Seite
De conditione tauſadeta. re maſculū videt̉ ꝙ ſic ꝑ. l. iſtā. ſed dic ꝙ potius facit ꝯͣ. naꝫ cāus omiſſus debet reduci ad ius cōe. Sed de iur̄ cōi ſi pactuꝫ non eſt appofituꝫ fetus remaneret penes empioreꝫ ergo in caſu omiſſo re manere debet ⁊ qꝛ in pari cauſa potior eſt ꝯditio poſſidentis. C. de condit. ob cām. l. ij. ⁊. jͣ. de bonorū poſſ. ẜm tab. l. qui ex liberis §. teſtamento in fi. ſed in. l. iſta eſt totuꝫ oppoſitū qꝛ dato ꝙ nullū eēt pactuꝫ deberet dos reſtitui datum quaſi ob cauſaꝫ datū cauſa nō ſecuta vt hic vnde hic non agit ex promiſſione ſua ſꝫ ex diſpo ſitione legis ſed ꝓ. i. opinione videt̉ facere. jͣ. de liberis ⁊ poſtu. l. ſi ita ſcripſiſſei.§. i. ⁊. l. clemens patronꝰ in prin. de. le. i. l. ticie texio­res ⁊ ad. l. fal. l. qui quadraginta ſed dic ꝙ in illis ille diuerſe ꝓui­ſiones ſunt reſpectu diuerſaruꝫ perſonaruꝫ inuiceꝫ ſibi ꝯtrariantiū quare nihil faciunt Ia. de ra. dicitur tenuiſſe hanc opinioneꝫ. ſed G. dicit aut conſtat quis pͥmo natus eſt ⁊ tunc ſi maſculus debꝫ vēditori vno eniꝫ impetu ambos naſci natura n̄ patit̉ vt. sͣ. de ſta. ho. l. aretuſa. ſi primo naſcit̉ femina cuꝫ habeat ex pacto. jͣ. de ver. ob. l. ſi ita quis ⁊ iudic. ſo. l. cū querebat̉. Si vero ꝯſtet ꝗs pri­mo natus ſit preſumat̉ maſculus prīo natus. jͣ. de rebus du. l. ſi fue­rit ⁊ ita debeat̉ maſculus vēditori ſed. l. illa ſi fuerit loquitur fauo­re libertatis. Uude in dubio videntur cōmunicāda inter em­ptorem ⁊ vēditoreꝫ ar. d. l. ſi ita ſcriptū de li. ⁊ poſt. ⁊ de le. i. l. ticie textores in principio. Nec ob. ꝙ dici poſſet ꝙ conditio appoſita debet ex toto extare vel non extare. jͣ. de cōdit. ⁊ demon. l. quotiēs e. l. ſi duobus qꝛ hoc veruꝫ de rigore ſed qꝛ iſta cōditio appoſita adaptat̉ ad vtrunqꝫ dic ꝙ ſint cōicandi ⁊ ad hoc facit. l. notabi­lis. jͣ. ad. l. fal. l. ꝗ. quadragita.§. i. ſiꝗs cau. l. ſi ſeruꝰ plurimū Gui. Faciūt etiā p̄dc̄a ad queſtionē ſi aduocatus pactus fuit ī cāuꝫ victorie de certo ſalario ⁊ in ꝑte obtīuit ⁊ ī parte ſuccubuit an habe re debeat ſalarium in hoc caſu omiſſo de quo dixi. C. de ſuffrag. l. i. Ultimo no. ex ver. niſi ꝙ contra p̄ſumptionē admittit̉ pro­batio de quo plene dixi. C. de ꝓbatꝭ. l. ſiue poſſidetis. In debitum ſolu Al ſe debere. uum vel debituꝫ mulie ris nomine in dotem ꝓmiſſuꝫ repetit̉ ꝑ danteꝫ nup. nō ſecutis niſi habuerit animū donādi hoc dicit. Et primo loquitur in eo qui ſticus volens donare mulieri ſol uit vſqꝫ ibi ſinautē ibi loquitur in eo qui debitū ſoluit ver. qꝛ repe­titur in iſto primo cāu eſt qꝛ cauſa nō eſt ſecuta ⁊ ratio quar repetit qui dedit eſt qꝛ tuius erat excep. vnde aliud eſt querere quare repe tatur ⁊ aliud querere ꝑ illum repetā. vel dic ꝙ alia ratio eſt quare repetit vt. jͣ. dicā. Oppo. ꝙ doli ex ceptio nō inducit repetitio­nem ſoluti. vt. jͣ. de cōditꝭ. indebiti. l. qui exceptio vt in glo. ⁊ hic lo quitur de ea que eſt facta que nō naſcitur ab inuitis cōtractibus ſꝫ demuꝫ cum petitur pōt etiaꝫ hic loqui in exceptione doli. que dat̉ loco pacti de nō petendo. Nam cum pactuꝫ tollat naturaleꝫ ob ligationeꝫ quocūqꝫ errore ſoluatur repetitur. vt. jͣ. de ꝯditione inde biti. l. ſed ⁊ ſi me p̄ſente ⁊ naſcatur hec exceptō ab initio. Contraciꝰ item eſt alia exceptio doli vtilis de qua habet̉. sͣ. de pactis. l. reſcri tum.§. ſi pacto ⁊. l. ſequenti ⁊ illa naſcit̉ ab initio ſed qꝛ non poteſt ab initio naſci direcia uaſcit̉ vtilis. Aduerte etiā quia gl. que ponit hāc diſtinctiōꝫ circa doli exceptiōꝫ eſt additio nec eſt in li­beis antiquis ⁊ ẜm Mar. ſili. magis ꝑtinet ad materiā conditio­ne indebiti quaꝫ ad hūc tituluꝫ in quo condr̄ cōditio ob cām niſi dicas ꝙ etiā ad hunc ti. ꝑtinet qꝛ videt̉ ſolutū mulieri ⁊ a muliere marito ergo muliere venit ⁊ videbitur repetenduꝫ. Iteꝫ ſicut ſcia impedit conditionē īdebiti ⁊ repetitꝭ. ita odium excep. Mar. fili. Item op. ꝙ hic non ſit ratio. vt. jͣ. e. l. ſi donatarius.§. ſiquis in­debituꝫ. ſo. ratio quare repetitur eſt qꝛ cauſa ſecuta nō eſt qꝛ ratio ibi ceſſat ſed ratio quare ille qui ſoluit repetat eſt qꝛ habebat doli. excep. vt predixi. Item oppo. ꝙ nō ſit bona ratio qꝛ in vltimo cāu huius.ſ. datur repetitio ⁊ tamen nō erat iuius excep. ſo. āt gl. vel ſubaudiendo maxime vel ponendo quoniā pro quāuis eſt tamen idem vtroqꝫ caſu qꝛ nec in prīo caſu hꝫ cāꝫ ſibi ſed agendo ꝯͣ mu­uere eam ſibi redet contra marituꝫ nec ēt in ſecūdo cāu hꝫ ſibi quia n̄ cōuentus a muliere excipiat nō audiet̉ niſi reddat. Itē opp. ꝙ ipſo iure nō tenebatur cū ſub cōditiōe videat̉ promiſſuꝫ ſi ma­frimoniuꝫ ſequeret̉ fo. vt gl. vel dic ꝙ hic n̄ loquit̉ de exceptōe do li quia poſſet ſe fueri cōtra viruꝫ cui promiſſit ſed de ca. qua pōt ſe tueri. Contra mulierē cui īdebite ⁊ pure promiſſerat ſi ad ea cō­uentus ſuiſſi. Item oppo. ꝙ repetat mulier cū eius nomine fti ſolutum vt sͣ. e. l. ſi ꝓcuratori ⁊ de cōditioni. indebiti. l. ſi procur. ſo. hic non iuſſit ſolui licet promitti ꝯͣ hoc ē. jͣ. de ꝯdi. inde. l. indebi ad ꝓmiſſiōeꝫ cū cā ſecuta n̄ fuerit ſecꝰ ibi tn̄ hec ſo. defendi qͦ p̄t qꝛ ſi ſine volūtate mulieris ſoluit tenet̉ p̄ciſe nec liberatur cedēdo quod eſt ꝯͣ.§. fi. ⁊ ideo vera ē ſolu. ꝙ totum voluit mulier ſꝫ ſol­neus ſoluit reſpectu ꝓprie obligatōis. argu. infra de fideicom. l. cum.ſ. repetit̉ ergo qꝛ cā nō eſt ſequuta. ſi queras quare repetit nō eſt illa ratio ꝙ tutus ſit doli exceptōe. qꝛ idem eſt hic in vltimo ca lū quādo nō eſt tutus exceptōe. Item nō eſt illa ratio quia nō ſoluit volūtate mulieris. qꝛ tunc teneret̉ p̄ciſe. nec liberaret̉ ceden­do. Sed dic ꝓmiſſionē ⁊ ſolutiōem factam voluntate mulieris. ſed ſoluens ſoluit potius reſpectu ſue ꝓmiſſionis quā mulieris. ⁊ ideo ipſe tepetit in glo. quadruplex ibi p̄ſtiti. vt. jͣ. de doli exceptio. l. ij.§. ⁊ generaliter. Ol. in glo. quanuis. in fi. qꝛ. l. qui excipit loquit̉ de exceptōe doli que eſt ꝯͣ ius ꝯmune. hic autem de ea que ē ẜm ius ꝯmune. ⁊ cum alijs ꝯcurrit ī gl. ſatis pōt dici. ſubaudi. Unde hoc ꝙ mulieri det̉ ob cām. conditio. reſpondeo ſatis ⁊cͣ. ibi ⁊ vir agit̉ ex ꝓmiſſione. immo non in maritum qui dꝫ liberare ꝓmiſſo rem. argu. infra. e. l. ſi mulier. ſed ꝯͣ ꝓmiſſoreian agit mulier intue­bimur. an ſit ꝑfecta donatio inter eum ⁊ mulierem. Marti. ſili. ⁊ dic quod verum eſt ꝙ glo. dicit ſi fuiſſet ꝓmiſſum marito in om nem euentum. ⁊ ſic nō ineſſet tacita conditio ſi nuptie ſequerentur alias quomō cederet̉ actio. vt nulla nata eſſet conditōe celſante ⁊ deficiente. Iaco. bu. in glo. remanet ergo ibi ſimplex mādatum de ſoluendo. ſed ſolum de ꝓmittendo. Tho. ibi dat̉ conditio ob cām. Alii habet conditio. indebiti. ibi. l. indebitum. ⁊ hoc eodē modo ſoluere. jͣ. e. l. ſi donatarius. que videt̉ huic obſtare in f. ſed fuit additio ⁊ non eſt vera ꝑ ratōem. sͣ. ꝓxi. poſitam in. l. indebitū ibi allegatam. Riꝫ. niſi diceres ꝙ de equitate det̉ cā vitandi cir­culum. vt. sͣ. ſi certum peta. l. cum fundus.§. ſeruum. ⁊ de ꝯdi. inde bi. l. dominus teſtō. Ni. Quicquid datur ob Uod ſeruus. cam re non inegra ſꝫ pre parata repeti nō pōt donec cā ꝑfici pōt. hoc dicit. Oppo. ꝙ ſtatim repeti poſſit cum hic nō ſit ma trimoniū nec etiam ſponſalia. vt. jͣ. de ſponſa. l. queſitum. ⁊ nō ſuffi cit aliquid fieri de facto ad impediendū hāc ꝯditōnem. ⁊ sͣ. eo. l. iij.§. ſi liber homo. ſed dic̄ ꝙ hic eſt ꝓpter ſpecieꝫ matrimonij cō firmādi. Nam ſi ꝑmaneāt in eadem volūtate vſqꝫ ad etatem le­gitimā. Confirmatur vt infra de ritu nuptia. l. minorem ⁊ extra de ſponſa. impuberum. c. de illis. In glo. que incipit ſed iſtud pōt ibi quādoqꝫ. tamen ideo ratio eſt qꝛ redderetur legatum inutile. ſi ibi reſtringeret̉ verbum pōt. extendit̉ ergo ibi vſqꝫ ad tempus mortis. quare ergo hic vltra tempus nō extendit̉ reſpōdeo nō ꝓ pter limitatōem horum verboꝝ quā diu. Sed ꝓpter cām di­ſpoſitōnis limitat̉ in ſecūda cā finita nō amplius extendit̉. vt. jͣ. d̓ verbo. ſigni. l. boues.§. hoc ſermone. ibi qꝛ ſponſalia p̄ceſſerunt. quomō hec qꝛ p̄poratoria nō faciunt deſinere rem integraꝫ. vt ſu pra de ꝓcura. l. ante litem. ⁊. l. ſi defuncius. ⁊ sͣ. e. l. ſi pecuniaꝫ. ſed dic ꝙ ſponſalia nō ſunt p̄paratoria ſed ſunt ꝯuen. de matrimonio lꝫ future. ⁊ ideo ratōe penitentie non repetit̉. ſꝫ quia cā ſequuta non eſt. Iaco. bu. Poſſes etiam dicere ꝙ ſponſalia ſunt p̄para­toria intrinſeca ꝑtinentia ad ſubām rei. ⁊ ideo faciunt rem nō in­tegram. ſecus in p̄paratorijs extrinſecis. vt. d. l. ſi pecuniam. sͣ. e. ⁊ ibi dixi. Item non ob. C. de ſpon. l. i. quinta ibi fuerunt diſſo luta ſponſalia hic. no. in glo. i. repudium ibi inter ſponſos. ſed hic nō erāt ſponſalia ⁊ ideo nō pōt dici repudium. ſed dic diuortiuꝫ de facto ⁊ quod nō fuerint ſponſalia ꝓbat̉. jͣ. de dona. inter viruꝫ ⁊ vxo. l. cum hic ſtatus.§. pe. Cum quis dat no­I donatarius. mīe mulieris ſuiuro vi ro an detur repetitio. dicit̉ aut ſequit̉ ma. rimonium ⁊ tunc niſi ex pacto expreſſo nō pōt repetere. vt. C. de rei vxo. actio. l. i.§. accedit. ⁊. C. de pactis ꝯuentis. l. ex morte. Aut nō fuit ſequutū matrimoniū ⁊ tunc attendit̉ quid ſit di­ctum vt hic aut nō fuit dictum ⁊ tunc aut erat ſibi donaturus etiā ſi matrimoniū non ſequeret̉. ⁊ tunc dat̉ mulieri cōditio vt hic in