Seite
ea: iſi tūc rite propoſita ex eo pri us repulſa fuiſſet quia ꝓponebat̉ inepte. QLemens quintus in concilio vienenſi. De uita ⁊ honeſtate clericorum. Ioceſanisᶜ locorum di­ſtricte precipimꝰ: ut cle. ricos carnificūᵉ ſeu ma cellariorūʳ aut taberna­riorumᵍ officium publice ⁊ perſo naliter exercentes noīatim ⁊ ter. tio moneant ut ſic ab huiuſmodi officijs infra cōuenientē terminuꝫ monentium ipſorum arbitrio mo derandum deſiſtant: ꝙ ⁊ ipſa nul lo unquā tempore reaſſumant. Qui ſi taliterⁿ moniti ab his non deſtiterint: aut ipſa ut premiſ ſum eſt exercendo reſumpſerintʰ quandocūqꝫq coniugati omnino: non coniugati uero in rebus ⁊ ſi omnino incedant ut laici: in perſo nis priuilegium clericale quādiuᵗ premiſſis inſtiterint eoipſo amit­locutoria ẜm leges non debuit: ẜm canones potuit appellationem differre ad euentū negocij pͥmi. primū patet. C. de ep̄i. au. li. ii. de iudi. apertiſſimi. C. eo. ti. eo.§. ſuꝑ his. ⁊ quorū ap. nō recipi. l. pe. ſecūdū patet in pre. decre. vlti. ſi ergo diſtulit iuris cōſilio. ⁊ poſtea victus appellauit cōtra talē interlocutoriā: audit̉. ſed ſi poſſetenꝰ interlocutoriā im­pugnauit.ſ. ſemel. ⁊ iteꝝ appellando ille articulus tā ſo­lenniter diſcuſſus vlterius examīari nō debet. ex quo ī ſecunda ſuccubuiſ ꝑ qd̓ videt̉ ꝙ etiā iudex cauſe princi­palis ante diffini­tiuā non poſſit illā interlocutoriam re uocare. niſi tūc.ſ. ī cauſa appellatiōis interpoſite a diffi­nitiua. a Prius. in cauſa principali. b Inepte. ſi. de iu di. examinata. ff. d̓ flumi. l. i.§. labeo. exemplū. petebas hereditatē uel ele­ctionis cōfirmatio nem. excipiebaꝫ te illegittimū. ⁊ qꝛ nō ſpecificaui qd̓ de­bui tertio ſuccubui qd̓ modo ſpecifico in appellatione dif finitiue: ſuꝑ quo vi de qd̓ ſcripſi qui fi. ſint legi. ꝑuenit ſuꝑ i. glo. Ad idem faciūt que ſcripſi de elec. dudum. ii. in prin. uel contra ꝓuiſum poſſeſſionem petentē excipiebā de crimīe: nunc addo infamiā. de accu. accedēs uel cum ius cōmune fūdaret actionē tuā excipiebā de preſcriptiōe nūc exprimo titulū. de preſcrip. c. i. li. vi. uel opponebā ꝑemptoriā nō priuilegiatā. ut de li. conte. c. i. li. vi. in vi dilatorie ad impedien­dum. lit. conte. ſuccubui primo ſecūdo ⁊ tertio: rediens ad iudicē principalis cauſe lata diffinitiua a qua appellaui: illā exceptionem in vi peremptorie ꝓponere potero. Ioceſanis. Caſus. Punit clericos cōiugatos ⁊ alios per­ionaliter ⁊ publice carnificū ⁊ tabernariorū officiū exer­centes: qui ꝑ dioceſanos noīatim ⁊ tertio moniti illud of­ficiū nō dimittūt uel dimiſſū reaſſumūt: excitant etiā dio ceſanos contra illos clericos qui ſeculares actus exercēt. ⁊ tria fa­cit: precipit: punit: ⁊ excitat. ſecunda ibi: qui ſi. tertia ibi: aduerſus determinat ⁊ declarat decre. pe. in prin. ⁊ vlti. e. ti. ⁊ qd̓ no. Guil. in ſpe. de cle. cōiu. v̓. ſed nūquid dices. ⁊ no. verbū dioceſanis nō dic̄ ordinariis locoꝝ. ſicut sͣ. e. cō. d̓ ſequeſtra. poſſeſ. c. i. per qd̓ videt̉ ꝙ alij ordinarii. licꝫ in loco iuriſditionē babeant. hoc non poſſint inquantū hec cōſtitutio nō inducit. ⁊ facit qd̓ dicā. jͣ. de iurepa. c. i. poſt prin. Io. an. d Clericos. puta ꝙ includat etiā exemptos qui delinquerēt ī loco nō exempto cū ꝑ id ſubſint dioceſanis. vbi v̓o delinquerent ī loco exempto nō videt̉ ꝙ ad illos extendat̉ hec cōſtitutio: cum excitet officiū dioceſanoꝝ tantū. ad hoc de offi. or. licꝫ. ⁊. c. pe. maxime qꝛ quādo iura iſta volūt dare iuriſditionē ſuꝑ exemptos hoc expͥmūt ut patet sͣ. e. com. de ſupplen. negli. prela. c. vno. cū ſuis ꝯcor. e Carnificū. carnifex dicit̉ a carnifico as. qꝛ carnes facit ⁊ vēdit. fa. de ap. ſignificante. vnde ⁊ homicide ſolent dici carnifices. f Macellariorū. hi ſic dicūt̉. qꝛ pecora uel quadrupedia mactāt a macello as: qd̓ eſt mactare ⁊ trucidare. ⁊ ꝓpter honorē ⁊ vilitateꝫ iſtorū duoꝝ officioꝝ.ſ. macellarij ⁊ tabernarij hoc ē ſpecialiter de his ꝓuiſum. ⁊ licꝫ multa alia ſint vilia: puta aptare pelles ⁊ coria ⁊ his ſimilia: tamē cōſtitutio locū habet ſolū in expreſſis. g Tabernariorū. taberna dicta ē a tabulis que mercibus ſubſter­nuntur. ⁊ ꝓprie dicit̉ domus in qua panis vinū ⁊ carnes cocte vē duntur. talia loca nedū tenere: ſed nec ingredi debent clerici. e. ti. clerici. xliiii. di. clerici. h Publice ⁊ ꝑſonaliter. coniunctim requirūt̉ hec duo. ſi ergo oc­culte uel ꝑ aliū hoc exercet̉: ceſſat pena. licꝫ nō culpa. ⁊ ſic ſoluitur qd̓ opponi poſſet de decre. fundamēta de elec. li. vi.§. ut ergo. ⁊.§. ſe. de decre. mulieres. de ſen. exco. de regula. qui per aliū de re. iu. li. vi. cum concor. i Noīatim.i. ꝓprijs nominibus eoꝝ expreſſis. quaſi nō ſufficiat dioceſano monere ī genere clericos dioc. ſue uel clericos talis ple­banatus uel talis eccleſie: ſed monere debet exprimendo illius uel tant. Aduerſus v̓o aliosˣ cleri cos negociationibus uel commer cijs ſecularibus uel officijs nō cō uenientibꝰ clericali propoſito pu­blice inſiſtentes uel arma portan­tes ſic canonica ſeruare ſtudeant inſtitutaʸ: ꝙ ⁊ illi ab exceſſibus cō peſcantur huiuſmodi: ⁊ ipſi de dā. nabili circa hec negligētia neque ant reprehendi. Dem. Uoniamᶻ qui abiectis ueſtibꝰ proprio congruentibusʳ ordi Q ni alias aſſumere ⁊ in publico por tare rationabili cauſa ceſanteꝰ pre­ſumit profeſſorum illius ordinis prerogatiua ſe reddit indignumª: preſenti conſtitutione ſancimus: ꝙ quicunqꝫ clericusⁿ uirgata uel partitaᵇ publice ueſte utetur: niſi cauſa rationabilisᶜ ſubſit: ſi benęfi ciatus extiterit: per ſex menſes a perceptione fructuum beneficio­rumᵍ que obtinet ſit eo ipſoᵖ ſuſpen ſus Si uero beneficiatus non fu illorū noīa. ⁊ concor. de ſen. ex. conſtītutionē li. vi. ⁊. jͣ. de ſen. ex. grauis ī fi. k Tertio. de ſen. ex. ſacro. ⁊. c. cōſtitutionē. li. vi. debet ergo habere aliquoꝝ dieꝝ interualla. ut ibi dicit̉ nec videt̉ hoc ſufficere ꝙ emanaret vnū ꝑempto rium ꝑ hanc litteram. l Moderandum. de ap. cum ſit romana. m Nullo. ſi. de coha. cle. et mulie. ſicut. n Taliter. ſcꝫ ꝑ dioceſanos noīatim ⁊ tertio p̄fixo termi nō ꝯgruenti. o Premiſſū.ſ. publice ⁊ per ſonaliter. p Reſumpſerint. lapſo ter­mino. hoc dico. qui ſi habuiſ ſent terminū mēſis ⁊ quinta die dimiſiſſent decimaquīta reſumpſiſſent. dummodo in fra t̓minū poſtea dimiſiſſent nō eſſet locus pene. q Quādocūqꝫ. q. etiā poſt tempora longiora. ⁊ eſt ſi. de or. cog. c. ii. r Omnīo.ſ. quo ad duo pri uilegia que poterant habere per decre. vnicā. de cle. ꝯiu­li. vi. ⁊ ſi hic ꝯiūgas totā illā partē.ſ. priuilegiuꝫ clericale. ꝙͣdiu ⁊c. multum facit ad id qd̓ no. de cle. cōiu. ioannes. iiii. q. ſed ſi iſtud omnino in tendit perpetuitatē priuatio nis inducere. ut ſic cōiūgat̉ hic illud verbū ſoluꝫ priuile­giū clericale eoipſo amittāt: reſultaret ꝯtrarius intellectꝰ ſimilis diſputatio de hac di­ctione omnino. ff. de fideiuſ. l. grece.§. illud. Io. an. s In rebus. ꝓprijs. in quibus alias gauderent īmunitate. e. ti. c. vlti. de im mu. eccle. c. i. li. vi. t Quādiu. recuꝑabūt ergo deſiſtentes priuilegium. ⁊ fa. de vi. ⁊ ho. cleri. c. vlt. et qd̓ ibi dixi. poſt Inno. ibi etiā no. Ber. ⁊ fa. qd̓ no. xxxii. di. nullus. et lxxxi. di. ſi qui ſunt preſbyteri. y Eoipſo. licꝫ ergo ſit neceſſaria monitio: nō tn̄ ē neceſſaria priuatio. ꝯcor. de ſen. ex. in audientia. ⁊. c. ꝯtingit. ſi. de preben. extirpāde de rap. excoīcati­oni. jͣ. de deci. c. i. de ſta. mo. attendentes in fi. x Alios. nō carnifices ⁊ tabernarios. y Inſtituta. e. ti. c. ii. et. c. clerici. et. c. vno. li. vi. ne clerici uel mo. c. i. de ſent. ex. contingit. Uoniam. Caſus. Premiſſo exordio punit primo clericos beneficiatos vtentes publice virgata vel partita veſte. Secūdo ſubdiaconos ⁊ diaconos Tertio oēs clericos tonſura publice cū tali veſte portantes. Quarto haben­tes dignitatē ꝑſonatū beneficiū curatum ⁊ ſacerdotes et religioſos publice portantes talē veſtē uel infulā. Quinto punit oēs predictos vtētes tabardo notabiliter breui integre foderato. Sexto certas caligas clericis interdicit emanauit executiue ad iura. xxi. q. iiii. per totū. eo. ti. c. penul. ⁊ Congruentibus. ꝯgruentia veſtiū reſpicit nō ſolū clericos de quibꝰ hͨ et ī iuribus preallegatis. et monachos de quibus. jͣ. de ſta. mo. ne in agro. ſꝫ etiā omnes laicos. xli. di.§. i. et. c. parſimoniā. xxx. di. ſi quis viroꝝ ⁊ variatur ex diuerſitate ſexuū. e. di. ſi qua mulier. ꝯ Ceſſante. sͣ. e. deus qui. ꝝ Indignū. de ſen. excō. in audiētia. e. ti. ſi iudex laicus. li. vi. ff. de iniurijs item apud.§. ſi quis virgines. et eſt ſi. de ſta. mo. recolentes. a Clericus. includit habentē pͥmā tonſurā tantū. de eta. ⁊ qua. cū ꝯtingat. b Partita. dicit canon ꝙ diuerſi coloris uel diuerſe partis veſtis eſſe nō de bet. xx. q. i. c. vlti. in fi. alibi ꝙ veſtis non debeat eſſe variata ſericis texturis: nec habere variorū coloꝝ ornamenta. xxi. q. iiii. c. i. in fi. Et nō ꝙ licꝫ veſtes rubei ⁊ viridis coloris ꝓhibite ſint clericis. sͣ. c. pe. pene tamē iſtius conſtitu tionis locū habent ſolū in veſtibus hic expreſſis. ⁊ ꝯcor qd̓ dixi sͣ. c. ꝓxi. c Publice. ꝯcor. sͣ. c. proxi. d Utetur. veſtibus ergo etiā prius factis publice vti nō poterit ſine hac pe na nec ꝓpter hͦ ꝯſtitutio reſpicit preterita. damnat enim ſolū futuꝝ vſum. ⁊ facit qd̓ dixi. sͣ. e. cō. de eta. ⁊ qua. vt hi qui in glo. ꝙ poſteris. e Rationabilis. puta timoris. eo. ti. c. pe. f Menſes. inchoandos poſt talem publicam delationem. g Beneficioꝝ. omniū ꝓpter indefinitā. de hoc de elec. ut circa li. vi. offen­dit enī vniuerſū ſtatū eccleſie: nec minus vnā eccleſiā ꝙͣ aliā. ⁊ ſic ſoluit̉ de elec. ſi compromiſſarius.§. huiuſmodi. ⁊.§. ſe. li. vi. vbi ſpecialiter offenditur eccleſia ad quā indignus eligit̉: uel ad quā dignus electꝰ impedit̉. ⁊ eſt ſi. jͣ. de penis. c. i. poſt pͥn. poſſet autē talis eligere: de clec. cum vinton̄: h Eoipſo. hic ergo nō ē neceſſaria monitio nec ſnīa: aliter. sͣ. c. ꝓxi. i Suſpenſus. ſi tn̄ interim illos ꝑciperet nō eſt irregularis: cū hoc nō ſit ex­preſſum in iure. de ſen. excom. is qui. li. vi. nec beneficiis priuatus cum hͦ hic