Seite
De euictionibus. ꝙ in actiōe ex ſtipulatu habetur rō ad extimatio No. ꝙ qn̄ res euinci Undū. ī nē cōem. ſed ſi teneremus: ut dicūt ꝗdam ꝙ ha Unduꝫ. f pͥn. huiꝰ tur facto emptoris ⁊cͣ. vid̓ bar. beretur ratio extimationis precij conuenti: tunc etiā antecedēte emptiōe ꝙ nō tenetur ī.§. duo fra­deberet detrahi tertia eius qd̓ ualet vltra extīa­venditor. tres. in. i. ⁊ tionem cōem: ſi tertia parſ eſt euicta eo caſu quo vlti. colū. emi fundū ualenteꝫ. xviij. pro. x. pone ergo ꝙ il­I pro re. d Rē. vtrū ſingularis la tertia pro indiuiſo valet ſex ẜm cōmuneꝫ exti­Ex.§. ſequenti. ſucceſſor em̄ mationeꝫ tunc detrahetur tertia: quia tanto mi­ An cū res euincit̉ ab eo qui habet cām a me ptoris debe nus emit. ⁊ ſic remanebunt quattuor: ⁊ illa veni debeo habere regreſſum cōtra auctorem meum at ⁊ poſſit 8 ent ī actiōe ex ſtipulatu prout habetur ratio ad nunciare li­an expectare ꝙ ei condēnetur illo qui habet cāꝫ tem pͥmo uē extimationem cōuentā. a me. ⁊ quid oꝑentur illa ꝟba ꝙ facit ꝓcurato­ditori an v̓o Reuoco in dubiuꝫ rem in rem ſuā. auctori ſuo I dupla.⁊ quero quādo ꝗs ⁊ vide que Iſte eſt ſub Si pro euictiōe. ulis.§. ⁊ ſi recuſat cauere de dupla ad quid condē­jͣ. ſequuntur ⁊ bal. in. l. i. ī nabitur. Et duplex eſt opi. pͥma ꝙ ꝯdēnetur ad bene aduertatis: iſte.§. loquitur quādo res quā pe. col. C. d̓ ip̄m factū.ſ. ꝙ caueat. ⁊ iſta eſt ſatis bona. nam emi non euīcitur a me: ſed ab eo cui conceſſit: rerū ꝑmū. cū iſta cautio debeatur ex diſpoſitione legali po ⁊ dicitur ꝙ ex hoc habeo regreſſum contra uen teſt ꝗs ad eaꝫ preciſe cōpelli: de quo dixi plene ī ditorem meum. Quero vtrum ille qui hꝫ reꝫ .l. ſtipulatōes nō diuiduntur. jͣ. d̓ ꝟ. ob. in illa. q a me debeat denūciare mihi ⁊ ego auctori meo: an ꝗs preciſe cogatur ad factū. Secūda lec. eſt ⁊ dicit glo. ꝙ ſic. Scd̓o q̄ro vtrū ſtatiꝫ cū res ꝙ ꝗs cōdēnetur ad ip̄m duplum. ⁊ huic lec. ap­cuincit̉ ab eo ꝗ hꝫ cām a me ego habeo regreſſū plaudet hic tex. ſed tūc quero an̄ ſtatiꝫ fiat execu cōtra auctorē meū: an debeā expectare ꝙ prius tio ſiue exactio: an differatur ī euētuꝫ euictiōis. ꝯdēnetur ei ꝗ hꝫ cām a me ⁊ ſoluā ſibi. Glo. Glo. tenet hic ꝙ differatur. Sed in cōtrariū in hoc dubitat. ꝟitas eſt ꝙ qn̄qꝫ ego trāffero rē no. in. l. ex empto.§. fi. sͣ. de act. emp. ⁊ illd̓ vide­in aliū nō ſimpliciter: ſed in ea mihi aliquid iuriſ tur verius. nā ille qui nō cauit dolo ceſſat cauere reſeruo: utputa ſi cōcedo in dotē uel in emphy­merito fiat executio ſtatiꝫ: ut. l. locū.§. cōdēnatō teoſim: uel in feudū. tūc eo ip̄o ꝙ euincitur ab jͣ. de tabu. exhi. eo ꝗ hꝫ cāꝫ a me: illud ius qd̓ mihi reſeruaui ꝑi Cōſuetudo que mitur ⁊ ſtipulatio de euictiōe cōmittit̉: ⁊ hoc eſt I fundus. et in loco cōtra­a Endica qd̓ hic dr̄ ꝙ mulier efficiat̉ indotata: ⁊ ſic mihi u tē. i pͥn ctus inſpicitur. h. d. No. ꝙ in his q̄ habere nō licꝫ. Si ꝟo ego vendidi ſimpliciter ⁊ huius. l. ⁊cͣ. pertinent ad deciſionē contractus inſpicitur lo hanc regulā mihi ip̄i nō reſeruaui aliqd̓ ius in re: tūc lꝫ euin­cus contractus: de quo plene dixi in. l. cunctos limita in ca catur ab eo qui hꝫ cām a me: tn̄ adhuc mihi ni­ſu ſingulari populos. C. de ſum. tri. hil adeſt. ideo ē neceſſe ꝙ cōdēnor ⁊ ſoluā ſibi. l. fi. C. eo. ⁊ 1 Dicit glo. ꝙ iſtud E alias actionē de euictione nō haberē ẜm regulā ibi no. vide TIIAIIO. itereſſe extrinſecuꝫ lꝫ in herede iul. poſitā in. l. ſi ẜuus.§. i. sͣ. e. Et idē dicenduꝫ fideiuſſoriſ. eſt qd̓ falſū eſt: quia īmo eſt intrinſecū: eēt ſi rē quā emi dediſſeꝫ inſolutū: ⁊ re euicta ab Sꝫ utrū iſta ut doc. dicūt: quia ſeꝗtur rem penes quēcunqꝫ eo cui dedi actio priſtina reſtitueret̉ in me ẜꝫ ma exceptō quē uadat: ut no. Cy. C. de ſen. que pro eo qd̓ inte­teriā. l. libera. C. de ſen. ⁊. l. elegāter in pͥn. sͣ. d̓ p de euic. ⁊c̄. ī reſt ꝓfe. l. i. in. ij. alias. iij. diuiſiōe. pro quo vide­pediat lit. cō gno. act. ſtatī enī rē habere nō lꝫ: ꝗa in pͥſtinā ob teſta. an v̓o tur caſus in. l. ut tm̄.§. in hac actiōe. sͣ. d̓ ſer. cor. ligationē reincido. ar. huius.§. ⁊. l. ſe. Quero opponantur Ex. l. ſequenti. ꝗd ſi rē quā emi tibi donaui: ⁊ a te euincit̉: ita ꝙ ad merita Recipiēdo partē precij quis ſibi preiudicat cauſe magis tu nō habes regreſſū cōtra me utrū auctor me in euictione. iō ponitur in inſtrumētis ſi ſūt plu­qͣꝫ ad proceſ teneatur ī aliquo: certe nō: ꝗa rē mihi habere n̄ e Donatari ſū vide bar. res ꝙ oēs pro parte ſua confeſſi ſunt preciuꝫ re um fecerit ꝓ lꝫ ꝓpter donatōnē nō ꝓpter euictionē. ita deter in. l. ⁊ ſi in­cur. ⁊c̄. vide cepiſſe. minat glo. hic ⁊ pro hoc facit. jͣ. de ꝟb. ob. l. iul. ſtrumento. bal. in. l. ꝑ di No. iſtā. l. ⁊ op. de. l. C. de fide in in fi. ⁊ ibi per Ia. de are. Et p̄dicta ſūt ꝟa niſi in uerſaſ. C. mā Uidam. gulus. sͣ. de pig. ac. ⁊ ſtru. ⁊ iure da. ⁊ in. l. i. ī īſtrumēto donationis: ut fieri ſolet fuerūt ceſſe aſt. fiſc. lib. x. .sͣ. ꝗ. mo. pig. vel hypo. ſol. l. ſicut.§. nō fi. C. de iure oēs actiōes cōpetētes ⁊ cōpetiture donatori oc ſi poterit ta­do. ⁊ Bar. ī videtur. So. diſtingue tres caſus. pͥmo quando mē opponi caſione ip̄ius rei ⁊ donatariūᵗ fecerit ꝓcurato d. l. ꝑ diuer­aliꝗs eſt pn̄s ⁊ tacēs nec p̄ciuꝫ recipiēs nec ſub­poſt ſnīaꝫ: qꝛ reꝫ in rē ſuam: ut. l. ſi res. jͣ. eo. qd̓ eſt notādū: ꝗa ſas in vlt. co ſcribēs: tūc nō videtur conſentire nec de euictio ꝑemptoria: lū. ⁊ bal. ī. l. i. etiā ſi dicta ꝟba apponerētur in inſtrumēto vē ut nō. Bal. ne tenet̉: ut in cōtrarijs. Qn̄qꝫ ꝗs eſt pn̄s ⁊ con ī penul. col. ditionis nō erit neceſſe qd̓ ille qui emit a me d̓nū in. l. uēditri­C. de reruꝫ ſentiēs tacite uel exp̄ſſe nō tn̄ p̄ciū uel ꝑteꝫ p̄cij ci. C. de re. ciet mihi: ⁊ ego auctori meo: ſꝫ ip̄e poterit dire ꝑmū. Bal. i recipit: ⁊ tūc nō tenet̉ de euictiōe: ſꝫ bene p̄iudi alie. non alie cto auctori meo denūciare: ut in. l. ſi res. ⁊ dixi ī l. i. in fin. C. nā. cat ſibi in iure qd̓ hꝫ in re: ut. jͣ. de re. iur. l. aliud de iure. do. l. iul. in fi. jͣ. de ꝟbo. ob. ADDE­eſt pēder̄: ⁊ ibi no. Qn̄qꝫ ē pn̄s ⁊ ꝑtē p̄cij recipit I ẜuū ī qualiter ītel Hec lex legitur ſ pri. huiꝰ ⁊ tūc ſibi p̄iudicat ⁊ d̓ euictione tenet̉ vt hic. Et ligatur illa I ſeruum. inglo. duobꝰ mo l. ⁊c̄. per iſtū iō ponit̉ ī īſtr̄is qn̄ plures vēdūt ꝙ tales uēdide regula queꝫ tex. vide qd̓ dis. pͥmo qn̄ ẜuus nullo mō fuit traditꝰ de euic. ⁊c̄. rūt: ⁊ cōfeſſi ſūt oēs p̄ciū ꝓ ꝑte recepiſſe. Bar. decidit ī ma emptori. Scd̓o quādo nō fuit traditus d̓ iur̄. Ro. conſilio teria Bal. ī No. re­ccccciij. Querit glo. ꝗd ſi emptori meo nō fui condē Endicantem. guaꝫ ꝙ .l. libera ī. ij. b Perem natus: nec poſſū condēnari: ꝗa uendidi hoc pa col. in v̓ſi. ſꝫ ptorias. vid̓ quē de euictiōe tꝫ actio eundē agētē re nūquid. C. d̓ cto: ut nō tenear de euictione. certe dicit glo. ꝙ ibi no. ⁊ qd̓ pellit exceptio. No. ꝙ lꝫ ꝗs ſuccūbat in exce­ſen. ⁊ inter­tūc contra uēditorē meū haberē regreſſū. qd̓ dic dixit Bal. ī ptiōe nō ꝓhibetur illud in iudiciū ꝑ modū acti lo. om. iudi. l. i. in. i. colū. ut dixi. sͣ. e. l. ſi pro re.§. ſi ꝓ euictione. g Tene mē onis deducere: qd̓ eſt uerū ubi nō tēdat ad eun­per iſtū tex. ti. ⁊cͣ. ⁊ d̓ iſta ⁊ melius in dē effectū. alias ſecꝰ de quo ꝑ doc. in. l. ꝑempto Imancipiuꝫ. i. glo. hic vi ij. colun. v̓. qͥ riasʰ. C. ſen. reſcin. nō poſ. dixi in. l. qui Rome. de que ſcri­ro ꝗd ſi ac ij Op. ꝙ pͥus debet agi §. duo fratres. jͣ. de ꝟbo. ob. facit qd̓ dixi. ī. l. ſin­pſi no. pꝰ mo lCONN. rei vēdicatione: ut. s. tio vbi de­der. in.§. itē autē. sͣ. de nego. ge. ⁊ in. l. quotiēs. ⁊ in. l. quod ī clarat. fa. her. l. i. ⁊. jͣ. d̓ excep. l. fūdi. ⁊. l. fūdū. Glo. ſol­ſi ꝗs ī frau. diem.§. fi. sͣ. de compē. ī. v. carta. in mirabiliter ꝙ hic n̄ fuit oppoſitū ꝙ tene mētiᶠ ſti. de act.