Seite
De conditione cauſa data. paincipio. aut nō erat alias donaturus quod in dubio p̄ſumitur. ⁊ tenc datur ſibi repetitio. vt infra de iure do. l. ſi ego in principio. ⁊ l. lꝫ. ⁊ hec niſi apꝑeāt expreſſe de animo donātis vt hic. ⁊ ſupra. l. que ſe debere. Uude quod dicit̉ ſi extraneus ꝓmittat dotem pro muliere videtur donare niſi ſibi expreſſe ꝓuideat intelligi dꝫ ſi matrimoniuꝫ ſequatur alias Gul. Item no. glo. que eſt hic ¶de ſacit ad materiaꝫ an excep. que obſtabat delegāti obſtet ei cui ſit delegatio ⁊ dic ꝙ ſic. Si vero habet cām lucratiuā vel niſi res ſit de ꝓximo teuerfura ad doloſuꝫ ⁊ ad hoc. sͣ. eo. l. qui ſe de­bere. Et Caue qꝛ multuꝫ intereſt inter delegationē ⁊ ceſſionē Nam qui agit ex delegatione agit ex ꝓpria ꝓmiſſione ſibi facta ꝑ debi oreꝫ. Unde nō vttur adminiculo ſui actoris ⁊ tunc habꝫ locum diſtinctio hāt cām lucratiuaꝫ vel nō ſed agens ex ceſſione ſemꝑ vtitur adminiculo ſui actoris ⁊ ideo indiſtincte ⁊ obſtat ex­ceptio que obſtabat cedenti. vt. jͣ. de acquir. here. l. pamp.§. cū quis ⁊. C. de procur. l. qui ſtipendia ⁊ de iſta materia plene dixi. jͣ. de no uatꝭ. l. doli in glo. ⁊ ſic alibi.§. ſed ſi debitorem. ⁊ sͣ. e. l. qui ſe debe­re ver. ſed ſi cuꝫ ſciret. In gl.ſ. promiſſoribi.§. ſi eū ⁊ dicta. l. apud celſum.§. ſi mulier. Fran. Remittere ⁊ dare paria ſunt Imullei. Soc dicit ⁊ ad hoc ſepe ellegalur pro hoc extra de teſti. c. veniēs ⁊ ibi in glo. vel ſic in­terpretatiue datum ob cām venit in hac cōditione. b. d. Non ob. de iur̄ do. l. licet in principio vt ibi no. ſed pone eras mihi obligatus in mille aureis remiſſi tibi ex cā donationis nūꝗd eſt opus inſinuatōe videt̉ ꝙ ſic per. l. iſtaꝫ ⁊ pro hoc. jͣ. q̄ īfrau. cre dito. l. ij. ⁊ de leg. i. l. ſi funduꝫ ſub ꝯditione.§. titio ⁊ hoc videt̉ ſen­tire glo. de regulis iuris. l. ſiquis obligatione ar. cōtra. jͣ. de cōdi. ⁊ demon. l. iullianus Guili. Datum ob cām cauſa nō ſecu I. here S. aa repetitur hoc dicit ⁊ facitar. ꝙ ſi cōpromiſſuꝫ ē factuꝫ in arbitruꝫ ⁊ ipſe velit ſibi re­tinere rem de qua eſt queſtio ꝙ nō poſſit ⁊ eſt caſus jͣ. man. l. ſi mādauero.§. ſi tibi cenium ⁊ de hoc vide hic in glo. al­legata de leg. ij. l. ſiquis titio. x. Dauum cauſamortis repe Um quis utur ſi donans cōualeſcu e fru ctus etiaꝫ repetunt̉ ſed ex quo tēpore dixi. sͣ. ſi certuꝫ petatur. l. vinuꝫ. jͣ. de cōdi. indebitꝭ. l. in ſumma. Non ob. C. e. l. ſi repetendi vt ibi no. ⁊ facit hec. l. ꝙ in qualibet datione ob eam futuram ⁊ nō ſecutaꝫ hꝫ locū cōditio ob cām lꝫ nō reſul­tet contractꝰ innominatꝰ vt hic pater. ⁊. jͣ. de dona. cauſa mortis l. ſenatus.§. i. ⁊ facit hec. l. ꝙ ſiquis cōdidit teſtamētū ⁊ dixit ꝙ ſi liberaretur ab infirmitate teſtamētuꝫ nō valeret ⁊ liberatus ex alia infirmitate deceſſit nullo alio ꝯdio teſtamento an ſtari debeat. pͥ­mo teſtam̄to ⁊ videt̉ ꝙ ſic qꝛ ꝯdiuo appoſita cū ſit actus legtimꝰ vt. sͣ. de reg. iuris. l. ac. legitimi Ia. de are. ⁊ ol. vbi de hoc dixi in glo. i. rē donatā ibi.§. nec dubitauerunt ⁊. l. qui mortis ⁊ dic vt ibi no. in fi. ſꝫ ſolue vi. d. l. i.§. fi. hic nō ſunt alia. Indebi. I procurat ori falſo. um ſolutuꝫ falſo ꝓcuratori ab eo repetitur. Sed a domino ratū habente ⁊ dominio tranſlato datur cōditio ob cām nō tranſlato datur actio furti ⁊ cōditio furtiua hoc dicit. Et diuiditur ẜm glo. in duas partes primo loquit̉ dominio tranſlato vſqꝫ ibi vel quod furtuꝫ ibi non fuit tranſlatuꝫ dn̄iuꝫ vſqꝫ in finē. Prima diuiditur qꝛ prima loquit̉ in debito ſoluto vſqꝫ ibi ſi do minus ibi ſolutū fuit debituꝫ vſqꝫ ibi vel quod furtuꝫ. Sed qua­re additur iſtud verbuꝫ falſo cum ideꝫ ſit in vero procuratore. vt. jͣ. de cōdi. inde. l. ſi ꝓcurator.§. celſus dic ꝙ ideo addit̉ falio quia licet in vero eſſet idem tamē falſus eſt quantū ad hoc qꝛ vult exi­gere ꝙ in veritate non debetur illiꝰ cui eſt ꝓcurator ⁊ vide de iſta materia ꝙ plene no. ⁊ dixi. C. de furtis. l. falſus. Et nota ꝙ ſi inde ditum ſoluitur repetitur ſed interduꝫ a dn̄o vt ſi habeat ratuꝫ. In­terdum a ꝓcuratore falſo vt ſi ratuꝫ nō habeat ſꝫ quādo ſoluitur debitum aliquādo nullo mō repettur vt ſi dn̄s ratuꝫ habet aliqn̄ repetitur a ꝓcuratore ſi dominꝰ ratuꝫ nō habꝫ. Orpo. ꝙ cō­pent cōditio indebiti nō ob cām nec actio furti ſo. vt glo. Oypo. ꝙ debeat diſtingui an nūqͣꝫ habuit mandatuꝫ vel habuit ſed ſi re uocatū. vt. jͣ. de ſol. l. cū quis.§. i. ſolutio quātū ad repetitōꝫ indebiti nō differt qꝛ ſemper tenet̉ ꝓcurator ſed quo ad libertateꝫ ſoluētis differunt ⁊ ꝑſonam petentis ⁊ ideo dic ꝙ aut ſoluitur inde. ⁊ huic non diſtiguitur habuerint vel non habuerint mandatuꝫ quia hic non queritur de liberatione cum ſit indebitum ⁊ ſemper repetet illo qui ſoluit a procuratore vel domino ſi ratum habeat. ſed ſi ſol uitur debitum ⁊ quare an liberatio contingat. tunc aut nunquam habuit mandatū. ⁊ nullo modo liberat̉ ſoluens cum nullam iuſtā ignorantiā p̄iendere poſſit ſed ſi habuit ſed fuit reuocatum ⁊ ille ꝗ ſoluit de reuocatione iuſte ignorat. tunc aut recipiens hꝫ bonū ani mum. ⁊ tunc ꝓpter eius bonam fidem ⁊ reliquis prioris mandati qꝛ̄ dominiū pecunie domino ⁊ ideo liberat̉ ſoluens ipſo iure. ⁊ ſi poſtea ꝓcurator incipiat ꝯͣctare tenebit̉ domino actōne furti. Si autem ꝓcurator recipiens ab ipſo principio nō habuit bonū ani­mum tunc dominiū pecunie nō acquirit̉ domino ⁊ ideo nō libe­ratur ſoluens ipſo iure ſed a domino ꝯueniripōi. ſed quia iuſte ignorabat de reuocatōe ꝓcurator liberat̉ credendo actꝭ. domino quam hꝫ ꝯͣ ꝓcuratorem. vi. d. l. ſiquis alias cum ꝗs.§. i. de ſolu. ⁊ l. diſpenſat̉ꝭ. Si queras a quo repetat̉ dic ꝙ aut eſt debitum ⁊ dominus ratum hꝫ ⁊ a nullo repetit̉. ſi indebitum ⁊ dominꝰ ra­tum habeat ab eo repetit̉. ſi nō habeat ratum repetit̉ a ꝓcuratore infra de conditio. indebi. l. ſi ꝓcurator.§. celſus. Si queris ꝑ quem repetam dic ꝙ aut ꝓcurator nunquam habuit mandatum ⁊ repetat ſoluens. aut habuit ſed reuocatum fuit. tunc ſi recipiens habuit bonum animū nō repetit ſoluens cum ſit liberatus ip̄o iu re ſed dominus repetit. ſi autem recipiens habuit malum animū ab ipſo patre. tunc cum ſoluens nō ſit liberatus ipſo iure pōt re­petere. ſed ſi ante quam repetat ꝯueniat̉ a domino liberat̉ actōne cedendo ꝯͣ ꝓcuratorem. cum iō ſolum ieneat̉ qꝛ hꝫ actōem. ⁊ do minus repetet a ꝓcuratore. vi. d. l. ſiquis. alias cum quis. de ſolu. Si queras qua actōe repetat̉ dic ꝙ aut ſoluens tranſtulit do minium competit ꝯditio ob cām. aut nō tranſtulit ⁊ tunc compe­tit furti. ⁊ conditio furtiua ⁊ etiam ob cām. ⁊ quelicet alia conditio que omnes degenerant ꝯͣ. vt ſupra vſufruc. queadmo. cauea. l. fi. vbi de hoc dixi. ⁊ ſtatim dicam. Quid in dubio an videatur tranſlatum dominiū in ꝓcuratorem dic ꝙ cum ſoluens putet ſe liberari videt̉ velle omne id ꝓpter quod liberatus ꝯſequat̉. nam vbi quis vult vnum ⁊ illud ſine quo illud haberi nō pōt. vt. jͣ. de acqui. heredi. l. illud. ⁊. l. ꝓ herede.§. pampi. ſed ita eſt ꝙ non pōt conſequi liberatōem niſi dominiū tranſferat̉. vi. C. ſi ſeruus extero l. i. ⁊ infra de actio. emp. l. i. ergo p̄ſumit̉ voluiſſe dominiū tranſ­ferre. ꝓ hoc. C. de ꝓcurato. l. qui ſtipendia. niſi ſoluens erraret in ꝑſona. ⁊ tunc ſecus. vt infra de conditio. furtiua. l. quoniā. ſi auteꝫ dedit credens ſe liberari a domino tūc nō videat̉ dominiū trāſ­ferre. ⁊ hanc opi. ꝙ in dubio videat̉ dominiū tranſtuliſſe hic ſeꝗt̉ Guili. ⁊ allegat infra de ſolu. l. nō ꝓcuratori. ⁊ dicit eſſe exp̄ſſum infra de iure dotium. l. dotꝭ. fructus in fi. ⁊. l. ſe. niſi appareat d̓ cō trario expreſſe vel ex coniecturis vt qꝛ ſigillauit pecuniam in ſa­culo ⁊ ſic ſigillatā dedit ꝓcuratori. qꝛ tunc magis videt̉ ſibi tradi ta vt noͣtio. vt infra depoſi. l. dies ſponſalioꝝ.§. qui pecuniā. ⁊. l. ſa­culum. in principio. ⁊ ſi tunc ꝓcurator cum ꝯctus teneret̉ actōne furtiua. d. l. falſus. C. de furtis. p̄dicta ſunt vera in re que ꝯſueue rat ſigillari. vt pecunia. ſecus ſi non ꝯſueuerit ſigillari vt equꝰ. vt no. jͣ. ſolu. ma. l. ſi mora. ⁊. C. de donatio. ante nup. aūt. dos data. Nam tunc etiam dicit in dubio tranſlaiū eſſe dominiū. vt. d. l. do tis fructus in fi. de iure dotium. Nec ob. jͣ. de ꝓbatio. l. cum d̓ indebito. qꝛ hic habebat animū ſe liberandi ibi nō iaciandi. Sed quomō ſciam vtrum dederit credens ſe liberatum vel liberandū. Reſpōdeo primo ex verbis. puta qꝛ dixit benedictus deus. qꝛ ſum liberatus tunc videt̉ dediſſe credens ſe liberatum. ſi autem dixit do tibi vt. facias me liberare. tunc credens ſe deli­berādum. naꝫ exteriora declarāt interiora. inſti. de rerum diui.§. ceruos. ⁊.§. pauonum. ⁊. jͣ. de tuto. ⁊ cura. dādis ab his. l. ei qui. ſi autem ex verbis hoc nō apparet in dubio p̄ſumā eum cogitaſſe de pinguiori beneficio.ſ ꝙ ſit liberatus. argu. jͣ. de vulga. ⁊ pupil. ſubſtitu. l. verbis ⁊ vilibus ⁊ ad irebelleia. l. ex facto. ſed plenius ⁊ pinguius beneficium ē ꝙ ſit liberatus ꝙͣ liberādus. vt ſupra de