Seite
Diſtinctio. XL.I. ar. ꝙ nō nocꝫ bono maloꝝ ꝯuerſatō vel cohabitatō tatis hoc faciat o Flagitōſus. eſt ꝓdigus vel ypocrita a In monte. xv. q. i. inebriauerunt p Libido. q. d. potiꝰ cōſiderabimꝰ cām facti ꝙͣ ip̄ꝫ factū. ſic. xxiij. q. b Cecidit. nam ex varietate locoꝝ nullū diſcrimē inducit̉. C. d̓ tē. viij occidit. xxix. di. ſciendū. ar. ꝯtra. jͣ. xxxij. q. iiij. origo in inte. reſti. l. vl. ar. ꝯtra. xxxij. q. v. qui viderit q Flagicia.i. non ſtatim dicamꝰ aliquid eſſe vicōſum. nā dubia ī m c Cecidit. ⁊ hec eſt cā qͣre nos ꝑſequit̉. qꝛ nos illuc debemꝰ aſcēde­liorem ꝑtem ſunt interp̄tanda. exͣ de regu. iuxͣ. eſtote. re. vnde ip̄e deſcendit. xvi. q. ij. c. i. Piſce veſci. hā hiſtoriā hēs de pe. di. ij.§. opponitur Vlti ſacerdo­s Sed ex cā.ſ. xxi. q. ii tes. locuꝫ ſic res ij. oēs laici. accedere dꝫ hoī­On cogant̉. ar. ꝙ bus ⁊ non hō tebꝰ. ff. d̓ carnē comedit. Item in li. d̓ ver­iudicio em̄ ſedes. Siquidē bn̄ vixerꝭ mitius agenduꝫ eſt edi. edi. iuſtiſſime. bis dn̄i Cōtra ſue infirmitatis con­⁊ bn̄ docueris ppl̓m inſtruis. ſi bene cū diuitibus ⁊ nobi Uicunqꝫ deſide libus ꝙ cū pauperibus docueris ⁊ male vixeris tui ſoliꝰ con ſuetudineꝫ aliquibus cibis nō cogā­rauerit ad hͦ vt pre vt. lxxxvi. di. non ſatis demnator eris. Naꝫ bn̄ viuēdo ⁊ bn̄ tur diuites vti ſit nō vt proſit. ne ⁊.lxxxiiij. diẜ. ꝑuenit. et docēdo ppl̓m inſtruis quō viuere de Onᵉ cogant̉ diuiteſ pauꝑe obſtet. viij. q. i. qui ep̄a­l. di. ꝯtumaces. xxvi. q. beat. bn̄ aūt docēdo ppl̓m ⁊ male vi ruꝫ cibis veſci. vtāt̉ ꝯſuetudi tum vij. tꝑa. ar. ꝯtra. xxij. q. uendo deū inſtruis quō te d̓beat cō­f Tractauerit. No ne infirmitatꝭ ſue. ſꝫ doleant v. qui ꝯpulſus. dic ꝙ ig demnare ta de eo ſolo ꝙ cū aliqͦſ ſe aliter nō poſſe ſuſtētari. ſiˣ ꝯſuetu­ Idem. nobiles magis puniunt̉ loquit̉ d̓ ep̄atu punitur dineꝫ mutāt egrotāt. vtant̉ ſuꝑfluiſ Uicūqͣꝫª deſiderauerit pri­corꝑali pena qͣꝫ nobileſ ſic eoip̄o ꝙ aliqͦs loquit̉ dent inopibꝰ neceſſaria. vtant̉ p̄cio­matuꝫ in t̓ra īueniet ꝯfuſiōeꝫ ſꝫ pecunialit̓ magis pu ambitoſe de nūmis. pec ſis. dēt pauꝑibus vilia. Itē in nitur nobilis qͣꝫ ignobil̓ in celo. nec inter ẜuos xp̄i cō­cat xvi. q. i. ſi cupis. ⁊ qͥ vt. xxiiij. q. i. qui ꝯͣ. ⁊. ff. li. qōuum euāgelij. Eqͣnimitas tole putabit̉ q̄ de primatuˢ tractauerit. loquit̉ de mulieribꝰ. vt d̓ pe. ſiqͦs aliqͥd. q̄dā ꝯͣ nec vnuſquiſqꝫ eoꝝ feſtinet quō ap­randi non vſus vel abſtinētia cibi iu xxxij. di. hoſpitiolum Diuītes. cuꝫ ſunt pareat alijs maior. ſꝫ quō omībus in ſticiam facit Honore. qꝛ nō gra in penitentia. ferior videat̉. Qm̄ non qui maior fu Uod dicit dn̄s. in euāgelio duſ elegātōr. ſꝫ vite me Conſuetudinem Iuſtificata eſt ſapī a ab oībꝰ erit in honore ille eſt iuſtior ſed qui lioris actō ꝯꝓbat̉. xxiij ar. ꝙ ꝯmutatōeſ penaꝝ fuerit iuſtior ille eſt maior. Di. xli. filijs tuis. on̄dit filios ſapīe intellige q. nij. ſicut. ij. ⁊. ixvi. q. i pn̄t fieri in ſpūalibꝰ. vt re nec in abſtinēdo nec in māducan ſunt nōnulli. ⁊ eſt hͦ ar­Cceʰ. qͥbus oꝑteat ſa­lxxxij. di. pbr̄. ꝟ. pauꝑſ ꝙ ꝑs illa q̄ iuſtiori rōe do eſſe iuſticiā ſed in eqͣnimitate to cerdotē eē ornatū mori bus innitit̉ maior d̓r licꝫ ſit lerandi inopiā. ⁊ tꝑantia ꝑ abūdan bus.ſ. p̄terea oportꝫ il­Vilia. ar. ꝯtra. jͣ. xlix minor. xxxi. di. nicena. x di. c. vl. in fi. tiaꝫ. non ſe corrūpendi atqꝫ oꝑtune lum eſſe ornatū in exte­ix. di. in canonicis. nij. q z¶ Suꝑfluis.i. p̄cōſis ſumēdi vel nō ſumēdi ea quoꝝ n̄ vſꝰ rioribꝰ hītu ſcꝫ ⁊ⁱ īceſſu iij.§. ij. extra de teſti. in Uod dicit. in euā ſed ꝯcupīa rep̄hēdēda eſt. Non em̄ hītu vt nec fulgidis nec ſordidis ſe noſtra. xx. di.§. i. gelio. tangit hic ꝙ intereſt oīno quid alimentoꝝ ſumas veſtibus ornet. Ut em̄ ait hiero. nec xp̄c in euāgelio di­Di. xli. vt ſuccurras neceſſitati corꝑis dum affectate ſordes nec exquiſite delicie Cce quibꝰ.s. cit de iudeis. veīt Io. mō ꝯgruas in generibus alimentoꝝ laudē pariūt. qd̓ tā de veſtibꝰ ꝙͣ de p̄cedenti di. di nō manducans carnem hijs cū qͥbus tibi viuendū eſt Neqꝫ cibis intelligendū eſt. Un̄ augu. ctuꝫ eſt ꝙ oꝑtꝫ nec bibēſ vinū ⁊ dixiſtꝭ qͣꝫtum ſumas multū intereſt cū vide ait in libro de docrina xp̄iana. ep̄m ornatuꝫ eſ demonium hꝫ. veīt hie amus alioꝝ ſtomachū citiꝰ ſaturari ſe moribus ⁊ ꝟtutibus ſus manducās ⁊ bibēs Pro moribꝰ eoꝝ cū quibꝰ viuimus cibis. ⁊ eos tn̄ illiip̄i ꝑuo qͦ ſatiātur In hac. xli. di. dicit̉ ꝙ ⁊ dixiſtiſ vorator ⁊ po etiam vti cibis debemus. oportꝫ eū eſſe ornatum ardenter ⁊ intolerabilit̓ ⁊ oīno turpi tator vini. ſꝫ lꝫ alij ma­Uiſqͥs rebus p̄tereuntibus ⁊ exterioribꝰ in habitu le opinarent̉. de ip̄o tn̄ ter inhiare. alios aūt plus paulo po ſtrictiꝰ vtit̉ ꝙͣ ſe ſe habeāt mo ⁊ inceſſu. In habitu ne iuſtificatus eſt ab apo culo quidē ſatiari ſed tolerabiliter ī res eoꝝ cuꝫq quibꝰ viuit aut fulgidis vel ſordidis ve ſtolis ſuis opiam ꝑpeti. vel an̄ horam poſitaſ intemꝑans aut̓ᵐ ſuꝑſtitōſus eſt. ſtibus ſe exornet. qd̓ ꝓ­Illiipſi. datī caſus epulasᵈ ſi id in tꝑe aut opus ſit aut Si quis ꝟo ſic eis vtit̉ vt metas con bat auctoritate hiero. Doſitas. corā alijs neceſſe ſit cum tranquilitate aſpicere ſuetudīs bonoꝝ int̓ qͦs ꝟſat̉ excedat nec affectate ſordeſ nec Si id.i. ꝓ tꝑe.ſ. cū co neqꝫ tangere. MVagis ergo int̓eſt n̄ aut aliquidⁿ ſignificat autº flagicio exquiſite delitie laudes ram aliquibꝰ tꝑe neceſſi quid vel qͣꝫtum alimentoꝝ ꝓ ꝯgruē pariūt. qd̓ tā de veſtibꝰ ſus eſt. In omībus em̄ talibꝰ nō vſꝰ tatꝭ potꝰ p̄ponit̉ cibis. tia hominū atqꝫ ꝑſone ſue ⁊ ꝓ ſue va qͣꝫ de cibis eſt intelligē̓ Neqꝫ.i. nō iō dꝫ qͥs rerum ſꝫᵖ libido in culpa eſt. q̄ igit̉ litudīs neceſſitate quis accipiat. ſed dum. ⁊ ad hoc inducit ſtatī ꝯmed̓re ꝙ videt a locis ⁊ tꝑibus ⁊ ꝑſonis ꝯueniāt dili­ꝙͣta facilitate ⁊ ſerenitate animi care ſe. c. de inceſſu aūt dicit lios ncc̄itate exigēte co gēter attendēdū eſt nec temereq fla at. cum hijs vel opteat vel neceſſe eſt jͣ. e.§. vlt. Scio.i. ſic fa­ med̓re gicia rep̄hēdamꝰ. Fieri eī pōt vt ſine ciēt ep̄i cū veniunt ad carere vt illud in aīmo compleatur Inceſſu. vt gͣuitate aliquo vicō cupidīs vel voracitatis itineris on̄dit gͣuitateꝫ pauꝑes eccl̓ias ne bre­xp̄iani qd̓ dicit apl̓s. Scio ⁊ minuſ p̄cioſiſſimo cibo ſapiēs vtat̉. inſipiēſ mentis. vt. jͣ. e.§. vlt. uis hora ꝯſumat victū habere ſcio ⁊ abundare vbiqꝫ in eqͣli aūt fediſſima gule flāma ī viliſſimuꝫ lōgi tꝑiſ. exͣ d̓ eē. cū apl̓ſ Uiiquis rebꝰ qui tatem ⁊ in omībus imbutꝰ ſum et ſa­ardeſcat cibum. ⁊ ſanius q̄ſqꝫ malue bus viuit. no. ꝙ qͦ­Arſimoniā. id ē tiari ⁊ eſurire ⁊ abūdare ⁊ penuriaꝫ rit more dn̄iʳ piſce veſci. ꝙͣ lēticula libet ſe ꝯfirmabit tꝑatum vſum pati. oīa poſſum in eo qͥ me cōfortat. ſocijs ſuis in cibo ⁊ in more eſau nepotis abrahā aut ordeo v Diligentiā. id ē Item ex ꝯcil̓. gangrenſi. moribus. vt di. viij. q̄? more iumentoꝝ Non em̄ ꝓpterea no voluptatem xij. di. illa. ⁊ eſt ar. ꝙ ra Temꝑantia ciboꝝ ⁊ veſtium non diſ Infucatū.i. p̄cōſū bis ꝯtinentōres ſunt plereqꝫ beſtie. tōne ſocietatis tolerat̉ ſolutio corum laudatur vel infucatū.i. nō p̄cio­qꝛ vilioribus eſcis alunt̉. Naꝫ in om ercōicatus qa ercōicatꝰ Arſimoniā cū veſte humili n̄ ſe fucatum nibꝰ huiuſcemōi rebꝰ nō ex eaꝝ rerū tatōe ꝯtractꝰ ad coīoe. Priuatis. ar. ꝯͣ. illoſ re ꝓbamus ſicut etiam ornatū natura qͥbus vtimur.ᵍ ſꝫ ex cayten admittit̉. vt exͣ de ſent̉. qͦ dicūt meliꝰ eē orāduꝫ p̄ter corporisʰ diligentiaꝫ in di ⁊ mō appetendi vel ꝓbandū eſt vl̓ ex. ſi vere. in pͥuato loco ⁊ nō cora fucatum laudamꝰ Diſſolutos autē ⁊ imꝓbandū qd̓ facimꝰ. Itē aug. Intꝑans.ſ. nolēs hoībꝰ qͣꝫ in eccl̓a. ex illa fractos veſtibus ⁊ inceſſu nō recipi­ſuꝑ epiſtolam iohannis ꝯformare ſe alijs. aucͣte. tu āt cū oraueris mus pietatem in priuatis domibus m¶ Superſtitōſus. Non cibꝰ ſed appetitus inculpatur. intra cubiculū tuum et nō ꝯcludētes oēꝫ locū in noīe dei edi .i. inanis gl̓e cupidꝰ vt Elicie q̄libꝫ ſi abſqꝫ deſid̓rio clauſo oſtio ora pr̄eꝫ ſꝫ n Signifi­ ipocrita. ficatum honoramꝰ ⁊ congregatōem p̄cipiant̉ non officiūt ⁊ viles illud de cubiculo mētiſ cat. forte hꝫ vētrē īſati in eccl̓a dei factā ad vtilitatatē cōeꝫ cibi appetēt̓ accepti impedi­intelligit̉ abilem vl̓ cū cā īfirmi­recipimꝰ. ⁊ bona oꝑaᵏ que ſupra in Que ſupra. nam qͥd unt ꝓfectum abſtinentie Dauid em̄ frēs pauꝑes exercent̉ ẜm eccl̓iaſticas aqua male ꝯcupitaꝫ effudit ⁊ belias