Seite
De conditione cā data ⁊ cā nō ſecuta. 4 5 debat titulus. Aut ſoluitur: vt ꝓcuratori in reꝫ ſuam: ⁊ ibi. Reaſſumo. a Iniuſte tunc dic vt. jͣ. tit. ij. l. quoniā. ⁊. sͣ. dixi. Ultimo not. ſi Ai Iſta. l. ē valde no. ⁊ hoc dicit. Quā ADDE ꝙ dubitatur an ſoluit: vt procuratori in reꝫ ſuaꝫ vel ſimpli­¶do ex ꝑte dātis pecuniā ⁊ ex ꝑte dā pau. d̓ ca. ex ci: an vt nuncio: an tranſferendo dominiuꝫ faciat libera eo ꝙ gl. apel tis ſpecieꝫ venit dari nō eſt ēptio ⁊ vēditio: ſed ꝯtrac­ri hoc perpendi debet ex qualitate verboruꝫ preceden­lat ſnīaꝫ latā tus īnoīatus. ideo habebit locuꝫ cōditio ob cauſaꝫ hoc a iudice ī cō tiuꝫ: ⁊ ſequentiuꝫ ⁊ eoruꝫ que geſta ſunt: vt in. c. inſpici­dicit Glo. diuidit. primo ponit dictuꝫ. ſecundo tres ra­petēti iniu­mus. extra de re. iur. li. vi. Ex. l. ſequēti. ſtā eſſe notā tiones. ſecunda ibi ⁊ ideo. tu dic ꝙ non ſunt rationes. ī An licituꝫ ſit libero homini dare ſe in queſtioneꝫ vel dū ꝙ ſi quiſ mo ſunt illationes ex dicto. Op. ⁊ videtur ꝙ iſte ſit vellet dice­ad torturam alicui: ibi. Quero. Et ſatis dicitur lucrari cōtractus emptionis ⁊ venditionis: vt. l. naturalis.§. i. re ſnīaꝫ nul­qui voluntatē ſuaꝫ īplet: ibi Opi. ⁊ ad fi. lā ⁊ diceret jͣ. de preſcriptis ꝟbis. Solu. hic fuit data pecunia: vt ſpe Res ob cauſaꝫ data illā iniuſtam cies ibi fuit numerata. Iſtud eſt diuinare in ſe tamē ve­Um ſeruus. auſa nō ſecuta. etiā ſ̄ īepte age­rum eſt. vel dic ꝙ hic fuit actum: vt ſtichū dares hoc eſt ret al. gl. ſin­ſi deſierit extare condicitur: ⁊ ſi nō eſt tranſla­accipiētis faceres qd̓ non eſt de natura emptionis: ⁊ vē­gularem in tuꝫ dominiuꝫ ad exhibenduꝫ: ⁊ furti ſeu condi. fur. agi aucͣ. d̓ here­di. l. ex empto. in prin. jͣ. de ac. emp. Ex hoc ſequitur qd̓ tur hoc dicit. Diuiditur primo ponit vnuꝫ dictū. ſecun­di. ⁊ fal. ī.§. eſt contractus innominatus do vt des. iſtud colligitur exheredatoſ do ponit aliud qd̓ videtur cōtrariuꝫ primo. tertio redu hic in verbo fingo. ſed in. l. contraria fuit dictum do pe­in v̓bo iuſte cit ad concordiā addendo aliqua. quarto addit que­cuniam: vt accipiam ſpecieꝫ verbum enim accipio non ⁊ gl. in. l. i. jͣ. daꝫ ad predicta. ſecūda ibi. labeo. tertia ibi. ſed proculꝰ d̓ teſta. alex. includit de neceſſitate tranſlationeꝫ dominij: vt ibi pa­quarta ibi. ſed ſi titius. Op. sͣ. d̓ offi. prefec. vi. l. iij.§. v̓o ꝑ hoc al­tet. Contra hoc op. extra de. l. ſi ſtipulatus. de vſuris. tex ⁊ ibi bal. i. dicit. Hugolinus ꝙ hic ſuſpendit euꝫ iniuſteª. Azo di Solu. ibi verbum dari fuit appoſituꝫ iuxta contractum in. l. ſcire oꝫ cit ꝙ īmo iuſte: qꝛ furtuꝫ nō eſt publicuꝫ crimen. Guil. emptionis ⁊ venditionis. ideo intelligitur īproprie ſe­§. fi. in v̓bo de cu. idē alia ratione: videlicet: quia hic ſuſpendit ſer­iuſte. jͣ. d̓ ex­cunduꝫ naturaꝫ contractus. ſimile in. l. i. in prin. jͣ. d̓po. uuꝫ qui eſt vilisᵇ perſona: ⁊ in viles perſonas prefectus cu. tutorum ⁊ ideo inſtrumenta que fiunt tota die que dicunt dedit b Uilis. vigiluꝫ habet iuriſditionē ⁊ poteſtateꝫ: vt. l. cōtraria. fa­vendidit ⁊ tradidit non cōſtituunt contractuꝫ innomi ADDE. ẜm cit. l. interduꝫ.§. qui fureꝫ. ff. de fur. Secūdo op. ⁊ vi­natum propter verbum dedit: immo verbuꝫ dedit intel ſulg. ⁊ alex. detur ꝙ re perempta debeat agi ad extimationē: vt. l. in ꝙ nō pote­ligitur improprie propter verbū vendidit cui adijcitur. re furtiua. jͣ. de condi. fur. no. per glo. sͣ. eo. l. ſi pecuniā rat hic ẜuuſ Sed ſi diceret dedit ⁊ tradidit: nō adiecto vēdidit tūc puniri pena §.i. iſte paſſus eſt difficilis multuꝫ. Finaliter ego teneo ī eſſet contractus innominatus: vt hic: ſed ſi diceret tan­capitali ꝑ. l. obligatione reꝫ dari: vel reddi debere agi ad ipſaꝫ rē: vt tum tradidit pro certa quātitate pecunie intelligeretur i. C. de offi. hic ⁊. l. ſi ſeruū.§. fi. de verbo. obli. ⁊. l promiſſor. jͣ. de cō p̄ſec. vigi. ſꝫ venditio: vt. d. l. naturalis.§. i. jͣ. de preſcrip. verbis que d̓buit remit ſti. pecu. fiet tamen executio in extimatione: ⁊ etiaꝫ con tene menti. Secundo op. ad. ꝟ. ⁊ ideo d̓. l. naturalis. ti ad p̄fectū dēnatio poterit fieri in extimatione: vt. l. iulianus. jͣ. de §. ſed ſi ſtichum de preſcrip. verbis. Solū. vt in gl. ⁊ be­vrbis ſi pe­confeſ. ⁊. l. fi. que ſen. ſine ap. reſcin. ⁊ ibi. plene no. Sed ne hic ⁊ ibi. Uenio ad fi. l. ⁊ op. ⁊ videt̉ ꝙ poſſit agi na capitali in obligatione reꝫ reſtitui poteſt agi: ⁊ peti ipſa res ⁊ pe dignus erat vt caueatur de euictione: vt. l. ij. jͣ. de euic. Solu. ibi in c Dedit. ti extimatio: vt. jͣ. de condi. fur. l. in re furtiua. ⁊. l. i. C. e. contractu emptionis: ⁊ vendi. hic in contractu innomi­ADDE vi ti. ⁊. l. ſi ſeruus.§. boue. dixi pleniſſime in. l. ſtipulatiōes nato iſta eſt vera. Alij: vt Io. dicunt ꝙ hic exigitur ſatiſ ꝑ eūdē bar. non diuiduntur. jͣ. de verbo. obli. in vltīs opi. ⁊ in. vi. in. l. i. C. de datio. ſed in contractu venditionis ſufficit nuda ꝓmiſ­queſtione. Op. de. l. ſi dominus. jͣ. de preſcrip. verbis re. ꝑmū. ⁊ in ſio. Iſtud non videtur verum per. l. ſciendum. jͣ. d̓ euic. l. exēpto in Solu. ibi ſeruus fuit datus extimatus. Op. ad fi. ꝗa ⁊ ideo tene primam. Op. ⁊ videtur ꝙ conditio ob prin. j. d̓ ac. in furto requiritur ꝙ quis contractet animo lucrandi: cauſam locum non habeat: vt. l ea conditione. C. de re­ēp. ⁊ ī. l. ſi ſti vt l. i. jͣ. d̓ fur. ſed hic nō habuit animuꝫ lucrādi ergo ⁊cͣ. pulatus. jͣ. d̓ ſcin. ven. ⁊. l. īciuileꝫ. C. de rei ven. Solu. dicit glo. illud Solu. optime glo. ⁊ no. ꝙ ſatis videtur lucrari cuꝫ vo­vſuris verum in cōtractibus nominatis in quibus ceſſat cōdi d Donatō luntateꝫ ſuaꝫ impleuerit de eo. qd̓ placet ⁊ eſt no. No. tio ob cauſaꝫ hoc ī īnominatis: ⁊ propter hoc fuit facta ADDE. vt ꝙ re perēpta agitur ad ipſaꝫ reꝫ dixi in. l. vinuꝫ. sͣ. ſi cer. hec. l. vt oſtenderet ꝙ non habet locuꝫ cōdictio ob cau ꝑ alex. ī. l. iu­pe. Quero circa principiuꝫ. l. vtruꝫ ſit licitū libero ho riſgētiuꝫ in ſam in contractibus nominatis: ſed in īnominatis. ideꝫ pri. sͣ. d̓ pac. mini dare ſe alicui in queſtioneꝫ vel ad torturaꝫ. Glo. in in. l. i. in fi. jͣ. de re. permū. Contra hoc op. glo. donatio cui īquātuꝫ d. l. interduꝫ.§. qui furē. de fur. dicit ꝙ ſic. Contrarium eſt hodie contractus nominatus. qd̓ patet: quia conſen tāgit pꝰ bal. ibi dixi naꝫ liber homo non eſt dominus mēbroruꝫ ſuo­an ſtatutū lo ſu contrahitur: vt. l. ſiquis argentum. C. de dona. ergo ruꝫ: vt. l. liber homo ad. l. acquil. Iteꝫ tortura eſt meri ī­quēs ī vēdi. eſt nominatus: vt probatur in. l. i. jͣ. de re. permū. ſed in habeat locū perij: vt. l. defenſores. C. de defen. ci. ⁊ in aucͣ. d̓ teſti.§. i. donatione eſt locus conditioni ob cauſam: vt. l. i. C. de ī ꝑmutati. et ⁊ no. in. l. imperiuꝫ. ff. de iuriſdi. om. iudi. ergo pacto pͥ­dona. que ſub modo: ⁊. C. eo. l. ea. lege. ⁊ de dona. l. cū ſe remittit uatorū: nō poteſt concedi: vt. C. de iuriſdi. om. iudi. l. pͥ ad ſpec. ī ti. res ergo ⁊cͣ. Solu. dicit glo. fallit in contractu donatio uatoruꝫ nec eniꝫ poteſt quis permittere alicui ꝙ euꝫ per de ēp. ⁊ ven nis qui eſt hodie contractus nominatus. ſed olim erat di.§. nūc di­cutiat: vel ꝙ corpus eius cruciet: vt. l. i.§. vſqꝫ adeo. de innominatus. Pro declarando iſtam glo. i. habem cendū el. ij. iniur. ſecundo quero ſi verum eſt id qd̓ prefectus vigi­videre vtrum hoc ſit verum ꝙ donatioᵇ fuerit olim cō­v̓ſi. ſed pone luꝫ iuſte fecit: ergo ſeruus fuit in facinore deprehenſus. ſtatutū ⁊ ibi tractus īnominatus: ⁊ hodie nominatus. qd̓ tenet glo Io. an. adde ergo iſte non tenetur. Reſpōdeo dico qd̓ fecit iuſte hoc hic: ⁊ in. l. pacta. jͣ. d̓ contrahen. emp. ⁊. C. e. l. ij. Ia. bu. pꝰ illos Ro. eſt iuriſdictionē habuit iudicandi de hoc crimine: non dicebat ꝙ etiam hodie eſt innominatus. licet enim ho­cōſi. cvij. tamen cōtra iſtuꝫ habuit legitimas probationes. vel ali die contrahatur conſenſu. non ſequitur ergo eſt nomi­ter: ⁊ verius hic fuit datus: vt per accipienteꝫ haberetur natus: quia multi contractus fiunt qui conſenſu contra queſtio. vnde eoipſo ꝙ per euꝫ eſt repertus in facinore huntur: ⁊ ſunt īnominati. Et ſepe etiam quidaꝫ contra­ceſſat cā ob quaꝫ datus ē: fateor tamē ꝙ confeſſio extor­ctus qui contrahuntur re innominati dicuntur: vt. l. iu­ta a ſeruo precedentibus legitimis indicijs faciat etiaꝫ riſgentiuꝫ in prin. de pac. pro Ia. facit: quia etiam ho­fideꝫ contra dominum: vt. l. cum probatio. jͣ. de proba. die ex contractu donationis nō oritur actio. ſed ꝓpter Bartolus. pactuꝫ ſeu contractuꝫ datur conditio ex. l. vt. d. l. ſiquis Ex. l. ſequenti. argentuꝫ. Sed de natura contractuum nominatorū eſt An illa verba dedit vendit: ⁊ tradidit cōſtituant ven ꝙ eipſo ꝙ ſubſunt actioneꝫ producant: vt. d. l. iuriſgen ditionem: ibi. Contra. Et an donatio oliꝫ ⁊ hodie fue­tiuꝫ in prin. ergo ⁊cͣ. Alij dicunt ꝙ olim: ⁊ hodie fuit cō fit cōtractus īnominatuſ ⁊ hodie nominatus: ibi. Pro tractus nomīatus: quia ita elegās nomē eſt donatio ſi­declarando. Et an quādo contractus eſt permixtus no cut locatio ⁊ venditio: ⁊ ſi. cuꝫ igitur habeat ſpeciale no minatus cū innoīato habeat locuꝫ conditio ob cauſaꝫ: men ergo erat ⁊ eſt contractus nominatus: vt no. d̓ re.