Liber. I Secundus. iuxta morē antiquū dicimꝰ iſtis diebꝰ. bn̄dicamꝰ dn̄o. ſpēaliter ī ieiunio ī ad uentu dn̄i. miſſa claudit̉ bn̄dicamꝰ dn̄o etiā dn̄icis diebꝰ ad denotādū ſi ſꝑ dn̄o bn̄dicēdū ſit ml̓tomagis hoc oꝑe facere debemꝰ Hec rōnale. Sꝫ qꝛ ſꝑ debemꝰ manere ī gr̄aꝝ actiōe chorꝰ rn̄det vniformiter. deo gr̄as. Et ſic qn̄ d̓r ꝯcludēdo miſſam. bn̄dicamꝰ dn̄o. hoc ppl̓s ad gr̄aꝝ actiōes inuitat̉. eo poſt oīa bona ꝑacta d̓o debemꝰ regra ciari laudare ẜm dictū apl̓i Gr̄as agite ſine intermiſſione orate. Et qn̄ ſa­cerdos vel dyaconꝰ dicit. itē miſſa eſt. tūc in pl̓ibus eccleſijs faciē v̓tit ad po­pulū Et rōnabiliter qꝛ ad eos quos p̄­ſentes licentiamꝰ ſermōeꝫ dirigimꝰ. et eis ad quos ſermōeꝫ dirigimꝰ faciē pre ſentare ſolemꝰ. Sꝫ dicēdo bn̄dicamus dn̄o. diſtincte alloqͥt̉ ppl̓m. ſicut dicit ite miſſa ē. ſed ſe ꝯnumerat et faciē vertit ad orientē. vt v̓o orienti ex alto illuīat omnē hoīeꝫ gr̄as refera­mus: Sꝫ miſſe defunctoꝝ claudunt̉ reqͥeſcāt in pace. Eis em̄ totū officiū optat̉ reqͥes et p̄cipue in pͥncipio vt er go finis correſpondeat pͥncipio. miſſa­claudit̉ reqͥeſcāt ī pace. tūc rn̄det̉ amen.i. fiat Iſto facto ſacerdos nouiſſi facit bn̄dictiōeꝫ ſuꝑ ppl̓m et hec de­ſignat ſpūſſancti miſſiōeꝫ in diſcipulos quē dn̄s de celo miſit in eos. iuxͣ qd̓ ip̄e ꝓmiſit Accipietis inquit virtutē ſuꝑue niētis ſpūſſancti ī vos. Sicut em̄ ſpūs ſanctꝰ in noīe tociꝰ trinitatis mittit̉ eo oꝑa ſancte trinitatis indiuiſa ſunt. Ita et ſacerdos iſtā bn̄dictiōeꝫ facit in noīe indiuidue trinitatis dicens. Bn̄di cat cuſtodiat vos diuīa maieſtas pr̄ filiꝰ et ſpūſſanctꝰ et v̓tꝰ gr̄a bn̄di ctōis eiuſdē ſancte trinitatis et ꝯſolatō almi ſpūs ſuꝑ ppl̓m deſcendat et ſꝑ ma­neat Hec em̄ bn̄dictio verbū oris ſignū crucis expͥmit̉. qꝛ iſta miſſio ſan­cti ſpūs ꝑſonū vehem̄tis aeris a celis et linguas igneas innotuit. Un̄ legit̉ Actuū. j. Factus ē repēte de celo ſonꝰ. Et ſubdit̉. Et apparuerūt illis deſuꝑ di ſꝑtite lingue ⁊cͣ. in qua bn̄dictiōe finis habet̉ miſſe. Hic finis miſſe finem deſi­gnat mūdi. in quo electi dei libertatem habebūt et deū ſꝑ bn̄dicēt. et ip̄e deus ip̄is bn̄dicet. et ppl̓o ſuo in pace. ẜm ꝓmiſſoꝝ ſuorū tenet forma qn̄ ſeꝑabit bonos a malis. qͣſi agnos ab hedis. Et dicet bonis Uenite bn̄dicti pr̄is mei. poſſidēte vobis ꝑata Tūc iuſti ad cla ritatis gloriā ꝑducent̉. et fulgebūt ſic̄ ſol in regno pr̄is eoꝝ. Sic em̄ ſuꝑ eos effulgebit benedictio dn̄i. Malis v̓o di cetur Ite. vobis miſſa eſt mala into­lerabilis ſnīa. Ite maledicti in ignem eternum. vt d̓r Math̓. xxv. Deinde ſa cerdos inclinās caput ad altare dicit. Placeat tibi ſancta trinitas ⁊cͣ. oſculās altare ſeqꝫ ſigno crucis ſignās vt illiba ta fides cor ip̄ius mentē ſꝑ poſſideat et animū muniat vſqꝫ ad obtentū vite ꝑhennis. in qua fidelis aīa ſociabit̉ d̓o in oſculo ſalutari. in cōiunctiōe inſeꝑa­bili. in caritatē xp̄i. qn̄ videbimꝰ ip̄m ſi cuti eſt regē in decore ſuo qn̄ illū cogno ſcemus ſicut et ꝯgnoti ſumꝰ penitꝰ euacuabit̉ omne qd̓ ex ꝑte eſt. qm̄ tunc veniet qd̓ ꝑfectū eſt. Ubi quidqͥd vis ad nutū adeſt. quidqͥd vis ꝓcul de­eſt. vbi erit ſtatus oīm aggregatiōe bo­norum ꝑfectꝰ In quo ip̄e finis erit no­ſtroꝝ deſiderioꝝ. qui ſine fine videbit̉. et ſine faſtidio amabit̉. et ſine fatigatio ne laudabitur. Alaude ergo qꝛ incepi mus. in laude quoqꝫ terminemꝰ. vt in eternū laudemus eum. qui viuit et re­gnat in ſecula ſeculoꝝ deus amen.