Seite
De peculio. perſonā ſerui. tertio circa perſonā filij. ſecūda ibi. ⁊ eſt ex natura eius qd̓ eſt alterius: qn̄qꝫ ex natura poſſeſſio­a Si filiuſ fa. vide doc. veriꝰ. tertia ibi. ſed ſi filiꝰ. Item ſecūda pars diuidit̉ in nis. in ſtatuto vero licet debeamꝰ accipere ꝓpriaꝫ ſigni ī. l. ſi ex duo .vij. partes. nā primo iuriſcō. reſpōdet ad primā. q. dū ficationē vocabuli: vt. l. nō aliter de le. iij. tamen ꝓpter buſ.§. i. ⁊ ibi ſeruus fideiuſſit: qꝛ ita demū obligat dn̄m ſi fideiuſſit ī cōem vſuꝫ loquēdi accipiā hoc ſecūdo mō: vt. l. libero­oīno Ange­cā peculiari. ſecus ſi extra cauſaꝫ peculiarē. ſecundo re­de duobus ruꝫ.§. quid ergo. ⁊ qd̓ ibi no. de le. iij. ⁊. l. luciꝰ. ⁊ quod reis. ſpōdet ad tertiā. q. dum ſeruus mādauit. ⁊ ſimiliter ibi ipſe cōmunis vſus loquēdi attendat̉. facit qd̓ no. ī. l. ij. b Uenit cō diſtinguit in cā peculiari vel nō: ⁊ tene primaꝫ lec. glo. .§. tulerūt in glo. no. ar. sͣ. de ori. iur. Secūdo no. ꝙ tra laudum. tertio dicit ꝙ diſtinctio adhibita in mādatario ſerui nō iſte actiōes ſunt p̄torie: vt hic in. l. ex ea cauſa. ibi: hono veniens cō­admittit̉ in fideiuſſore filij: ſed indiſtincte dicit patrē d̓ tra laudum rarie ⁊cͣ. ad qd̓ facit. l. i. in prin. sͣ. e. l. p̄tor arbitratus. jͣ. nullū nō in­peculio teneri. quarto dicit diſtīctionē adhibitā in mā­eo. ⁊. l. ticius de act. ⁊ ob. Tertio no. ꝙ id qd̓ cōe eſt cidit in pe­datario ſerui habere locū: etiā in fideiuſſore ip̄ius ẜui. meū eſt. de quo per Dy. in. l. ſerui electione de le. i. et ꝑ nam. īmo di quinto qd̓ eſt dictū in fideiuſſore filij: dicit habere locū Cy. in. l. i. C. qui teſta. fa. poſ. ⁊ per dy. etiā ī. c. in re cōi. cit tex. no. ī .c. examina etiā in mādatario ip̄ius. ſexto qd̓ dictū eſt in fideiuſſore de reg. iur. in. vj. ⁊ per do. Fran. de piſis in. l. ſed ſi hac ta. de cōfir. t mādatario filij ꝙ agunt de peculio dicit̉ habere locū .§. ꝗ manumittit̉ de in ius voc. ⁊ ī. d. l. i. C. qui teſta. fa­vti. vel īuti. qn̄ fideiubet vel ſoluit patri creditori: alias mādatari poſ. ī ſimili. ⁊ ego tetigi ī. d. l. ẜui electiōe. pleniꝰ ꝙͣ alibi. qd̓ ēt nō po ſoluens ſolutū condicit: ⁊ fideiuſſori dato a filio cōtra t Iſtud principiū ſūmaui cū prece teſt emolo­gari lauduꝫ patrē ſuccurrit̉. et fideiuſſor exceptiōe doli iuuat̉. ſepti I CEL. dentibus. ⁊ adhuc venit ad expoſi ſuper quo n̄ mo dicit dn̄m obligari ex facto ſerui extraiudiciali. ſec tionem illius verbi poteſtatis poſiti in edicto. ꝓcedit ꝯpro ex negocio iudiciali: ſiue iudiciū agitet̉ coraꝫ arbitro ſi No. ꝙ iſta actio eſt datiua: vt hic in tex. ibi polliceat̉ miſſuꝫ. Iteꝫ ue corā iudice. ſecūda ibi. iulianus quoqꝫ. tertia ibi. cui ad hec facit ⁊cͣ. ⁊ ibi dari d̓ peculio. d̓ quo dic vt dixi. sͣ. e. l. i. Iteꝫ glo. no. ī. l. ſi cōgruit. quarta ibi. idē accipiat. quīta ibi. deniqꝫ. ſexta no. ꝙ verba edicti abſolute poſita in eo qui eſt in ptāte patronꝰ. jͣ. ſi ibi. ꝙ ſi filius. ſeptima ibi. ſi ſeruus. Itē tertia pars prī­alterius verificant̉ etiaꝫ in eo qui nullū habet dn̄iuꝫ vt quis ī frau. cipalis diuidit̉ in duas partes. ⁊ primo dicit ꝙ filiꝰ fide hic: ibi in nulliꝰ poteſtate ⁊cͣ. Itē no. ꝙ hereditas ia pa. ⁊ ꝑ iſtuꝫ tex. dic̄ bal. iubendo: vel mādādo indiſtincte obligat patrē nō di­cens ꝙͣtū ad hunc titulū nō dicit̉ dn̄a. lꝫ in alijs ſecus: in. l. ij. in. i. ſtinguēdo in cā peculiari vel non. ſe cūdo ꝙ dictū ē pa­vt. l. hereditas. jͣ. de acqui. re. do. Naꝫ hic requiritur do col. C. d̓ ex trē obligari ex facto filij extraiudiciali īdiſtincte habet miniū perſone viuentis nō ficte. ⁊ eſt ratio: qꝛ in cōſtitu ce. rei iudi. ſi locū etiā in iudiciali: ſiue iudiciū agat̉ coraꝫ arbitro ſi­cōtra laudū tione peculij requirit̉ cōſenſus. ſed hereditas non pōt nulla poteſt ue corā iudice. itē qn̄cunqꝫ ⁊ quotiēſcūqꝫ in iudicio in­cōſentire. ergo ⁊c̄. ſed tamen ex equitate verificat̉ etiaꝫ opponi exce terueniat. ſecūda ibi. qͣre ex cōpromiſſo. Venio igit̉ in perſona repreſentata a iure: vt eſt heres qui ab here ptio poterit ad ſecundā partē principalē: qꝛ prima eſt clara. ⁊ exami ditate iacente repreſentat̉. opponi exce nemus hūc.§. per partes. ⁊ iſta ſecūda pars. h. d. Ser. ptio ꝙ com 5 Hic iuriſcō. d̓clarat ple­promiſſuꝫ ē Unde iabe C. nius qd̓ dixerat in prī. l. ad uus fideiubēdo vel mandādo extra cām de peculio nō nulluꝫ. facit obligat dn̄m de peculio: ſed fideiuſſori dato a filio con ducendo dicta labeonis. No. ꝙ verba edicti que di .l. diuus. et tra patrē hac actione ſuccurritur ſi ipſe ē creditor. alias cunt: q̄ in alterius poteſtate ⁊cͣ. verificant̉ ī vna ⁊ eadeꝫ ibi bar. de te ſta. mili. mādatarius totū cōdicit ⁊ fideiuſſor vtitur exceptione perſona. Op. hic dicit̉ ꝙ ſeruus liber factus ꝯuenit̉ ADDE. an hoc dicit. No. ꝙ de duobus interrogatis ſimul pōt de eo qd̓ geſſit in ſeruitute. cōtra de. l. i. C. an ſer. ex ſuo incidat ī pe­in diuerſis orationibus reſponderi. Secūdo no. ꝙ fac. ⁊ per totū. So. vt in glo. Iteꝫ oppo. dicit̉ hic ſer naꝫ qui con cōgrua debet fieri reſponſio ne iuris ordo in rn̄dendo uuꝫ liberū factū teneri de peculio. cōtra īmo videt̉ ꝙ ī­trauenit lau do nullo bal ꝑuertat̉. Tertio no. ꝙ interceſſio dicit̉ officiū ad qd̓ ſolidū. nā ex quo eſt liber ⁊ heres cenſet̉ liber factus a dus cōſilio .l. i. ī prin. jͣ. ad velle. Glo. ⁊ guil. q̄runt hic. an actio die mortis teſtatoris. ⁊ ſic videt̉ nō vt ſeruus ꝯtraxiſſe: .xxvij. li. iiij. de peculio ſit ꝓpriuꝫ nomē actionis. dic vt hic per eos vt. l. omnia fere. jͣ. de reg. iur. ⁊. l. heres qn̄qꝫ. jͣ. de acꝗ. ⁊ an lauduꝫ poſſit emo­pro quibus facit tex. in. l. ticius. jͣ. de re iudi. ⁊ īſti. qd̓ cū here. glo. ſoluit: ſed ſua ſolū. eſſet vera qn̄ eſſet inſtitut logari nullo eo.§. ita tamē. ⁊ vr̄ tex. in. l. is quoqꝫ. ⁊ in. l. ſi me.§. fi. sͣ pure liber ⁊ heres: ſed hic nō fuit inſtitutꝰ pure: ſꝫ fuit p̄cedente cō de exercito. ⁊ ibi glo. no. dic de hoc vt per guil. vulgariter ſubſtitutꝰ: vt pꝫ in tex. ibi mox repudiantibꝰ promiſſo pe. ⁊cͣ. que ſubſtitutio eſt cōditionalis inſtitutio: vt no. ī. l. Ex.§. ſequenti. de ancha. cō ſilio. cclxij. Qui venit contra laudum ipſo iure nullum non in gallus. in prin. de li. et poſthu. ⁊. l. in rōne.§. ſi filio. ad cidit in penam. .l. fal. ⁊. l. qui libertus. de vul. ⁊ pupil. ⁊ iō in medio tē­Q Hec eſt ſeptima pars. ⁊ hoc pore nō dicit̉ eſſe heres: niſi fictione iuris. ꝯl IeTuu dicit. Qui non obligat̉ iudicio 1 Hic iuriſcō. exponit Parui autent. verbū edicti qui in alte nō obligatur cōpromiſſo. h. d. ⁊ intelligo hoc veruꝫ in cōpromiſſo in arbitrū. ſecus in arbitratorem. tūc enim rius ⁊cͣ. h. d. verbū alteriꝰ cōprehēdit vtrūqꝫ ſexuꝫ mi­eſt quedaꝫ trāſactio: vt ī aucͣ. vt diffe. iudi.§. ſi vero cō. nores ⁊ furioſos. h. d. No. qd̓ dixi ī ſūmario ꝙ iſtud tigerit. Et ſic quidā cōtractus. ſicut ergo obligat dn̄m verbū alterius cōprehendit maſculinuꝫ ⁊ femininum. de peculio cōtrahendo: ita ⁊ in arbitratorem cōpromit No. tex. ꝙ dn̄s eſt obligatus. No. in ver. ī furio­tendo. qd̓ no. No. ꝙ ſicut ſeruus nō pōt eſſe in iudi ſi. tutorē ⁊ curatorē eꝗparari. Itē no. ꝙ quādo agit̉ cio: vt. l. ſeruꝰ. C. de iudi. ita nec cōpromittere: quoniā cōtra furioſuꝫ dꝫ formari libellus ī perſona curatoris. arbitraria ſunt redacta ad inſtar iudicioꝝ: vt. l. i. C. de Op. ꝙ dn̄s dicit̉ fideiuſſor ſerui. vt. l. cū filius. d̓ ver. arbi. Itē no. ꝙ qui venit cōtra laudūᵇ quod eſt ipſo obli. ⁊ no. in. l. ſed ſi dānū.§. ſed ſi creditor. jͣ. e. ſed mu iure nullū in penā nō incidit. pro quo facit tex. ⁊ glo. ī lier nō pōt ītercedere: qꝛ hꝫ exceptionē velleiani. ergo ⁊cͣ. So. hic in re ꝓpria. ad qd̓ facit. l. de die.§. i. sͣ. qui ſa .l. apud celſum.§. itē querit̉ de doli excep. Ex.§. ſequenti. tiſda. co. Itē no. ꝙ iſta demādatio ſeu cōſtitutio pe culij nō finit̉ morte mādātiſ ſeu ꝯſtituētis ⁊cͣ. No. ēt Filius quādo poſſit. cōpromittere ſine ꝯſenſu pr̄is. pupillū cū tutoris auctoritate nō poſſe cōſtituere pecu Hec ē tertia pars Sed et ſi filius. paīcipalis. ⁊ h. dicit liū. ⁊ idem ſi eſſet furioſus. Filius fideiubēdo cōpromittēdo ⁊ cōtrahendo pa Hic exponit̉ vltimuꝫ Si filiuſfami. erbū edicti ſ. negocium trem obligat de peculio. h. d. ⁊ ī hoc differt a ẜuo. quā differentiā no. ⁊ iſtaꝫ ⁊ alias differentias hēs plene. C. geſtū eſt ⁊cͣ. ⁊ incipit declarare qn̄ dicat̉ negociū geſtū qd̓ cū eo. in. l. nulla res. No. ꝙ eadem obligatio eſt ⁊ primo de negocio extraiudiciali. ⁊ glo. diuidit. tu dic ꝙ iſte eſt ꝓprie.§. vſqꝫ ad.§. ex furtiua. ⁊ diuidit̉ ī tres numero illa qua tenet̉: ⁊ pater ⁊ filius. Item no. ꝙ origo actionis nō attendit̉. Itē no. ꝙ licet filius ī iu ꝑtes principales. primo format tres qōnes in perſona dicio eē nō poſſit ſine ꝯſenſu pr̄is: vt. l. fi.§. neceſſitatē. duoꝝ.ſ. ſerui ⁊ filij. ſecūdo incipit ad illas rn̄dere circa