Secundi libri ſi ſolū poſſet ꝑ modū excitātis. tūc nō poſſet ampliꝰ ꝙͣ hō. vel tionē. ⁊ cū deferēs ſpūalē illuminationē nō poſſit eē niſi ſpūs inter aīam illuminatā ⁊ angelū illuminātē eſt ponere mediuꝫ ēt malus angelus. Dd̓m ꝙ ⁊ ſi nō poſſet alia via nos inſtruere iia⁊ nobis loqui ꝙͣ poſſit bo vel angelus malus. tn̄ ex hoc nō vi ſpm̄. Et iterū q̄rit̉ de illo ſicut de primo. ergo vel erit abire in infinitū. vel nō eſt ponere mediū. Et ſ immediate illuminat ꝙ adequat̉ in potētia ⁊ ꝟtute exprimēdi. qꝛ ꝑ eādē viam ꝯtin ipſam animā. ergo vr̄ ꝙ ſit in ipſa anima. ⁊ ita illabit̉ anime. git ⁊ bn̄ ⁊ meliꝰ docere. ſicut pꝫ. Per aures em̄ exteriores ad¶ Itē ita immediate nata eſt ferri in deū intelligētia vt volūdiſcimus a ſapiēte doctore ⁊ fatuo. ſꝫ multo meliꝰ nos docet qͥ tas. ergo ſi angelꝰ nō pōt volūtatē rectificare nō poterit illulumē ſapīe hꝫ. ꝙͣ qͥ illo caret ſic in angelo ītelligēdū eſt ſe hr̄e minare intelligētiā. ¶ Iuxta hͦ querit̉ penes qͥd accipiāt̉ iſti Et ꝑ hoc patēt illa duo vltīa. qꝛ non eſt ſil̓e nec de hoīe nec de tres actꝰ. videlꝫ illumīare. purgare. ⁊ ꝑficere. ¶ Rn̄. ad hͦ dd̓ꝫ demone. neuter em̄ pōt inſtruere ita efficaciter. cū nō habeāt p ꝙ animā quo ad ſuꝑiorē portionē rōnis illuminare. ſoliꝰ dei ē tm̄ lumē ſapīe. ¶ Ad illud qd̓ vltīo q̄rebat̉. quō fiat diſtinctio ꝓpriū. ſicut in pluribꝰ locis oſtēdit Aug. ꝙͣuis aliqͥ nō intelliiſtoꝝ actuū. Dd̓m ꝙ vnus modus dicēdi eſt ꝙ illi tres actꝰ regētes totius veritatis principiū. poſuerūt aliud videlꝫ intelle ſpi ciūt ītellectū. vt purgatio ſit ī initio. illuminatio ī ꝓgreſſu. ctū noſtrū nō ꝑuenire ad lumē primū. ſꝫ ꝑfici ⁊ illuminari a ꝑ ⁊ ꝑfectio in termino. Uel al̓r vt notent̉ ibi tria ad q̄ ordinatur mo lumīe ꝑ lumē intelligētie mediū. ſꝫ hoc eſt ſimpliciter tāꝗ eruditio vel doctrina āgelica. Primū eſt ad remotionē īpedi erroneū reſpuēdū. cū in multis locis btūs Aug. on̄dat cōtra mētoꝝ. Scd̓m eſt ad cognitionē veroꝝ. Tertiū eſt ad dilectio riū ⁊ etiā ſacra ſcriptura hͦ bicat ſicut Io. j. dr̄. Erat lux vera nē btōꝝ. Ad hec aūt ordinat̉ ꝑ modū excitātis. ſicut ſermo bn̄ q̄ illuminat ⁊c. q̄ quidē nō eſt lux creature. ſꝫ lux diuine ſapīe p̄dicātis. ⁊ iō nō irrōnabil̓r bonꝰ doctor ⁊ p̄dicator d̓r illumi ⁊ veritatis eterne. in qua hec aīaduertēda ſunt. ꝙ ē qd̓ intelli nare ⁊ purgare ⁊ ꝑficere ſuos auditores. ſicut exp̄ſſe beatus git. ⁊ qd̓ cetera intelligere facit. ſicut videmꝰ in iſto ſole mateDiony. in li. de angelica hierar. dat intelligere. riali reſpectu ſenſibiliū. ⁊ huiꝰ potētiſſimū ſignū eſt vel fuit ꝙ Onſequēter q̄rit̉ de tertio articulo.ſ. qual̓r iniūii intellectus noſter in aſpectu ſummi luminis natus eſt btīfica ctū ſibi offm̄ exequant̉. ⁊ cū hoc faciāt diſcurren 19 ri. nec vnꝙͣ aliquo pōt eſſe cōtētus quouſqꝫ ꝓducat̉ ad illius do ⁊ denūciādo incideret hic qō̓ de angeli motu clarū aſpectū. ¶ Animā igit̉ quo ad ſupremā partē angelꝰ nō ⁊ de locutione. Sed qꝛ de motu eſt dictū in pͥmo pōt illuminare. ſꝫ ꝙͣtū ad inferiorē partē rōnis poſuerunt cali. di. xxxvij. nūc q̄rēdū eſt de locutione angelica int tholici tractatores aīas nr̄as a beatis angelis ꝑ eoruꝫ reuela ⁊ ſuppoſito ꝙ cōpetat angelis loqͥ abſqꝫ aſſumpto corꝑe. ſicut pi tiones illuminari. hoc aūt tripl̓r pōt intelligi. Uno mō vt ītel dicūt plures autoritates ⁊ ſcripture locutione ſpūali. q̄ qͥdem lut ligat̉ angelus inferiorē portionē illuminare ꝑ modū luminis eſt ſine voce. circa modū loquēdi duo q̄runt̉. Primū eſt vtruꝫ irradiātis. Alio mōvt ītelligat̉ illuminare ꝑ modū ſpeculi de locutio angeli idē ſit ꝙ eius cognitio. Scd̓m eſt vtrū eadē lo ferētis. Tertio mō vt intelligat̉ illuminare per modū lingue cutio poſſit eſſe a deo ⁊ angelo. viuaciter exprimētis. Oēs bi modi ⁊ ſi aliquo mō ſint intelliCirca quā ſic ꝓcedit̉ ⁊ on̄dit̉ ꝙ ſpūalis i ueIIO. j. angeli locutio nō eſt idē ꝙ eius cogni ⁊ gibiles. cū angelꝰ ſit lumē ⁊ ſpeculū. ⁊ habeat etiā ſpūalis inac terp̄tatiōis. ſiue locutiōis offm̄ ſuſtineri pn̄t. Tertiꝰ tn̄ modꝰ tio vel cogitatio. primo ꝑ illud qd̓ d̓r. j. Coꝝ. xiij. Si linguis illi ītelligibilior eſt. Nō em̄ multū bn̄ apparet qn̄ quō angelꝰ irra hoīm loquar ⁊c. ibi gl. Angeli p̄poſiti ſignificāt minoribꝰ qd̓ d̓ ita diat. nec quō ſe offerat aſpectui aīe. ſꝫ hͦ ſatis intelligibile eſt dei volūtate p̄ſentiūt. qd̓ fit aliqͥbꝰ nutibꝰ aut ſignis. ſi gͦ nūt 5 qn̄ angelus poſſit aīe qd̓ ꝯcepit ſuggerere ⁊ ſicut doctor dum cognitionis aliud eſt ꝙͣ cognitio. gͦ cognitio aliud eſt ꝙ locunata exterius loquit̉ incitat intellectū. ⁊ viā parat ad intelligēdū tio. ¶ Itē differt in angelo actus virtutis intellectiue ⁊ oꝑa ini ⁊ viua ⁊ efficax locutio quadā ſua viuacitate ad intellectū no tiue. gͦ pari rōne differt actꝰ ꝟtutis cognitiue ⁊ interp̄tatiue. ſi ſtrum hꝫ ingreſſum dū ſonat in aure corporis exteriꝰ. rōne cu gͦ cogitare eſt actꝰ virtutis ītellectiue. ⁊ loqͥ actus ꝟtutis īter ius ēt libētius audit hō bonū clericū. cuius ſermo eſt efficax pretatiue. gͦ nō ſunt idē. ¶ Itē nō eſt eadē ꝯuerſio qua intelle ⁊ viuꝰ. cū bēat aliqͥd latētis energie viue vocis actus. vt dicit ctꝰ ꝯuertit ad ſe. ⁊ qͣ ꝯuertit̉ ad alterū. ſi gͦ cogitādo ꝯuertit̉ x1 Hiero. Sic ⁊ ſuo mō intelligēdū eſt ꝙ angelꝰ hoc poſſit faceītellectꝰ ad ſe ⁊ loquēdo ꝯuertit̉ ad alterū. gͦ cogitare ⁊ loqͥ in re interiꝰ ⁊ ſic illuminare nō lumē īfundēdo. nec ſolū offerēdo angelo nō eſt idē ſed diuerſum. Itē ꝑ locutione eſt manifeſta ſicut obiectū vel ſpeculū. ſꝫ etiā viuaciter excitādo. ſicut dotio cogitatꝰ angelici. ſi gͦ idē eēt loqͥ ⁊ cogitare qͥcqͥd cogitaret ctor exterior ⁊ adhuc efficaciori mō. ¶ His viſis ptꝫ rn̄ſio pro alteri manifeſtaret. gͦ nihil qd̓ eſt in vno angelo. lateret qd̓ eēt magna ꝑte ad obiecta advtrāqꝫ ꝑtē. Nā rōnes oſtendētes ꝙ in alio. gͦ qͥcqͥd ſciret āgelus ſuꝑioris ordinis. ſciret ille qͥ ē inangelꝰ nō pōt intellectū nr̄m illuminare. loquunt̉ de ītellectu ferioris ordinis. qd̓ eſt plane falſum. gͦ ⁊c̄. ¶ Cōtra. Gre. ī mo ꝙͣtū ad ſuꝑiorē portionē.ſ. mētē ⁊ de illumīatiōe. q̄ qͥdē ē ꝑ lu ral̓. diffiniēs voce angeloꝝ dicit. Uox angeloꝝ in laudeꝯdito a mīs infuſionē ⁊ hͦ ſoliꝰ dei ꝓpriū ē ſicut p̄dictū eſt vn̄ rōes ille ris eſt admiratio intime ꝯtēplationis. ſi gͦ admiratio ſiue ꝯtē a ꝯcedēde ſunt. ¶ Ad illd̓ ꝟo qd̓ obijcit̉ de dyo. iā ptꝫ rn̄ſio. Diplatio nō eſt actꝰ differēs a cognitione. gͦ nec locutio ſiue voci co em̄ ꝙloquit̉ de illuminatione ſcd̓o mō. nō primo. ¶ Ad illd̓ feratio. ¶ Itē Dam̄. nō lingua ⁊ auditu indigēt angeli. nā ſiqd̓ obr̄ de illa diffinitiōe aīe. Dd̓m ꝙ vltīa vl̓ ſcd̓a reuelatiōe ne ſermone voce ꝓlato tradūt ſibi ſuas intētiōes. gͦ vr̄ ꝙ aut dr̄ aīa illuminatiōes a deo ꝑciꝑe. nō qꝛ angelꝰ cadat mediū ī locutio angelica nihil ſit. aut ſi aliqͥd ē. nō eſt aliud ꝙͣ cogitater deū ⁊ aīam ꝑ modū influētis. ſꝫ qꝛ ꝑfectiꝰ ⁊ nobiliꝰ illumi re. Itē locutio nō ē aliud ꝙͣ ꝯceptꝰ māifeſtatio. āgelꝰ aūt inqͣ2ꝫ nat̉ a deo angelꝰ ꝙͣ aīa ꝑ naturā. ⁊ iō dr̄ iſta illuminatio ſcd̓a. tū ē ſub̓a cognitiua. hꝫ naturā luminis ⁊ ſpeculi. ſꝫ lux corꝑal nō ordine cauſalitatis. ſed dignitatis. ¶ Ad illd̓ qd̓ obr̄ ꝙ an ꝑ hͦ ꝙ lucet. ſe manifeſtat ⁊ ſpeculū ꝑ hͦ ꝙ ſpēꝫ recipit ⁊ retinet geli ſunt lumina. Dd̓ꝫ ꝙ verū eſt. ſꝫ nō ideo dicunt̉ lumina. qꝛ ſpēm rep̄ſentat. gͦ vr̄ ꝙ angelꝰ hoc ipſo ꝙ ītelligit. cogitatōes lumē ſuū diffundāt exteriꝰ in alia. ſꝫ qꝛ intra ſe nitēt. Nō em̄ ē ſuas declaret. gͦ cū cognitiōis declaratio ſit locutio idē eſt ī ſil̓e de corporali lumine ⁊ ſpūali. Lumē em̄ ſpūale ꝓpter ſui di eo cogitatio ⁊ locutio. ¶ Itē loqͥ nō eſt alid̓ ꝙͣ dicere. ⁊ dicere nō eſt aliud ꝙͣ ꝟbū gignere ſiue formare. ſꝫ cogitatio nihil ali gnitatēa fonte luminis īmediate ꝓcedit. cū nō poſſit hr̄e mediū deferēs. Lumē aūt corꝑale ꝑ mediū recipit̉ ⁊ defert̉. ⁊ ſic ud ē ꝙͣ ꝟbi formatio. vl̓ ꝟbi ꝯceptio. ſicut vult Anſel. ⁊ Augu. gͦ cogitatio nihil alid̓ ē ꝙͣ interior locutio. ſꝫ locutio q̄ ꝯuenit pōt deferri ⁊ recipi. ſic ēt pōt reddi. ⁊ ſic. illuminatū pōt illuminare. ſicut pꝫ in luna. ¶ Ad illud qd̓ obr̄ ꝙ multa nobis re angelo ẜm ſe. eſt tm̄ interior. gͦ idē ē qd̓ cogitatio. ¶ Itē ſi louelāt q̄ nobis ꝑ ſenſum nō exprimūt. dd̓m ꝙ illud nō ꝯcludit cutio differt a cogitatiōe cū pſupponit eam. q̄ro qͥd addit ſuꝙ immediate influāt in intellectū. hͦ em̄ pōt fieri ſi īmediate ī pra ipſam. Si tu dicas mihi ꝙ addit manifeſtationē que ſit ꝑ tellectui ſuggerāt. Nec adhuc illud opꝫ. ſed etiā pōt fieri mequādā ſpēi oblationē ⁊ trāſfuſionē in alteꝝ quaſi in audiēteꝫ. diāte virtute fantaſtica. Sicut em̄ videmꝰ ꝙ ego nō poſſum ti tūc vr̄ cū angelꝰ ſuꝑioris ordinis nihil recipiat ab angelo īfe bi aliqͥd on̄dere niſi mediātibus ſenſibꝰ ⁊ viribꝰ īferioribus. qꝛ rioris. ꝙ angelꝰ inferioris ordinis nō poſſit loqui alicui ange intellectus tuus nō eſt natus a ſuꝑiori aliqͥd reciꝑe. niſi a deo lo ſuꝑioris ordīs qd̓ plane falſuꝫ ē. Si em̄ pōt angelꝰ loqͥ deo influēte. tn̄ nihil eſt in me adeo ſpūale. qͥn mediāte verbo ſenmultomagis p̄t loqͥ alteri angelo. ¶ Itē locutio q̄ differt a cō gitatiōe addit aliqd̓ ſignū expͥmēs. ſi gͦ angelꝰ vult ſpēm ītelli ſibili poſſim illud intelligētie tue depromere. ⁊ ita tecū loqui gibilē quā hꝫ in ſe alteri āgelo manifeſtare lonq̄do ⁊ ī ip̄o dif de ſpūalibꝰ ſicut de corporalibꝰ. multo fortius pōt hoc angelꝰ fert locutio ⁊ cogitatio. opꝫ ergo ꝙ differat ſpēs qͣ ītelligit et facere in ꝟtute īteriori. qꝛ eleuatior eſt ꝙͣ ſenſus exterior qua ſignū quo exprimit. tūc q̄ro de illo ſigno aūt eſt ſpēs aut res. 26 dā ſpūali locutiōe ⁊ fantaſmatū excitatiōe. ¶ Ad illd̓ qd̓ obr̄ Siſpecies
