Seite
Diſtinctio Voniam nouis ſuperueniētibus cauſis nouis eſt remedijs o Noribus.i. ẜm aſſiduos actus hominum. ſuccurrēdum. extra de iurͣ. ca. ceteꝝ. ff. de ven. inſpi. l. i. in pͥn. p Conſtat. id eſt iſte facte ſunt. Idcirco ego bartholomeꝰ brixiēſis ꝯfidens de magnificētia q Diſcrepant. nō ſunt tn̄ ꝯtrarie. Nā trāſire ꝑ agꝝ alienū dīna per creatoris apparatū decretoꝝ duxi in melius reformandū. non mittit hūana ꝓhibet. Sed ꝓhibitio ⁊ ꝑmiſſio nō ſunt ꝯtraria. nā dn̄s detrahēdo alicui. nec attribuendo mihi gloſas quas non feci p̓mittit vxorē infidelē dimitti. apl̓s ꝓhibet vt. xxviij. q. i. iam nunc. ſed ſupplendo defectū ſolummō vbi correctio neceſſaria vide­r Alijs. vt. jͣ. xij. di. illa. et. jͣ. xxxij. di. placuit. batūr. vel ꝓpter ſubtra­s Per alienum. Sed ctionē decretaliuꝫ et di­nonne iure naturali oīa. minutiōem earundē. vel ſunt coīa. vt. jͣ. e. ius na­ꝓpter iura que ſuꝑuene­Incipit concordia diſcordantium Diuine leges natura. hūane mori­turale. ⁊. jͣ. di. viij. qͦ iur̄. runt de nouo. interdum canonum. ac primuꝫ de iure nature bus conſtant. Nō ergo aliqͦs ager eſt etiam ſolutiones inter­et humane ꝯſtitutionis. Rubrica. Unesᵏ leges. aut diuīe ſūt. alienus. ideo expone a I poſui. que pretermiſſe lienū.i. qui alienꝰ eſt mō aut humane. Diuine natu­fuerant a iohanne. Hoc Uel.i. non tuum. ra. humaneᵉ moribusᵖ con feci ad honorē omnipo­ſtant Ideoqꝫ heeq diſcrepant quo t Fas eſt.i. equum eſt tentis dei et eccleſie ro­cum ſubeſt cā. ⁊ īnoxiuſ niam alieª alijs gentibus placent. mane. ad vtilitatem om eſt trāſitus vt. xxiij. q. ij. Fas diuina lex eſt Ius lex humana nium ſtudentium in iu­.c. vl. Item iure diuino tranſireᵍper agrum alienumᵗ fas re canonico. licitū eſt ꝯmedere vuas eſt. ius non eſt. Ex verbis huius Vmanum ge­in alterius agro ſed non auctoritatis euidenter datur intel­eportare ⁊ ꝯterere ſpi­nus. tractaturꝰ ligi in quo differant inter ſe lex diui cas ⁊ comedere. licitum gratianus de iure na et humana cum omne quod fas eſt. vi. q. iij. c. i. Sed nō can. pͥmo incipit a ſim­eſt nomine diuine vel naturalis le­mittere falcē. vt de ꝯſe. plicioribus et digniori gis accipiatur. Nomine vero legis di. v. diſcipulos. Sed lꝫ bus ẜm naturam ſcilis ſit equū iure dīno nō tn̄ humane mores iure ꝯſcripti ⁊ tradi a iure naturali. quod an eſt ius. id eſt ius nō daſ tiquius ⁊ dignius eſt. ce ti intelliguntur. Eſt auteꝫ ius ge pit enim ab ipſa rationa ciuilem actionem. Ubi nerale nomen ſub ſe multas ſpecies bili creatura vt inſti. de enim aliquid mihi ꝓdeſt continens. Unde in eodem li­rer̄. diui.§. comodiꝰ. a­⁊ tibi non nocet equum Eimanū vgenus duobꝰ regit̉ena­bro ethimologiarum yſidorus ait. eſt vt me nō ꝓhibeas li­ſignat ergo multas difi turali videlicꝫ iureˢ ⁊ moribꝰ. Ius Ius genus. lex aūt ſpēs eius eſt. cet ius ibi deficiat vt. ff ferentias iurꝭ naturalis Usᵘ generale nomen eſt. lex aūt naturale eſt quod in lege et in euāge de aqͣ plu. ar. in ſumma ad alia iura vſqꝫ ad. xv. iuris eſt ſpecies. Ius autem di lio cōtinetur. quo quiſqꝫᶠ iubet̉ alij §. Itē varijs. trāſire tn̄ di. in qua aggredit̉ prin ctum quia iuſtum eſt. omne au­facere quod ſibi vult fieriᵇ et prohi ꝑ agꝝ alienū licet in ca­cipale ꝓpoſitum. ſciliceſ tem ius legibus et moribus cōſtat. bet̉ alijʰ inferre qd̓ ſibi nolit fieri. ſibus.ſ. ſi ſeruituteꝫ de de iu. cano. originē eius Unde xp̄sⁱ in euāgelio. Omīa que Quid ſit lex. beat. vt. C. de ſeruit̓. ꝑ aſſignans. Ex eſt conſtitutio ſcripta: agrū Si theſaurū ſuum cunqꝫᵏ vultis vt faciāt vobis homi c Duobus. vile alia­vult quis effodere. ff. ad vtile ſignatur contrari nes et vos eadem facite ill̓. Hec ē Quid ſit mos. exhibē. theſauros. in fi. um. jͣ. xcvi. di. duo ſunt. Osˣ autem longa cōſuetudo enim lex ⁊ ꝓphete. Hinc yſidorus ⁊ ſi glans mea cecidit in Sed illis duobus regi­eſtʸ de moribꝰ tantūmō tracta in quinto libro ethimologiarum ait agꝝ tuū. ff. de glan. leg. tur tanꝙͣ auctoribus. .l. vnica. ⁊ dū q̄ro hoīeꝫ iſtis tanꝙͣ inſtrumētis. fugitiuū. ff. de ſer. fu. di xi. q. i.§. ex hijs. uus. ⁊ in alio caſu. xxiij. q. ij. c. vl. dum via publica deſtructa eſt. vt. ff. d Naturali. id eſt diuino. quēadmodum ſeruitus amit. l. ſi locus.§. vl. Io. e Et moribus.i. conſuetudinario iure. vel etiam iure humano ſiue Vs generale. quia iuſtum eſt nec iudex d̓r niſi iuſtus ſit. vt. xxiij ſcripto ſiue non ſcripto. xxv. q. ij. inſtitutionis. q. ij. c. i. Qn̄qꝫ tn̄ eſt aliquod ius quod non eſt equum nec iuſtū vt ſi f Iubetur. ſed nonne ego volo ꝙ alter det mihi rem ſuam. non ta­alicuius vxor adulterat̉ ꝙ ille non poſſit ꝓmoueri. vt. xxxiiij. di. ſi cui men ego volo dare ei meam. expone ergo. vult id eſt debet velle. et ſic quod intelligo ſi ille poſtea cognouit eam. qꝛ ſine culpa ſua puniri nō exponitur ibi caritatem habe. et fac quod vis. vide de pe. di. ij. cano­debet. vt. xxvi. q. vij. inuentū. Itē equum et iuſtū eſt vt nemo cum al­nis. ꝟ. cū qua. et ſic exponit lex. ff. de ſolu. l. i. vel expone. Iubetur.i. terius iactura locupletetur extra de penis. ſuā. ⁊. ff. de ꝯd̓. inde. nam conſulitur. Sic econuerſo verbum rogandi prouerbo precipiendi po­hec. ⁊ tn̄ ꝯtra illam equitatē inducta eſt vſucapio ſiue p̄ſcriptio. Sed nitur. xi. q. iij. rogo. hoc eſt ne rerū dn̄ia ſint in īcerto ⁊ vt aliquis ſit litium finis. vt. ff. de g Et prohibetur. nunꝙͣ inuenimꝰ expreſſe ꝓhibitum in lege vel in vſuc̄. l. i. ⁊. ff. ꝓ ſuo. l. fi. Itē iniquum eſt vt vnus puniat̉ ꝓ alio. quia euangelio niſi per quandā ꝯſequentiam. Nam vbi vnum ꝯtrariorum non debet ꝓgredi pena vltra qͣꝫ reperiat̉ in excedēte delictuꝫ vt extra precipitur. per ꝯſequens aliud ꝓhibetur. ſic vbi aliqͦd iudicatur meū de hijs que fi. a ma. ꝑ. ca. q̄ſiuit. tn̄ ꝯtra hanc equitatē multa iura llo­eſſe per ꝯſequens iudicatur tuum non eſſe. vt. ff. de procur̄. l. pomp̄.§. quunt̉. vt. i. q. iiij.§. Itē pct̄o achor. ⁊ vi. q. i.§. veꝝ. ⁊ extra de ſpō. quid enim. in fi. vij. q. i. factus eſt cum. c. ſe. nō eſt nobis. Sed dic ꝙ in omnibꝰ talibꝰ ex cā ⁊ ꝓ bono publico qn̄qꝫ h. Inferre. ſed nonne iudex infert mortem reo ⁊ tn̄ nō vult vt mors inducitur rigor ꝯtra naturalē equitatē. qn̄qꝫ tn̄ ſine rōne inducit̉ rigor ſibi inferatur. Sed dic ꝙ iudex non infligit mortem ſed lex. vt. xxiij. q ꝯtra equitatē. ⁊ hoc ſolum ꝓ rōne ſufficit qd̓ ita ſcriptū eſt. vt. ff. qui .v. homicidas. ⁊. c. cum homo. vel iutelligas hec omnia de oꝑibus mi ⁊ a quibus ma. li. non fi. l. ꝓſpexit. Io. Eſt ⁊ aliud quod eſt equum n̄ ſericordie. ad que quilibet tenetur. vt. lxxxvi. di. non ſatis. Iohānes. tn̄ iuſtum: C. de furt̓. l. ſi quis. C. de iud̓. placuit. i In euangelio. Math. vij. c. Os aūt. quā ꝯſuetudinē dicis eſſe longā vel quot vices di­k Vultis. id eſt debetis velle. ces inducere ꝯſuetudinē. Nunqͦd iſtud qd̓ bis factū ē vt.xxv. q Hec eſt enim. id eſt in hijs ꝯſiſtit. ſicut ponitur ibi. Deum time ⁊ ij. itā nos. vel illā que ter facta eſt. vt extra d̓ ele. venerabilē. in fi. vel mandata eius obſerua. hoc eſt omnis homo. de pe. di. ij. caritas. circa illā q̄ ſepius ꝙͣ ter facta ē. vt extͣ de ca. poſ. ⁊ ꝓpri. cū eccl̓ia. vel illam prin. ibi finis celeſtium preceptoꝝ. que decies facta eſt vt longa p̄ſcriptio d̓r. q̄ eſt decē annoꝝ. vt. C. de m Hinc. ad ꝓbandam ſupradictā diuiſionē.ſ. de lege dīna ⁊ hūana p̄ſcri. lon. tē. l. emptor. ⁊.§. ſuꝑ lōgi. vel illā cuiꝰ non exiſtat memoria. Anes leges.i. omnis lex. ⁊ ponit̉ plurale ꝓ ſingl̓ari. Sic ecō vt. iij. q. vi. hec qͥppe. ⁊. ff. de aqͣ coti. ⁊ eſt i. l. hͦ iur̄.§. ductꝰ aq̄. Dici cō uerſo ſingulare ꝓ pl̓ali. ff. de teſta. tu. ſi quis ita.§. i. et. ff. de ver. ſueuit ꝙ ī criminibꝰ due vices inducāt ꝯſuetudinē. xvij. di.§. hinc etiā ſigni. l. in vſu. iuſti. de le. agn̄. ſuc.§. ſi plures. Si enim demonſtrares ꝟ. qͦꝫ. ꝯͣ. Sed illud qͦ ad p̄ſumptōꝫ. ad hͦ facit extra de p̄ſump. c. ſcribā duas leges. vnā diuinā ⁊ aliam hūanam. non pōt vere dici. Iſte le­Sꝫ in alijs tres nō ſufficiūt. C. de ep̄i. aud. l. iij. in. fi. Io. Hoc teneas ges aut ſunt diuine aut hūane. ⁊ valet tal̓ interp̄tatō in reſcriptꝭ qn̄qꝫ ꝓ certo ꝙ ẜm ius canonicū n̄ valeat ꝯſuetudo niſi preſcripta ſit. vt eī cum ita ſcribitur. ſi iſta vera ſunt.i. vt ſi hoc veꝝ eſt. ⁊ ſi illud veꝝ eſt de conſue. c. vl. ba. videtur tamen ꝙ quaternꝰ actus inducat ꝯſuetudi ſic exͣ de ap. ſignificauit. in fi. ⁊ extra de p̄ben. cū iam dudū. exͣ. de ℟p. ex ꝑte. ſic. ij. q. i. in pͥmis. ff. d̓ ꝯdi. ⁊ de. falſa. ī. fi. ⁊. ff. de ſta. ho. ſūma. y. De moribus. hec deſcriptio dupliciter nem. C. de ſerui. l. vl.