Seite
ſola rerum primeua ratō eſt. Poteſt nā qꝫ idem actus ⁊ ad philoſophiam perti nere ẜm ratōnem ſuam ⁊ ab ea excludi. ẜm aminiſtratōem. Verbi gratia. vt de p̄ſenti loquamur. agriculture ratō phi­loſophia eſt. aminiſtratō ad ruſticū per tinet. Preterea opera artificum. ⁊ ſi natu ra non ſint. imitantur tamen ⁊ expͥmunt naturam ratōne. Vides iam qua ratōe cogimur philoſophiam in omnes act̓ hominum diffundere. vt iam neceſſe ſit tot eſſe philoſophie partes. quot ſunt rerum diuerſitates ad quas ip̄am perti­nere conſtiterit De ortu theori ce practice ⁊ me chanice Mnium autem humanarum actōnum ſeu ſtudio­rum q̄ ſapientia mo­derantur. finis ⁊ intē tio ad hoc ſpectare debet. vt vel nature noſtre reparetur ītegritas vel defectuū quibus preſens ſubiacet vita. tempere­tur neceſſitas. Picam apertius qd̓ dixi. Puo ſunt in homine bonum ⁊ maluꝫ. na tura ⁊ vicium Bonum quia natura eſt. quia incorruptum eſt. quia ⁊ minus eſt In exercitatōne reparandum eſt. Ma­lum quia vicium eſt. quia corruptio eſt quia natura non eſt. excludendum eſt. Quod ſi funditus exterminari non po teſt. ſaltem adhibito remedio temperan dum eſt. Hoc eſt omnino quod agēdū eſt. vt natura reparetur ⁊ excludatur vi cium. Integritas vero humane nature duobus modis perficitur. ſcientia ſcilicꝫ ⁊ virtute. Que nobis cuꝫ ſupernis ⁊ di uinis ſubſtātijs ſimilitudo ſola eſt. Nā homo cum ſimplex natura non ſit. ſꝫ ge­mina compactus ſubſtantia. ẜm vnam ſui partem que pocior eſt. et vt apercius id quod oportet dicam. quod ip̄e eſt im mortalis eſt. Scd̓m alteram vero par­tem que cadduca eſt. que ſola hijs. que ni ſiſſenſibus fidem preſtare neſciunt. co­gnita eſt. mortalitati ⁊ mutabilitati ob­noxius eſt. vbi tociens mori neceſſe eſt. quotiens amittere id quod eſt. Et hec vltima pars eſt rerum que principium ⁊ finem habent. De tribus re rum materijs. Vnt na­qꝫ in rebus alia que nec principium habent nec finem. ⁊ hec eterna nomi nantur. Alia que princi pium habent ſed nullo fine clauduntur. ⁊ dicuntur perpetua. Alia que iniciū ha­bent ⁊ finem. ⁊ hec ſunt temporalia. In pͥ mo ordine id conſtituimus cuius nō eſt aliud eſſe ⁊ id quod eſt. ſed idem. cuius cauſa ⁊ effectus diuerſa non ſunt. quod non aliūde ſed a ſemetip̄o ſubſiſtere ha bet. nec eſt ſolus nature genitor ⁊ artifex Illud vero cui aliud eſt eſſe. ⁊ illd̓ quod eſt id eſt quod aliunde ad eſſe venit. et ex cauſa precedenti in actum profluxit. vt eſſe inciperet. natura eſt. que mūdum continet omnem. idqꝫ in gemina ſecat̉. Eſt quoddam qd̓ a cauſis ſuis primor­dialibus. vt eſſe incipiat nullo monēte ad actum producit. ſolo diuine volun­tatis arbitrio. ibiqꝫ immutabile omnis finis atqꝫ viciſſitudinis expers conſiſtit Eiuſdem ſunt rerū ſubſtantie. quas gre ci vſias dicunt. ⁊ cuncta ſuꝑ lunaris mū di corꝑa. que etiam ideo ꝙ non mutent̓ diuina appellata ſunt. Tercia ꝑs rerum