Seite
XVI. Cauſa de crimine quod ē notoriū ꝑ ſententiam. quod falſum ē vt exͣ de coha­deliquit. ſed nonne grauius deliquit qui deliquit in dignitate qͣꝫ q̄ extͣ cle. veſtra. ⁊. c. ſequenti. ⁊. c. vlt. vbi dicitur ꝙ ſufficit ſi ē notoriuꝫ rei dignitatem deliquit. vt. xl. di. homo xp̄ianus. ⁊.xxv. q. i. nulli. ℟n. ſic euidentia. ſed nonne eoip̄o ꝙ quis ꝯp̄henſus ē in adulterio infamis ē. ſed ideo magis punit̉. qꝛ ſciēs ſe ꝑmiſit ordinari. l. di. ex penitentibus licet nondū ſit damnatus. vt. ff. de ritu. nup. palam. ℟n. tal̓ infamia a g In poteſtace. ſi intelligas hoc. c. de clerico depoſito. tūc ē hic arg non ſufficit ad hͦ vt ab ꝙ epūs pōt reſtituere ſtinendū ſit a ſacramen cl̓icuꝫ depoſitū. ſi autē tiſ ſuis niſi infametur ꝑ de ſuſpēſo tūc patet ꝙ ſententiā. vt dixi. xxxij. inde ſibi diſpendiū p̄bet. Sumite gͦ relinquit̉ arbitrio ep̄i. ptāte pontificis vl̓ ꝟaciter afflictos di.§. veꝝ. requiritur ꝙ ab omni ſacerdote intrepidi xp̄i mi­an velit ſuſpēſo redde­non diu ſuſpēdere vel deſidioſos ꝓ ſit dep̄henſus ⁊ ꝯuictꝰ. re officiū ſuū. ſꝫ cuꝫ iſte ſter ia. qꝛ oīaⁱ in fide xp̄i purgantur lixiori tꝑe ab eccleſie corꝑe ſegregare exͣ de iud̓. cū nō ab hoīe clericus rōe crimīs non Fides eſt em̄ q̄ hūcᵏ md̓m vincit. Et ita tn̄ vt ſic officioꝝ ſuoꝝ loca recipi­tn̄ bn̄ ꝯcedo ꝙ omīs ſa poſſit ꝓmoueri ad ſub qꝛ nō dātisⁱ ſed accipientꝭ fit dicen ant. ne poſſint ad altiora officia vlte cerdos in mortali exn̄s limiorem gradū. quō gͦ te beato hiero. ad credendū oī aīme rius ꝓmoueri. Quod ſiᵇ iterato ve ē ſuſpēſus quo ad ſe vt pōt reſtituere ip̄m fame baptiſmus eſt ꝑfectus ⁊ in omī ſacer lut canes ad vomitū reuerſi fuerint. i. q. i. ſacerdotes. ſꝫ non cum ꝑ pnīam nō tollit̓ ī dote corpus xp̄i eſt ꝑfectum qͥ rurſꝰ qͦ ad alios niſi ſit p̄ſciſ non ſolum dignitate officij careant. famia. vt. ij. q. iij.§. hīc ſacre ſcripture concordans ait. priꝰ vel niſi ſit notoriꝰ forni ſꝫ etiam ſanctam communioneꝫ niſi aūt. pōt dici ꝙ exqͦ pa­ꝙͣ audias ne iudicaueris quenqͣꝫ. at cator aut ſymoniacus. pa dat ptātem diſpēſā in exitu nō ꝑcipiant. Iteꝫ ex con vt. xxij. di.§. veꝝ. IIo. qꝫ an̄ ꝓbatōnem accuſatōis illate ne­di. ergo ⁊ ꝑ ꝯſeques re tilio toletano. viij. Ex miſtris eccl̓ie l In fide. id ē ꝑ fidem minem a tua cōmunione ſuſpendas. ſtituendi fame. geniti in ẜuitutē. eiuſdem deuocent̉. xp̄i. Iterato. ar. grauiꝰ qꝛ nō ſtatim qui accuſatur reꝰ eſt. Um multe ſuꝑ innocētia ordi k Mundū.i. amorē puniri iteratū delictuꝫ ſed qui ꝯuincitur criminoſus. nis clericorum hactenus ema ⁊ delectatōꝫ mūdanoꝝ vt. xxv. q. ij. ita nos. extͣ nauerint ſentētie patruꝫ ⁊ nul de coha. cle. clericos. et latenus ip̄orum firmari correctō mo de her̄. ad abolendam. rum quieuerit. vſqꝫ a deo ſnīa iudi­Io. cantium ꝓtraxere cōmiſſa culparum Vm multe. vel ex vt nō tm̄ inferretur vltio in auctoreſ ancille. ſed qͣre pu­l¶ Sed accipientꝭ.i. re­ſcelerū veꝝ etiam in ꝓgeniē dānato mͥtur dn̄s ancille illius cipitur ẜm merituꝫ reci Incipit cauſa xv rum. Id̓oqꝫ quilibꝫ ab ep̄o vſqꝫ ad ℟n. in fauorē eccl̓e. vel piētis. ſꝫ nō ẜm meritū ideo. qꝛ rōne crimīs illa dantꝭ. de ꝯ. di. ij. vtruꝫ ſubdyaconē deincepsᶜ vl̓ ex ancille facta ē de ſuo foro m Accuſatur. ſi. viij. vel exᵈ ingenue deteſtādoˢ ꝯnubio Uidaꝫ abbas ha Ingenue. ſpēalis ē q. nij. nonne. xxxv. q. vi. in honore ꝯſtituti filios ꝓcreauerint bebat ꝑrochialeꝫ iſte caſus vbi filius con multoꝝ. ⁊. xi. q. iij. eorū illi q̄deꝫ ex qͥbus geniti ꝓbabūtur ca eccleſiam inſtitu­dicōem mr̄is libere nō qui accuſant̉. exͣ vt lite nonica cenſura damnent̉. ꝓles autē it ibiⁿ monachū ſequit̉ ꝯtra id qd̓ ē. xxj. pen. laudabilem. Io. aliena pollutōe nata nō ſolūᶠ heredi vt officiuꝫ celebra ij. q. iiij. liberi tatem nunꝙͣ accipiet. ſꝫ etiam in ẜui ret populo poſſe­e Connubio. gͦ patꝫ Queſtio prima. tute eius eccleſie de cuiuſ ſacerdotis dit eaꝫ ꝑ qͣdragin ꝙ loquit̉ d̓ ſacerdotibꝰ vel miniſtri ignominia nati ſunt iut̄ ta annos ſine aliqua interpellatōne qui legittime ducūt vx Vod monachi ꝑhenni manebunt. Item ex con­Tandē q̄rela mouet̉ aduerſꝰ abbatē ores. tales em̄ grauius de hac materia ca­puniuntur. vt. xxxij. di. cil̓. martini ꝑ ape Qui ꝯfitetur ante a clericis baptiſmalis eccl̓ie in cuius nones varie maxime eos. lxxxi. di. quidam. dioceſi prochiana illa eccl̓ia conſiſte loquūtur. dicas ergo ꝙ ordinatōnem ſe peccaſſe nō ſacrificet ⁊.xxviij. di. pbr̄. quicqͥd ſi regimen ppl̓i cōmitti bat. Hic primū querit̉. vtrū mo conuictus autem deponatur tn̄ hic dicat̉ cū eccl̓a nō tur monacho ab ep̄o cū nachis liceat officia populis celebra I quis phr̄ ante ordinatōneꝫ ſit ip̄o iur̄ vſa perdidit abbatis licētia. tūc ip̄e re. penitentiam dare ⁊ baptiſare. peccauerit non offerat. ſꝫ tan ius iſtd̓ ſic̄ ⁊ illud quod poteſt celebrare officiū Secundo ſi ꝯtigerit eos capellas tum ꝓ religione nomen pre poſſit exigere penam ſa lviij. di. c. i. jͣ. e. doctos. habere ep̄ali bn̄ficio an ab eis ſint in ſbiteri portet. ſi aūt nō ip̄e confeſſus crilegij. vt. xvij. q. iiij. qͦſ ⁊. c. moderamīe. ⁊. c. ex ſtituende. an ab ep̄is. Tercio an fuerit. ſꝫ ab alio publice conuictus. quis aucͣte. ſꝫ an̄ ip̄o iuxͣ poſ­iura eccleſiaꝝ preſcriptōe tollantur. nec hoc ip̄ꝫ habeat vt nomē p̄ſbiteri f Hereditatem. ſcꝫ ſit ꝯmitti vel tm̄ ex di­paternā naͣm mr̄i etiaꝫ portet. Similiter ⁊ de dyaconibꝰ ob Quarto ſi eccl̓a aduerſus eccl̓am ſpenſatōe de hͦ dubitat̉ ſuccedit ſpurius filiꝰ et p̄ſcribere poſſit Quinto ſi capel ẜuanduꝫ eſt. vt ſi ip̄i confeſſi fuerint quidā dicūt ꝙ hodie iu teſtamentū pr̄is pt̄ di­lam in ſuo territorio edificatam iure re communi ſed olim ex ordinem ſubdyaconi recipiāt. Iteꝫ cere inofficōſum. vt. ff. diſpenſatōe tm̄. lv. diẜ. territorij ſibi vēdicare valeat Se nicolaus ad ꝯſulta bulgarorum de inoffi. te. ſi ſuſpecta. pͥſcis. Alij dicūt nec ho De manu ſacerdotis qui ab eccleſia xto. ſi archipreſbiter vel ep̄us ſūa au §. i. Io. hodie ſpurij oī die nec ex diſpenſatōne tollerat̉ licite ſacramenta ſumantur ctoritate non iudiciaria ſententia ca­beneficō excludunt̉. vt exͣ de cap. mo. in eccl̓ijs Cciſcitantibꝰ vobis ſi a ſa­pellam illam irrepſerit. an cadat a C. de natu. li. autem. li­exͣ de ſta. mo. c. ij. ſatꝭ pt̄ cerdote q̄ fuerit ꝯprehenſus ī cauſa vt eccl̓ia cui preſidet non vltra cet. b. admitti ꝙ ẜm antiqͣ iu­adulterio. ſiue de hoc ſola fa­habeat ius repoſcendi ꝙ ſuꝰ paſtor I quis. nomen. ſi ra monachi nōi poterāt ma reſperſus eſt debeatis cōmunio­illicite vſurpa vit. Septimo que­Uqueris quid ei vale p̄eſſe ꝑrochialibus ec­nem recipere nec ne. Reſpondemus ritur ſi laici capellam illam teneant leat retinere nomen cleſijs niſi ex neceſſitate p̄ſbiteri. dico ꝙ in omī non poteſt aliquis ꝙͣtumcunqꝫ pol­vt quibuſdam moris eſt. ⁊ in mani­vt. lv. diẜ. pͥſcis. hodie bus retinet pͥuilegiuꝫ p̄ lutus ſit ſacr̄a diuina polluere q̄ pur bus abbatis eam refutauerint. ⁊ or­vero pn̄t vtilitate etiaꝫ ſbiteri in loco ſubſcri­gator: a cunctaꝝ ꝯtagionum exiſtunt dinandam tradiderint an conſenſu ſuadente. quia magꝭ ſūt ptōnis ⁊ in alijs p̄ter hͦ Qualiſcunqꝫ em̄ ſacerdos ſit qͥ ſācta ep̄i ⁊ clericoꝝ abbas poſſit eā tenere probati qͣꝫ ſeculares. et ſolum ꝙ nō pōt miſſaꝫ ſic magis ſunt vtiles vt ſunt coinquinari nō poſſunt. Idcir­Queſtio prima celebrare jͣ. e. cum pro vtilitate. ⁊ co ab eo quouſqꝫ iudicō ep̄oꝝ reꝓbe Uod monachi populis offi xlvij. di. quamlibet. et hͦ tur cōmunio ꝑcipienda eſt. qm̄ mali cia celebrare non poſſint mul ſi aſſit conſenſus ep̄i et bona miniſtrādo ſe tm̄mō ledūt. ⁊ ce tis auctoritatibus probatur Ciſcitantibus abbatis. vel ſi monaſte rea fax accēſa ſibi quideꝫ detrim̄tuꝫ Quaꝝprima illa eſt ſancte nicene ſi­s. diẜ. xxxij. nullus rium habeat eccleſiam p̄ſtat. alijs vero lumē in tenebris ad nodi qua dicit̉. Monachoꝝ ꝯuerſa ꝯtra. ſed ibi loquit̉ aliquā pleno iure ſuffic̄ mīſtrat. ⁊ vn̄ alijs cōmoduꝫ exhibet tio ab omnibus debet eſſe diſcie: a.