſtrac. pig. glo. ſoluit. tu ſolue eden. cui ī po.. ti. i. l. fi. in fi. So. ibi non deuenit ad non in his ſunt oīo diuidua ideꝫ iuris eſt par cūbat onus cauſam antequam reſtitutio petatur. te quo ad partē qd̓ ē de toto quo ad totū. ita lo probādi cāꝫ Si res qua ſolui exti­ ſubeſſe. vi ꝗt̉ hic: ſꝫ in his aliquo ſunt īdiuidua hec s I fu ll C. mationē ei a quo cāꝫ ha de no. glo. regula ꝓcedit: ut ī. l. cōtraria ꝓbat̉ ī. l. ī exe­ bal. in. l. ij. beo ad redeat pōt agi actiōe ex eo cutione.§. parte.. de. ob. Quero vtruꝫ C. de do. an tractu vel ꝯdictione ſine ad ſolutā. h. d. cōdictio īcerti ſit hic ꝓpriū nomen actiōis. glo. te nup. ē multū notabilis. Op. ſolutū ſnīam re d Non re dicit: ſꝫ expōit̉.i. ſine. qd̓ dic vt dixi ī. l. ſꝫ petit̉. an ſolu petit̉: vt. l. i. C. de ꝯdi. inde.. l. ſi fideiuſſor.§. ī ſi me putem.§. i.. ti. i.