Seite
Tertius De prebendis ⁊ dignitatibus c Diſtributiones. sͣ. de prebē. lꝫ. b Manualia. vt. sͣ. de verb. niſi qꝛ ita placuit pape. ⁊ ad hoc facit quod no. Ber. in predicta decre. lꝫ de pͥ­c Uictualia. sͣ. eo. de cetero. ſign. olim. ben. plus dico ꝙ in eccl̓ijs in ꝗbus ſūt diſtincte prebē. ⁊ poſtea eſt mēſa cōmu Preſentes. quid enī ꝓdeſt preſentia in loco exquo diuinis nō adſūt nis groſſa. ⁊ poſtea diſtributiones: ſolū in his diſtributiōibus: ⁊ nō in illa mē ꝓpter que ſunt beneficia conſtituta. ſa groſſa locū hēat hec decre. ⁊ ita fuit cōſultū in eccl̓ia bonon̄. ⁊ hoc ſonat ver e Improbātes. lꝫ igit̉ de cōſuetudine corpus prebende deberi poſſit ab buꝫ quotidiane. ⁊ sͣ. dū dixit que em̄ reſidentibus ⁊c̄. Sed quid dices ordina­ſentibus: ꝗ diuinis nō ī tio ē in eccleſia ꝗ vadit ad talē terſunt. sͣ. de ꝯſti. cū oēs horā tm̄ hēbit ⁊c̄. vadit canoni ſecus in diſtributionibuſ qua canōici ⁊ alij beneficiati ſeu cle cus ad horā principaliter ꝓ de­precipue per quas animarumᵇ ſa­quotidianis: vt hic. nario: nūquid ſimoniam ꝯmit rici cathedralium ⁊ aliaꝝ collegia luti conſulitur: nunc nouorum edi t Ipſarū. cathedraliuꝫ tit videt̉ ꝙ ſic. ar. de ſimo. ſu­tione iurium: nūc antiquorū inno­tarū eccleſiaꝝ diſtributionesª quo vel collegiatarū. am nobis. ⁊. c. ſicut pro certo. tidianas: que alias manualiaᵇ bene uatiōeᵖ ſollicite ꝓuidere curemus. g Affuerint. not. ꝙ ſi Cōtra. sͣ. de prebē. ſignificatū Sane fuit olim per ſe. apo. pro ficia ſeu victualiaᶜ nuncupantur: ⁊ quis īpetrat ꝙ in abſen­Sol. dic ẜꝫ Hoſt. qui hoc no. na percipiat prouentus tantum reſidentibus tribuūt̉: quali uide ꝯſtitutū: vt dioceſani locorum de v̓bo.ſi. oliꝫ. ꝙ tales nō cō­ſuos ac ſi preſens eēt di­tercūqꝫ in ciuitatibꝰ ſeu alijs locis ad preſentationē religioſoruꝫq nul­mittunt verā ſimoniā: cū nul­ſpenſatio hec facit eū re­la exp̄ſſa pactio intercedat pec in quibus ipſe cōſiſtunt eccleſie ſint lū ad aliqͣꝫ eccleſiaꝫ recipiāt: niſi tm̄ putari ꝓ pn̄te: ſꝫ nō ꝓ in­cant tamen grauiter ⁊ mētalē p̄ſentesᵇ: licet diuinis officijs non ī ei de prouentibus ipſius eccleſie co tereſſente diuinis officijſ ſimoniā cōmittunt ⁊ per peni terſint: ex integro ꝑcipiāt: ac ſi con rā eis fuerit aſſignatuꝫʳ: vnde iura ſed ſi preſens eſſet ⁊ offi­tentiam ſatiſfaciūt. sͣ. de ſimo. tinue ipſis eccleſijs in eiſdeꝫ officijs epiſcopalia poſſint ſoluereᶠ ⁊ ꝯgru cijs nō intereſſet: has di tua nos. ⁊. c. vlti. deſeruirent penitus improbantesᶜ ſtributiones nō ꝑciperet am ſuſtentationē habere. Uerū n Idem.ſ. ꝙ bi qui nō inter vt hic: ergo nec diſpāſati ſtatuimus: vt diſtributiones ipſe qͦ ſicut nobis querela multorum fre­ſunt nil hēant: ⁊ cōſuetudo cō­onis vigore ꝑciperet. ſed tidiane in quibuſcūqꝫ rebus conſi­traria nō valeat: ⁊ recipiētes quens inſinuat: religioſi exēptiᵗ de ſi diceret̉ in gr̄a qd̓ reci­ſine iuſta cauſa ad reſtitutionē ſtant: canonicis ac alijs beneficiatis ꝓuentibus parochialiuꝫ eccleſiarū peret ac ſi pn̄s eſſet: ⁊ di­teneantur. ⁊ clericis eccleſiarum ipſarumᶠ qui in quibus ius obtinent patronatus uinis officijs intereſſet. Uſpecti. Diuidit̉ eiſdē officijs in ipſis eccleſijs affue ſeu rectoꝝ preſentatio ꝑtinet ad eoſ tūc ſecus rōne p̄dicta. ſit in quattuor partes. igit̉ impetrās ī hoc cau­rintᵍ tribuantur iuxta eccleſie cuiuſ dem tantum percipiūt annuatiꝫ ꝙ n prima arengat. in cōſum tus: vt ẜm hāc formam libet ordinationēʰ rōnabilē iā factā rectores eccleſiarum ipſarum non ſcd̓a antiquā ꝯſtōeꝫ ſignat fue impetret ſi pōt. recitat. in tertia ipſiꝰ iuris trāſ ſeu etiā faciendam. Qui vero poſſint de reſiduo cōmode ſuſten­b Ordinationē. vtpu­greſſionē pōit. ī qͣtta pōit reuo aliter de diſtributionibus ipſis ꝗc­tariʸ ⁊ epiſcopalia iura perſoluere ta ꝙ tm̄ d̓tur ei qui inter cationē ⁊ extēſionē ip̄iꝰ: ⁊ con­quā receperit: exceptis illis quos in ac alia incūbētia eis oneraˣ ſuppor erit in miſſa: ⁊ tm̄ ei qui trariā ꝯſuetudinē dānat. ſcd̓a firmitasⁱ ſeu iuſta ⁊ rōnabilis cor­viſt. ma tare: propter quod ſepe cōtingit ꝙ intererit in matutino. ⁊ ibi: ſane. tertia ibi veꝝ. quarta riū cre­poralis neceſſitas: aut euidēs eccle nō inueniuntur perſone idonee que ſic de ſingulis horis. ibi nos itaqꝫ. Io. an. i Infirmitas. q̄ a cele­ſie vtilitasᵏ excuſaret: reruꝫ ſic rece­huiuſmodi eccleſias velint recipe­o Animaꝝ. sͣ. e. li. de conſti. bratione diuinorū excu­ptarū dominiuꝫ nō acquirat: nec fa re. Sicqꝫ frequenter minꝰ idoneis c. ij. jͣ. de ſepul. c. i. ſat: vt. sͣ. de prebē. ſigni p Innouatiōe. nunc antiquo ciat eas ſuasᶠ: īmo ad oīuꝫ reſtituo ꝯferuntur: ex quo pericula īminēt ficatū. al̓s clerici ad oēs rū declaratiōe. sͣ. in ꝓemi. hu­nem: que ꝯtra huiuſmodi noſtraꝫ animarūʸ. Nos itaqꝫ volētes horas tenent̉: qd̓ dic vt ius libri ad fi. exordij. conſtitutionm receperitᵐ teneatur ſuper hoc ſalubre remedium adhi iti sͣ. de celebra. miſ. c. i. q Religioſoꝝ. de monachis De diſtributionibus ēt ꝓ d̓fun­bere: p̄ſenti d̓creto ſtatuimꝰ ⁊ man­ſtatutū fuerat sͣ. eodē de mōa­k Utilitas. hec duo ſo­ginē: a be. ctoruꝫ āniuerſarijs largiendis idēⁿ damus conſtitutioneꝫ huiuſmodi lēt diſpēſationē īducere chis. d̓ alijs religioſis eadē ra sͣ. de p̓bē. expoſuiſti. Et decernimus obſeruandum. tione: idē dicebamꝰ ꝑ decre. sͣ. quo ad omnes patronos eccleſia­ſignat̉ huic ꝯͣ. sͣ. co. lib. eo. auaricie. ⁊. c. in lateran̄. ℟ica De prebendis ⁊ dignitatibus. rum religioſos taꝫ exemptos qͣꝫ n̄ Aſſignatū. qd̓ ꝑ eos diui­de elec. cū nō deceat. vbi exemptos ⁊ aliosᶻ īuiolabiliter ob CLmens. viij. nū augeri vl̓ diminui nō pote illi qui ꝓſequunt̉ vtilita­ Ad preſentationeꝫ religioſoruꝫ ſeruari: conſuetudineᵉ cōtraria non rit: dicit archi. sͣ. e. auaricie. ⁊ tē eccleſie diſtributiones etiā exēptorum non debēt in eccleſi obſtante. hn̄t circa hec ꝓuidere dioceſa­nō ꝑcipiunt. Sol. cano­is ipſorum rectores inſtitui: niſi pri T Dem. ni ēt quo ad exēptos: vt in cle. nici non tenent̉ eas tali­motātū eiſdeꝫ aſſignetur: vnde in Eccleſiarum beneficia vacātia bus cōcedere: vt ibi: tn̄ ſi de ſup. negli. prela. quia regu lares. conceſſerint illi non tenē cūbentia onera ſubire poſſint ⁊ con in curia alius qͣꝫ papa conferre non s Soluere. hoſpitalitatem te tur ad reſtitutionem: vt poteſt: quod ſi fecerit irrita eſt col­grue ſuſtētari: nec valet ꝯtraria cō ner̄: vt in predicta. decr. d̓ mo hic. Alij dicūt hic loqui ſuetudo. Io. an. latio. Ia. an. uit. ꝙn̄ nachis. ⁊ dic vt ibi: ⁊. xxj. q. i. c. in preſentibꝰ: illud ī ab­Uſcepti regimīs nos Icet eccleſiaruꝫ ꝑſonatuū di j: ⁊ animi fentibus: vt pn̄tes ꝗ pro primo. gnitatūᵈ aliorūqꝫ bn̄ficiorum cura ſollicitat: vt vtili nre mu t Exēpti. eccleſia tn̄ cū ꝓupil­ſequuntur vtilitatē eccle rben. c.ij eccleſiaſticoruꝫ plenaria diſpoſitio lo non erat ibi exēpta alias nō tatibꝰ ſubiectoꝝ ī illis ſie diſtributiones perci­ītromitteret ſe epiſcopus. sͣ de piant: abſentes nō vt ibi pͥui. quoniā. ⁊ de ſup. neg. pre primum credo. c. rbi d la. ſicut. hodie ſecus vt in cle. eo. ti. qꝛ regulares. l Suas. d̓ his ergo nō pōt fieri elemoſyna: qd̓ dic vt no. xiiij. q. v. ī ſum u Suſtentari. forte dimittebāt quartā qͣrte.i. ſextādecimā d̓cimaꝝ. sͣ. e. ti. ex ma. ⁊ sͣ. de deci. ex tranſmiſſa. Quid ſi illi quorū lucro predicta cedebāt tirpāde. in pͥn. nolebāt ꝙ eis generarent̉ podagre. d̓ ꝯſe. di. v. legimꝰ quoſdā. remittāt nunꝗd ē canonicus abſolutꝰ: ſatis vr̄ ꝙ ſic. īſti. de re. di.§. ꝑ tra notauerūt aūt Tan. ⁊ Goſ. ⁊ Ber. sͣ. e. de monachis. ꝙ ſi monachi hāc por­ditionē. cū hic nō ſit additum remiſſionē nō ꝓdeſſe: vt. sͣ. de reſcrip. ſtatu­tionē affignar̄ nollēt: elapſis ſex menſibꝰ ep̄s ordīaret eccl̓iaꝫ. allegāt d̓cre. de tum.§. antepe. ⁊. jͣ. de cenſi. exigit in fi. Io. ſup. neg. p̄la. ſic̄. hodie dioceſanꝰ ad hāc aſſignationē faciēdā ſtatuet eis termi m Receperit. dicunt ꝗdam ēt in p̄teritum: vt ſic cōſtitutio iſta preteri­nū īfra quē ſi nō fiat: pn̄tatū admittet: ⁊ poſtea faciet hāc aſſignationē: in qͣ ta ta cōprehendat: maxime cū videat̉ ius antiquꝫ. sͣ. de prebē. lꝫ. Sed ꝯͣriuꝫ rāda ī pluri vel minori nō dꝫ excedere. qd̓ dic vt in cle. d̓ iurepatrōatꝰ: vt ꝯſtō credo. tū ex eo ꝙ ſupra dixit ſtatuimꝰ: tū ex eo ꝙ dicit h̓ ꝯͣ hāc noſtraꝫ con x Onera. hoſpitū receptionis nunciorū apo. ſedis ⁊ ſimilia. ſtōnem ⁊c̄. Sed ꝗ ante ꝯſtōnem recepit: ꝯͣ hanc ꝯſtōnem nō recepit: ꝗa y Animaꝝ. quarū regimē eſt ars artiū. s. de eta. ⁊ quali. cū ſit. eſt.n. aīa p̄­pena legis ex tempore legis. xxxiij. q. iiij. dixit ſara. preterea lꝫ ſtatutū eēt cioſior corpore. xij. q. i. precipimus. has diſtributiōes ſolum his qui diuinis interſunt officijs dari: nō tamē z Alios clericos intelligo. qꝛ laici nihil ꝑcipiunt. sͣ. de iurep. p̄terea. ⁊ ſic ēt erat expreſſe ſtatutum cōſuetudinem ꝯͣriam nō valere. itē nec pena addi intelligitur. sͣ. e. ti. extirpande. in prin. ta. quod facit conſtitutio hec. ſed quid dices de eccleſijs que non habent ⁊ Cōſuetudine. cū.n. animabꝰ ſit ꝑiculoſum: vt. sͣ. ꝓbatū ē. ergo extirpāda aliquo modo diſtinctas prebendas: ſed tm̄ ſingulis diebus dant̉ cuilibet sͣ. e. extirpande. de cōſue. c. vlti. ⁊ hoc ibi plene. Io. an. pro victu tot libre panis. tot mēſure vini. ⁊ ſic de ſingulis. Credo ꝙ de Icet. Facit primo recitat antiquā cōſuetudinē. ſcd̓a ibi nos itaqꝫ: illā re illis nō loquitur decre. cum ille potius ſint prebēde ꝙͣ diſtributiōes: al̓s probat ⁊ inhibet. tertia ibi: nos enim decernit. Do. eſſet canonica ſine prebenda in talibꝰ eccleſijs: qd̓ eē nō dꝫ. i. q. iij. ſi ꝗs ꝯ Dignitatum. ꝗd de ep̄atibus: nūꝗd cōprebendunt̉ hac ꝯſtōne: ſatis vi­sͣ. de prebē. relatū: ⁊ hoc optime probat iudicio meo decr̄ta. de ver. ſigni. detur ꝙ nō: qꝛ ea que ſpeciali nota ſūt digna: niſi ſpāliter notent̉ neglecta ītel olim. certum.n. eſt ꝙ quotidiane diſtributiones nō dant̉ abſentibus etiā ligunt̉. ff. de iniur. item apud.§. hoc dictū. jͣ. eo. ti. quāuis. jͣ. de ſen. ex. quia pi in theologia ſtudentibus. vel priuilegiatis: vt in predicta decre. licꝫ. ⁊ ta culoſum. cum ſi. ⁊ facit. sͣ. de ꝓcur. c. vlti. ⁊ qd̓ dixi. sͣ. de fi. p̄ſbyte. c. i. eſt enim men in talibus eccleſijs dant̉ tales priuilegiatis abſentibus: vt in p̄dicta non dignitas ſed dignitatum culmen. sͣ. e. venerabilis. ⁊. c. cū olī. ⁊ h̓ ſeruat decre. olim. qui verus eſt decre. intelletus: al̓s nulla eēt ibi decre. ratio