![]()
Prohemium autoris ſpeculatiuā aliquis vnit̉ pͥmo principio ſcꝫ deo ergo ſcīa ſpeculatiua eſt bonū ipſius intellectꝰ Minor ptꝫ. quia nō eſt acceſſus ad deū niſi ꝑ cognitione et amore Qꝛ honorabilis ſit ptꝫ hoc eſt bonū honorabile qd̓ ꝓpt̓ ſe appetit̉. ſed oīs ſcīa ſpeculatiua ꝓpt̓ ſe appetit̉. ergo eſt honorabilis. Maior ptꝫ ex ratione honeſti. Mi nor ptꝫ. qꝛ ſcīa ſpeculatiua nō ordīat ad alterū ſicut ſcīa practica ordinatur ad opus. Queritur. Quotuplex eſt bonū. Dicēdū ꝙ triplex ſcꝫ bonū honeſtū. bonū delectabile. et bonū vtile. Et differūt ſic. Quia bonū honeſtū eſt qd̓ ꝓpter ſe appetit̉. ſicut eſt beatitudo. ſcīa ⁊ virtus. hꝫ em̄ tale bonū in ſe vn̄ quietat apetitū. Sed bonū delectabile ẜm ſenſum. ſicut dul cis potus. vl̓ pulcer color. qꝛ delectat viſū. Sꝫ bonū vtile eſt qd̓ appetit̉ ꝓpter alterū. ſicut pe cunia qꝛ appetitur ꝓpter neceſſitatē victuali. Et p̄t ſic dari ſufficientia. qꝛ bonū ẜm ꝙ hic ca pitur terminat appetitū ẜm ꝙ dicit Areſto. in primo ethicoꝝ. Bonū eſt qd̓ omnia appetunt vel ergo hoc bonū terminat appetitu ẜm quid et ſic eſt bonū vtile qd̓ eſt terminꝰ appetitꝰ ẜm ordinē ad aliquod alterū. qꝛ habet̉ ꝓpter alteꝝ Uel eſt terminus appetitꝰ ſimpliciter. hoc eſt dupliciter Ul̓ hoc bonū ſpectat ad ſenſū ⁊ ſic ē bonū delectabile. Uel ſpectat ad intellectū ⁊ ſic eſt bonū honorabile Arguitur Bonū honeſtū ⁊ bonū delectabile idē ſunt. ꝓbatur ꝑ Areſto. x. Ethico. que dic̄ ꝙ ph̓ia hꝫ mirabiles delectationes annexas. Dicendū ꝙ delectabile capitur dupliciter. Uno mō general̓r ẜꝫ ꝙ hoc ē delectabile qd̓ ſēſū delectat l̓ ītellectū. ⁊ ſic coīcidūt bonū honeſtū ⁊ delectabile. qꝛ ſunt multa bona que delectant intellectū. Alio mō capitur delectabile ẜm ꝙ aliquid delectat ſenſuꝫ. et ſic delectabile diſtinguitur contra honeſtū. qꝛ nunqͣꝫ p̄t hoc eſſe honeſtū qd̓ delectat ſenſum. Per hoc ergo dicēdū eſt ꝙ delectatio que eſt in ph̓ia ē delectatio ſcd̓m intellectum. Arguitur. Bonū delectabile ⁊ vtile coincidunt. ꝓbatur qͥa potio medicinalis dulcis eſt vtilis ⁊ delectabilis. Dicendū ꝙ iſta tria bona pn̄t capi dupliciter. Uno mō cū preciſione ſic ſcꝫ ꝙ p̄ciſe in aliquo inuenitur honeſtū. ⁊ p̄ciſe in alio inuenitur vtile. Uel p̄ciſe in aliquo delectabile. ⁊ ſic realiter abinuicē diſtinguūtur qꝛ aliquid reꝑitur qd̓ eſt ſolū honeſtū ſicut bea titudo ⁊ ſcientia ſpeculatiua Et eſt reꝑiri aliqd̓ qd̓ p̄ciſe eſt vtile. qd̓ tn̄ nō eſt delectabile neqꝫ honeſtū ſicut potio medicinal̓ amara que ē vti lis ⁊ nō delectabilis. Et aliquid eſt delectabile quod nec eſt vtile nec honeſtū ſicut abundans potio vini. Alio mō accipiūtur iſta tria bona ſine preciſione. et tunc diſtinguūtur formaliter qͣꝫuis in eodem concurrunt materialiter. quia ē alia ratio vtilis ⁊ delectabilis ſicut dictum eſt de dulci potione que abſolute accepta eſt delectabilis. ſed relata ad ſanitatem vtilis ē Ex predictis pꝫ ꝙ illa diuiſio eſt diuiſio analogi ī ſua analogata. qꝛ dicit̉ pͥmo bonū de bono honeſto. quod eſt fixum et ſimpliciter bonuꝫ Se cundo de bono delectabili quod terminat appetitum ſimpliciter. Tertio de bono vtili qd̓ terminat appetitum ſcd̓m quid Unde ſecūdū hoc triplex eſt amicicia. Prima eſt que fundat̉ in bono honeſto ⁊ illa eſt permanens Secūda eſt que fundatur in bono delectabili et illa cito perit. ſicut delectabile cito vertitur in amarum Tertia que fundatur in bono vtili. et illa ſtatiꝫ habet finem quia ceſſante tali bono ceſſat amicicia Arguitur. Areſtoteles primo ethicorum di uidit bonuꝫ in decem predicamēta. ergo nō eſt tm̄ triplex bonum. Dicendum ꝙ bonum capitur dupliciter. Uno modo tranſcendenter ꝓ ut conuertitur cum ente et ſic diuiditur in decē predicamenta. Alio modo capitur bonum prout eſt terminus appetitꝰ. et ſic diuiditur in iſta tria bona. quia iſtis tribus modis appetitꝰ ter minatur vt dictum eſt Arguitur. Eſt etiam aliquod bonum lauda bile terminās appetitum. ergo iſta diuiſio eſt inſufficiens Dicendum ꝙ bonum laudabile reducitur ad bonuꝫ honeſtum. Iuxta quod ſci endum ꝙ laudabile capitur dupliciter. Uno modo vt illud dicitur laudabile quod habꝫ in ſe rationem honeſti formaliter. qꝛ ꝓpter ſe ap petitur ⁊ ſic laudamus virtutes. et iſto modo manifeſtum eſt ꝙ coincidat cum honeſto. Diferunt enim honor et laus ſolum ſcd̓m rationē quia honor debetur bono honeſto ſecundum ſe accepto. ſed laus debetur bono honeſto per comꝑationem ad finem. et ſic patꝫ ꝙ bona lau dabilia ſunt honeſta ꝓpter finem. Alio modo accipit̉ laudabile īproprie ſcd̓m ꝙ laudamꝰ ali q̄ nat̉alia ordīata ad ꝟtutē. et ſic laudabile poſit ꝯtineri ſub bono vtili. ſed ſic īproprie accipi tur. Dic̄ eī Areſto. iij. ethicoꝝ. ꝙ in his q̄ nobis a nat̉a inſunt neqꝫ laudamur neqꝫ vituꝑamur Arguit̉. Quedā honorātur ꝓpt̓ diuitias et tn̄ diuitie ſūt bonū vtile. ergo coincidūt bonū vtile et bonū honeſtū. Dd̓m ꝙ duplices ſi di uitie Quedā ſt̓ diuitie ītellectuales ſic̄ ſūt ſcīe et ꝟtutes. ſic̄ notat apl̓s dicēs. ꝙ deꝰ eſt diues 