originalis culpe. Alio p̄t dici appetitus ſenſibilis. et ꝓut ē inordīata ē a mouēte ſe ſualitate fomite. ꝯcupiſcētia ē appe titus rōnalis et ſic ē a liberi arbitrij volūtate Concupīa primo eſt in ſuggeſtione. ſcd̓o ī lectatōe. in ꝯſenſu. dicendū ergo ſe cupiſcētia ꝓut ē in ꝯſenſu rōnalis volūtatis ꝓhibe̓. ꝯcupīa v̓o ē in delectatōe ſenſuali­tatis vl̓ ex ſuggeſtione fomitis in actu vege tabilis. ꝓhibet ſimpl̓r ſꝫ tm̄ ſcd̓ꝫ qͥd. qꝛ non erat ꝓhibendū. ne ille ꝯcupīe ſint in nobis. qꝛ ē īpoſſibile nobis. ſꝫ ꝓhibent̉ ne ſeqͣmur eas ſcd̓ꝫ illud ecc̄. xviij. poſt ꝯcupīas tuas eas. ire aūt idē ē ꝯſentire. ꝯcupīas aūt ſug geſtionis et delectatōis ꝓhibet ꝓp̓e. ſed ex ꝓhibitōe ꝯſenſus oſtendunt̉ male et vitāde Sic ergo p̄cepta ꝓhibet̉ motꝰ primus ꝯcupīe qui ꝯſiſtit infra limites ſenſualitatis ſꝫ ꝓhibet directe ꝯſenſus volūtatis in opus vel delectatōꝫ. Vtꝝ ad idē p̄ceptū ꝑtineat ꝓhibitio volūtatis et oꝑis. Rn̄det alex. an. ī ſuo aliqn̄ ꝯtingit eſſe peccatū ī volūtate ſequēte oꝑe. nequis ergo crederet eſſe pec­catū tm̄ opus iungi. volūtati. ſeꝑatim ꝓhi bẻ mala volūtas. Quandoqꝫ v̓o opus ſequit̉ voluntate. et tūc volūtas et opꝰ exteriꝰ ſi ſiderent̉ in radice.ſ. libidīe et intētōe. ſūt id̓ peccatū. Si v̓o ꝯſideret̉ volūtas in ſe. et opꝰ ī ſe. alie ſunt circūſtātie boni debite actui ex teriori volūtati. qꝛ diuerſificat̉ modus lo­cus tēpus et quedā alie circūſtantie licet cir­cunſtātia finis ſit eadē. Si ergo vt dicit augͥ. peccatū ē actus incidēs ex defectu boni. ali us aūt defectꝰ actus ē hinc inde. ergo ſcd̓m hoc aliud peccatū. vt ergo daret̉ intelligi ꝓhibẻ volūtas et opus. lex igit̉ ſcd̓m rōeꝫ la tionis ꝑfectā. docuit vtrūqꝫ vitandū. In aliqͥ bus em̄ ꝓpter vnitatē radicis voluntatē etpus vno p̄cepto ꝓhibuit. vt in homicidio et falſo teſti. in aliqͥbus v̓o duobꝰ ꝓpter differē tiā defectꝰ inordīatōis vt in mechia et furto Sꝫ qͣre magis ꝓhibet ſeorſum volūtas et o pus ī his in alijs. ℟º qꝛ delectatio mechie et vtilitas diuitiaꝝ ſunt ꝓpter ſe appetibilia inqͣtū habēt rōeꝫ delectabilis vl̓ vtilis. et debuit ī eis ꝓhiberi opus et ꝯcupīa. ſꝫ homi cidiū et falſitas ſcd̓m ſe ſunt horribilia. et ē ſil̓e his et de illis Quare magis ī ſpēa li ꝓhiben auaricia et luxuria ꝙͣ alia vicia ca pitalia. ℟º illa duo ꝓhibent̉ magis expli cite. qꝛ ꝓpter īprobitate libidīs citiꝰ ꝓgredi­unt in opus exteriꝰ. nihilominꝰ tn̄ et alia vi cia capitalia ibi ꝓhibent īplicite. Suꝑbia ꝓhibẻ ibi ī adoratōe dei. et honorificatōne ꝓximi. īuidia et ira ī ꝓhibitōe homicidij. ac cidia in ſanctificatōe ſabbati auaricia in ꝓhi bitōe furti. luxuria et gula ſibi ꝯiūcta ī ꝓhi­bitōe mechie et adulterij. vbi ꝓhibet oīs illi citꝰ coitꝰ et īmoderata d̓lectatio carnalis De p̄ceptis euāgelicis regulantibus circaperanda et vitāda ti. xliiij. Abito de p̄ceptis moralibꝰ diuine legis veteris. ꝯſequenter ꝯſiderandū ē de p̄ce ptis moralibus diuine legis nouē.ſ. euāgeli ce. hoꝝ aūt q̄daꝫ ſūt generalia reſpectu oīm vt ea ꝯtinent̉ in ſermone dn̄i ī monte Mat. v. vj. et vij. et luc̄. vj. quedā v̓o ſunt ſpēalia re ſpectu ꝑſonaꝝ p̄ſidentiū. vt p̄cepta ſpēal̓r dant̉ apl̓is t. x. ad pn̄s aūt agendū ē tm̄ generalibꝰ. et ſcd̓ꝫ ordinē euāgelij p̄cipue At. in quo prīo tradunt̉ p̄cepta de faciēdis et vitādis. ſcd̓o p̄cepta de ordinata intētione habēda ī faciēdis At. v. ibi. attēdite ne iuſti­ciā veſtrā fa. co. ho. ⁊cͣ. Itē inter p̄cepta pri ma dant p̄cepta prīo ordinātia iraſcibilē cuꝫ d̓r At. v. audiſtis qꝛ dictū ē antiqͥs occides ⁊cͣ. ſcd̓o ordinātia ꝯcupiſcibilē d̓r ibid̓. au diſtis qꝛ dictū ē mechaberis ⁊cͣ. ordinan tia rōnalem. ibidē addit̉ audiſtis qꝛ dictū ē ꝑiurabis ⁊cͣ. Itē ordinātia iraſcibilē cōſi­ſtūt in duobus.ſ. prīo in ꝓhibitōe ire cum d̓r audiſtis qꝛ dictū ē antiquis occides ⁊cͣ. et hec patēt ea dicent infra li. ij. ti. xlix.ſ. clem̄tia et māſuetudīe et vicijs oppoſitis ar­iij. ſcd̓o in iuſſione recōciliatōis et ꝯcordie. Recōciliatōis reſpectu eiꝰ quē leſimꝰ d̓r. ſi offers munus ⁊cͣ. Concordie reſpectu eiꝰ a quo leſi ſumus d̓r. eſto ꝯſentiēs ⁊cͣ. vel re­cōciliatōis reſpectu amici. ꝯcordie re ſpectu inimici. et de his duobus ē hic dicendū. Do­ſtea ſequunt̉ p̄cepta ordinātia ꝯcupiſcibileꝫ et ſunt tria. prīo em̄ ꝓhibẻ volūtas mecha di d̓r. oīs qui viderit mulierē ⁊cͣ. et de re quire infra li. ij. ti. de luxuria. ſcd̓o iube d̓cli natio occaſionis mechādi ibi. ſi oculꝰ dex­ter ⁊cͣ. et de dice̓ hic. tercio reꝓbat̉ ſeꝑatō ꝯiugij legitimi. excepta fornicatōis cuꝫ d̓r t. v. dictū ē aūt antiquis qui dimiſerit vxo rem ſuā ⁊cͣ. et de require infra li. viij. ar. xj. Deinde ponunt̉ p̄cepta ordinātia vim rōnalē et prīo p̄ceptū ordinās in veꝝ d̓r At­v. iteꝝ audiſtis qꝛ dictum ē antiquis ꝑiura bis. et require ſupra ti. de iuramēto. et ti. de ꝑiurio. ſcd̓o ponunt̉ p̄cepta rōnalem ordi nantia in bonū. et inter ē primū p̄ceptū pa tiētie. ſcd̓o p̄cepta bn̄ficētie. tercio p̄cepta di lectōis et beniuolētie. Item inter p̄cepta pa­tientie. prīo precipit̉ patiētia reſpectu leſiōis corpoꝝ. ſcd̓o reſpectu ablatōnis reꝝ. tercio reſpectu angarie opum. Itē inter p̄cepta bn̄fi cētie. prīo precipit̉ erogatio. ſcd̓o mutuatio. prīo ergo ꝯſiderandū ē de p̄ceptis regulanti bus circa faciēda et vitāda. deinde de p̄cep­tis regulātibꝰ intētionem circa illa. et de pri mis ē agendū ſcd̓ꝫ ordinē ſupra dictū in titu lo iſto p̄termiſſis illis de quibꝰ alibi determi nat̉. prīo igit̉ ꝯſiderandū ē de p̄cepto recōci liatōis. ſcd̓o de p̄cepto ꝯcordie. tercio de pre cepto vitādi occaſionē mechādi. quarto de cepto patiētie reſpectu leſionis corpoꝝ. quī to de p̄cepto patiētie reſpectu ablatōis reruꝫ ſexto de p̄cepto patientie reſpectu angariepeꝝ. ſeptimo de p̄cepto erogatōis. octauo p̄cepto mutuatōis. nono de p̄cepto dilectōiſ inimicoꝝ Circa p̄ceptū ergo recōciliatōis ſciendū po. An. v. ſi offers munꝰ tuū ⁊cͣ. vſ qꝫ vade priꝰ recōci. fr̄i tu. ⁊cͣ. Hec aūt verba ſcd̓m qd̓ habẻ ab augͥ. li. ẜmone dn̄i ī mōte