Cauſa. XX. de ſucceſſione alterius cuiuſcūqꝫ rei. Rocliuis. qꝛ oīs etas ab adoleſcentia ⁊cͣ. xij. q. i. c. i. h Priuatum eſſe. loquit̉ capl̓m ẜm quorūdam prauā ꝯſuetudi b Semel. ꝓpter verbū ſemel dicit hu. eſſe decͣ. exͣ de reg. nem qui monachos admittūt ad ſucceſſionē. qd̓ eſſe debꝫ. vt. s. ad nr̄am. vbi vſqꝫ ad triduū dat̉ licentia exeundi ſed certe illud fu ꝓxi. q. vlti. liceat it qꝛ adhuc erat vicinus annis puericie. qꝛ fuerat in ꝓbatōe et qꝛ i Intra octauuꝫ.i. in nono anno qui eſt mediꝰ inter. x.. viij. illectus erat habes hic argu. ſufficit aliquē ſemel ꝯſenſiſſe. vt. viij k Patrem. ar. vniꝰ teſtimoniū admittit̉. lxxxvi. di. tanta. ſed for q. ij. dilectiſſimi. extra de d̓ſpon. īpu. de illis. extra qui ma. ac. poſ. ī te hic aliq̄ p̄ſumptōnes ſuꝑ. ff. de aqua plu. ar. p̄ceſſerunt. vel dic in diem audit̉ vt poſtea poſſit Os qui ſemel. in melius liquere de veri­tum eſſe. atqꝫ contra omnē volunta­Rocliuis āt curſus eſt ad vo clero. is qui recipit tate. vn̄ in fine dicit ſi tem ſuam ut dictū eſt quaſi regularē ſimplicem tōſuraꝫ luptateꝫ imitatrix natura vi ita eſt vt iſti dicūt ẜm eam non deſerit cum ta illum monachum permanere voluit corum. Quāobrem quiſquis hoc eſt arg. pꝰ aꝑtas lis dicat̉ clericus. xxi. Super qua re diligenti cura inueſti­viroꝝ mulieruꝫ ve habitumᵇ ſemel atteſtatōes admittunt̉ di. cleros. liiij. di. ex an­gantes etiam ſub adiuratōeᵏ patreꝫ induerit ſpontanee religioſum. aut ſi alij teſtes ſuꝑ eodem ca tiquis. nunqͥd ergo cleri ip̄ius ſi veruꝫ diceret interrogauimꝰ vir deditus eccleſie vel femīa fuerit pitulo qn̄ aliquid dimi­cus vxoratus feret tōſu Sed idem pater attho reſpōdit ſe ta delegata puellaꝝ mōaſterio in vtro­nute ꝓbatum eſt. vt extͣ ram. ar. ſic. xxxij. diẜ. lem habuiſſe habere voluntateꝫ vt qꝫ ſexu p̄uaricator inuitus reuerti co de ꝯſan. affi. ex lr̄is. ſi quid vero. exͣ de vi. et filius ſuus verus monachus fieret gatur. vt vir detōdeatur puella ad hoc dixi. nij. q. iij.§. i. et ho. cle. clericus. xij. q. i. in locum ei ſuccederet ſub teſtifica eſt ſi. ij. q. v. mennam. monaſteriū regrediatur. Si aūt quo quia. nam etiā depoſitꝰ Item habes hic te­tōne iureiurādo firmauit quaudo libet patrocinio deſertoreſ ꝑmanere eam feret. lxxxi. di. dēm ſtimoniuꝫ pr̄is audit̉ voluerint ſacerdotali ſententia a cri ei primitus cucullam induit idem la qd̓ credo veꝝ eſſe ſi vult filio ad diximendū mr̄i. bertus ſemper reſtitit nūqͣ ſe fieri ſtianorum cetu habeantur extorres. vti pͥuilegio clericali.monium ſpūale. vt exͣ lioqͥn ſecus eſt. ſecuſ tn̄ monachum conſenſit. Sed demum vt nec locus eis vllus ſit ꝯͣmunionis ma. accu. poſ. vid̓r. Ii videt̉ ſi clericꝰ ſumit vi ab inſequentibꝰ monachico habitu Uidue quoqꝫ ſicut iam dudum vni habes hic timor pris duam in vxorē. lxxxiiij. violenter eſt indutus aſſerēsⁱ uerſalis ſtatuit ſinodus ꝓfeſſionum impedit mr̄imoniū ſpiri di. quiſquis. hodie cleri vel habitus ſui deſertrices ſuꝑiori ſē qͣꝫ regulam aliquaꝫ ꝓmiſit neqꝫ ego tuale. lꝫ ſecus videt̉ in cus vxoratꝰ tenetur tentia ꝯdemnent̉. Item ex conci pater eius pallio altaris indutum il­mr̄imonio carnali. vt. ff ferre tonſuraꝫ nec d̓bet lum obtuli. neqꝫ a quoquaꝫ ſacerdo lio calcedonenſi de eadem re. de ritu. nup. ſꝫ patre co ferre. vt exͣ de cle. ꝯiug. Iohannes. te vel abbate vt mos poſcit bn̄dictio gente. ſed intellige la Semel in clero tarati vel mōaſterijs ui coactōe ne ꝑcepta regule vnꝙͣ ſe monachum d Neqꝫ ad militiam. deputati ad militiam non redeant l Quod nunqͣꝫ. ſed ſubiectuꝫ futuꝝ ꝓmiſit. Super hijs vt. xxiij. q. vl. quicunqꝫ. Os qui ſemel in clero taxati liter hac negatiua po e Seculares. in qͦbꝰ omnibus ꝓteſtatus eſt p̄fatus cleri­fuerint ſiue in monaſterijs de­tuit iuramentuꝫ p̄ſtare exerceat̉ iudicium ſan­cus attho quia ſi eo tempore tam du putati d̓creuimꝰq neqꝫ ad mi negatiua etiā ꝓbari guinis. vt. xxiij. q. vlti. re obſeruantie monachicam intellex lit̓iā neqꝫ ad honoresᵉ ſecl̓ares veni poſſit. vt exͣ de ꝓba. hijs a quibꝰ. vel in qui­iſſet regulam nunqͣꝫ eundem filium re. Eos vero qui auſi fuerint face­bus turpia lucra exerce qm̄ ꝯtra. extra elec. ſuum lambertuꝫ coegiſſet portare cu re. non eius rei penitere maluerīt. bone me. circa fi. naꝫ an antur. ip̄e in ꝓpria cullam. Quapropter conſulte pſal­vt ad hoc idem reuertant̉ quod āte ceps eſt ꝑiuriū qd̓ fit ꝑſona vult exercere. ali mographi verba recolentes quibus obtentu dei ſibi ꝓpoſuerint ꝯue­alieno facto. vt. ff. de in as aūt licitū eſt ep̄is et voluntarie ſe deo ſacrificare pronū­nit anathematiſari. Cum dicitur lit̓. iuxͣ. videamus. ℟n. clericis hr̄e ſeculares ciat voluntaria oris ſui beneplaci­ꝓpoſitum monachi ꝓprio arbitrio ſic ꝓbari pōt qn̄cūqꝫ pͥncipales pͥncipatus. dum tn̄ exerceāt aliā ta fieri in conſpectu dei obſecrat. pͥ­voluit illuꝫ fieri mona voluntate ſuſceptū intelligit̉. ſi ꝓ­chum ille noluit. hoc cām ſanguinis. vt. lxxx pria voluntate fuerit ſuſceptū ob ſentem vt dictum eſt clericū noīe lā­viij. di. ep̄s gubernatio ſufficit ad ꝓbandaꝫ ne­bertum mīme debere extimauimus. ſeruari cogitur. Un̄ nicolaus nem.. v. q. iij. quia. gatiuam. vt exͣ de ꝓba­ſub tali violentia monachum fieri. papa ſcribit omībus ep̄is in regno tercō Qd̓ em̄ qͥs elegit vel optat profe lodoici. m Nullum ergo bo­cto non diligit qd̓ aūt diligit faci Monaſterialibus diſciplinis nullꝰ num. vite eterne remūe le ꝯtemnitᵐ nullū ergo bonū niſi vo vnqͣꝫ ſubiciatur inuitus ratorium. vt. xlv. diẜ. luntariū. Idcirco dn̄s ferendaꝫ Reſens clericus noīe lamber­ſincera.. xxiij. q. v. ad fi in via virga quā violentia vlli īfe­tus vna cum patre ſuo nomīe Reſens. comite. dem. ſic ceſſat. xxiij. q ratur p̄cepit. Quapropter ꝯſultius attho quondam videlicꝫ co vi. c. i.. q. i. paratus et ar. ſtatim deſinit agitur ſi pijs ſuaſionibus ꝯtemptuꝫ quis eſſe comes qͣꝫcito s. xlv. di. qui. ſunt ꝯͣ mite nunc autem clerico ad limina a mūdi amorē dei p̄dicando ꝙͣ violē fuerit clericus. xxvij. q. tra. poſtoloꝝ ꝓperans adijt pn̄tiam no ij. ſcripſit Itē habes n Religioſos. id eſt tiam inferendo ad celeſtem amorem ſtram. aſſerens qualiter idē pater eiꝰ miles pōt eſſe cleric regulares canonicos et illū accenderitis. vnde oīm veſtrum in laicali adhuc ordine ꝓprijs in pre nec obſtat. li. di. ſi quis ẜm hoc eſt conſiliū. vel caritati hanc noſtri apl̓atus manda­dijs edificaſſet duo monaſteria. vo­poſt acceptū. qꝛ loquit̉ dic exquo ſemel appa re decreuimus epl̓am monentes at­luntatem gerens vt poſt ſuū d̓ceſſuꝫ de illis qui facti ſunt ir ruit in veſte religionis qꝫ p̄cipientes quatinus ſi ita verum pn̄s filius eius lambertusᵇ in locuꝫ regulares. liij. di. regl̓a debet ſemꝑ religioſe vt eſt vt iſti dicunt nullus epiſcopꝰ vel ſuum ei ſuccederet quē infra teneraꝫ res. uere. id eſt non penitus abbas ſeu monachoꝝ reliquoꝝ ꝯuē­etatemⁱ intra octauum decimum g In locum ei. id eſt ſeculariter ẜm intelli tus monaſticis illum regulis inuitu in adminiſtratōe vt po annū ꝯſtitutū memoratꝰ pater pro­gitur. extra de reg. con­ſtea fierꝫ adminiſtrator ſubiacere cōpellat. neqꝫ vllo modo ſulti. in fi. dicunt̉ enim prio arbitrio abſqꝫ r̄gulari inſtitutō­loci illius. nec fuit hoc fratres eius per hanc occaſionem li­non ſolum monachi vel ne extra illius omnē voluntatē cucul peccatū ſic concipere ī regulares religioſi. ſed centiam habeant paterna ſeu mater­lam induit. Igit̉ pꝰ qd̓dam ip̄iꝰ tē­aīmo dummodo du etiam clerici.i. q. i. nul­na illum hereditate priuare. ſꝫ vſqꝫ poris ſpaciū vt ip̄e dicit ſalomō ep̄s catur in pactum. extͣ vt lus itaqꝫ. etiam laici dum diuina inſpiratōe compunctus cum q̇buſdam alijs abſqꝫ pr̄is obla­eccle. bn̄fi. vt noſtꝝ. in xxviij. di. ſi vidua. ꝓpria volūtate regule ſe ſubdat licet tōe vel abbatis recepta benedictōe fi. licet ſit ar. ꝯͣ. i. q. i. ſi eum a mundanis laicalibus remo­eundem lambertum monaſtico fecit quis epūs.. c. qui ſtu­tum vagatōnibus vel negocijs inter induere habitu vt fertur inuitum. det. exͣ de ſy. tua. in religioſos et eccleſiaſticos viros ī ſub hac occaſione paterna ſeu mater aut̉. de ſanctiſ. ep̄is.§. canonica degere vita Non enim pu generaliter. vel loquit̉ na hereditate a fratribꝰ ſuisʰ priua