Seite
erit in ſacris tamen ordinibus ci­tra ſacerdotiūª conſtitutus ꝑ idē tempꝰ reddatur eoipſo inhabilisᵉ ad eccleſiaſticū beneficiū obtinen dum. Idem quoqꝫ cenſemus de clericis alijs ueſtem talemᶜ ſimul ⁊ tonſuram publice deferentibus clericalem Dignitatem v̓o per. ſonatum ſeu beneficium aliud ob tinens cui cura īmineat animaruꝫ necnon ceteri in ſacerdotio conſti tuti ac religioſi ꝗlibet(quos opor tet per decentiam habitus extrin­ſeciᵍ morum intrinſecam honeſta tem oſtendere ſi preterquā ex cau ſa rationabili publice ueſtē ferant huiuſmodi aut infulam ſeu pileū lineum publice portent in capite ſint eoipſo beneficiati videlicꝫ a ꝑ ceptione fructuū beneficiorū que obtinent ſuſpenſi per annū. Te­teriˢ vo ſacerdotes ⁊ religioſi qui libet perˡ idē tempus reddantur ī habiles ad quodcunqꝫᵐ beneficiū eccleſiaſticum obtinēdū Sed ⁊ⁿ nō exprimat̉: ſicut in caſu de elec. c. i.§. fi. ⁊. c. cupientes.§. ceteꝝ. li. vi. tenet̉ tn̄ ad ipſorū reſtitutionē. Sed cui fiet reſtitutio hic videndū ē cui accreſcant fructus tꝑe ſuſpenſionis: puto ꝙ quotidiane diſtributiones accreſcāt ſocijs ut dixi. sͣ. e. cō. de eta. ⁊ qua. ut hi qui. fructus prebēde uel diſtricti beneficij accreſcāt eccleſie. de cle. nō reſi. c. pe. ⁊ ſic intellige qd̓. no. xci. di. clericꝰ victū ⁊ qd̓ no. Inno. de coha. cle. ſicut. Quid aūt ſi iſti ſuſpēſi nollēt interim officiare eccle ſiam: ⁊ an̄ interim eligāt uel eligant̉. vide qd̓ no. in p̄alle. §. cēteꝝ. in glo. nō ergo. a Sacerdotiū. hic ergo eſt ius diuerſū inter ſacerdotiū ⁊ alios ſacros ordineſ. ꝯcor. liiii. di. ex antiquis ne cle. uel mo. c. fi. bil. Per idem tēpꝰ. ſex mēſiū. c Inhabilis. tenet Guil. in ſpe. ti. ii.§ ſupereſt. v̓. ſꝫ nun­quid poteſt ꝙ legatus ⁊ ep̄s hanc penā infligere poſſint: etiā in ꝑpetuū clerico ⁊ laico ex cā. ⁊ vides ꝙ in defectuꝫ beneficij ſuccedit hec pena ī­habilitatis: alibi deficiēte be­neficio ſuccedit pena excom municatiōis. jͣ. de deci. c. i. d Alijs. qui nec beneficiati ſunt nec in ſacris. e Talē. virgatā uel partitā. f Et tonſurā. ſi ergo veſteꝫ ferant ſiue tonſurā nō ē locꝰ pene. ⁊ fa. ad ea q̄ no. ⁊ ſcri­pſi de apoſt. tue. vides enim ꝙ cōſtitutus in mīoribꝰ ſecu­laribus veſtibus vtens nō in currit hanc penā: niſi imme­ſceat tonſurā. Et quia de ton ſura clericorū iura variis verbis vtuntur. quedā enī dicunt raſurā ī parte ſu periori ad modū ſpere. xxiii. di.§. clerici. ⁊. c. ſe. dicit̉ aūt ſpera rotūditas uel corpus ſeu ſpaciū rotundū. quedā dicūt coronā ⁊ raſuram. xii. q. i. duo. ſunt quedā tonſurā ⁊ coronam. e. ti. clerici. de cle. coniu. c. vlti. ⁊. jͣ. de cele. miſ. c. i. quedā ſimpliciter tonſurā. e. ti. clericus. ſi. de cle. ꝯiu. Ioānes. ⁊. c. ex parte. e. ti. c. vno. li. vi. ⁊ e. li. de biga. altercationis. de ſen. excom. ſi iudex. ⁊ hic ꝗd hec verba intendant videamus. Circa hoc ſciendū ꝙ clericis deputatis ad diuina myſteria competit raſura ⁊ tonſura in modū corone ratione figure: quia coroua eſt ſignum regni ⁊ ꝑfectionis: cum ſit circularis carens angulo in ſignum carentie ſordiū: quia vbi angulus ibi ſordes. ſe ergo ⁊ alios virtu tibus regere ⁊ a ſordibus mundare debent. ⁊ ſic ī deo regnabūt. ut in pre. de cre. duo. ꝑ raſurā aūt ex parte ſuperiori capilli ſubtrahunt̉ ne mens ipſoruꝫ ꝑ occupationes tꝑales retardet̉ a ꝯtemplatione myſterioꝝ diuinoꝝ. Sūmi tas enī capitis ē eminētit mētis. fa. de ſacra vncti. c. vno. v̓. in vertice. ꝑ ipſiꝰ ergo denudationē mētis releuatio deſignat̉. ⁊ qꝛ ꝯuerſi miniſteriis diuinis nō occupant̉: ſuperius nō radunt̉: licꝫ inferius tondeāt̉: qꝛ tꝑalia deponūt. Tonſura v̓o ex parte inferiori capillos tondēt vſqꝫ ad reuelationē ſenſuum ſ. viſus ⁊ auditus. ne.ſ. oculos uel aures impediāt. ⁊ eſt ſignū ꝙ p̄ſcindenda ſunt vitia cordis ⁊ corꝑis: ne intuitū diuinoꝝ impediāt. ⁊ ex his debet̉ coro na celeſtis. vnde dicit canon ꝙ incedere debent clerici detonſo capite ⁊ patē tibus auribus. xxiiii. di. c. pe. Et ex predictis videt̉ ꝙ ꝓprie raſura reſpiciat partem ſuperiorē quā dicimus clericā: corona circulū capilloꝝ: tōſura abſci­ſionem ipſoꝝ. fa. de ſen. excom. ꝯtingit. ii. ibi circūciſis crinibꝰ. Hoſti. tamē ī decre. clerici. e. ti. vt ibi ſcripſi qd̓ ſuꝑͣ dixi. clericā videt̉ vocare tōſurā dicēs ꝙ maiorē tonſurā ⁊ altiorē ⁊ rotundiorē coronā debet habere monachus ꝙͣ clericus. et notauit etiā de hoc in ſumma. e. ti.§. ii. Hec dicta ad diſcutiendū an tonſura conſiſtat in clerica uel in tonſione criniū: uel ī vtroqꝫ. ⁊ ſpecialit̓ per hoc ad textū an clericus in minoribus deferēs talē veſtem cum clerica ⁊ longis crinibus uel econtra tonſis crinibus ſed ſine clerica incurrat hanc pe nam? Et in primo caſu ſi clericā caputio uel aliter cooperit. ⁊ ī ſecūdo ſi ton ſionē criniū coopertā portat forte veſtito caputio: certū ē ꝙ nō eſt locus pe­ne: per verbū publice qd̓ reſpicit vtrūqꝫ.ſ. veſtem ⁊ tonſuram: remanet ergo dubiū cum alterum ſolum defert ⁊ publice: egeret declaratione ſed credo de mente ꝙ ſi tantū in publico exhibet ꝙ videat clericus cū ea veſte locꝰ ſit pe ne. raro enī uel nūqͣ in capite caputiā birretū capellum uel aliquid tale defe rens oſtendit vtrunqꝫ. g Extrinſeci. hec littera ⁊ principiū huius capituli ibi in publico portare fa cit ad queſtionē olim diſputatā de monacho qui bene portat habitū ſuū: quē tamē cooꝑerit habitu clericoꝝ ſeculariū ꝙ ſit apoſtata. ⁊ ita fuit hic termina tum. ⁊ inducebat̉ decre. pe. eo. ti. de iudeis. in nōnullis. ⁊ ponit̉ ī mercuriali. ſub ti. de apoſt. h Infulam. ſumit̉ interdū ꝓ corona imperiali. C. de quadri. preſcrip. l. fi. ī fi. quādoqꝫ ꝓ alba faſciola ſacerdotalis capitis. et ideo ſubmiſit ſeu pileum qd̓ dicit̉ a pilis: qꝛ pilos capitis tegit ⁊ ſtringit. ⁊ no. ꝙ etiā diaconū portātē infulam non punit hec ꝯſtitutio niſi ſit de hic expreſſis. tales ⁊ ceteri quicūqꝫ clerici uten tes epithogioᵈ ſeu tabardo fode. rato uſqꝫ ad oramᵖ: ⁊ ita breui ꝙ ueſtis inferior notabiliter uideat̉q epithogiū ipſum ſeculares clerici ⁊ religioſi adminiſtrationē haben tes teneāt̉ infra menſem dare pau peribus. Ceteri uero religioſi adminiſtrationē non habentes in fra idem tempus illud teneantur ſuis ſuperioribus aſſignare in pi­os uſus aliquos conuertendum. Alioquin beneficiati ſuſpenſiōis ceteri uero īhabilitatis penas pre dictas per idem tempus ſe noue rint incurriſſe Huic inſuper ad­ijcimus ſanctiōi: ut clerici preſer timʸ beneficiati caligisᶻ ſcacatis ru beis aūt uiridibꝰᶜ publice n̄utāt̉ꝰ. QLemens quintꝰ ī ꝯcilio vienen̄. De prebēdis ⁊ dignitatibꝰ rubri. I dignitatemᶻ habenti de alio prouidere māde musª: diſpenſantes cuꝫ eo ut ſimul utrāqꝫ ualeat i Lineū. idem puto ſi ſericuꝫ quod apud nos multū eſt in vſu: cū maior uel ſaltem eadem ſit ratio. k Ceteri. non beneficiati et religioſi iſti penam hic expreſſam in currunt vltra penā excoīcationis qua ligantur per aliam ꝯſtitutio nem. ne cle. uel mo. c. ii. li. vi. l Per ideꝫ tempꝰ. annale. m Quodcūqꝫ be neficium. includit preſtimoniā uel pē ſionem quā habe­ret in titulū. fa. qd̓ dixi de reſcrip. po­ſtulaſti. n Et tales. de qui bn̄s ꝓxi. dictū ē io. o Epithogio. di­ctū ab ep̄i. qd̓ ē ſup̄ et tego tegis. p Dram. ſine aſpi ratione deſignat fi nem uel extremita tem rerū precipue regionū et veaſtoi vnde dicit̉.i. regū xxiiii. ꝙ dauid p̄ci dit ora chlamydſti umlis. ii. q. vii.§. d̓ his. et geneſis. xlii reperierunt in ora ſaccorū ligatas pe­cunias. ad Hebre. xi. ſicut harena q̄ ē ad oram maris: nō aſpirat̉ etiā quādo ſcribit̉ ꝓ plurali de os oris. aſpiratur autem quādo deſi­gnat tempus: ut horam tertie uel none. q Uideat̉. dicit canon ꝙ ſuperior veſtis clericorum debet eſſe ta­laris.i. longa vſqꝫ ad talos. xxiii. di. c. pe ⁊ ſi breuitatē veſtis ſupe­rioris diceremꝰ huius ꝯſtitutionis cām videret̉ ꝯſtitutio locū ha­bere et in tali tabardo non ſic foderato: qd̓ nō credo cū ſit penalis et ſic non extendenda. de elec. ſtatutū. li. vi. r Infra menſem. quia ſupra dixi vtentes. videt̉ ꝙ menſis incipit poſt inchoationem vſus. s Conuertendū. facit ad no. xii. q. i. nō dicatis. ꝙ monachus ad­miniſtratione carens elemoſynā facere nō poſſit. ſed quid ſit talis monachus erat ī ſtudio de licentia abbatis a quo multū diſtat? ſa­tis puto ꝙ tūc ꝙͣuis adminiſtrationē nō habeat hāc erogationem facere poſſit ꝑ ea que no. Hoſti. in ſūma. de pe. ⁊ remiſ.§. quibꝰ et qualiter char. pe. ver. ꝗ de faciētibꝰ elemoſynā. vbi tenet ꝙ mona­chus qui de licētia abbatis eſt in ſtudio uel ꝑegrinatiōe pōt facere gratuitā elemoſynā moderatā. all. de offi. dele. preterea. ff. d̓e ꝓcu. ad rem. et. l. ad legatū. ff. de iudi. ſi longius. fortius ergo faciet hāc neceſſariam. ⁊ fa. qd̓ no. de accu. ex parte. t Ceteri v̓o. non beneficiati. v Per idē tēpꝰ. annale ut ſic reſpiciat qd̓ ꝓxi. dictuꝫ fuit a ver. di­gnitatē citra: uel reſtringat̉ ut pena pōt ītelligi de ſex mēſibꝰ d̓ ꝗbꝰ ī pͥn. dixit: uel dic diuerſificari penas p̄dictas.ſ. anni ⁊ ſex menſium ẜm diuerſas qualitates clericoꝝ. de quibꝰ p̄miſit. ut ſemeſtre locū habeat in his de quibꝰ loquit̉ uſqꝫ ad ver. dignitatē annꝰ ī alijs. x Sanctioni. nō dicit ꝙ iſte finis ſit ſanctio ſed addit̉ ſanctioni In p̄cedentibꝰ enī cōſtitutio eſt penalis. hic non. hoc dico ꝓpter. no. iii. di. in fi. ſumme. erit aūt hic locus pene arbitrarie ex quo cer ta non, ſtatuitur. de offi. dele. de cauſis. y Preſertim. pro maxime. z Caligis. xxiii. di. clerici. ⁊ Uiridibus. iſti colores in ipſorū veſtibus erant ꝓhibiti. e. ti. c. pe. ⁊ vide qd̓ ſcripſi. 9 Utant. ꝓuidit clemēs circa infulas caligas ⁊ veſtes: ꝓuideat ſucceſſor circa ſcarpitulas: quaꝝ ꝑforationē uel inciſionē multifor mē ſuꝑſtitioſa curioſitas apud clericos pullulans adinuenit. I dignitatē. Caſus. Clauſula inſerta litteris gratioſis ſuꝑ dignitate ꝯceſſis ꝑ quā ꝓuideri mādat̉: ne aīaꝝ cura ſi di­gnitati īminet negligat̉: uel ꝑ quā īhibet̉ electionem fieri di­gnitatis: nō facit extendi gratiā ad dignitatē curatā: uel ad quā ꝗs ꝑ electionē aſſumit̉. Duo ſūt dicta. ſecūdū ibi ad hoc. qd̓ in pͥn. di de diſpenſatione vſqꝫ ad ver. ꝙͣꝙͣ. tenebat hoſti. de reſcrip. poſtu laſti. ⁊ guil. in ſpe. de lega.§. videndū. ver. ſed nunꝗd nocet. a Mandemus. idem̄ puto ſi prouideat: dū tamē nō motu ꝓprio. jͣ. c. iii. cum eadem ſit ratio. b Diſpenſantes. quid ſi nulla fuit diſpēſatio ſuꝑ pluralitate: ſed