eſt que principium ⁊ finem habent. et ꝑſe ad eſſe non veniunt. ſed ſunt per operanature que oriuuntur ſuper terram ſb̓ lunari globo. monente igne artifice. qui viquadam diuidit in res ſenſibiles ꝓcreādas. de illis igitur dictum eſt. nichil inmundo moritur. eo ꝙ nulla eſſentia pereat. Non enim eſſentie rerum tranſeuntſed forme. Cum vero forma tranſire dicitur. nō ſic intelligendum eſt. vt aliquares exiſtens ꝑire omnino ⁊ eſſe ſuū amittere credatur. ſed variari pocius. vel ſicfortaſſis. vt que iuncta fuerant ab inuicem ſeperentur. vel que ſeꝑata erant cōiungantur. vel que hic erant. illuc tranſeant. vel que nunc erant tunc ſubſiſtantin quibus omnibus eſſe rerum nihil detrimenti patitur. De hijs dictum ē. omnia orta occidunt. et aucta ſeneſcunt. eoꝙ cuncta nature opera. ſicut principiuꝫhabent ita etiam fines habitura ſunt. deillis dictum eſt. de nichilo nichil. in nichilum nil poſſe reuerti. eo ꝙ omnis natura. et primordialem habet cauſam etſubſiſtentiam perpetuam. Pe hijs dictūeſt. Et redit ad nichilum quod ante fuit nichil. eo ꝙ omne opus nature. ſic̄ tēporaliter ex occulta cauſa in actum profluit. Ita eodem actu temporaliter deſtructo. eo vnde venerat reuerſuruꝫ ſit.De mundo ſuperlunari ⁊ ſublunariInc eſtꝙ mathematici mūdi partes diuiſerūtIn eam videlicꝫ ꝑtem. que eſt a circulo ſcꝫ lune ſurſum. Et in eam que deorſūeſt. Et ſuꝑlunarem mundū. eo ꝙ oīa ibipͥmordiali lege conſiſtāt. naturā appellabant. Sublunare opus nature. id eſt ſuꝑioris. qꝛ omnia genera animantiū. q̄ īeo ſpūs vitalis infuſione vegetant̉. a ſuperioribꝰ ꝑ inuiſibiles meatus. infuſumnutrimentū accipiunt. non ſolum vt naſcendo creſcant. ſed etiā vt allendo ſubſiſtant. Eundem etiā ſuperiore mundū tēpus vocabant. ꝓpter curſum ſideꝝ quein eo ſunt. inferiorē. temporalem. qͥa ẜmmotus ſuꝑiores agit̉. Item ſuꝑlunaremꝓpter perpetuam lucis ⁊ quietis trāquillitatem eliſeum. Hunc autem ꝓpter icōſtantiam ⁊ confuſionem rerum fluctuantium infernum nuncupabant. Hec paulo lacius ꝑſecuti ſumus. vt oſtendamushominem qͥ in parte mutabilitatis particeps eſt. in ea quoqꝫ neceſſitati eſſe obnoxium. In ea vero qua immortalis eſtdiuinitati eſſe cognatū. Ex quo colligipōt id quod ſupra dictū eſt. Qd̓ valꝫomniū humanaꝝ actōnum ad hūc fineꝫcōcurrit intentō vt vel diuīe ymaginisſimilitudo in nobis reſtauret̉. vel huiusvite neceſſitudini ꝯſolat̉. q̄ quo faciliusledi poteſt aduerſis. eo magis foueri etconſeruari indiget.¶ In quo hō ſimilis ſit deo.Vo veroſunt que diuinā in homine ſimilitudinem reꝑantid eſt ſpeculatō veritatꝭ.⁊ virtutis exerciciū. qͥa īhoc hō deo ſimilis eſt. ꝙ ſapiēs ⁊ iuſtuseſt. ſed iſte mutabiliter. ille immutabilit̓⁊ ſapiēs ⁊ iuſtus eſt. Iſtaꝝ ꝟo actōnuꝫq̄ huiꝰ vite neceſſitati deſeruiūt ml̓timodum genus eſt. Primū qd̓ naturali neceſſitati nutrimentū aminiſtrat. Scd̓m
