Seite
Queſtio I. TII. rōue paupertatis vel alia de cā ꝙͣcito ceſſat cā priuilegium ceſſat vt ex fugere qͦ manere qd̓ ſorte illud eſſet dirimendum tra de ꝟ. ſig. abbate. in fi. extra de deci. ſuggeſtum. xvi. q. i. generaliter Achor. hiſtoriam habes.i. q. iiij. Item peccato ⁊ inſti. de aucto. tu.§. vl. ⁊. ff. de iud̓. l. ij.§. legatiſ. ⁊. C. de teſta. mili. Nayn. ciuitatem l. vl. ⁊ inſti. de pupil. ſubſti.§. qua ratione. g Saul. hoc habes. xxij. q. ij.§. Item opponitur­l Nulli. non eſt Ors nonē hoc veꝝ qꝛ ſi illd̓ mali. inſui nouale fuit ī ali­natura nō eſtmā cuiꝰ terminis ad la tn̄ ꝓhibetur. rum inſpectione futura ꝑmittunt. intuitu ſicut religioſis domibus cōferunt̉ Queſtib ſecunda illum tm̄ ſpecta­quia ꝑ aſſiduita nō perpetuo ſed temꝑaliter ab hijs quibꝰ i bit. ſed ſi in nul­tem labitur taliſ Uod auteꝫ ſortes exquirere ꝯferuntur ſunt poſſidēda. ꝙͣqͣꝫ illud ſyma lius prochia fue in ydolatriam ſi chi ad neceſſitatis intuitum nō ad pietatis peccatum non ſit exemplis ⁊ rit ep̄s pōt aſſigͣ cut eſt in iuramē auctoritatibꝰ ꝓbatur. Cum ꝓſpectum poſſit referri videlicet vt ea que re cui voluerit ut to. vt. xxij. q. i. et em achor d̓ anathemate fur peregrinis vel captiuis neceſſitas largiri ex tra d̓ deci. qm̄ iurabunt. Io. tim ſubripuiſſet. ⁊ ob eius peccatū populꝰ ſuaſit non ea que religioſis domibus ob qͥ q Penitus.s. ceſus apud nayn hoſtibus terga dediſſet. etem̄ religioſe ꝯuerſatōnis conceſſa ſunt ꝓ xij. q. ij. bone rei Queſtio.i. precepit dn̄s ioſue vt ſortibꝰ exquireret qͦ hibeantur perpetuo poſſideri. vel potius de vtriſqꝫ ītelligendum eſt. videlicet vt ſi peccante populus in manibus hoſtium ca o ſunt ꝓfitent̉ dere meruerat. ioſue p̄ceptū accipiens mi cut neceſſitatem patientes ceſſante neceſſi qui tales cōſulit ſit ſortes primū ſuper tribus. deindeⁱ ſuꝑ tate beneficijs renūciare coguntur que eis punitur pnīa qͦn miſerationis indulſit intuitus. ſic religioſe familias. demum ſuperꝑſonas. et ſors ita qꝫannoꝝ vt. jͣ. e. cecidit ſuper achor Saul quoqꝫ cū pu viuentes cum a religione ceſſauerint pri q. v. qui dīnatio uilegijs exuūtur que religioſa ꝯuerſatō me gnas ꝯtra philiſteos iuraſſet ſe interfectu nes. ipſi aūt faci rum quicūqꝫ ante ſolis occaſum de popu­ruit. Priuilegia ergo que religioſis domi entes hmōi arteſ bus concedūtur. vel in eo caſu accipienda lo comederet ſorte dep̄hendit ionathan fi tm̄ pnīa vniꝰ āni lium ſuum mel comediſſe quod ſceptro ac ſunt. in quo eis ita ꝯſulit̉ ꝙ nulli aliquid vidētur puniēdi ceperat. Quē cum morti tradere vellꝫ po­derogatur. videlicet vt ex noualibus quo vt extra de ſorti. rum decimatōnes nulli aſſignate fuerant. pulo ſupplicāte reuocauit ſnīam Ionas c. ij: ſed illud ītel vero cum a facie dn̄i fugeret a nautiſ ſorte priuilegioꝝ auctoritate decimas aliquibuſ ligo eſſe diſpēſa­dep̄henſus in mari deiectus ⁊ a cēto eſt ab tionem ẜm leges ꝑſoluere nō cogantur vel ſi ꝓpter inſtantē aūt ip̄e maleficꝭꝰ ſorptus. De zacharia enim legit̉ ꝙ ſor­neceſſitatē tꝑis eis ꝯſuli non potuerit niſi capite punit̉. vt te exijt vt incenſum poneret. Mathias alijs derogetur. ita priuilegioꝝ auctoritas C. de malefic̄. l. vero ſil̓r a beato petro ſorte in apl̓atuꝫ ⁊ iu­videtur eē ſeruanda vt eoruꝫ ſubueniatur nemo. ᵈ­de ſucceſſorē eligit̉. Quod ergo tātoꝝ exē inopie. niſi vt ſuaꝝ diuitiarum augmento Queſti o. ff. plis ꝓbat̉ pꝫ malūn q̄ eē ⁊ poſſeſſione non modica extēſione porre­n ⁊ augu. ait Quid ſicior­Dod aūt in libro pſalmoꝝ cta baptiſmales ſeu parrochiales eccleſia ſortes. nota Ors non ē aliquid mali ſed res ī peuitus deſtruantur ꝙ ſortes quedaꝫ hūana dubietate dīnam indicans ſunt licite quedā voluntatem Hijs ita rn̄det̉. An illicite. Illicite Incipit Cauſa XXVI teqͣꝫ euangelium clareſceret multa permit ſunt que fiunt ꝑ tebant̉ que temꝑe ꝑfectionis diſcipline pe magicas incāta­tiones vel que fi­nitus ſunt eliminata Copula nāqꝫ ſacerdo Uidaꝫ ſacerdos unt ad exercēdaſ­talis vel ꝯſanguineoꝝ nec legali nec euāge fortilegus eſſe ⁊ vanitates aliqͣs. lica vel apl̓ica auctoritate ꝓhibet̉. eccleſia diuinꝰ ꝯuincit̉ vel que fiūt ad in ſtica tn̄ lege penitus interdicitur Sic ⁊ ſor apd̓ epūm cor­quirendum aliqͣ tibus nihil mali ineſſe monſtratur. ꝓhiben rectꝰ noluit ceſ occl̓ta. vt. jͣ. e. hij tur tamē fidelibus ne ſub hac ſpecie dīna fare ab ep̄o ex­qui. ⁊. c. illud. ſꝫ tionis ad antiquos ydolatrie cultus redi­coīcat̉ tādem a que fiunt neceſſi rent. vnde quibuſdā ꝯſtellationes ⁊ futu­tatis cā nō ſunt gens in ext̓mis roꝝ ſigna cuſtodientibus apl̓us ait. Dies illicite vt ſi ꝯten reconciliat̉ a qͦ obſeruatis ⁊ menſes ⁊ temꝑa ⁊ annos. vn̄ tio eēt de electōe dam ſacerdote timeo ne forte ſine cauſa laborauerim ī vo aliquoꝝ ⁊ eēt pa ep̄o incōſulto. indicitur ſibi ꝓnia ſub qͣꝫti­bis. Sic ⁊ aſtronomia ſeu etiam aſtrologia ritas vtrimqꝫ in tate tꝑis canonibus p̄fixa Primū queri oībus exēplo ma apud catholicos in diſſuetudineꝫ abijt. qꝛ On ſtatim tur. qui ſunt ſortilegi. Scd̓o an ſit pecca thie pn̄t fieri ſor dum ꝓpria curioſitate hijs nimis erant in­ione. qꝛ hoc tum eſſe ſortilegum. Tercio a quibꝰ ge­tes vt. jͣ. e. nō exē fuit dīna inſpira tenti minus vacabāt hijs que ſaluti aīaruꝫ nus diuinationis ſumpſit exordium. plo. ⁊ q. v. nō lꝫ. tione factum vt erant accomodata. Quod autē ſortibuſ Quarto quot ſint genera diuinationis cum enim nō ſuꝑ xiiij. q. v. dixit credi non oporteat. iheror Quinto an ſortilegi vel dīni ſint excoīcādi zxeniploᵘsr eſtatuꝝ eſt humanū cōſi I qui id ſcribens ſuper ion­ſi ceſſare noluerint. Sexto an excoīcatu­liuꝫ tūc poſſumꝰ matōie nō oꝑtet ſortibꝰ ccedi potius. qꝛ ꝑ tus ab ep̄o poſſit reconciliari a pbr̄o illo in recurrere ad di­mittitur minꝰ ma On ſtatī debemus ſub exemplo io conſulto Septimo ſi morientibus eſt in uinum auxilium luꝫ vt euitet̉ ma ue ſortibus credere. vel illud de ac vt. xxij. q. ij. q̄rit̉. dicenda pnīa ſub quantitate tꝑis. ius vt. xxxiij. q. ij tibus apoſtoloꝝ huic teſtimonio copulare Queſtio prima ⁊ in dubijs ẜm le ſi quid verius. et vbi ſorte mathias in apl̓atum eligitur ges decurrit̉ ad xxij. q. i. ꝯſidera Ui ſint ſortilegi yſidorus dif Itē aug. ad inquiſitiones ianuarij ſortes. vt. ff. d̓ iu ⁊ eſt ſimilis mo­finit ethimologiarum libro I qui de paginis euāgelicis ſortes di. ſed cuꝫ ambo dus loquēdi.i. q octauo ita dicens C. coīa deleg. ſi legunt ⁊ ſi optandū eſt vt id potiꝰ i. duces Qui ſint ſortile gi duobus. ⁊ augu. faciant ꝙͣ ad demonia ꝯſulenda cō Ortilegi ſunt qui ſub̓ noīe ficte reli ſcripſit qͦbuſdaꝫ currant tn̄ iſta mihi diſplicet conſuetudo gionis per quaſdam quas ſanctorū cum ciuitas eſſꝫ ad negocia ſecularia ⁊ ad vite huius neceſ ſeu apl̓oꝝ vocant ſortes dīnatōnis obſeſſa ⁊ dubita­ſitatem diuina oracula velle conuertere. ſciam ꝓfitētur. aut quarūcūqꝫ ſcriptura­et clerꝰ qͥ dērēt