Seite
Terrius Ne clerici vel monachi. a Satiſſactum. ergo nō ſufficit cautio īmo dꝫ p̄cedere ſatiſfactio: ſicut ſaltem due debent eſſe. ad hoc infra de reg. iur. pluralis. cum ſuis cōcordā. ad cū ꝗs excōcatꝰ ē ꝓ māifeſta offenſa. sͣ. de v̓. ſig. ex ꝑte. i. ⁊. c. ſeq. vl̓ ꝓ māi hoc de deci. ad audientiam: tutiꝰ videtur ꝯtrarium tenere. ad hoc. ff. vi bono. feſta ꝯtumacia: vt. jͣ. de ſen. ex. venerabilibꝰ.§. ſecꝰ. rapto. l. ait pͥtor.§. homines: inſti. eo. ti. in principio. ad idē. sͣ. eo. lib. de elec. b Abſoluat̉. tūc demū poterit ab ordinario abſolui: ex quo papa ſibi c. penul. i. rn̄. sͣ. de priuile. vt priuilegia: ibi aperiantur eccleſie.i. eccleſia. i. nō reſeruauit. de ſen. excō. nuꝑ. di. omnes leges cū ſuis concor. ⁊. ij. q. i. in primis. nec ob. arg. a verbis: quia Os. Ponit di­non dicit hoc niſi fuerit pleba E ctum cuius rōnem nia habens capellas: ſed dici interſerit ibi: cum talia. pelli faciat vel ꝓcuret: nec per ſe ali tur in plurali plebanieᶻ haben prepoſitis plebanisᶠ cantoribus ⁊ do. Contra hos: contra tes capellas ⁊ pluralitatem ca oſue impediat quominus corā iu­alijs clericis habētibꝰ perſonatꝰ au quos hic ꝓuidet̉ argue­pellarum ad pluralitatem ple dicibus eccleſiaſticis delegatis ſeu dire legesᵍ vl̓ phyſicāᵇ īterdicit: ad bat ber. de priuil. quan baniarum referam: argu. pre ordinarijs querelantes de cauſiſ q̄ eos qui parochiales eccleſias obti­to: in glo. i. in fi. Io. dic. decre. vt priuilegia. vt premiſſū eſt ad cognitiōem per Subditis. licet ſolis nere noſcunt̉: pie memorie clemen n Perpetui. sͣ. d̓ capel. mo ſubditis imperarent ta­tinēt eorūdem: poſſint libere iuſtici tisⁱ pape. iiij. p̄deceſſoris noſtri ve­na. c. vno. mē clericis competebat am obtinere: nec ad predicta faciē o Ab ipſis.ſ. plebanijs vel ſtigijs inherētes: declaramusᵏ pre actio de dolo ad ſuū dā­capellis ⁊ melius. da det auxiliū conſiliū vel fauoreꝫ. ſentis ꝯſtitutioniſ oraculo rationeˡ nū ꝯſequēdū: que ꝯpetit p Abſqꝫ cā rōnabili. de ca­¶Si ꝗs vero ꝯͣ preſūpſerit: excōi eccleſiarum huiuſmodi nō extēdi. quotienſcūqꝫ aliꝗd dolo pel. mo. c. vno: vbi de h̓. catiōi ſe ipſo facto nouerit ſubiace Niſi eedē eccleſie fuerint plebāie ſit: ⁊ alia actio deficit. ff. periculoſa. re a qͣ niſi tam iudici cuiꝰ cognitio ſub ſe capellasᵐ habētes in ꝗbꝰ in de dolo. l. i. Primo cauſa premiſſa fuerit impedita vel iuriſditio vſur d Libertatis. iſti licet ſtituantur clerici perpetuiⁿ nequeū ponit duplicem inhibitioneꝫ. quo ad verba nō viderē pata: quā parti q̄ turbata in proſe­tes ab ipſisº abſqꝫ cā rōabiliᵖ amo Secundo penam ingreſſoruꝫ tur īfringere libertatem ibi: ſi ꝗs. Tertio ibi. Docto­cutiōe fuerit ſui iuris: de iniuria dā ueri. T Dem. tamen infringebāt quo res illā declarat ī doctoribꝰ lo niſ expenſis ⁊ intereſſe prius per eū Excōicatꝰ eſt ip̄o fcō religioſus ad mētē faciēdo fraudeꝫ cum habere. Do. Tracta fuit dem integre fuerit ſatiſfactūª nulla profeſſus habitū temerarie dimit de perſona ad perſonaꝫ de extrauaganti grauis. ⁊ do tenꝰ abſoluat̉ᵇ. I De. tēs vl̓ ad q̄cūqꝫ ſtudia accedēs: nō d̓ quo dic: vt. xiiij. q. iij. lore non vacua. pleriqꝫ. sͣ. de p̄tiuile. ꝙͣ­ Dn̄i tꝑales prohibentes ſubdi obtēta licētia prelati: ⁊ ꝯuentꝰ. Do a Quācūqꝫ. dū tn̄ approba­to. ff. de leg. l. contra. jͣ. tis ne cū perſonis eccleſiaſticiſ ꝯtra tum. sͣ. de vo. c. vno. eo. li. ctores ſcienter docentes vel ī ſcho de reg. iur. c. vlti. ⁊ ꝯͣ ta­r Uel exp̄ſſe. sͣ. e. li. de regu hant vel cōia obſeꝗa exhibeant ip lis retinētes ad legem vel phyſicā les habebas prouiſuꝫ. sͣ. la. c. i. ⁊. iij. ⁊ in caſu iſto inter ſo facto excōicationē incurrūt. hoc tales reſigioſos ſimpliciter excōica d̓ ſen. ex. grauē. exp̄ſſaꝫ ꝓfeſſionē ⁊ tacitā nō eſt dicit. Do. tionem incurrūt. Do. e Subiacere. ī ſtatuta dr̄ia: ſicuti alibi eſt. sͣ. de elec. Os ꝗ temporale dominiū ob rijs poteſtatibus cōſuli­T pericl̓oſa religioſis euagā nullus. ⁊. c. īdenitatibus. tinētes ſuis ſubditisᶜ ne p̄latis bus ⁊ ſcriptoribus ſtatu di materia ſubtrahatur diſtri ſ Profeſſus. nā ꝓfeſſus non toꝝ que ſunt ꝯͣ libertatē aut clericis ſeu ꝑſonis eccleſiaſticis cuus inhibemus. ne decetero aliꝗs poteſt redire ad ſeculuꝫ: quod eccleſie: dic vt. sͣ. de ſen. ꝗcquā vendant: aut emāt aliꝗd ab dic: vt. sͣ. de reg. iur. ꝯſulti. quācunqꝫq religionem tacite vel ex ex. nouerint. t Temere. ex cā enim lꝫ ha­eiſdē: neqꝫ ipſis bladū molant̉: co preſſeᶠ profeſſusᶠ ī ſcholis vel alibi hitū trāſformar̄: ſi iuſta ſit pu Tatutum quāt panē: aut alia obſeꝗa exhibe­temereᵗ habitū religiōis ſue dimit Ponit decla­ta tīor. sͣ. d̓ vi. ⁊ ho. cle. clerici. tat: nec accedat ad queuis ſtudia lit re p̄ſumāt aliqn̄ īterdicūt. y Cū ta rationem vete­u Conuentus. alibi dat pre lia in derogationē libertatisᵇ eccle­terarū: niſi a ſuo prelato cū cōſilio ris iuris. primo dans re latus licentiaꝫ ſine requiſitōe ſiaſtice p̄ſumant̉: eo ip̄o excōicatio gulam. Secundo caſum ſui conuentusᵛ vel maioris partis cōuentus. sͣ. eo. li. de ele. ſi reli exceptum: ibi: niſi. nis ſnīa decernimꝰ ſubiacereᵉ. gioſus. ij. rn̄. ſed illd̓ fauor̄ ec eiuſdem: ſibi eūdi ad ſtudia licētia­f Statutum. sͣ. eo. ſuꝑ cleſiarum vacantiū. ad idē. sͣ. primitus ſit cōceſſa. Si ꝗs aūt Rubrica Ne clerici vel monachi ſe de teſta. c. vlt. ⁊ illd̓ fauor̄ vlti cularibꝰ negocijs ſe īmiſceant. horūʸ temerariꝰ violator extiterit: E Plebanis. qd̓ intel marū voluntatū: ⁊ qꝛ piuꝫ exe excōicationis incurrat ſentētiam ip BOnifacius octauus. lige vt dicitur. cutionis teſtōꝝ onus. ſo factoᶻ. Doctores quoqꝫ ſiue Capitulū ſuper ſpecl̓a ꝓhibens g Leges. nō enim de c Licētia. ⁊ tūc p̄t oīa ſine ꝗ bent velle videri ſecula magiſtri ꝗ religioſoſ habitu ſuo di audiētiā legis vel phyſice nō inclu bus in ſtudio cōmode eſſe non rium vel forenſiuꝫ diſce dit parochiales eccleſias habētes poſſet ꝙ dic: vt no. ij. q. vij. cū miſſoᵉ legem vel phyſicam audiē ptationum periti. C. de paſtoralis de accu. ex ꝑte. tes: ſciēterꝰ docere: aut ī ſcholis ſu vbi ſūt plebanie habētes ſub ſe ca epiſ. ⁊ cleri. repetita. y Horum.ſ. ꝙ apoſtatat di is preſumpſerint retinereᵉ: ſimiliaˢ pellas in ꝗbꝰ clerici perpetuo īſtitu b Phyſicam. non dꝫ mittendo habitū: vel qꝛ vadit eo ipſo ſint ſententia īnodati. ant̉. hoc dicit. Do. hoc facere ſub ſpecie lan ad ſtudium ſine licentia. Dem. Tatutumᶠ felicis recor­guentium curandoꝝ fra z Ipſo facto. ſpāle in religio truꝫ. sͣ. e. nō magno. datōiſ honorij pape. iij. Clericꝰ in loco tꝑalis iuriſditio ſo apoſtata: qꝛ alias apoſtata i Elemētis. quā nō ha nō ē excōicatꝰ ſꝫ excōicādus: ẜꝫ predeceſſoris noſtri: qd̓ nis ſue ſuper delicto ibi cōmiſſo de bemus ſꝫ eius mēteꝫ h̓ ī ꝙ no. Ioā. ⁊ ber. xxiij. di. ſi ꝗs decanis archidiaconis legans vt veritate inꝗſita iuſticiaꝫ ſerit: ⁊ īcipiebat hīto cuꝫ ex clericis: d̓ vi. ⁊ ho. cle. ſi ꝗs fratribus nr̄is ꝯſilio. ex clericis: de apo. c. iij. k Declaramus. no. approbatā opi. goſ. ꝗ h̓ dicebat ī ſūma huiua ti. in ⁊ Dimiſſo. ꝗd ſi non dimiſerit habitum: videt̉ ꝙ tunc doctores non ſint ex fi. ⁊ ꝯcor. pe. de ſam. ⁊ abbas: ⁊ eſt rō qꝛ ꝯſtō illa penalis erat: ⁊ iō reſtrin cōicati: qꝛ hec pena non eſt amplianda. jͣ. de reg. iur. in penisr dic ꝯtra: qꝛ cōi genda. jͣ. de reg. iur. in penis cū ſuis concor. non ob. sͣ. de elec. dudū. ij. cant in crīe. ⁊ ſic eadem ⁊ non minori excōicatione ligant̉: de ſen. excō. nuper. vbi dicitur ꝙ idem iudicium ⁊c̄. quia illud habet locum in cāu ipſius de ⁊. c. ſi concubine: ⁊ in hoc poterit dici hoc potius venire ad declarationem iu cre.ſ. quo ad pluralitatem. Item quo ad ordines: vides enim ꝙ archi­ris veteris quam nouum caſum ponere. diaconus non cogitur: niſi quo ad diaconatum: de elec. cū in cunctis: er 9 Sciēter: vbi incederēt in habitu: non hēret locum ignorantia: ſed vbi di go nec habens curam animarum. ſed hoc eſt falium. vt. sͣ. e. li. de elec. lꝫ miſerant habitum: probabiliter poterant ignorare. canon. Reprobata eſt autē opi. Ber. ⁊ Inno. ẜm quoſdā libros. ⁊ Ho­ꝝ Retinere. no. officium doctoris ſcholarem de ſcholis expellere: ⁊ ꝑ id qd̓ ſtien. qui dicebant contrarium propter dictaꝫ decre. dudum. Item ex eo dicitur retinere: dicas ꝙ licet doctor ſciat monachum hētē domum iuxta ſcho­ꝙ quis habet curam ſacerdos fieri debet: ſed ſacerdotes prohibētur per las doctoris in domo propria audire excommunicatus non eſt: iam enim in ipſam decre. honorij: ergo ⁊ curam habentes. Item ex eo ꝙ ꝯſtitutio fa hibere non poſſet quin ſtet in domo propria: ⁊ facit quod dixi. jͣ. de reg. iur. lo uorabilis erat ⁊ ſic amplianda. jͣ. de reg. iur. odia. Item ex eo ꝙ p̄dicare cupletari. Quid ſi monachus non vult exire ſcholas: videtur per hanc lr̄am tenetur ⁊ ſic debet eſſe ſacerdos. xvi. q. i. adijcimus. ſꝫ preſbyteri ex ordi ꝙ licite vi poſtit expelli: ad hoc d̓ ſen. ex. veniens: ⁊ hoc maxime ſi v̓a eēt opi ne non ex cura comprehenduntur cōſtitutiōe honorij: ⁊ interdum de ne nio ꝙ excōicatus nō gauderet priuilegio canonis: quod non eſt verū ẜm Io. ceſſitate non babent fieri ſacerdotes rectores parochialium eccleſiarum Ber. ⁊ Hoſtien̄. qui de hoc no. xvij. q. iiij. ſi quis deinceps: de ſen. excō. ꝯtin­vt. sͣ. d̓ elec. ſtatutū: vel pone ꝙ annus nō eſt elapſus: vel pone ſecū di­git. i. Quid ſi non poteſt expelli: exeat ſcholas doctor ad inſtar eius. quod dici ſpenſatum per decre. sͣ. de elec. cum ex eo. mus cum excommunicatus intrat eccl̓iam: vt no. xi. q. iij. ſicut apoſtoli: ⁊ per Ratione. q. d. ſi haberent diſpenſatiue vel alio modo perſonatū cuꝫ modernos. sͣ. de ſen. excom. nuper. illis eccleſijs bene tenentur conſtitutione: vel ſi eēnt preſbyteri tenent̉: a Simili. quia cōmunicant in crīe: vt dixi: ⁊ quia conditor ſibi non reſerua non ratione eccleſie ſed ordinis: vt. sͣ. dixi. uit abſolutionem alijs īdulſiſſe videtur. sͣ. de ſenten. excommū. nuper. ⁊ facit m Capellas. Quid ſi vnicam habet capellam: ſi arguamus a verbis quod no. sͣ. e. ſuper ſpecula.