Diſ. carnalit̓ ꝙͣdiu manet apud ipſū cognitio mr̄is: et reuerentia quedā ad ip̄am: ut recitat ph̓s in. viij. de aīalibꝰ d̓ camelo ⁊ equo: ⁊ qꝛ oēs honeſti mo res aīaliuꝫ ī hoībus naͣlit̓ ꝯgregati ſūt: ⁊ ꝑfectiꝰ ꝙͣ in alijs: ꝓpt̓ hoc hō naͣlit̓ abhorret cognoſce̓ carnalit: nō ſolū mr̄em: ſꝫ ēt filiā: qd̓ eſt adhuc minꝰ ꝯͣ naͣꝫ: vt dictuꝫ ē: ⁊ iterū in alijs aīalibꝰ ex ꝓpaga tōe carnis nō ꝯtrahit̉ ꝯſāguinitas: ſic̄ in hoībus: ſic̄ dcm̄ ē: ⁊ iō n̄ ē ſil̓is rō. ¶ Ad qͣrtū dd̓ ꝙ ex iaꝫ dictis pꝫ quō ꝯſanguītas ꝯiugū bono mr̄imonij ꝯͣriet̉: vnde rō ꝓcedit ex falſis. ¶ Ad qͥntū dd̓ ꝙ nō eſt incōueniens duarū vnionū vnā ab alt̓a im pediri: ſic̄ vbi ē idētitas nō ē ſil̓itudo: ⁊ ſil̓r ꝯſanguītatis vinculū pōt īpedire mr̄imonij ꝯiūctōeꝫ. D quartū ſic proce dit̉: videt̉ ꝙ ꝯſāguītatꝭ gradus mr̄imoniū īpediētes nō potuerint taxari ab eccleſia vſqꝫ ad qͣrtū gradū: Mat. xix. dr̄: Qd̓ deuſ ꝯiūxit homo nō ſeparet. ſꝫ illos qͥ ꝯiūgunt̉ īfra qͣrtū ꝯſāguītatis gradū deus ꝯiūxit: nō.n. diuina lege eoꝝ ꝯiun cto ꝓhibet̉. gͦ nō debent hūano ſtatuto ſeparari. ¶ Pͣ. mr̄imoniū ē ſacr̄m ſic̄ ⁊ baptiſmꝰ. ſꝫ nō poſ ſet ex ſtatuto eccleſie fieri ꝙ ille qͥ ad baptiſmum accedit nō reciꝑet characterē baptiſmalē: ſi ex iu re diuino eiꝰ capax ſit. gͦ nec eccleſie ſtatutū facere pōt ꝙ mr̄imoniū nō ſit int̓ illos qͥ ꝑ ius diuinuꝫ mr̄imonialit̓ ꝯiūgi nō ꝓhibent̉. ¶ Pͣ. ius poſiti nō pōt ea q̄ ſūt naͣlia remoue̓: vel ampliare. ſꝫ cōſanguītas ē naͣle vinculū: qd̓ ꝙͣtū eſt de ſe natuꝫ ē mr̄imoniū īpedire. gͦ eccleſia nō pōt aliquo ſtatu to face̓ ꝙ aliqͥ poſſint mr̄imonialit̓ ꝯiūgi: vel non ꝯiungi: ſic̄ non pōt face̓ ꝙ ſint ꝯſanguinei vel non ꝯſanguinei. ¶ Pͣ. ſtatutū iuriſ poſitiui dꝫ aliquā rōnabilem cam hēre: qꝛ ẜm cam rōnabilē quam hꝫ a iure naͣli ꝓcedit. ſꝫ cauſe q̄ aſſignant̉ de nuo graduū oīno vident̉ irrōnabiles cauſe: cū nullaꝫ hēant hītudinē ad cauſata: ſic̄ ꝙ ꝯſanguītas ꝓhi beat̉ vſqꝫ ad qͣrtum gradū: ꝓpter qͣtuor elemēta vſqꝫ ad ſextū: ꝓpter ſex etates vſqꝫ ad ſeptimum ꝓpt̓. vij. dies quibuſ oē tp̄s agit̉. gͦ videt̉ ꝙ tal̓ ꝓhi bitio nullū vigorē hēat. ¶ Pͣ. vbi eſt eadē cā dꝫ eſſe idē effectus. ſꝫ cā qͣre ꝯſāguītas īpedit mr̄imo niū ē bonū ꝓlis: rep̄ſſio ꝯcupiſcentie: ⁊ multiplicatio amicitie: vt ex dictis pꝫ: q̄ oī tꝑe neceſſaria eqͣlit̓ ſūt. gͦ oī tꝑe debuiſſēt eqͣlit gradus ꝯſanguitatis mr̄imoniū īpedire: qd̓ nō ē veꝝ: cū mō vſqꝫ ad qͣrtū: antiquitꝰ vſqꝫ ad ſeptimū gradū mr̄imo niū ꝯſanguinitas īpedirꝫ. ¶ Pͣ. vna ⁊ eadē ꝯiunctio nō pōt eē in gene̓ ſacͣmenti: ⁊ in gene̓ ſtupri. ſed hͦ ꝯtinge̓t ſi eccleſia hēret ptātem ſtatuēdi diuerſū num ī gradibꝰ īpedientibꝰ mr̄imoniū: ſic̄ ſi aliqͥ ī qͥnto gradu qn̄ ꝓhibitꝰ erat ꝯiuncti fuiſſēt talis ꝯiūctio ſtuprū eſſet. ſꝫ poſtmodū eadē ꝯiun ctio eccleſia ꝓhibitōem reuocāte mr̄imoniū eſſꝫ ⁊ ecōuerſo poſſꝫ accide̓ ſi aliqͥ gradꝰ ꝯceſſi poſſēt poſtmodū ab eccleſia interdici. gͦ vr̄ ꝙ ptās eccl̓ie nō ſe extendat ad hͦ. ¶ Pͣ. ius hūanū dꝫ imitari ius diuinū. ſꝫ ẜm ius diuinū: qd̓ in lege veteri ꝯti net̉ nō eqͣlit̓ currit ꝓhibitio graduū in ſurſū ⁊ de orſū: qꝛ in veteri lege aliqͥs ꝓhibebat̉ accipere in vxorē ſororē pr̄is ſui: nō tn̄ filiā fr̄is. gͦ nec mō debet aliqͣ ꝓhibitio de nepotibus ⁊ patruis mane̓. ¶ Sꝫ ꝯͣ ē qd̓ dn̄s dicit diſcipul̓: Qui vos audit me audit. gͦ p̄ceptum eccleſie hꝫ firmitatē: ſic̄ p̄ceptuꝫ dei. ſꝫ eccleſia qn̄qꝫ ꝓhibuit: ⁊ qn̄qꝫ ꝯceſſit aliqͦs gradus qͦs lex vetus nō ꝓhibuit. gͦ illi gradꝰ mr̄imoniū īpediūt. ¶ Pͣ. ſic̄ olim mr̄imonia gentiliū diſpenſabant̉ ꝑ leges ciuiles: ita nūc ꝑ ſtatuta eccleſie. ſꝫ olim lex ciuil̓ determinabat gradus ꝯſan guinitatis: qͥ mr̄imoniū īpediūt ⁊ qͥ non. gͦ ⁊ mō pōt hͦ fieri ꝑ eccleſie ſtatutuꝫ. Rn̄deo dd̓: ꝙ ẜm tꝑa diuerſa inuenit̉ ꝯſanguītas ẜm gradus diuer ſo mr̄imoniū īpediſſe. In pͥncipio.n. hūani gene ris ſolus pr̄ ⁊ mater a mr̄imonio repellebant: eo ꝙ qꝛ tūc tꝑis erat paucitas hominū: ⁊ oportebat ꝓpagatōi humani generis maximā curā īpende̓ vn̄ nō erāt remouēde: niſi ille ꝑſone q̄ mr̄imonio īcōpetētes erāt ēt ꝙͣtū ad pͥncipalē mr̄imonij finē qͥ ē bonū ꝓlis: vt dcm̄ eſt. Poſtmodū āt multipli cato hūano gene̓ ꝑ legē moyſi plures ꝑſone exceꝑte ſt̓: q̄ iā ꝯcupiſcentiā repͥmere īcipiebāt: vn̄ vt dic̄ Rabi moyſes: Oēs ille ꝑſone excepte ſt̓ a mr̄i monio: qͥ ī vna familia cohitare ſolēt: qꝛ ſi int̓ eos licite carnalis copula eſſe poſſet: magnum incentiuum libidini p̄ſtaret̉: ſꝫ alios conſanguinitatis gradus lex vetus permiſit: īmo quodāmodo p̄ce pit: ut ſcilꝫ vnuſquiſqꝫ de cognatōne ſua vxorem acciperet: ne ſucceſſionum confuſio eſſet: qꝛ tunc tꝑis cultꝰ diuinus ꝑ ſucceſſionē generꝭ ꝓpagabat̉: ſꝫ poſtmodū in lege noua: q̄ eſt lex ſpūs ⁊ amoris pl̓es gradus ꝯſanguītatis ſūt prohibiti: qꝛ iā per ſpūalem gr̄am nō ꝑ carnis originē cultus deriua tur ⁊ multiplicat̉: vn̄ oꝫ vt hoīes et magis a carnalibus retrahant̉ ſpūalibꝰ vacantes: ⁊ vt amor amplius diffundat̉: ⁊ ideo antiquitus vſqꝫ ad remotiores gradus ꝯſanguinitatis mr̄imoniū īpediebat: ut ad plures per conſanguinitatē ⁊ affini tatem naͣlis amicitia ꝑmaneret: ⁊ rōnabilit̓ vſqꝫ ad ſeptimū gradū: tū qꝛ vltra hͦ nō de facili r̄ma nebat cōis radicis mēoria: tū qꝛ ſeptiformi gratie ſpūſſancti ꝯgruebat: ſꝫ poſtmodū circa hec vltīa tꝑa reſtrictū ē eccleſie interdcm̄ vſqꝫ ad qͣrtū gradū: quia vltra inutile ⁊ ꝑiculoſū erat gradꝰ ꝯſanguinitatis ꝓhibe̓. Inutile qͥdeꝫ: qꝛ ad remotiores ꝯſanguineos: quaſi nullū fedus maioris amicitie ꝙͣ ad extraneos habeatur: charitate in multoruꝫ cordibus frigeſcente. Periculoſum auteꝫ erat: qꝛ concupiſcentia ⁊ negligentia preualente: tā nume roſam ꝯſanguineoꝝ ml̓titudinē hoīes non ſatis obſeruabāt ⁊ ſic laqueus dānatōis multꝭ inijcie bat̉ ex r̄motioꝝ graduū ꝓhibitōe. ſatꝭ ēt ꝯueīen