Seite
De cōditione cā data. De conditione cā data: ⁊ cā nō ſecuta. .l. dr̄ ꝙ nō debeat caueri. ſed dr̄ ꝙ ſi nō cauetur Quia dictum eſt. sͣ. de ꝯditione certi genera nō pōt ꝯdici. tn̄ ex hoc videt̉ tex. īnuere ꝙ caue li: ſequit̉ videre de ſpāli. Iteꝫ quod hic dicit de ri nō debeat: ſi enim hoc deberet caueri ex natu cōditione cauſa data dicit glo. ⁊ bene ꝙ ponit̉ ī ra cōtractus tacite hoc videret̉ actuꝫ ab vtraqꝫ proprie: vt. l. damus. in prin. jͣ. de condi. inde. ⁊ parte: vt. l. cuꝫ ꝗd. sͣ. ſi cer. pe. ergo ſi nō fieret lo ibi videbitis. Bar. cus eſſet ꝯditioni: vt. sͣ. e. l. i.§. i. ⁊ ibi no. Ad Dati ob cāꝫ iſtud ergo op. ⁊ videt̉ ꝙ īmo debeat caueri: vt I obrem. ca lecuta ceſ­.l. in oībus. sͣ. de iudi. So. dicit glo. ibi loquit̉ in ſat repetitio. ſecus ſi cā nō ſit ſecu­dādis: hic in faciēdis: mirabilis ītellectus eſt il­ta ſiue fuerit expreſſa: ſiue ab vtra lius. l. in oībus nec. l. probat̉: īmo eſt contra. l. q̄ qꝫ parte tacite ītellecta. h. d. cuꝫ. l. dicit īdiſtincte quēlibet creditorē in diem poſſe ſequēti. In.§. ſi parēdi op. de. l. ſi repetendi petere cautionē: vt. jͣ. de priuile. credi. l. ſi credi .C. eo. Solu. ibi cā tacite ab una tm̄ parte fuit ī­tores ⁊. l. in poſſeſſiōem. jͣ. ex qui. cau. in poſ. ea. tellecta: hic fuit tacite actuꝫ ab vtraqꝫ parte: ꝗa videt̉ ēt cōtra. l. haꝝ. ⁊. l. egi. sͣ. ſi ſer. ven̄. ⁊ etiā veniebat ex natura actionis. adde qd̓ no. de ver ꝯtra. l. īſulam in fi. jͣ. loca. vbi in facto cauet̉. vn̄ bo. ob. l. triticum: ſimile in. l. nō oīs. sͣ. ſi cer. pe. ſoluit glo. ſcd̓o ꝙ hic nō fuit actuꝫ expreſſe ꝙ ca Scd̓o op. dr̄ hic ꝙ implēdo cōditionē nō vi­ueret̉. Iſte ītellectus eſt mirabilior ꝙͣ primus. ī det̉ quis adire hereditateꝫ quod patet: ꝗa pōt nuit eniꝫ ꝙ. l. in oībus: nō habet locū: niſi ī eo ꝗ repudiare. Cōtra. vt. l. iaꝫ dubitari in fi. ff. de he tenet̉ ad diem ex obligatione expreſſa: ſed hoc redi. īſti. So. dicit glo. ibi loquit̉ in filio ſuo qui videt̉ cōtra regulam. d. l. cum ꝗd. ſi cer. pe. quia īplendo cōditioneꝫ ſtatim eſt ſuus heres: hic lo tm̄ valet tacitum quantū expreſſum: ⁊ cōtra pre ꝗtur in extraneo. probat̉ in. l. cōditionibus pu­dictam regulā. l. ſi creditores de pri. cre. Alij pillus. jͣ. de ꝯdi. ⁊ demō. Iſta ſo. nō eſt bona ha dicūt ꝙ hic loquit̉ in cōtractibus ſtricti iuris ibi bito reſpectu ad ius p̄torium qd̓ ꝯceſſit benefici in bone fidei: ⁊ hoc tenet glo. in aliꝗbus locis: um abſtinēdi ſuis: vt. jͣ. de acꝗ. here. l. cū bonis. vt. d. l. in oībus. sͣ. de iudi. ⁊. l. ij.§. i. ſo. matri. qd̓ Sed bene eſt bona ſo. habito reſpectu ad ius ci eſt falſum ⁊ cōtra dcām. l. ſi creditores. de pͥuile. uile: ⁊ ideo ponit̉ alia ſolutio ⁊ vniuerſalior: tn̄ cre. ⁊. l. in poſſeſſionē.§. i. qui. ex cau. in poſ. ea. clarius dic aliquantulū. Quedaꝫ eſt ꝯditio que ⁊.l. in oībus. dic ergo ꝙ hic nō debet caueri: ꝗa ꝯſiſtit in nuda volūtatis expreſſione circa ipſaꝫ cautum eſt debitori ꝑ exceptionē quā habet: ut aditionem: tunc īplendo cōditionem videt̉ adi .l. i.§. ſi debitori. jͣ. vt in poſ. le. facit qd̓ no. jͣ. e. l. re: vt. d. l. iam dubitari. in fi. Qn̄qꝫ cōſiſtit cōdi­ſi pecuniā.§. plane. In glo. in verbo reſtitutu­tio circa aliud ⁊ tūc aut eſt certum ꝙ īpleuit cō rum. Tertio op. de. l. mutiane. jͣ. de ꝯdi. ⁊ de ditionem aīo adeundi: ⁊ habet̉ pro adeūte: vt mō. So. ibi loquit̉ in vltimis volūtatibus hic in hic aut nō aīo adeundi: ⁊ hoc cōſtat: vel dubita cōtractibus dicit glo. tenet ergo ꝙ cautio mu­tur quo aīo fecerit: ⁊ habet̉ pro nō adeunte: vt tiana nō habet locum in ꝯtractibus. Aliud ſen hic: ita debet ītelligi. jͣ. de acꝗ. her. l. cū bonis. ⁊ tit glo. in. l. ſiue apud acta. C. de trāſac. ⁊ ibi dixi .l. antiſtius de cōdi. īſti. l. ſi ꝗs ita: ⁊ qd̓ ibi no. fa ⁊ dixi etiam in. d. l. mutiane: vbi glo. tangit. tan cit qd̓ no. de īof. teſta. l. ꝗ de īofficioſo. Bar. git̉ etiam de verbo. ob. l. ſi ita ſtipulatus: tangit̉ Gl. īdu etiam in. l. i. C. de pac. in fi. glo. magne. Guil. ex Edet ſi falſum. ꝗt hāc aminat hic: nō ē noſtra materia: dic vt plene di­.l. ij. ad. q. de muliere que dedit doteꝫ vi xi in. d. l. mutiane. Tamē quātum ad ꝓpoſituꝫ ro qn̄ mr̄imonium nō cōſtabat de iure. de quo dico ꝙ cautio mutiana preſtat̉ a volente: vt ha dic vt in. l. i. C. e. ⁊ in. l. fi. jͣ. de cōdi. ſine cā. beat vim cōditionis implete: non aūt exigit̉ ab Ex. l. ſequenti. inuito: ⁊ ita loquit̉ hic. vnde ſi pecunia nō eſſet Qn̄ poſſit agi vt fiat inſtr̄m de eo ꝙ cōuentū hic data creditori: ſed eſſet cōuentuꝫ de dando eſt: ibi. Op. ſibi ne ad iudiciuꝫ eatur: ⁊ ipſe vellet cauere de Si pecunia datur ne nō eundo: an cauēdo videat̉ implere cōtractuꝫ z Edi tibi: qs ad iudiceꝫ euoce ex parte ſua: iſta eſt materia. l. ſiue apud acta. C tur nō pōt repeti: lꝫ de nō vocādo nō ca de trāſac. Quarto op. de. l. ſi pecuniā.§. pla ueat̉. ſecus ſi ad iudicē quis vocet̉. h. d. Op. da ne repromittere. jͣ. eo. glo. dicit dic vt ibi ⁊ bene tum ob cām pōt repeti ex pnīa: vt no. jͣ. ꝓximo quia ideo hic nō cauetur: quia reo eſt cautum ꝑ .§. ⁊. l. ſi pecuniam. in prin. So. dicit glo. iō hic exceptionem: ut dixi. Op. extra glo. ⁊ uidet̉ nō habet locū pnīa: quia res nō eſt ītegra. dedi ꝙ ſemꝑ poſſim agere: ut fiat mihi īſtrumētum enim pecuniā ne ad iudicem iret̉ quaſi decidi ⁊ de eo quod cōuenit īter nos: vt. l. ſicut datā. C. veritatis eſt expreſſiuum: ꝗa in veritate tranſegi de libe. cau. de fide inſtru. l. plures apocis. So. ⁊ decidi tecum ex quo pacto tibi adeſt pecunia ſi ego uellem petere: ut mihi fiat inſtrumētuꝫ in quā tibi dedi ⁊ mihi adeſt exceptio quā paraſti quo appareat ꝙ ego dedi tibi cētum ne ad iudi mihi ex cōuentione: ita vult dicere prima glo. ⁊ cem iretur hoc poſſet fieri ꝑ iura cōtraria. ſed ſi veꝝ dicit in caſu ꝓpoſito. Poſſumus ēt dicere peto ut caueas de nō eundo hoc nō poſſum: ut ⁊ generalius loꝗ ꝙ eſt ſpāle in cōtractu tranſac hic. Rō: quia hic plus peto.ſ. ut de nouo obli­tionis: qui lꝫ ſit cōtractus īnominatus nō eſt lo geris de nō eundo ad iudicem: ſed in pͥmo nō cus pnīe: vt. l. quāuis. C. de trāſac. iſtam nō ſeꝗ­peto ꝙ caueas de nō eūdo: ſed ut facias appa­tur Ia. bu. ſed pͥmam. Vel poſſumus loꝗ largi rere inſtrumentū de eo qd̓ actum eſt dixi plene us ſiue ſit trāſactio: ſiue ſit aliud pactū ſimplex. in. l. ſi finita.§. elegāter. de dam. īfec. Si tn̄ dcm̄ dum tn̄ fiat cā finiendaꝝ litiū nō eſt locus pnīe īſtrumētū nolles facere: nō credo ꝙ ob hoc da vt hic ⁊ dicta. l. quāuis: modo habemus pͥmam ret̉ cōditio ob cām. nam ꝙ de hoc facias īſtru­glo. Quidā vero largius adhuc loquunt̉ ꝙ mētum nō fuit actum tacite uel expreſſe: ſed ue in omni pacto qd̓ ſit cā liberationis nō eſt locus nit ex eꝗtate officio iudicis merito defectus illi pnīe: vt. jͣ. l. ꝓxima.§. i. qd̓ nō placet. Uenio us cauſe hāc cōditionē nō parit: ⁊ hoc modo ēt ad ſequētem glo. que op. ⁊ eius oppoſitiōes nō poſſemus ītelligere. l. iſtā: ⁊ ẜm hoc oīa ꝯtraria vident̉ adaptari ad tex. naꝫ in nulla parte huiꝰ que in glo. ſignant̉ nō facerēt cōtra eam: ꝗa po