Seite
Liber Primus. habeat̉ deuotio ī dominici corꝑis ſuſce ptiōe et ꝯſecratiōe Multum em̄ valet hec ſalutaris hoſtia ſi fuerit cū cordis contritiōe et lacrimaꝝ effuſiōe prolata. teſte beato grego. ſic inquiēte. Singu lariter nāqꝫ ad noſtrā abſolutiōem ob lata cū lacrimis et benignitate mentis. ſacri altaris hoſtia ſuffragat̉. qꝛ is qui ī ſe reſurgens ex mortuis iam nō morit̉. adhuc ꝑ hanc in ſuo mīſterio ꝓ nobis patitur. Nam quotiens ei hoſtiam ſue paſſiōis offerimus: tociēs nobis ad ab ſolutiōeꝫ nr̄am paſſiōem illius reꝑamꝰ Lauate ergo lacrimis maculas pctōꝝ. elemoſinis tergite. ſacris hoſtijs expia te. Hec ille. Septimo requirit̉ vt ꝑ cō feſſionis lauacrū ſe expurget. nō ſolum a mortalibꝰ. ſed etiā a venialibus pec­catis. Nam nō ſolū indigne ſumūt qui ſcienter ſunt in mortalibꝰ/ ſed qͥ de ve­nialibus nolūt penitere. vt dic̄ beatus Ambroſiꝰ ſuꝑ hec v̓ba. indigne eucari ſtiam ſumūt. qͥ de venialibꝰ nolūt peni tere.i. qui ex quadamnegligentia et in curia de venialibꝰ nō curāt ſatiſfacere ⁊ eis remedia exhibere. vn̄ augꝰ. qͣꝫuis quis mordeat̉ peccato veniali. peccan di tn̄ voluntatē de cetero non habeat ſatiſfaciat lacrimis et oratiōibus dedi uina pietate et miſericordia ꝯfidens/ intrepidus accedat et ſecurꝰ. Octauo vt ſeip̄m primo deo ſacrificium offerat anteqͣꝫ deo ſtudeat ſacrificare. Sit em̄ agnus paſchalis ꝑ pacientiā. ſit imma­culatus ꝑ mūdiciā. ſit agniculus ꝑtem perantiā. ſit a lacte cōcupīe carnaliter ſegregatus. ẜm illud apl̓i Ad Ro. xij. Obſecro vos fratres cariſſimi ꝑ mīaꝫ dei. vt exhibeatis corꝑa vr̄a hoſtiā vi­uentem deo placentē Un̄ beatꝰ gregꝰ in dyalo. ſic dicit. Tunc em̄ pro vobis deo vero hoſtia erit. cum voſmetip̄os ſibi hoſtiā feceritis. Nono requirit̉ vt habilitet ſe qͣntum poſſit ad actualem deuotiōem ad qͥrendā et mentis eleua­tiōem Anteqͣꝫ celebret deuotiōem inci tare exerceat. deuitet occupatiōes cir ca ſecularia negotia vel euagatiōes. ⁊ ſic exteriorē et interiorē quietē habēs. diuinū liberius poſſit ꝑtractare ſacrifi cium Et ſi ſacerdos fecerit qͣntum in ſe eſt. et deuotiōem gr̄e nō ſentit. vel nō tantā ſicut libenter vellet. adhuc ſacri ficiū intrepidus accedat in fide et cari tate nihil heſitans de dei pietate. quia nō eſt currentis nec volētis ſed dei mi­ſerentis. vt ait apl̓s Etiā nō eſt in pote ſtate hoīs hr̄e iſta dona gratuita qn̄cū qꝫ vult ſed deus prout vult ſingulis di ſtribuit. Aliqn̄ dona gratuita et gr̄am deuotiōis ad tꝑs ſubtrahit. vt poſtea ī gr̄aꝝ actiōe ſuſcipiant̉. Decimo requi­ritur vt glorioſe recogitet et ꝑtractet virtutē et dignitatē huiꝰ ſacramēti ſcꝫ vt p̄meditet̉ quis ſit quē ſuſciꝑe quēqꝫ tractare intendit. Uel qͣnta bona con ſequit̉ qui digne accedit. et qͣnta mala is qui indigne accedit. De quibꝰ oībꝰ dictū ē in tractatu p̄cedenti Sed con tra hoc heu multi faciūt ꝯtra quos qui dam abbas inuehit̉ ſic dicēs O qͣꝫ ml̓ti ſunt qui nō adhibent diligentiā nec cū rant ponderare huiꝰ ſacramēti virtu­tem p̄cioſiſſimā ac vtilitatē. Accedunt qͥdē quādā arida ꝯſuetudīe feſtinātes nō vt accedāt ſed vt recedant feſtinan tes nō ex affectu deuotiōis ſed ex defe­ctu diuini feruoris. Et ideo ſicut vacui accedūt ita inanes et ſine gr̄a recedūt Hec ille. Undecimo requirit̉ vt quili bet qͣntumcūqꝫ deuotus cuiuſcumqꝫ gradus ſit cū timorē et reuerētia acce­dat. vt ꝑ talem ſumptiōem ſalutem aīe ſue valeat ꝯſequi Un̄ Augꝰ. Aīaduer