Seite
De conditione cauſa data. itanfactio. l. cum hii. ⁊ qꝛ plus eſt in re qͣꝫ in ſpecie infra de reg. iu ris. l. prius. habebit ergo locum in dubio conditio indebiti q̨̄ dat̉ cum credidit ſe liberatum. ꝯditlo autem ob cām cum credidit ſe liberandū. vt infra de ſolutio. l. quis offerret. Gu. etiam de cu. hic ſequit̉ eandem opinionē ꝙ in dubio videat̉ dediſſe credens ſe liberatum. ⁊ ad. l. cum de indebito. reſpōdet vt ſupra ꝓxi. ⁊ ꝓ eius opinione adducit qꝛ ſi diceret ſe dediſſe credens ſe liberandū. alle gat. cām quam teneret̉ ꝓbare. jͣ. de ꝓbatio. l. ei qui dicit. ⁊ no. C. de pona. ante nup. l. ſi preſidi. Item omnibus modis cogitat ſe libe rari vt poteſt vt. jͣ. de in rem ver. l. ſi filius man. l. pap. ⁊ de ſolutꝭ. l. magis ⁊ hoc voluit dr̄e. l. jͣ. de ſolu. l. vero ꝓcuratori ⁊. l. ratū ⁊ rē ratam haberi. l. cū eniꝫ.§. i. ⁊. l. ſi indebitū ⁊ ideo dicit in dubio in­ientari condi. indebiti. l. creditoris. Ad aliud ꝙ dicit glo. ꝙ qn̄ credo me liberandū ꝙ competit cōditio ob cām ſi indebitū ē ſo­lutum opponit ipſe. G. ⁊ videt̉ ꝙ detur cōditio ſine cā qꝛ hic cā nulla ab initio erat qꝛ nō pōt ſeꝗ aliqua liberatio cuꝫ nulla ſubeſſꝫ obligatio pro hoc infra de conditio. ſine cauſa. l. i. ⁊. l. auunculo. Item quia ille falſus procur. me liberare non poſſei dicit ipſe ꝙ glo. intelligen̄. eſt vbi debitū ſoluebat̉ ſi aūt ſolnatur indebitū ⁊ dicatur do tibi vt facias me liberari tunc habꝫ locum cōditio ſine culpa ꝑ rationes predictas venio ad declarationem vltime glo. ⁊ ſi opinio Mar. intelligat̉ ẜm ꝙ glo. ponit eaꝫ ꝙ detur conditio furtiua tranſ lato dn̄io nō poſſet ſuſtineri ſꝫ ip̄e habuit alium intel lectuꝫ vt no. in. l. quoniā. jͣ. de cōditione furtiua. Quare quero vtrum in quo cau dominium non tranſfertur poſſit habere locuꝫ conditio indediti vel ob cauſam ſcd̓um diuerſos reſpectꝰ. Guili. dicit ꝙ omnes dicūt ꝙ nō qꝛ nemo cōdicit rem ſuaꝫ vt inſti. de act.§. ſic itaqꝫ ⁊ sͣ. vſuſ. quēad. caueat̉. l. fi. vbi de hoc. Itē cō­diuones nō poſſunt ſe cōpati. C. de fur. l. i. Item videt̉ texius qui dicit ꝙ cōditione furtiua tenetur quādo nō eſt traſlatuꝫ dominiū ⁊ cōditione indebiti quādo eſt trāſlatuꝫ de furtis. l. ſi vendidero §. ſi titius. Ipſe aūt. G. ſuſtinet Mar. ⁊ dicit ꝙ omnis cōditio q poſſit cōpetere cōtra. aliquē dominio trāſlato illa pōt competere contra fureꝫ dominio nō traſlato. Et ad cōtraria reſpōdet ⁊ pri­mo ad illud qd̓ dicit̉ nemo ꝯdicit reꝫ ſuam veruꝫ eſt preterqͣꝫ a fu re nam omnes ꝯditiones degenerant cōtra fureꝫ vt. d. l. fi. sͣ. vſuf. quēadmodū caueat̉ ⁊ ibi dixinam cōditio furtiua datur hic in fi ne huius. l. ⁊ conditio ob cām vt in medio huius. l. triticariā. vt. jͣ. de cōditiōe triticaria. l. i. in fi. ⁊ indebiti. vt. jͣ. de fur. l. falſus in fi. ⁊ depoſiti. l. bona fides in fine ⁊ certi cōditio generalis. sͣ. ſi certum petatur. l. ſiquis nec cauſaꝫ.§. i. ⁊. l. certi conditio vbi de hoc dixi. Ad aliud ꝙ dicitur ꝙ proponēt̉ cōtraria nō auditur dicit ꝙ non ſunt cōtrarie quādo cōtra fureꝫ cōpetunt cōtra quē ꝯpetit om nis cōditio vi. d.§. ſi itaqꝫ. sͣ. ſi certū petat̉. l. certi cōditio.§. i. vbi d̓ hoc tetigi ⁊. jͣ. de cōdi. triticaria. l. i. in fi. ⁊. l. ſeq. ⁊ per hoc videt̉ tex. jͣ. depo. l. ſiquis inficiatꝭ. ⁊ ꝙ cōditio indebiti competat contra fu­rem eſt lex exp̄ſſa cui reſpōderi nō poteſt. jͣ. de po. d. l. bona fides in fi. nec dicat aliquis ꝙ ibi detur conditio indebiti qꝛ in eiſdē caſi bus competit. Item ꝙ ꝯpetat cōditio ob cām ꝓbatur. l. prox. circa fineꝫ ibi etiaꝫ furti aciuruꝫ. q. d. nō ſoluꝫ hac cōditiōe ob cāꝫ hoc eniꝫ. implicat dictio etiaꝫ Guil. Ia. bu. in hoc articulo ſic di­cunt que ſpecialitas eſt hic in furtiua cōditiōe nā aūt dices ꝙ det̉ ad danduꝫ ⁊ hoc falſuꝫ cum ſim dominꝰ aut ad reſtituenduꝫ ⁊ tūc idem eſt in ea ꝙ in alijs cōditionibus ⁊ perſonalibꝰ actionibꝰ que dantur ad reſtituenduꝫ. Dominꝰ Mar. ſumebat ſpecialit̓ ex. l. ex argento. jͣ. de cōdi. furtiua. ſed tu dic ꝙ aliquando ago dari mihi opportere qꝛ obligatus eſt ⁊ tūc eſt ꝓprie perſonalis vnio perſona liſſima vt dicto.§. ſic itaqꝫ. Quandoqꝫ ago mihi reſtitui op­portere ⁊ ſic ex vi obligationis ⁊ dee ſunt ꝑſonales non ex ꝑſona liſſime vt cōmodati ⁊ ſimiles. Aliquādo ago reſtitui ſꝫ non opportere ⁊ tunc eſt realis cū quibus ergo cōuenit cōditio furti­ua nō cum perſonaliſſimis qꝛ nō agit̉ dari oꝑtere. Item nec cum perſonalibus ꝓprie qꝛ tunc nulla eſt ſpecialis. Iteꝫ nec cū reaſi qꝛ agitur ex obligatiōe ꝙͣ non eſt in realibus inſti. de actꝭ.§. i. Quid ergo reſpōdeo ꝑſonalis actio diſtinguit̉ a reali in ori­gine quia realis nō datur ex obligatiōe ⁊ perſonalis ſic vt dictuꝫ eſt ⁊ iō falſum eſt dicere aliquā actionē mixtā qꝛ ſic includeret cō­traria que ſe non cōpaciuntur. Sed dici deberet mixtam cauſam habentes vt. C. de petitꝭ. here. l. hereditas. Unde actio ad exhi dendum nō eſt mixta immo naſcit̉ ex obligatione e. eſt ꝑſonalis sͣ. ad exhiben. l. iij.§. eſt aūt ſed bene hꝫ mixtaꝫ cām qꝛ ꝓpter rē cō­petit ⁊ de hoc dixi ſupra finium regundorum. l. i. ⁊ ſi certum pelat ſuper rubrica. Unde ergo dicet̉ naſci hec cōditio furtiua ſi dica­tur ex obligatiōe nō differt ab alijs ꝑſonalibꝰ ſi dicat̉ ꝙ nō ex ob ligatōe falſuꝫ ē qꝛ ex obligatōe naſcit̉ ſi dicat̉ eē mixta īcludit ꝯriā Sed dic ꝙ datur ex obligatōe ad reſtituēdum quod in eum eſt. ⁊ ſi dicas ergo nō differt a ꝑſonalibus reſpōdeo ex ꝑte ꝯuen­ti nō differt ab alijs ꝑſonalibus ꝙ datur ad reſtituendū. ſꝫ ex ꝑte agentis differt. qꝛ alie dant̉ ex obligaiōe ꝓpter dominiū. non ꝙ cauſet a dominio. venit ergo ex variis figuris cauſaꝝ ſed datur domino nō ex dominio ſed ꝓpter ſicut dicimus in actōne furti q̄ datur ei cuius intereſt nō tamē ad intereſſe ita ⁊ hic. nō ergo cau ſatur a dominio ſed ab obligatōe ꝓpter dominiū ⁊ ꝑ ipſum pe­to mihi reſtitui. qꝛ reſtitui oportet ex obligatiōe ⁊ qꝛ fūdus rei ſub iracte. Unde dicā in libello dico me dominū talis rei quam mihi ſubiraxiſti exquo mihi obligatus es ex qua obligatiōe peto te ꝯdemū. de hoc tetigi ſupra ſi cerium petat̉. l. ſiquis nec cām.§. res pignori. ⁊ ſunt ſubtilia magis ꝙͣ vtilia. Concluſio breuis eſt ꝙ odio furis degenerat conditio ꝯͣ furem. Sed ſi num­mi ſunt ꝯſumpti vel ꝯmiſti ⁊ ſic dominus eſſe deſinit. vt. jͣ. de ſolu tio. l. ſi alicui. quomō dabit̉ conditio furtiua que dat̉ ſoli domino vt infra de conditio. furti. l. i. ſolu. dic aut deſino habere dominiū ex volūtate patris. ⁊ nihilominus durat ꝯditio. vt infra de furtis l. ſi vendidero.§. ſi titius. aut ex voluntate ſequēti ⁊ deſinit condi tio competere. vi. d. l. ſi alicui. Andre. In glo. qui nunquā fui ibi ſcienter ſolui indebitum. Glo. no. ꝯrium infra de ſolutio. l. diſpenſatorē. Di. ibi reprobat illam glo. ⁊ tꝫ iſtam. ⁊ Azo in ſūma huius titu. ⁊ allegat. jͣ. de conditio. indebi. l. ſi nō ſortem.§. qui filio ⁊ ꝓ empto. l. qui fundus.§. ſeruus. Mar. ſili. ⁊ Pe. tꝫ illam que eſt in. l. diſpenſatorem. ⁊ reprobant iſtam. qꝛ iſte potuit ſoluiſſe ea d̓ cauſa vt faceret eum a domino liberari. ergo ceſſat p̄ſumpta do­natio deſolutio. l. ſi cum aurum. ⁊ ad.§. qui filio reſpōdent ꝙ ibi ꝯͣxit filiuſfami. ⁊ obligatio fuit patri queſita ⁊ filio ⁊ pater ē prin­cipalis vt. l. frater a fratre. Unde peculio reuocato ſoluēs illi filio videt̉ ſoluere nomine obligatōis que aliqua fuit. ſed nūc nul la. ſed falſo ꝓcuratori nunquā fuit obligatio queſita. ⁊ eodem mo do poſſet reſpōderi ad. d.§. ſeruus. ⁊ iſta opi. videt̉ placere Rai. qꝛ ſoluēs geſtori quem ſcit nullū mandatum hr̄e nō videt̉ donare ſupra de nego. ge. l. ſi ego. ⁊ infra de ſolu. l. ſiquis offerēti. Ip̄e tamen Rai. ad concor. opi. pͣdictas dicere. aut ille acceꝑit nomi­ne domini ⁊ bonafide. ⁊ tūc nō aut ſuo nomine ⁊ mala fide. ⁊ tūc ſic. aut dubitat̉ ⁊ iunc aut gerebat domini negotia ⁊ p̄ſumit̉ bōa­fide. aut nō. ⁊ tunc mala. qꝛ falſus. jͣ. de furtis. l. falſus.§. i. de hoc no. ⁊ dixi ſupra ſi certum pe. l. eius ꝗ in ꝓuinciā. in glo. ⁊ ſic no. cō ditōem indebiti ibi qꝛ qui ſoluit.§. falſo ꝓcuratori. ibi hꝫ locū hec lex. vbi dicit dari conditōe ob cām ibi ⁊ in fi. huius. l. Sed forte quaſi ꝓcuratori in rem ſuam ſolui credens me ſtatim liberatuꝫ ra tihabitio dominij nihil oꝑatur ſed ſolus ꝓcurator ꝯditōe indebi ti ꝯueniet̉. ⁊ ſic principiū huius. l. non facit ad hoc ſed dꝫ intelligi quādo ſic dedi vt dominus ratum haberet. ⁊ hoc cāu loꝗtur ſcꝫ iſta vſqꝫ ad verſi. vltimū. Ni. ꝙ iſta. l. loquat̉ de ꝓcuratore in reꝫ ſuam reprobāt doc. qꝛ vt dixi ſibi ſolutum ꝑ errorem nō teneretur reddere domino ratum habēti. ar. jͣ. ad trebelle. l. debitor in fi. nec dominus poſſet ratum habere nō ſuo nomine geſtū ſupra de ne­go. geſt. l. ſi puilla.§. ſed ſi ego. ⁊ qꝛ cum hec l. de ꝓcura. ſimplicit̓ loquat̉ de ſimplici ꝓcuratore dꝫ intelligi. vt. sͣ. de ꝓcura. l. i. Et vi de ad hane materiā Azo. in ſumma de conditio. indebi. l. ſi vero. inj glo. vltima ibi de obligatōibus que ex delicto naſcunt̉.§. i. ⁊ eſt exp̄ſſum. jͣ. de fur. l. falſus.§. i. ẜo reſponſo. Oldra. Datum ob cām cā nō Um ſeruūs. ſequuta repeūt̉ ⁊ dominio nō tranſlato hꝫ locum conditio ⁊ petat̉ dari domi nio nō tranſlato hꝫ locum actio furti. conditio fur­tiua actio ad exhibendū ⁊ rei vendi. ⁊ etiam ob cām. ſed nō vt de iur ſed vt reſtituat̉ hoc dicit ibi nō ſupplicia. jͣ. de penis. l. vlti. ⁊. l. q vltimo. ibi ages cum titio. hic ſoluit qōnem tacite formatam ⁊ di cit de repeti. oportere agi ꝯditōe ob cāꝫ ⁊. ad exhibendūnō eo ca ſū quo dominiū fuit tranſlatū. vt. jͣ. patebit. Et no. ꝙ hic opi­niones iuriſconſultoꝝ diſcordātes ad ꝯcordiā reducūt̉ ꝑ diuiſio­