Seite
Liber Icet. Diuiditur qꝛ duo facit pͥmo ſimilitudinē īprobat rōnē reddēs fendit eccleſia. xxiiij. di. c. vlti. ⁊. lxxxi. di. ſi qui ſine. de rōnabili auteꝫ cō ⁊ caſum ſoluit: duas modificationes ponens. ſcd̓a ibi ipſi. Do. ſuetudine pone exempla. jͣ. de conſue. c. iij. ⁊. iiij. sͣ. de confue. cum dile­ Romanus. vocantur interduꝫ epiſcopi maximi pōtifices. xxi. diſ. ctus. ⁊ facit quod dicam. jͣ. de ele. ex eo quod. in fi. cleros ſolus v̓o papa ſummus. vel romanꝰ pontifex appellatur: vt hic. xxiij. o Expreſſe. jͣ. d̓ ꝯſue. c. i. ⁊. ij. de elec. qꝛ ſepe: ⁊. c. cū nō deceat. in ꝗbus di. in nomine. jͣ. ti. proxi. ſi gratioſe: de ſenten. excōi. ſi ſūmus. in clemen. reuocant̉ ēt pͥuilegia ⁊ ſtatuta. de cle. non reſi. c. vno. jͣ. de cenſi. ꝙͣqͣ. de b Iura. no. ex hac lr̄a rōneꝫ peni. ⁊ re. c. ij. de biga. c. qͣliter aliud in iuribꝰ: aliud ī vno de ca. mo. c. vno cuꝫ reſcriptis: vt pͥmū ius tollat̉ ꝑ ſi. que oīa non videntur Rubrica De conſtitutionibus. tra ſuaꝫ dioceſim ſubditum non li­ſcd̓m ꝯͣriū: ſꝫ nō primū reſcri­cōpetētia exempla cuꝫ il gat. Ioannes an. BOnifacius. viij. ptū per ſcd̓m. niſi de illo fiat la non eſſent rationabi­ Noua ꝯſtō pͥncipis tollit pͥmā ¶T aīaꝝq ꝑicul̓ obuiet̉: ſnījs mentio. sͣ. de reſcrip. ceteruꝫ. lia. qd̓ veruꝫ poteſt dici ꝯtrariam quāuis id non exprimat. ꝑ ſtatutaᶠ quorūcūqꝫ ordinariorū e Hr̄e. C. de teſta. l. oīum. ꝯͣ hodie: qꝛ ius reſiſtit. hēs Spāles ꝯſuetudīes ⁊ ſtatuta rōna ꝓlatis: ligari nolumꝰ ignorātes xxiij. di. preterea. ⁊. xxx. q. iiij. exempla hodie circa ꝯſue bilia n̄ tollit: niſi id expͥmat. Io. a. qd̓ auteꝫ vbi non recolit vrba Dūtn̄ eorū ignorātia craſſa non tudines de eta. ⁊ quali. nus eius qd̓ predeceſſor leo ꝓ­vt hi qui in fi. cum ſuis Icet roª. po. ꝗ iuraᵇ oīa ī ſcri fuerit aūt ſupinaˣ. Statutoʸ ep̄i hibuerat. ſolu. vt ī predicto. c. concordantijs. neo pectoris ſui cenſetur ha­quo in omnes ꝗ furtuꝫ cōmiſerintꝰ preterea notatur. p Derogare. ꝯtra. ff. bereᵉ: ꝯſtitutiōeꝫ ꝯdēdo po excōicationis ſnīa ꝓmulgatur: ſub d Priorem. poſteriori dire de ſepul. vio. l. ij.§. diuꝰ ſteriorē: pͥorēᵈ quāuis de ip̄a men­diti eius furtuꝫᵉ extra ipſiꝰ dioceꝰ. cte contrariam. ſol. illa lex multis modis tionē noni faciat: reuocareᵉ noſcat̉ cōmittētes minime ligari noſcunt̉. e Reuocare. de cōſe. di. i. c. ītelligit̉: vt ibi no. ⁊. ff. d̓ vaſa. de cog. ſpi. c. i. ff. d̓ legi. qꝛᵍ tn̄ locoꝝ ⁊ ꝑſonaꝝ ſingulariū Cū extraʳ territoriūª ius dicenti legi. l. de quibus. ſed in­l. nō ē nouū. in legibꝰ ergo cō quantuꝫ dicere videt̉ ꝙ cōſuetudines ⁊ ſtatuta: cuꝫᶠ ſint fcīᶠ non pareatur impuneᵇ. trarijs ſtamꝰ vltīe. idē in teſta conſuetudo vel ſtatutuꝫ ⁊ ī fcō ꝯſiſtāt: pōt ꝓbabil̓r ignora Rubrica De reſcriptis. mētis. xiiij. q. ij. vltīa volūtaſ precedens legem tollat̉ re. Ipſisᵐ dū tn̄ ſint rōnabilia Regorius nonus. de cele. miſ. cuꝫ marthe. ff. de a lege: dici pōt hoc verū ꝑ ꝯſtōneꝫ a ſe nouiter editā: niſi ex­ Reſcriptuꝫ impetratū ab excōi leg.i. ſi mihi. rō ē vtrobiqꝫ: qꝛ cum princeps hoc inten­preſſeº caueatur ī ipſa nō ītelligitur cato eſt ipſo iure nullū ⁊ inde ſecu­vtrūqꝫ pēdet ex volūtate vni­dit: vt no. Ber. ſe intelli in aliquo derogareᵖ. Deꝫ. tuꝫ: niſi in cāꝫ excōica tm̄. in his aūt q̄ pēdēt ex volū gere illaꝫ legem. sͣ. d̓ fi. tate duoꝝ dic ut dixi. jͣ. d̓ reg. Duo ſūt dea. Primū ꝙ ſtatu tionis vel appellatio inſtru. paſtoralis ī gl. i. iur. ꝗ pͥor. ⁊ qd̓ de teſtō dixi.ſ. ta ordinariorū nō ligāt ꝓbabiliter in fi. que ſolutio appro­nis. h. d. ꝙ vltīo ſtamꝰ: ītelligas etiā ſi bat̉ ꝑ hāc decre. reproba ignorātes. Scd̓m ꝙ ſtatutū ep̄i ex Pſo iureᶜ reſcrip­in ipſo de p̓mo nō flat mētio. tur autem hic opi. Ho­fallit ī duobꝰ caſibꝰ.ſ. ſi pͥmū ſtien. qui contra hūc tex. teſtm̄ factū ſit īter liberos. C. de teſta. aucͣ. hoc inter liberos. ⁊ cū ipſe teſtator no. in ſum. de conſue.§. ⁊ de virtute. ver. ſed ſpeciale eſt. legē teſtandi ſibi dixit ſic: ſi fecero aliud teſtm̄ nō valeat: qꝛ tunc ſcd̓m faciēdo Tanimarum. In prima ponit dictum cui determinationeꝫ ſub oꝫ ꝙ faciat mentionē primi. ff. de lega. iiij. l. ſi quis in prin. Io. an. dit: ibi dūtamen. in ſecunda ſoluit dubiū ⁊ rationem ſubdit ibi: cū f Noſcat̉. ē ꝯͣ. sͣ. d̓ reſcri. nōnulli: de eta. ⁊ qͣli. eā te. sͣ. de capel. mo. ex ꝑte. jͣ. ex. do. hec decreta. edita eſt ad declarationem decre. de ſen. excōi. a no­d̓ exceſ. p̓la. c. vno. ⁊..xxv. q. ij. reſcripta: ⁊. l. oēs q̄ ē. C. ſi ꝯͣ ius vel vti. pu. l. vl. bis.i. ⁊ eius quod ibi no. Io. an. ⁊ ibi de hoc dic p̄dicta iura nō eē ꝯͣria: illa.n. de reſcrip. datis ꝯͣ legē loquūt̉ q̄ q Animarum. ad idem de iureiur. c. i. ⁊ de ſepul. c. i. nō valēt niſi in ipſis fiat mētio de lege: ⁊ maxīe cū ibi cadit error facti: vt ī. c. r Sentētijs q̄ ligāt aīaꝫ vt locū hēat ꝓxīa rō: lꝫ idē ī alijs ſentētijs q̄ pe nōnulli. hic de ſcd̓a lege loꝗt̉ q̄ pͥmā tollit directe ꝯͣriā: lꝫ de illa nō faciat mē nas tꝑales īferūt. ꝑ. l. ff. de decre. ab or. fa. l. vlti. vbi hēs ꝙ municipali tionē: ⁊ potuit eē rō: qꝛ maturiꝰ ⁊ deliberatiꝰ ſit legis ꝓmulgatio ꝙͣ reſcripti ſtatuto nō ligat̉ ignorās: ſꝫ ſciēs tm̄: ad hoc. C. de teſta. l. iubemꝰ ī fi. ⁊ p̄t cōceſſio. ad hoc. sͣ. in ꝓhemio huiꝰ libri in fi. in reſcripto ēt dicimꝰ ꝙ ſi cōſta­dici ꝙ in hoc ꝓuidet̉ atabus ſaltē ꝑꝑ peccatū inobediētie qd̓ eſt maximū ret de certa ſcīa pͥncipis valeret reſcriptū ꝯͣ ius elicitū: vt ī ꝯͣrijs notat̉ ſꝫ pͥma viij. q. i. ſciendū vel de his dixit: qꝛ de alijs nō erat dubiū ꝑ dictā legē. facie p̄ſumit̉ ꝑ īportunitatē obtētū: vn̄ expectari ſolet ſcd̓a iuſſio: ī aucͣ. vt nu s Statuta. generalibꝰ ergo ſtatutis canonū vel legū non loquit̉ que li iudi.§. hec v̓o iubemꝰ. col. iij. ī aucͣ. de iudi.§. oēs aūt col. vi. ⁊ ſi reſcriptuꝫ ab omnibus ſciri ⁊ cuſtodiri debent. sͣ. de conſti. c. i. ꝯcedit aliꝗd ꝯͣ ius: iam in eo mutat nomē reſcripti: ⁊ dicendū eſt priuilegium t Ordīarioꝝ. ꝗ dicant̉ ordīarij no. Goſ. ⁊ Ber. sͣ. d̓ of. or. cū eccl̓iaruꝫ. iij. di. priuilegia: de v̓bo. ſigni. abbate. item cōtra: qꝛ antiquiori iuri ſtanduꝫ u Ignorātes. ꝯͣriū no. Ber. ī pre. decre. a nobis. ⁊ mouebat̉ ex eo qꝛ īci eſt. xxiiij. q. ij. hoc ipſum. ⁊. l. di. domino ſancto. in fi. dic vt ibi in glo. pe. debat ī factū iā dānatū: ⁊ qꝛ ī culpa fuit rē ꝓhibitā faciēdo: ⁊ q̄rere debu­g Ꝙꝛ. diuerſitatis ratio. erat: ſicut ēt vbi culpa p̄cedit nō excuſat metꝰ. ff. qd̓ me. cauſa. ſi mulier. h Singularium. no. qꝛ ꝑ hoc pꝫ ꝙ generalē ꝯſuetudinē bn̄ tollit noua ꝯſtō x Supīa. q̄ eſt ignorare qd̓ oēs ſciūt. d̓ poſtul̓. c. i. de cle. ex. mi. apl̓ice. pͥncipis: ⁊ merito: qꝛ illiꝰ legis ꝓmulgatio al̓s ſuꝑflua ⁊ īutilis eēt: ſꝫ ī ſingu ignorātia ergo alia facti. alia iuris. ſi iuris: aut cōiſ aut ſingl̓ariſ. ſtatutū laribꝰ ſecꝰ: qꝛ lꝫ lex nō hēat locū bonon̄. hēbit locū mutine padue ⁊ locis alijs. enī ep̄i ius facit īter ſubditos: qd̓ tn̄ nō ligat ꝓbabiliter ignorātes vt h̓. i Cum ſint. ratio rationis. y Statuto. no. ep̄m poſſe facere ſtatuta: ad idē. sͣ. ꝓxi. rn̄. d̓ ma. ⁊ obe. k Facti. nō.n. reuocat qͥ ignorat: ignorat aūt q̄ ſūt facti. ⁊ puto ꝑ hāc lr̄aꝫ ſi ꝗs venerit: ⁊ legatus in ꝓuincia ſua. sͣ. de offi. le. c. vlti. ⁊ ſunt talia ſta terminatā qōnē illā qua q̄rit̉. an noua ꝯſtō reuocet ſtatutū ep̄i ꝯͣriū quo ſouꝫ tuta perpetua etiam poſt obitum vel receſſum: vt ibi cauebat̉ ius cōe. pone in terminis decre. de eta. ⁊ qͣli. pͥterea. q̄ qͣntū ad pn̄ta z Cōmiſerint. ꝯͣ. jͣ. de ſen. ex. romana.§. caueāt. vbi dr̄ ꝙ pro futuris tiōes pr̄onoꝝ ē hodie reuocata ꝑ decre. jͣ. de inſti. c. ij. Nūꝗd ſublatū erit ſta delictis excōicatio ferri nō dꝫ. ſo. aliud ē ferre ī aliquē excōicationis ſnīaꝫ tutū eṗi quo illd̓ ſimpl̓r cauebat̉. qd̓ dicit d̓cre. p̄terea. Eodē mō pōt poni exē pro futuro delicto: vt ſi dicat excōico te ſi tale ꝗd feceris qd̓ ibi ꝓhibet̉: plū de d̓cre. sͣ. d̓ ꝯceſ. p̄bē. accedēs ad decre. eo. ti. c. ij. ⁊ de decre. d̓ cēſi. roma aliud ſtatutū generale facere excōicationē fulminans: qd̓ hic ꝑmittit̉: vt na. ⁊. c. exigit ad decre. eodēti. felicis: dico aūt ꝙ ſicut ſublatū eſt ius cōe. ita sͣ. de ſen. excō. a nobis..i. vel lꝫ ibi ꝓhibeatur ferri: tn̄ lata tꝫ: vt ibi no. ⁊ ſtatutū qd̓ ſimpl̓r cōtinebat ius cōe: cū illd̓ nō ſit facti: nec ꝯſiſtat ī facto: īmo Ber. vel ſi dicatur ꝙ iſtud cōmiſerint ſit preteritum nullum ꝯͣrium. ꝙ ſit iuris ⁊ ꝯſiſtat ī iure: ⁊ facit qd̓ no. Inno. ⁊ Hoſtiē. ⁊ moderni. sͣ. de reſcrp. prius dixi tene: ⁊ adde qd̓ ibi dicam. c. i. vbi no. ꝙ de reſcripto vel pͥuilegio qd̓ ſimpl̓r cōtinet ius cōe in ſcd̓o pͥuile ⁊ Furtum. qd̓ eſt ꝯͣctatio rei alie īuito dn̄o frauduloſa: ⁊ aīo lucrandi gio vl̓ reſcripto nō eſt neceſſe fieri mētionē: ⁊ ſi ꝯͣriū diceremꝰ iā ep̄i poſſent inſti. de ob. que ex qͣſi deli. in pͥn. ⁊.§. furtū autē: ⁊.§. placuit. ⁊ ꝓhibituꝫ tollere ptātē ſūmo pontifici tollēdi iura in dio. ſuis ſtatuēdo ſimpl̓r q̄ iure ca­etiā in decalogo. xiiij. q. v. penale. ⁊ in ſecunda ꝓhibitione obtinet qͣrtū uent̉. itē ꝓbo id euidētiſſima rōne. iſta d̓ere. eꝗꝑat iſta duo: ꝯſuetudīes ⁊ ſta­locū qd̓ dic vt no. xxrij. q. vij. quid in omnibus. tuta ſingl̓aria: ſꝫ iā ſeq̄ret̉ ꝙ oīuꝫ iuriū correctio vl̓ mutatio eēt īutil̓. dicaꝫ.n. 9 Dioceſim. ī qͣ totā iuriſditionē hꝫ ordinariā: ⁊ in quolibet ipſiꝰ loco ꝙ lꝫ reuocatū ſit ius cōe: tn̄ ꝯſuetudo p̄ſcripta qͣ ẜuatū fuit ius cōe reuocata n̄ non exempto poteſt pro tribunali ſedere. jͣ. de offi. ordi. cū epiſcopus. ſit eadē rōne qͣ id dicimꝰ d̓ ſtatuto: ⁊ id eēt abſurdū. itē n̄ poſſumꝰ dicer̄ ꝙ ſta­x Cū exͣ. rō. ⁊ no. d̓ oībꝰ rōnē reddendā: qd̓ dic vt. sͣ. de reſcrip. ſi qn̄. tuta ꝯtinētia ius cōe ſint ſingulariū ꝑſonaꝝ qd̓ reꝗrit h̓ decre. itē ſi papa tol­a Territoriū. ſuū de of. dele. nouit. ff. de iuriſdi. om. iudi. l. vlti. ⁊ ē ter lit ſuā ꝯſtitutionē qd̓ eſt plꝰ. multofortiꝰ ꝯſtitutionē īferioris idē dicētē qd̓ eſt ritoriū vniuerſitas agroꝝ intra fines cuiuſqꝫ ciuitatis qd̓ ab eo dictum minꝰ: ad hoc optīe facit de fi. īſtru. paſtoralis vbi dr̄ qd̓ ſi decre. exͣuagās cō ꝗdā aiunt: ꝙ magiſtratus eius loci intra eos fines terrēdi.i. ſubmouēdi ſonat iuri cōi: iudicari dꝫ ẜm ipſaꝫ qꝛ ius eſt idē. igit̉ dicaꝫ ī locali ſtatuto: ꝙ ſi ius habent. ff. de ver. ſigni. pupillus.§. territorium. ꝯtinet ius cōe ſublato iure tollit̉ ſtatutū: qd̓ ius cōe eſt. Si igitur ꝯſuetudo ⁊ b Impune.i. ſine pena.i. nō parens ex eo penam non patitur. ſtatutū ſingularia ſint: ⁊ ꝯſiſtāt in facto: ⁊ ſint rōnabilia: nec exp̄ſſe reuocent̉: Pſo iure. Ponit dictū a quo duos caſus excipit ibi: ꝙͣ Do. eis nō derogatur per conſtitutionem nouiter editam: alias ſecus. h. d. d̓ere. Ipſo iure. ergo ſine etceptōis oꝑe: ⁊ ſic falſā puto opi. Tā. ⁊ l Ignorare. sͣ. vt eccle. bene. vt noſtrum Inno. sͣ. de of. dele. prudētiaꝫ.§. ſexta. ⁊ Ber. cōpoſ. no. sͣ. eo. c. m Ipſis.ſ. conſuetudinibus ⁊ ſtatutis ſuꝑ lr̄is in glo. h̓ q̄rit̉. ⁊ Guil. du. no. in ſpe. titu. de reſcripti pre n Rōnabilia: vtrū ꝯſuetudo ſit rōnabilis: necne: relīquēdū ē iudici: cū nec ſentatione.§. ratione aūt impetrantis. ver. ꝗd de ꝓceſſu. qui oēs dixe­certa regula tradi poſſet ẜꝫ Hoſt. ꝗ hoc no. ī ſūma de ꝯſue.§. ꝗd ſit ꝯſuetudo runt ꝙ proceſſus hītus ꝑ lr̄as īpetratas ab excōicato valet: ſi nō oppona ver. ꝯſuetudo eſt vſus. ⁊ bene dicit rōnabilia: qꝛ hoc ſoluꝫ ꝙ rōnabile eſt de­tur exceptio: ⁊ hoc dico territus. cuꝫ ſupradicti omnes excepto Tan. hāc