Seite
quoº ſe leſāᵇ affirmatᶜ in integrū re ſtitutio petiᵈ poteſt: ⁊ cauſa reſtitu­tionis huiuſmodi finiriᵉ debet īfra quadrienniūʳ ꝯtinuūᵍ a tēporeʰ leſi onis: etiaꝫ ſi minusⁱ quadrienntoˡ tempus leſionis exiſtat ſed non fi at reſtitutio: niſi ad tantum tempuſ quātum ſe leſā fore probabitˡ. Lemēs quītus ī cōcilio uienēſi. De iudicijs Rubrica: appellationis īterponende. e. ti. c. fi. Quid d̓ biennio ꝓſequēde ap pellationis an eccleſia. jͣ. illud tēpus nō proſequēs iuſte īpedita īdi geat reſtitutione uel ipſo iure ſeruetur illeſa. no. per Inno. ⁊ Ho­ſti. de ap. ex ratione. De preſcriptione v̓o. xl. an. cōtra eccleſiam nil immutatur per hāc ꝯſtitutionē: ſed dic ut no. sͣ. e. auditis. loquit̉.n. hic de illo tēporis la pſu cōtra qd̓ reſtitu tīo cōpetit: ſed con­tra illud non ꝯpetit ut ibi. a In quo.ſ. lapſu tē poris. b Leſā. enormiter qd̓ dic ut no. sͣ. e. c. i. ⁊ pꝫ d̓ re. ec. nō alie. c. pe. nunquid āt ex eo ꝙ nō oppoſuit d̓ clinatorias ifra ter­minū ad id datū ſit leſa ⁊ reſtitutio com petat: ſatiſ ſcripſi pꝰ Inno. ⁊ Hoſti. sͣ. e. coram. c Affirmat. in fine dicit probabit: ⁊ ibi dicam. d Peti poteſt. de hoc non dubitabatur: nā ⁊ maior leſus ex tempo re quo abfuit cauſa reipu. vel alia iuſta cauſa reſtituitur. ff. ex qui. cau. maio. l. i. cū ſimilibus. e Finiri. hoc ē qd̓ dicimus nō perpetuari hoc caſu iudicis officiū ꝑ ꝯteſtationē. de hoc. sͣ. de offi. iudi. c. ii. ſi tamē nō ſtaret ꝑ eccleſiaꝫ ſed per iudicē vel aduerſariū: nō īputat̉ eccleſie. C. de tēp. in īte. re ſti. l. petēde ī fi. vnde ſi per appellationē aduerſarii fuit ꝓtelata: nō īputat̉ eccleſie: ſicut nec minori. ff. de mino. ītra vtile. ⁊ facit de re iu di. īputari. li. vi. ⁊ facit. e. ti. c. i. li. vi. ⁊ vide qd̓ ſcripſi. sͣ. e. tū ex litte ris ſuꝑ glo. ii. Sꝫ ꝗd ſi poſt finitū quadriēniū detur reſtitutio glo. in. l. fi. C. de temp. ī īte. reſti. dicit ꝙ tenet: qꝛ contra ius litigatoris qd̓ puto eū ītellexiſſe ſi nō appelletur. C. qn̄ ꝓuo. non eſt ne. l. ii. sͣ. de re iudi. cū īter vos. Quidā cōtradicētes: ꝙ qꝛ huiuſmodi cōſti­tutiones ꝯͣ ius cōe cōcedūtur ſūt reſtrīgēde. ff. de ac. ⁊ ob. in hono rariis.§. ſed cuꝫ reſciſſa. de re. iur. que a iure. li. vi. Itē qua ratione nō tenet ipſo iure ſnīa lata poſt tēpus excuſationis. ff. d̓ excu. tu. ſci re oportet.§. cōſequēs. eadē rōe nec hic: ⁊ facit quod no. C. d̓ iudi. ꝓperādū poſt prī. ⁊ hoc placuit Di. pro quo facit. jͣ. de ap. ſi appel lationem. f Quadriēniū. olim dabatur ānus vtilis qui vario mō cōputabat̉ ex diuerſitate locorum que hodie ſublata ē ⁊ loco illius datur qͣdri enniū. C. de tēp. in inte. reſti. l. fi. g Cōtinuū. habemus in iure tempus cōtinuū ⁊ vtile. ꝯtinuū ē qd̓ cōtinue currit diebus feriatis ⁊ non feriatis ī pn̄tia ⁊ in abn̄tia. ſi­ue ſit copia iudicis ſiue nō. C. de preſcrip. lon. tem. l. fi. Tempus v̓o utile non currit diebus feriatis diehus abn̄tie ⁊ diebus quibus nō eſt agēdi copia. Et iſtud ē multiplex: qꝛ quoddā ē cōtinue inuti le: quoddā utile quo ad ſui prīcipiū tātum quo ad progreſſum nō qn̄qꝫ ē continuū vno reſpectu vt ueniāt dies feriati ⁊ nō alio: qꝛ nō currit iuſte īpedito: de hoc ſcripſi de ꝯceſ. preben. c. ii. ⁊. c. qꝛ diuer ſitatē in fi. ⁊ ſorte hoc intendit hec littera ꝙ continuum ſit in prin. per litteram que ſequitur. h A tēpore leſionis. in hoc differt eccleſia a minore ⁊ a maiore: qꝛ minori currit ī prin. xxvi. anni etatis ſue.ſ. cū factus ē maior. C. de temp. ī īte. reſti. l. fi. maiori leſo tꝑe abn̄tie currit poſt reuerſionē ff. ex qui. ca. ma. ab hoſtibus.§. fi. ī eccleſia nō ſic: ut pꝫ hic ⁊. sͣ. e. c. i. ⁊. ii. li. vi Et no. ꝙ hic littera facit pro eo quod no. Inno. sͣ. e. co rā. ubi dicit ꝙ ſi eccleſia nō ꝓbauit ī perēptorio: a fine termini īcipit currere quadriēniū petēde reſtitutionis: ⁊ non a die ſnīe: quod pꝫ qꝛ finito termino ꝯpleta fuit leſio ex qua daretur reſtitutio: etiam ſi nulla ſequeretur ſnīa. sͣ. e. ti. c. ii. ⁊. iii. vnde dicit ꝙ caute facit leſus ī omiſſione probationū ⁊ ī ſnīa ſi petit reſtitui ꝯͣ ſnīam ⁊ ad ꝓbati­ones omiſſas. Alii ẜm eū ꝙ quadriēniū cōputatur a tempore ſen tentie: ⁊ ſatis eſt cōtra ſnīam reſtitutionē petere. ad hoc. ff. de mīo. l. i.§. i. Sed prius dictum plus placet. Inno. i Si minus. hic erant oꝑiniones legiſtarum de quibus in. i. glo. Dicebāt.n. aūt eſt leſio ī ꝯͣctu uel ſnīa aūt ī tꝑe. Primo caſu fatētur īdiſtīcte verū: ꝙ datur ītegrū quadrienniū s. e. c. i. li. vi. sͣ. e. conſti­tutus. C. de temp. ī īte. reſti. l. fi. Secūdo caſu ſubdiſtinguunt: aut leſio eſt tanti tꝑis quātū ē quadriēnium. ⁊ tūc. jͣ. quadrieniū ītegꝝ datur reſtitutio: aut leſio eſt minoris tēporis: ⁊ tūc dicunt ꝙ nō da tur ītegꝝ quadrienniū: ſed ſolum tantū tempus ad reſtitutionē pe­tendā quantū fuit tēpus leſionis: ⁊ hoc placuit bul. ⁊ azo. ⁊ accur. quos ſeꝗt̉ Di. in.§. rurſus. inſti. d̓ ac. Ia. bal. ꝯtra quē ſeꝗ vr̄ odof. diſtinguens tempus. jͣ. quod ⁊ tēpus ad qd̓ fit reſtitutio dicens: ꝙ dūmo nō reperiat̉ negligēs. jͣ. tātū tēpus quantū erat tēpus leſiōis hēbit ītegrū quadriēniū alias ſi. jͣ. illud tp̄s reꝑit̉ negligēs nō reſti tuitur poſtea ēt. jͣ. quadrienniū: quia tempus negligentie cōputat̉ cū tēpore leſionis uel abſentie: ⁊ ſic intelligit. ff. que ī frau. cre. ait p̄ Udumᵐ bonifacius papa octauus prede ceſſor noſter conſtitu itⁿ ut citationes au­ctoritate apoſtolica de perſonis quibuſ cunqueᵖ ac etiaꝫ undecunqꝫq inſtar edictorum in alboʳ pretoris propo ſitorum etiam extra dies ſolēnesº in quibus romani pontifices pro­ceſſus conſueuerunt facere genera tor.§. ſi cōditionalis. quā primi allegāt ꝓ ſe. Alii. in hoc ultīo dicto diſcordāt dicentes: ꝙ tēpus jͣ. qd̓ ſēper ē uniforme ⁊ ſēper habet quattuor ānos: ut hic ⁊ ī cōcor. tēpus vero ad quod nō datur amplius quā fuerit tēpus leſiōis: ⁊ ſic loquitur. ff. ex qui. cau. ma. ſed ⁊ ſi per pretorē.§. ſi ferie. ⁊. l. necnō.§. ſi ꝗs ſe pius. ff. de mino. l. fi. nam ī lucro foret is qui reſtituitur ſi amplius haberet d̓ tempore ꝙͣ fuerit tēpus leſio nis: qd̓ eē nō debet. ff. ex qui. cau. ma. l. i. in prin. ⁊. l. videlꝫ ⁊ hoc placuit pe. de bel. ⁊ hoc approbat̉ ⁊ merito. eēt.n. mi­rabilis rigor dicere ꝙ leſus ī die debeat obtinuiſſe reſtitu tionē. jͣ. diē: qd̓ vult prīa opi­nio: uel ſalte neceſſario ſe pa­raſſe: qd̓ uult ſcd̓a. Itē cōclu dit prima opi. quadriēniuꝫ n̄ dari cōtra uſucapionē que fi­nitur triennio: inſti. de vſuca. ī prī. cū tamē loco anni vtilis qui dabat̉ olim. C. de reſtit. mili. ſiquid ⁊. l. ſe. d̓tur hodie quadrienniū. C. de temp. in īte. reſti. l. fi. qd̓ preſcriptioni ⁊ uſucapiōi ē cōmune. Reſtat ergo reſpondere ad ꝯtraria que īducit glo. ī.§. quotiēs primo ipſe.§. quotiēs. ⁊. e. l.§. ſi ferie. determinant ſolū tēpus ad quod puta vt leſus ī die reſtituatur ad diem et ſic ꝯcordant ſed nō determināt tēpus. jͣ. quod. eodē modo rn̄deri pōt ad. l. nec non.§. ſi quis ſepius. e. ti. ut.ſ. loquatur de tempore ad quod. uel ſi uis ītelli­gere de tempore. jͣ. qd̓. loquitur de anno vtili: cuius loco datur hodie quadri enniū: ſicut ſi hodie diceremꝰ leſū ī quadriēnio reſtitui īfra quadriēniū. l. vlt. ff. de mino. facit ꝓ: qꝛ ibi tempus. jͣ. quod precedit tempꝰ ad qd̓: ⁊ dantur ibi hec duo tꝑa diuerſis Ibi.n. a tꝑe ī īte. reſti. cōceſſe minori ꝗ nouauerat: reſti­tuitur creditori tempus qd̓ ſibi ſupererat de tēporali actione nouationis tē­pore. per eūdē modū reſponderi pōt ad. l. ſi debitrix.§. fi. ff. ad vel. ſi dicereī ꝙ ibi reſtitutio fiat ꝑ iudicis officiū. vel dic verius ut ibi nō.ſ. ꝙ ſine tempo ris īteruallo ipſo iure per. l. reſtituitur prima actio. ⁊ per eundem mōm rn̄de ad.§. ſi ꝯditiōalis. ſuperiꝰ all. ad. l. cū poſt. ff. qn̄ act. de pe. rn̄de vt ibi no. nec ibi de reſtitutōe loꝗt̉. Ad rōem quā dicebāt pͥmi: ꝙ alias erit deterior ꝯditio illius ꝗ vſucepit tēpore mīoris etatis vel abſentie cauſa reipu. ꝙͣ ſi nō uſuce­piſſet. cōpleta.n. etate uel ceſſante cā vſucepiſſet ꝑ trienniū ⁊ tu das quadri­ennium. Rn̄deo ꝙ nō ē deterior: qꝛ ceſſātę uſucapiōe ille poſſet vendicar̄ qd̓ modo nō pōt: īmo ẜm quoſdā ē prius neceſſariū iudiciū reſcīdende: quod ē dicere ꝙ prius reſcīdatur īpedimētū uſucapionis ⁊ poſtea reſciſſoriū datur .i. pͥſtina actō q̄ datur vſucapiōe reſciſſa: tn̄ ẜuat̉ ꝙ ſimul vtrunqꝫ ītētatur: qd̓ fieri pōt vt no. Guil. ī ſpecu. iiii. par. eo. ti. v̓. ſꝫ nūꝗd ī eodē. nec ē melior cōdi­tio eiꝰ ꝯtra quē vſucapit̉ ī abſentia ꝙͣ ī pn̄tia: qꝛ vēdicādo. jͣ. triēiū ꝑpetuar̄t ſibi actionē ꝑ ꝯteſtationē. ſꝫ officiū nō ꝑpetuat per conteſtationem. ut. sͣ. dixi eque igitur datur tempus longius. k Quadriennio. ſed ꝯͣ temporalis preſcriptio non currit minori ſed ipſo iu re ſeruatur illeſus. C. in qui. cau. l. fi. ergo nec eccleſie. ſolue vt dixi. sͣ. e. cōſti tutus ſuper glo. conſuetudo. ⁊. c. fi. in. vi. oppo. l Probabit. lꝫ gͦ ex affirmatione minoris uel eccleſie examinētur cauſe reſti tutionis ī inte. vt. sͣ. nō tn̄ ꝯceditur reſtitutio niſi leſione ꝓbata vt hic. de quo vide ī ſpecu. eo. ti.§. ii. v̓ſi. illud quoqꝫ. Udū. Caſus. Cōſtitutio bonifacii. q̄ hꝫ ꝙ citatiōes ēt exͣ dies ſo in lennes publice facte d̓ mādato pape ī audientia litteraꝝ apoſtoli caꝝ uel papali palatio affixe ianuis maioris eccleſie loci ī quo pa pa cū curia ſua degit artent citatū ac ſi ad eū perſonaliter deueniſ ſent. reſtringitur ad eos ꝗ īpediūt ne ad eos poſſit citacio peruenire uel quo rum domiciliū tute non poteſt adiri. Et primo ponit cōſtitutionē bonifa. Se cundo illā reſtringit. Tertio proteſtatur. ibi porro. ⁊ cōſtitutio iſta preceſſit concil. vt in proemio dixi ⁊ patet. jͣ. c. proxi. n Cōſtituit. ī ſua extraua. que emanauit poſt ſextū q̄ īcipit rē non nouam. o Citationes. licet quia de citatione hic tractatur competenter poni potuiſ ſet ſub ti. de dilationibus: maxime cum prima citatio videatur anteiudicialiſ iuxta no. per Inno. ⁊ Hoſti. de proba. quoniā. ut ibi ſcripſi ſuꝑ ver. citatiōeſ quia tamen etiā per primaꝫ firmatur iudicium ⁊ perpetuatur ⁊ preuenit̉ iu riſdictio de foro compe. propoſuiſti de offi. dele. gratum cum concor. ⁊ ideo in iſto titulo congrue ponitur ut ſciatur ſuper tali citatiōe poſſe firmari iudi cium: facit inſtitu. de pe. teme. lit.§. fi. ⁊ quod no. ff. de in ius vo. ſuper rubri­ca ⁊ eſt huic ſi. e. ti. c. i. ⁊. ii. li. vi. p Quibuſcunque. exprimit ipſa conſtitutio cuiuſcunque ſint ſtatus dignita tis vel preeminētie eccleſiaſtice vel mundane. etiam ſi imperiali uel regali p̄ fulgeant dignitate. tollit etiam oēs contrarias indulgentias vt ibi patet. q Undecunque. etiā ultra duas dietas ⁊ extra prouintiam. eſt eniꝫ papa vi carius illius cuius eſt terra ⁊ plenitudo orbis terrarum ⁊cͣ. de d̓ci. tua. ii. ix. .q. iii. cuncta. r Albo. erat locꝰ dealbatꝰ ubi ſcribebāt̉ edicta de quo ī aucͣ. d̓ litig.§. omnē coll. viii. ff. de iuriſ. om. iudi. ſiꝗs id. ff. d̓ albo. ſcri. l. i. ⁊. ii. d̓ hͦ vide ī ſpe. d̓ do lo. ⁊ ꝯtu.§. reſtat. ī pͥn. ⁊ d̓ cita.§ ſequit̉. ver. ⁊ no. ẜm vber. vbi ēt nō. ꝗ iudiceſ citare poterant per hec edicta ⁊ qui non. ſ Solēnes. ſolent eſſe dies iouis ſeptimane ſante: dies aſcenſionis ⁊ feſtuꝫ dedicationis baſilicarum petri ⁊ pauli: ꝙ fert̉ eſſe de mēſe nouembris in oc taua beati Martini.