De Anima cendū ꝙ qͣꝫuis ſape ⁊ cognoſcere ſint idem ſubiecto quia ſpectant ad intellectum differunt tn̄ rōe. Et hͦ dupliciter qꝛ aīa d̓r cognoſcere qͣꝫtū ad apprehenſionē ſimplicē. ⁊ d̓r ſapere qͣꝫtum ad iudiciū. vel dicitur cognoſcere qͣꝫtū ad intel lectū practicū. ⁊ dicit̉ ſape qͣꝫtum ad intellectū ſpeculatiuū cuiꝰ principalis habitus eſt ſapīa Querit̉ Quare Areſto. mouet iſtā queſtio. nē ⁊ nō ſoluit eā ⁊ quō debeat ſolui Dd̓m ꝙ in tellectus capit̉ dupl̓r. Uno mō ꝓ tota eſſentia aīe intellectiue ⁊ ſic Areſto. prius ſoluit iſtā q̄ſtionē in ſcd̓o huiꝰ vbi dixit ſeꝑatur aūt hͦ ab hoc ſicut ꝑpetuū a corruptibili. Alio mō accipit̉ intellectus ꝓut ſignificat potentiam et tūc ipſū intellectū eſſe ſeꝑatū vel ſeꝑabilē a corꝑe eſt ipſū nō vti organo corꝑeo. ⁊ ſic Areſto. poſtea ꝓbat intellectū eſſe ſeꝑatū. Queritur Utrū intellectus ſit ſeꝑabilis ab alijs potētijs magnitudine.i. loco vel ſubiecto vel ratione Dd̓m ꝙ intellectꝰ differt ab alijs potentijs aīe ratione.i. eſſentiali diffinitione ſed proprie nō differt ab eis ſubiecto id eſt ma teria. quia intellectus non ē in aliquo ſubiecto ſicut in materia. Si igitur eſt intelli Hic ſoluit q̄ſtionem vltimo motā ſcꝫ quō fiat ipſū intelligere. Et vult ꝙ intelligere ſit ſic̄ ſen tire. ſic̄ em̄ ſentire ſit ꝑ hͦ ꝙ ſēſibile mouet ẜſum ⁊ ſenſus patitur a ſenſibili. ſic intelligere ſit per hͦ ꝙ intelligibile mouet intellectū ⁊ intellectꝰ patitur ab intelligibili Diſtinguit tn̄ Areſto. paſſione in textu. Et vult ꝙ ipſa paſſio q̄ intellectꝰ patit̉ ab intelligibili nō eſt paſſio ꝓprie dicta que ſit ꝑ abiectionē alicuiꝰ ꝑfectionis a patiente. Loquendo ergo de paſſione ꝓprie dicta tūc intellectus habet oppoſitā ꝯditionē ſcꝫ ꝙ ē impaſſibilis. quia paſſio ꝓprie dicta eſt princi piū corruptibilitatis. ſed intellectus eſt incorruptibilis ergo nō pōt pati paſſione ꝓprie dicta licet bene improprie dicta que nihil aliud eſt qͣꝫ reductio de pona ad actū. ⁊ ideo intellect. eſt in pona ad intelligibilia ſicut ſenſus ad ſen ſibilia. Ex quo ꝯcludit Areſto. iſtā ꝯcluſionem Sicut ſe hꝫ ſenſitiuū ad ſenſibilia ita intellectiuū ad intelligibilia. Arguitur. Iſte ꝯditiones ſunt oppoſite ſcꝫ ꝙ intellectus ſit paſſibilis ⁊ impaſſibilis. ergo nō pn̄t vni ꝯuenire. Dd̓m ꝙ ſi paſſio capiat̉ eodē modo tūc nō pōt aliquid eſſe ſil̓ paſſibile ⁊ impaſſibile. h̓ aūt capit Areſto. paſſioneꝫ diuerſimode. dicit em̄ intellectū eē paſſibilē paſſione improprie dicta que eſt paſſio ꝑfectiua. ⁊ dicit intellectum eſſe impaſſibilē ſed tunc loqͥtur de paſſione corruptiua que ſolū ꝯtingit in habentibus materiam Circa qd̓ ſciēdū ꝙ pati capit̉ tripliciter Uno mō ẜm ꝙ ſit cū abiectiōe forme naturalis ⁊ ſic dicimꝰ ꝙ aqua patit̉ ab igne qn̄ abijcit̉ frigiditas. Alio mō dicit̉ pati qn̄ abijcit̉ forma ab aliquo ſubiecto ſiue talis forma ſit naturalis ſiue nō naturalis. ſic abiectio caloris in aqua calida dicitur paſſio quia abijcitur calor qui non eſt forma naturalis aq̄ Tertio mō oīs reductio de potentia ad actum d̓r paſſio. ⁊ illa dicit̉ paſſio ꝑfectiua cū actio ſit ꝑfectio pone. Et iſtā tertiā paſſionē habet tam intellectus qͣꝫ ſenſus Neceſſe ē itaqꝫ quo Hic Areſto. ex p̄dicta ꝯditione intellectꝰ ſcꝫ ꝙ eſt paſſibilis paſſione ꝑfectiua ꝯcludit natura intellectꝰ ſcꝫ ꝙ intellectus eſt immixtus ex rebus corꝑalibus id eſt nō compoſitus ex naturis rerū corꝑalium ſicut dicebant antiqui Arguebant em̄ ſic. neceſſe eē intellectū eē compoſitū ex omnibus rebꝰ vt omnia cognoſceret. qͥa ſimile a ſil̓i cognoſcit̉. Sꝫ Areſto. arguit p̄ciſe oppoſitū ſic. Si intellectus dꝫ cognoſcere oēs res ſicut cognoſcit gͦ eſt neceſſe ꝙ nō habeat cō poſitionē in ſe aliaꝝ rerū. quia intꝰ exiſtens pro hibet extraneū.i. ſi intellectꝰ haberet in ſe compoſitione ex aliquibꝰ rebus intelligibilibꝰ tūc impediret̉ ne poſſet alia intelligere. ⁊ ſil̓e eſt de ſenſu quia ſi fenſus eēt compoſitus ex rebꝰ ſenſibilibus tunc impediretur a cognitione fenſibiliū ſic̄ ſi pupilla oculi eēt colorata aliqͦ colore tūc nō videret alios calores. ⁊ iō vult Arꝭ. ꝙ intellectus nō pōt eē alicuius determinate nature materialis. nec etiaꝫ pōt eē compoſitus ex omnibus rebus quia ex vtroqꝫ impediret̉ ab ītelligibilitate aliaꝝ rerū. Et in hͦ etiam concor dabat Anaxagoras qui poſuit intellectum eſſe immixtum. dixit em̄ Anaxagoras ꝙ intellectꝰ eēt immixtus ex omnibus rebus corꝑalibꝰ vt ipſis imperaret.i. ſuo imꝑio om̄es res corꝑales moueret. Circa qd̓ notandū ꝙ Anaxagoras poſuit ꝓ prīcipio totiꝰ entis vnū cahos ꝯfuſū in quo ſil̓ ꝯtinerent̉ ꝯfuſe.i. ſine ordine oīa q̄ ſūt in vniurſo. ad hoc aūt ꝙ ex illis rebꝰ ꝯſtitueret̉ vnierſum requirebat̉ ꝙ haberent ordinē adinui cem ſicut iam hn̄t elementa admixta. iſtū autē ordinē acquirebāt ab vno intellectu ſegregāte talia corꝑa ex cahos ꝯfuſo. Ex quo pꝫ ꝙ iſte intellectus habuit imꝑium ſupra omēs alias res corꝑales. ſi em̄ iſte intellectus eſſet corꝑalis tūc nō haberet imꝑiū ſupra res corꝑales quia pa
