Seite
filiumª in his omnibusᵇ in quibus deꝰ pater exiſtitᵉ: una cū patre eter naliterᵈ ſubſiſtenteꝫ: partes noſtre nature ſimul vnitasᵉ: ex quibꝰ ipſe in ſe uerus deus exiſtens fieretᶠ ve rus homo: humanuꝫ uidelicet cor puſ paſſibileᵍ: ⁊ animamʰ intellecti uam ſeu rationalemʳ: ipſum corpꝰ uere ꝑ ſe ⁊ eſſentialiter informantē aſſumpſiſſe ex temporeᵏ ī uirginaliˡ thalamoᵐ ad vnitatem ſue hypoſta ſisⁿ ⁊ perſone: ⁊ ꝙ in hac aſſumpta naturaº ipſum dei verbum pro om­niumᵖ operanda ſalute non ſolum affigi cruciq ⁊ in ea moriʳ uoluit: ſed paruū īconueniēs ē impoſſibile: ſed ſi pater alium filiū genuiſſet: il le per omnia ſimilis eēt iā genito filio. ⁊ cum iam genitus filius ſit v̓buꝫ: reliquus eēt uerbum ⁊ ſic eſſent ī deitate duo verba: ſed cum vno dei uerbo omnia perfectiſſime dicantur ⁊ creentur: aliud ſuꝑ fluum ⁊ nugatorium fuiſſet. nam duorum ad idem ſuffragantium quoꝝ vnum ſufficit alterum ſuperfluuꝫ eſt. quod n̄ eſt ī dei­tate poſſibile: ⁊ phi loſo. i. phyſicorum: Fruſtra fit per plu­ra quod pōt fieri ꝑ pauciora. a Filium. de ſpiri­tu ſancto ⁊ eiuſ eter na proceſſione. sͣ. e. fideli. li. vi. b Omnibꝰ. ꝑ hoc comprehendit īmē ſitatem: īcōmutabili tatem: īcōprehenſi­bilitatem: omnipo­tentiam ⁊ ineffabili tatem. Item eſſenti am ſubſtantiam ſeu naturam: de his oī bus.sͣ. e. firmiter in prin. ⁊ in diuinis hec tria vltima repetimus ad maiorem expreſſionem. Si enim ad diuinam eēntiam habeatur re ſpectus: quaſi mathematice.i. abſtracte non reducta cōſideratione ad perſonas: ſic ē eſſentia. ſi conſideretur concrete habito reſpectu ad perſonas: ſic eſt ſubſtantia: quia in qualibet perſona ſubſtat ⁊ eſt tota. sͣ. eo. damnamus. v̓. nos autem ſi vtroqꝫ modo quaſi in cō ſideratione vniuerſali ſic eſt natura: quia naturale eſt diuine eſſen tie ꝙ ſit vna ⁊ ꝙ in ea ſint perſone: ſimplex tamen eſt impartialis ⁊ indiuiſibilis. c Exiſtit. damnati ſunt ergo bonoſiani: qui chriſtum dicebant nō proprium ſed adoptiuū filiū dei. xxiiii. q. iij. quidam. v̓. bonoſiani. ⁊ de hoc. de cele. miſ. in quadam. d Eternaliter. arriani negauerunt filium coeternum patri. xv. di. c. i. xxiiii. q. iii. quidam. v̓. arriani. ⁊ arguebant ſic. omne quod natū eſt principium hꝫ: ergo filius qui natus ē principium habuit ⁊ eſſe cepit. vnde dicebat arrianus: ſi filius ē: natꝰ ē: ſi natus eſt: ergo tem pus fuit qn̄ nō erat filius. Sed vt contra eū dicit ambro. li. i. de tri. c. v. idem poſſet dicere de deo: ꝙ ſi cepit eſſe pater: ergo primo fuit deus ꝙͣ pater: ⁊ fuit tēpus quo non erat pater: ſed cuꝫ ex hoc ſeque retur eum mutabilem.i. generationis acceſſione mutatum: hoc di­cere amentia ē. ſemper.n. fuit pater ⁊ filius: nā ex ui correlatiui po ſito vno ponitur ⁊ reliquum. dicebat ergo auguſti. de fide ad petrū c. ii. ſi dei filius virtus ⁊ ſapientia dei eſt: nec vnquā fuit deus ſine virtute ⁊ ſapientia dei gͦ filiꝰ coeternꝰ ē d̓o pr̄i. primū ꝓbat apoſtolꝰ i. ad corinth. i. ⁊ habet̉. xxxvii. di.§. hic etiaꝫ: ergo dicit greg. ⁊ aug. ꝙ ſicut ſplendor qui gignitur ab igne coeternus ē illi ⁊ eſſet coeter nus ſi ignis eſſet eternus: ſic eſt intelligendum ex deo natum eſſe ſempiternum vt ſit patri filius coeternus: ⁊ hoc proſequitur magi ſter ſen. li. i. di. ix. e Unitas. dicūt theologi ꝙ in inſtanti cōceptionis perfectus fuit homo ⁊ fuit anima rationalis infuſa: tū propter infinitam virtuteꝫ agentis.ſ. ſpiritus ſancti: tum quia incongruum fuiſſet filium dei corpus aſſumpſiſſe: niſi formatum. In alijs autem non infunditur niſi organizato embrione ⁊ plene habilitato ad ipſam recipiendaꝫ de hoc. xxiii. q. ii. quod vero quod dicunt quidam fieri per differē­tiam ſexuum a. xl. vel. lxxx. die a conceptione embrionis: de hoc. v. di.§. i. de puri. poſt partum. c. vnico. f Fieret. concor. sͣ. eo. firmiter. v̓. ⁊ tandem. ibi verus homo factꝰ eſt ⁊ conſidera verba. non.n. fuit chriſtus compoſitus ex de itate ⁊ humanitate: nam ſimplicitas deitatis nullā recipit cōpoſitionē: vt ibi ſatis noͣ. in prin. ⁊ ꝙ ibi dicitur chriſtum fuiſſe compoſitum: ve rū ē reſpectu humanitatis que fuit compoſita ex aīa rationali ⁊ hu mana carne vt ibi ⁊ hic ⁊ sͣ. de here. cum chriſtus. ⁊ vide qd̓ noͣ. de conſe. di. ij. hoc eſt quod dicimus. g Paſſibilē. intātuꝫ: qd̓ vt dicit aug. oēs defectus noſtros aſſūpſit filius dei preter ignorantiam ⁊ peccatum. vel magiſter de hoc. iii. ſenten. xv. di. licet igitur in aſſumptione ſuiipſius caro fuerit a ſpi­ritu ſancto ab omnibus reliquiis peccati mundata. vnde angelus ad virginē luce.i. Spūs ſcūs ſuperueniet ī te: ⁊ virtuſ altiſſimi obū brabit tibi: qd̓ ex te naſcet̉ ſanctū uocabitur filius dei. tamen(ut di cit ipſe aug.) Si ī cruce mortuꝰ nō fuiſſet ad vltimū ſenio defeciſſet. frigus ergō calorē famē ſitim ⁊ alias humanas penalitates pati po terat: ⁊ ſic habuit corpus paſſibile. Fuit aūt hͦ ꝯgruū ꝙ noſtros de fectꝰ aſſumeret ꝓpter iuſticiam ſatiſfactionis: quā pro nobis faciē­dā aſſūpſerat: vt ꝓ nobis ꝑfecte ſatiſfaceret ꝑ pēalitates carnis no ſtre. Itē ꝑꝑ fidē īcarnationiſ ſine his.n. penalitatibus humana na­tura hominibus nota non fuiſſet. Item propter exemplum patien etiam emiſſo iam ſpiritu perforari lancea ſuſtinuit latus ſuum: vt exī­de profluentibusˢ undis aqueᵗ ⁊ ſā guinis formaretur unica ⁊ īmacu­lataᵘ ac uirgo ſancta mater eccleſia coniunx chriſti: ſicutˣ de latere pri mi hominis ſoporatiʸ eua ſibi ī con iugium eſt formataᶻ ut ſic certe figu re primi ⁊ ueteris ade: qui ſecun­dum apoſtolum⁊ ē forma futuri ī no ſtro nouiſſimo adam ideſt chriſto: ueritas reſponderet: Hec eſt īquā ueritas illiꝰ pregrādis aquile ual lata teſtimonio. quaꝫ propheta ui dit ezechielꝰ animalibꝰ ceteris euā tie nobis prebendū ad tolerādas penalitates carnis humane. h Animam non ſpiritum vitalem tantum: de cele. miſ. in quadam. ubi plu ribus auctoritatibus probatur: quod hic de vera anima dicitur. i Rationalem. non dicit ſenſitiuam vel vegetabilem tantum: de quibus. jͣ. ī parte proxima dicetur. k Ex tꝑe. qd̓ tp̄s ſatis notū ē: ⁊ ab hac īcarnatiōe cōputāt ꝗdā ānos dn̄i: xxxiij. di. ī no­mine dn̄i ī prī. alij a natiuita­te: ⁊ de hoc ī ſpe. de īſtr. edi. ī prima colū. Dubitari poſſet de tꝑe īcarnatiōis: qͣre tūc et nō priꝰ uel tardius: canoniſte dicūt ſatis eſſe dicere cū pau lo. O altitudo diuitiarum ⁊c̄ ad ro. xi. ī fi. de pe. di. iiii. ſi ex bono. nam et in ptāte miſerē tis ē quādo ⁊ quātū miſereri velit: fac̄ d̓ pe. di. ij. ſi.n. īquit vltra mediū. v̓. ſicut. ⁊ qd̓ no. qui cle. vel vo. c. ij. Dicunt tn̄ theologi ꝙ certū ē non fuiſſe cōueniēs an̄ peccatū deū īcar nari: cū opus incarnationis principaliter ordinet̉ ad abo litionē peccati. et vt dicitur lu ce. v. n̄ ſanis ſꝫ īfirmis opꝰ ē medico: nec vēit vocar̄ iuſtos ſꝫ peccatores. ii. q. i. multi. de pe. di. i. libenter. Item nec fuit cōueniēs ſtatim poſt peccatū deuꝫ īcarnari. cū.n. ex ſuꝑbia peccatū ꝓueniſſet: ſic liberādus erat hō: vt hūiliatꝰ recognoſceret ſe liberator̄ īdigere: qd̓ magno ꝯſilio dilatū fuit: vt cognita ſui īfirmitate hō clamaret ad medicū: ⁊ gratie poſceret auxiliū. ad finē v̓o ſeculi n̄ d̓buit differri: vt d̓ īperfectiōe hūane nature ꝑ īcarnationē ꝑueniret̉ grada tī ad ꝑfectionē glie ī fine ſeculi. Itē fuit equū poſt datā legē moſaycā ⁊ ꝓphe ticā quā multi ſpernebāt: iuſtificari deo genꝰ hūanū ꝑ īcarnationē ⁊ tꝑe gr̄e. qd̓ ſi delatū fuiſſet ad finē ſeculi: forſan reuerētia ⁊ noticia dei ⁊ moꝝ hone­ſtas ī terris fuiſſet abolita. fuit ēt hoc ꝯueniēs ad manifeſtādam diuinā virtu tem ſaluātē per fidē preteriti pn̄tis ⁊ futuri vt noͣ. Ber. sͣ. e. ti. ſuper rubrica. l Uirginali. qͣre d̓ maria v̓gine ⁊ n̄ d̓ alia voluit īcarnari. Dicūt ſācti: ꝙ ſicut ex ſuꝑbiſſima natꝰ ē morbꝰ: ſic ꝑ ꝯͣriū ex hūillima īchoari dbuit medicina vn̄ v̓ſo noīe eue: ipſi v̓gini dictū ē aue. luce. j. Itē ſic̄ ad ſūmā humilitatē dei filiꝰ voluit īcarnari: ſic ſūme humilē eligere voluit: ī qua ⁊ a qua tāta deberet hu­militas īchoari. vn̄ ipſa ī cantico ſuo dixit ibidē Reſpexit dn̄s humilitatē an̄ cille ſue. Tertio qꝛ vt q̄dā refert hiſtoria: pͥma ipſa fuit q̄ virginitatē d̓o obtu lit. vnde qꝛ nouū dōi genꝰ obtulit: nouo ⁊ īaudito dono d̓buit honorari. In cō iugiū āt ioſeph ꝯſēſit īſtīctu ſpūs ſc̄i ad celādū myſteriū: quod dic vt. xxvii. q. ii.§. ii. ⁊. c. inuenta. m Thalamo.i. cubiculo vel utero. n Hypoſtaſis. greci eod̓ mō vtūt̉ hͦ noīe hypoſtaſis quo nos utimur hͦ noīe ꝑſona: d̓ hoc nomīe.i. ſen. xxiij. ⁊. xxv. di. hypoſtaſis aūt ꝯponit̉ ab hypos qd̓ ē ſub ⁊ ſtaſis quod ē ſtatus vel ſtās: ⁊ dr̄ hypoſtaſis ſb̓a ītellectiua ſiue forma ſ. pͥmordialis maͣ: ⁊ dr̄ qͣſi ſubſtās: qꝛ hꝫ ſubſtare oībꝰ accidētibꝰ: ⁊ oīa accidē tia ad ſe recipit: a nullo tamen informatur ẜm Hug. o Natura.ſ. vera humana. Io. an. p Omnium. quo ad ſufficientiam: ſed quo ad efficaciam pro predeſtinatis tantum: de hoc de con. di. ij. ſemel. ii. q Cruci. in hꝰ paſſiōis mēoriā videmꝰ ī ſingulis particularibꝰ eccleſiis depi ctā crucē ī altū erigi: ⁊ celebramꝰ ēt feſtū īuētiōis ipſiꝰ: d̓ ꝯſe. di. iii. crucis. Di cit aug. Crux. q̄ erat ſuppliciū latronū nūc trāſit ad frōtes īꝑatoꝝ. ſi tātū ho norē deꝰ ꝯtulit ſupplitio ſuo ꝙͣtū ꝯferet ẜuo ſuo. Int̉ alias fuit qͣdruplex cā: qͣre xp̄s crucis mortē elegit. Prīo ut ī illa pēdēs ī aere ſe īter deū ⁊ homineꝫ mediatorē on̄deret: ⁊ ſic noͣ. i. ad timo. ii. ⁊. x. di quoniā. Scd̓o vt dāna q̄ ob­uenerāt ꝑ lignū pͥmis parētibꝰ vetitū ꝑ lignū crucis reſtaurar̄t. Tertio vt dia bolū ꝗ ꝑ lignū vīcebat ꝑ lignū ſuꝑaret. ⁊ hec duo gregoriꝰ exprimit ī p̄fatione de cruce. Qui ſalutē hūani generis ⁊c̄. d̓ qͣ d̓ cō. di. i. īuenimꝰ. ⁊. jͣ. d̓ reli. ⁊ ve. ſā. ſi dn̄m an̄ mediū. Quarto ut euidēter on̄derit ꝓ ꝗbꝰ reſtaurādis patieba tur.ſ. ꝓ ſuꝑis āgeloꝝ ruinis replēdis: ꝓ iuſtis d̓ lībo educēdis ꝓ amicis col­ligēdis et adiuuādis: ꝓ īimicis recōciliādis. Primū d̓ſignatur ꝑ brachiū ſu­ꝑius. Scd̓ꝫ ꝑ īferiꝰ. Tertiū ꝑ dextrū. Quartu ꝑ ſiniſtrū. Fert̉ ēt crux qͣttu­or genera lignoꝝ habuiſſe.ſ. cedrū ī ſtipite: palmā ī palo ꝑ lōgū cupreſſū ī li­gno ex trāſuerſo: oliuā ī tabula ſuꝑ crucē loco qͣrti brachii. ⁊ dat̉ v̓ſus. Ligna crucis palma: cedrꝰ cup̄ſſus oliua. Et quō ꝓpͥetates lignoꝝ bene conueniant inſtant theologi: quod omitto. r Mori. de con. di. ii. timorem. ſ Prōfluētibꝰ. ſeparatī: de hoc d̓ cō. di. ii. c. i. t Aque. et fuit v̓a aqua de quo ſatis de cele. miſ. in quadam. et fuit aqua re­generationis et ſanguis redemptionis: vt ibi. u Et immaculata. ad ephe. v. ante finem. x Sic̄. pōit figurā quā ēt īducebat Hoſti. d̓ cele. miſ. ī quadā. v̓. ꝑ hoc. y Soporati. ergo dormitio ade et morſ chriſti cōueniūt figura ſicut conueni unt ī figura vigilans et uiuens: ſi de latere ergo viuētis debuiſſet formari cō iunx: econtra de latere vigilantis fuiſſet eua formata. z Formata. gen̄. ii. ⁊ Apoſtolū. ad ro. v. poſt medium. 9 Ezechiel. i. c. et. xvii. ī prin Io. Greg. in. iiii. homel. ſuꝑ ezechie. de viſiōe A 3