De condi. ſine cauſa.tum per ſen.C. de fruc. ⁊ lit. expen. quedā ueniunt termināoībus. jͣ. māda. So. dicit glo. hic fuit ꝯuentꝰ extentiaꝫ nonda per officiū iudicis nobile: ⁊ tunc lꝫ ſit finitatra iudiciū. vel dic ꝙ ꝯtraria loquūtur ī ꝯdictiorepetitur: ancā ſuꝑ pͥncipali: adhuc durat officiū iudicis none indebiti: hic in ꝯdictiōe ſine cā: qd̓ no. ꝗa cōſolutum perbile ſuꝑ acceſſorio: ⁊ illa bn̄ poterit expediri fidictio īdebiti nō dat̉ cōtra ſnīam: ſed cōdictioſentētiā poſſit aliquo canita cā pͥncipali. hic ē caſus hic ⁊ vide glo. ⁊ no.ſine cā ſic. ita intelligūt glo. nr̄e hic ⁊ in legibusſu repeti cōeā ibi. poſſet tn̄ dici. ad hoc facit qd̓ dicā. jͣ. de recontrarijs: ⁊ in. l. ſi ſine.§. i. jͣ. rē ra. ha. doc. mo.dictiōe ſineiudi. l. qd̓ iuſſit. nā ibi dico pone ꝙ iudex ex offiderni dicunt aliter ⁊ melius ꝙ nulla condictiocauſa. addecio nobili aliꝗd iubet. verbi gratia dat tutorembar. in. l. i.§.dat̉ cōtra ea q̄ venerunt ī ſnīa: vn̄ ſi ꝑ cōdictiodeniqꝫ. jͣ. qd̓cui ꝑmittit alienationē: ⁊ vult reuocare pōt ⁊c̄.nē dr̄ male iudicatū cōdictio ceſſat: ut. l. i. C. devi aut clam.dic vt dixi ibi de hac. q. ¶ Op. jͣ. de cōpē. l. ꝙ incōdi. inde. ⁊. d. l. ſi ſine.§. ſꝫ qd̓ ꝑ iudicē: ſꝫ quāin fi. ⁊ quoddiē.§. ſi rōnē. So. hic poſſet peti ſi eēt indebitūdo ꝑ cōdictionē nō dr̄ iniuſta ſnīa: ſꝫ dr̄ ꝙ cauno. dixit barto. in. l. ſenaſꝫ nō apparet indebitu anteꝙͣ det̉ reſtitutio. erſa ſnīe deuenit ad nō cām tūc dat̉ cōdictio ſinetus. in. i. q. j.go ⁊cͣ. ¶ Oppo. ſublato pͥncipali tollit̉ acceſſocā: ⁊ hic eſt caſus hic. nā fullo cōfitet̉ ſe cōdēnade accuſa. ⁊riū:ª vt. l. eos. C. de vſu. ergo hic reſtitutio ꝯceſtū: ⁊ bn̄ cōdēnatum: tn̄ de nouo res ꝑuenit ada ¶ Acceſſoomnino barſa ſuꝑ pͥncipali vr̄ ꝯceſſa ēt ſuꝑ acceſſorio. Sol.dn̄m: ⁊ ſic dicit cām deueniſſe ad nō cām. Sꝫ ſirium. ſi quiſto. ⁊ que ibireſtituit̉ ſuꝑdixi ī. l. iulia.qn̄ ab initio obligatio pͥncipalis eēt nulla ēt eētueniret cōtra ſnīam nō audiret̉ ꝑ cōdictionē ſipr̄ incipali n̄verum debinulla obligatio vſuraꝝ. ſꝫ qn̄ ab initio fuit valine cā ſicut nec ꝑ cōdictionē īdebiti. ita no. doc.videt̉ reſtitutoreꝫ. sͣ. ti.. i.da pͥncipalis ⁊ acceſſoria reſtitutio ī integrū nōin. l. i. C. de cōdi. inde. ⁊ bn̄. ¶ Op. cōdictio nōtuſ ſuꝑ acceſin fi. vj. col.ſorio ꝙ no.eēt tāte potentie ꝙ tollat acceſſoriā: vt. l. i. ⁊. ij.dꝫ hr̄e locū vbi cōpetit actio ex eo contractu: vtADDE. bal.ſecus ī remeꝯſilio. lxxvi..C. de fideiuſ. mino. ⁊ hic. ¶ Ad finē op. oē qd̓sͣ. ti. i. l. ꝗ inuicē. So. ibi ī cōdictione īdebiti. hicdio oppo. l.lib. tertio.debet̉ᵇ naturaliter pōt cōpenſari: vt. l. ēt. jͣ. d̓ cōī cōdictione ſine cā. vel verius dico ꝙ iſte actiofi. C. quādopēſa. ſꝫ hic debet̉: ꝗa pōt fieri reſtitutio ī vſur. ernes cōpetūt ad diuerſa. nā ꝑ cōdictionē ſine cāprouo. ⁊ ibibal. in. i. q. ꝗgo ⁊cͣ. So. glo. dicit nō debet̉ an̄ reſtitutiōeꝫ pecōdicit̉ extimatio ſoluta: vt hic. ꝑ actionē ex eodicit hunctitā: ⁊ iō nō pōt ꝯpēſari. ¶ Sed ꝗd dices de aliocōtractu agit̉ alternatiue: vt reddat rem vel extitex. ſingulaqd̓ deberet̉ iudicis officio an poſſet ī cōpēſatiomationē: ut. l. ī cōmodato.§. fi. jͣ. cōmo. ⁊ ibi vireꝫ: ⁊ ſic no.nē deduci? Rn̄deo officiū iudicis ꝑ qd̓ cōcedit̉bene ꝙ extīdebitis. ¶ Op. ꝙ nō habeat locū actio ꝑſonacto principareſtitutio hꝫ tollere quoddā obſtaculum qd̓ oblis ſꝫ publiciana vel vtilis ī rē. sͣ. de rei vē. l. ſi culli extinguit̉ſtat d̓ iure cōi. alias nō daret̉. reſtitutio: vt. l. ī cāepa. So. dicit glo. ibi ſoluit extimationēᵉ ille ꝗ aac ceſſoriume ¶ Extima.sͣ. de mino. iō de eo nō pōt opponi cōpenſationō dn̄o cām habebat. hic ſoluit extimationē illeſi principaletionem. ſedeſt extinctuꝫdonec illud obſtaculū oīno tollat̉. ſꝫ ſi alias direꝗ a dn̄o cām habebat: ⁊ intelligit Dy. hoc eſſebar. ī. l. incōiure cōmuntcto deberetur ꝑ iudicis officiū poſſet in cōpenmodato.§.ueꝝ ſi poſt ſolutā extimationē res ꝑuenit ad fuſecus ſi iurefi. tenuit ētſationē deduci: vt. jͣ. de cōpēſa. l. ſi ambo.§. pe.lonē an̄ꝙͣ reuerteret̉ ad dn̄m. ita no. ipſe exͣ deſpeciali velcōpetere vti.l. fi. ⁊. l. pecuniam. ⁊. jͣ. de fur. l. ſi ſeruus.§. i.ſingulari.reg. iur. c. ꝓ poſſeſſore. in. v. q. li. vj. qd̓ ꝙͣtuꝫ adlem actionēb ¶ Debet̉.De condictione ſine cauſa rubrica..l. noſtrā ē diuinare. dicā de hoc in. d. l. ſi culpa.in reꝫ d̓ quoan quod de¶ An condictio ſine cauſa habeat locum in cōvide ꝑ bar. ītu tn̄ tene ſol. glo. hic poſitā. ⁊ eius rō eſt ꝗa illebetur officio.l. i. jͣ. ꝓ emtractibus innominatis.ꝗ habuit cāꝫ a me vt cōmodatariꝰ fullo: ⁊ ſimiiudicisⁱ poſptore.OHec ē ſpālisſit deduci īles cōueniunt̉ rōne culpe: ⁊ iō ſoluendo extimaSt et hēc. ꝯdictio ⁊ cōcompēſatiotionē vr̄ ſoluere extimationē culpe ⁊ n̄ rei: ideone: vide bar.currit cū ꝯdictione īdebiti ob cām.eis nō dat̉ in rē vtilis ſꝫ ꝑſonalis vt hic dr̄. ſed ilin. l. etiā. C.⁊ ob turpē cām. h. d. ¶ In tex. ibile ꝗ cām nō hꝫ a me cōuenit̉ rōne rei tanꝙͣ poſde compenſa. ⁊ ibi etiaꝫē ⁊ hec ſpēs ꝯdictiōis dic.i. ſpēs ſeuſeſſor: ⁊ iō ſoluēdo vr̄ ſoluere extimatiōeꝫ rei: vtbal. ⁊ bal. inꝯdictio per ſe diſtincta ab alijs ꝯdirei: non vt culpe. Ita intellexit hugo. antiquusl. fi. ad fi. e. t.ctionibus: ⁊ ſi q̄rat̉ in ꝗbus caſibusgloſator. lꝫ glo. non referat vt dicebat Iaco.hꝫ locū: Rn̄det̉ ſi ꝗdē ſine cā ⁊cͣ. vt ī tex. ¶ Opbu. ¶ Quero utrum debeat actio edi ſeu redpo. ꝙ hec ꝯdictio nō ſit ſpālis: īmo generalis:di ei qui ſoluit extimationem rei. glo. tāgit hicꝗa ꝯcurrit cū alijs: vt hic pꝫ ī tex. So. ꝙ hic di⁊ Dy. in. d. c. pro poſſeſſore. ⁊ in. l. is qui dolo.cit ē ſpēs ꝯdictionis. expone vt dixi ꝙ ē ſpēs disͣ. de rei ven. ego autem dixi in. l. in depoſiti. jͣſtincta ab alijs: lꝫ hoc generalius cōpetat ꝙͣ cōde re iudi. dic vt ibi.petant ille. ¶ Quero vtrū hec ꝯdictio ꝯcurratEx. l. ſequenti.cū ꝯdictione certi. rn̄deo ſic: qn̄ ꝑ hanc ꝯdictio¶ An ideꝫ iuris ſit de toto quo ad totum quenē petit̉ certū: ut. l. certi ꝯdictio. in pͥn. sͣ. ſi cer.eſt de parte quo ad parrem: ibi. Oppo.pe. ¶ Quero vtrū hec ꝯdictio habeat locū in9 Qui ſine cā ī totū vel īc ¶ Contracōtractibusᶜ noīatis: ⁊ vr̄ ꝙ ſic: vt hac. l. breuiUlIInc. partē obligat̉ liberatioctibus. Utꝝter qn̄ iſta ꝯdictio ꝯcordat cū ꝯdictione ob cāꝫnē cōdicit. h. d. ¶ No. ꝙ ꝗd iuris ē dehec ꝯdictionō hꝫ locū: ſed alias pōt hr̄e locū ī ꝯtractibꝰ nohabeat lototo quo ad totū ideꝫ ē de parte quo ad parteꝫcum in conminatis: ut dicā. jͣ. l. ꝓxi. ¶ Venio ad ꝟ. ꝗ aūt.vt hic. ⁊ sͣ. de rei vē. l. q̄ d̓ tota. ¶ Op. ꝙ nō ſittractibꝰ no⁊ oppo. de. l. ſi nō ſortē.§. libertus. sͣ. ti. i. ſo. vtneceſſaria cōdictio cū obligatio ſine cā ſit ipſomīatiſ ⁊ quain glo. ¶ Venio ad ver. ſiue aūt. ⁊ op. de. l. cumiure nulla: vt. l. cū de īdebito. ī fi. jͣ. de ꝓba. So.liter formafilius.§. hr̄s. de le. ij. glo. nō ſoluit. tu dic ꝙ hicre debeamꝰītellige ꝙ hic fuit cā expreſſa q̄ in veritate eratlibellū ī hacdeuenit ad talē finē ꝗ̄ ſe nō cōpatit̉ cū pͥncipio.nulla. qn̄ aūt cā nō exprimit̉. dr̄ ī. l. hactenus. jͣ.condictiōe.vn̄ paria ſunt ab initio nō fuiſſe vel ex poſtfactode cōſti. pecu. ¶ Op. ⁊ vr̄ ꝙ nō ſit idem iuris devide Bal. īad talē finē deueniſſe in ꝯtrario deuenit ad talē.l. edita. ī. x.parte quo ad partē qd̓ ē ī toto quo ad totuꝫ: utfinem qui ſe compatitur cum principio. ¶ Opviij. col. del. ꝙͣdiu. C. de diſtrac. pig. glo. nō ſoluit. tu ſolueeden. ⁊ cui īpo. sͣ. ti. i. l. fi. in fi. So. ibi non deuenit ad nonꝙ in his q̄ ſunt oīo diuidua ideꝫ iuris eſt d̓ parcūbat onuscauſam antequam reſtitutio petatur.te quo ad partē qd̓ ē de toto quo ad totū. ita loprobādi cāꝫSi res ꝓ qua ſolui extin̄ ſubeſſe. viꝗt̉ hic: ſꝫ in his q̄ aliquo mō ſunt īdiuidua hecs I fu ll C. mationē ei a quo cāꝫ hade no. glo.regula nō ꝓcedit: ut ī. l. cōtraria ꝓbat̉ ī. l. ī exe⁊ bal. in. l. ij.beo ad eū redeat pōt agi actiōe ex eo cōcutione.§. ꝓ parte. jͣ. de ꝟ. ob. ¶ Quero vtruꝫC. de do. antractu vel ꝯdictione ſine cā ad rē ſolutā. h. d. ⁊cōdictio īcerti ſit hic ꝓpriū nomen actiōis. glo.te nup.ē multū notabilis. ¶ Op. ſolutū ꝑ ſnīam nō red ¶ Non redicit ꝙ n̄: ſꝫ expōit̉.i. ſine cā. qd̓ dic vt dixi ī. l. ſꝫpetit̉. an ſolupetit̉:ᵈ vt. l. i. C. de ꝯdi. inde. ⁊. l. ſi fideiuſſor.§. ī⁊ ſi me putem.§. i. sͣ. ti. i.