Seite
Tractatus Tercius tite o vos ſacerdotes qͣꝫta puritate tre more et reuerentia ad illud ſacramen­tum accedatis. ad qd̓ xp̄c acceſſurus qn̄ pati voluit ſanguineū ſudorem ſu­dauit. in quo fuit ip̄e mirabiliter et in­effabiliter ſacerdos et ſacrificium Qui libet etiā ſacerdos aīaduertat et ī aīo ſuo ſedule reuoluat ſcꝫ ꝙ ip̄e iohannes baptiſta in vtero matris ſanctificatus a pueritia in heremo cōuerſatus. et a dn̄o vocatus timuit tangere ſanctam dei verticem. Un̄ de eo canit eccīa Ba ptiſta cōtremuit. et nō audet tangere ſanctā dei verticem ſed clamat cū tre­more ſanctifica me pater et ſaluator. Quō ergo aliquis immūdus. et ſi non corpore tn̄ corde nō timet ſumere cor­pus xp̄i glorificatum Capitulū viij. De indigne cō ficientibus et ſumētibus eu cariſtie ſacramentū. Adigne conficiētes et ſumentes corpꝰ xp̄i multipliciter deū grauiſſime offen­dunt. Primo nāqꝫ cum iuda traditore filium dei et hoīs tradunt demonibus teſte beato Gregorio ſuꝑ illud Lu. xxij. Uerūt amen manus tradentis me. me cum eſt in menſa ſic dicēte Iudas xp̄m tradidit ꝑſecutoribꝰ ſic cōficiens et ſu­mens corpus xp̄i indigne qͣntum in ſe eſt tradit illum demonibus. dum ponit eum in loco qui eſt in poteſtate demo­num. Scd̓o tales magis peccant qͣꝫ q̄ crucifixerūt dn̄m in terra ambulantem Unde beatus Augꝰ. magis inquit de­linquunt qui iam regentē in celis ꝯtem nunt qͣꝫ qui crucifixerūt eum ambulan tem interra. nō quaſi crucifixores. ſed quaſi tanti ſacramēti indigni confecto res ⁊ p̄ſumptuoſi ꝑceptores Quia iſti eum ſemel crucifixerūt. Illi vero qͣꝫtū in eis eſt quotidie eū crucifigūt. Quia dn̄s ait. O pctōr noli me amplius affli gere tuis pctīs plus em̄ ledit me vul­nus peccati qͣꝫ vulnꝰ lateris mei: Hec Augꝰ. ad idē Bern̄. ſic dicit. Heu quid dico qꝛ ſunt quidā ſacerdotes qui lotis tm̄ manibꝰ. illotis vero oꝑibus cruen ta ꝯſcīa accedūt ad diuinū ſacrificium Comedūt ſine timore et reuerētia car nes agni qui preſidet celo. ſicut carnes agni que vendunt̉ in foro. non ſicut ſa­cerdotes aſtātes in altari ſed ſicut car nifices in macello. Et ꝙ hoc ita ſit mul tis declarat circumſtancijs. Primo ex hoc qꝛ tales indigne ꝯficientes ⁊ ſumē tes ꝯtumeliā xp̄o inferūt/ quē verum deū eſſe credūt. deteriores in hoc ſunt iudeis qui ſi regē glorie cognouiſſent/ nunqͣꝫ eū crucifixiſſent. vt ait apl̓s. Un̄ dn̄s nō pōt ſic orare pro indigne ſumē tibus et ꝯficientibꝰ ſicut pro iudeis ro­gauit dicēs. Pater ignoſce illis. qꝛ ne­ſciunt qͥd faciunt Scd̓o/ qꝛ ꝯtemnunt xp̄m regnantē quē iudei cōtempſerūt mortalem. Maior em̄ eſt cōtumelia q̄ alicui infertur in ſtatu honoris et gl̓ie. qͣꝫ que ei infertur in ſtatu humilitatis. Tercio qꝛ ꝯtumelia iudeoꝝ crucifixoꝝ tm̄ ſemel illata eſt ſed ab indigne ſumē tibus et cōficientibꝰ hoc ſacramentum qͣntum in eis eſt quotidie interficitur Quarto indigne conficiētes maxime et grauiſſime deū offendūt. qꝛ maximā ꝯtumeliā dn̄o ſuo inferunt Que em̄ eſt maior ꝯtumelia qͣꝫ ꝙ quis dn̄m ſuū re­cipiat et cōculcet et in carcerē immun­diſſimū proijciat. Hanc indigne ſumēs et ꝯficiēs dn̄o ſuo infert. Un̄ ad hebre ix. d̓r Irritam quis faciens legem moy­ſi ſine vlla miſeratiōe duobus vel tri­bus teſtibꝰ moritur qͣꝫtomagis putatis