Diſ. carnalit̓ ꝙͣdiu manet apud ipſū cognitio mr̄is: et reuerentia quedā ad ip̄am: ut recitat ph̓s in. viij. de aīalibꝰ camelo equo: qꝛ oēs honeſti mo res aīaliuꝫ ī hoībus naͣlit̓ ꝯgregati ſūt: ꝑfectiꝰ ꝙͣ in alijs: ꝓpt̓ hoc naͣlit̓ abhorret cognoſce̓ car­nalit: ſolū mr̄em: ſꝫ ēt filiā: qd̓ eſt adhuc minꝰ ꝯͣ naͣꝫ: vt dictuꝫ ē: iterū in alijs aīalibꝰ ex ꝓpaga tōe carnis ꝯtrahit̉ ꝯſāguinitas: ſic̄ in hoībus: ſic̄ dcm̄ ē: ē ſil̓is. Ad qͣrtū dd̓ ex iaꝫ dictis pꝫ quō ꝯſanguītas ꝯiugū bono mr̄imonij ꝯͣriet̉: vnde ꝓcedit ex falſis. Ad qͥntū dd̓ eſt incōueniens duarū vnionū vnā ab alt̓a im pediri: ſic̄ vbi ē idētitas ē ſil̓itudo: ſil̓r ꝯſan­guītatis vinculū pōt īpedire mr̄imonij ꝯiūctōeꝫ. D quartū ſic proce dit̉: videt̉ ꝯſāguītatꝭ gradus mr̄imoniū īpediētes potuerint taxari ab eccleſia vſqꝫ ad qͣrtū gradū: Mat. xix. dr̄: Qd̓ deuſ ꝯiūxit homo ſeparet. ſꝫ illos ꝯiūgunt̉ īfra qͣrtū ꝯſāguīta­tis gradū deus ꝯiūxit:.n. diuina lege eoꝝ ꝯiun cto ꝓhibet̉. debent hūano ſtatuto ſeparari. . mr̄imoniū ē ſacr̄m ſic̄ baptiſmꝰ. ſꝫ poſ ſet ex ſtatuto eccleſie fieri ille ad baptiſmum accedit reciꝑet characterē baptiſmalē: ſi ex iu re diuino eiꝰ capax ſit. nec eccleſie ſtatutū facere pōt mr̄imoniū ſit int̓ illos ius diuinuꝫ mr̄imonialit̓ ꝯiūgi ꝓhibent̉.. ius poſiti pōt ea ſūt naͣlia remoue̓: vel ampliare. ſꝫ cō­ſanguītas ē naͣle vinculū: qd̓ ꝙͣtū eſt de ſe natuꝫ ē mr̄imoniū īpedire. eccleſia pōt aliquo ſtatu to face̓ aliqͥ poſſint mr̄imonialit̓ ꝯiūgi: vel non ꝯiungi: ſic̄ non pōt face̓ ſint ꝯſanguinei vel non ꝯſanguinei.. ſtatutū iuriſ poſitiui dꝫ aliquā rōnabilem cam hēre: qꝛ ẜm cam rōnabilē quam hꝫ a iure naͣli ꝓcedit. ſꝫ cauſe aſſignant̉ de nuo graduū oīno vident̉ irrōnabiles cauſe: nullaꝫ hēant hītudinē ad cauſata: ſic̄ ꝯſanguītas ꝓhi beat̉ vſqꝫ ad qͣrtum gradū: ꝓpter qͣtuor elemēta vſqꝫ ad ſextū: ꝓpter ſex etates vſqꝫ ad ſeptimum ꝓpt̓. vij. dies quibuſ tp̄s agit̉. videt̉ tal̓ ꝓhi bitio nullū vigorē hēat.. vbi eſt eadē dꝫ eſſe idē effectus. ſꝫ qͣre ꝯſāguītas īpedit mr̄imo niū ē bonū ꝓlis: rep̄ſſio ꝯcupiſcentie: multipli­catio amicitie: vt ex dictis pꝫ: tꝑe neceſſaria eqͣlit̓ ſūt. tꝑe debuiſſēt eqͣlit gradus ꝯſangui­tatis mr̄imoniū īpedire: qd̓ ē veꝝ: vſqꝫ ad qͣrtū: antiquitꝰ vſqꝫ ad ſeptimū gradū mr̄imo niū ꝯſanguinitas īpedirꝫ.. vna eadē ꝯiun­ctio pōt in gene̓ ſacͣmenti: in gene̓ ſtupri. ſed ꝯtinge̓t ſi eccleſia hēret ptātem ſtatuēdi di­uerſū num ī gradibꝰ īpedientibꝰ mr̄imoniū: ſic̄ ſi aliqͥ ī qͥnto gradu qn̄ ꝓhibitꝰ erat ꝯiuncti fuiſſēt talis ꝯiūctio ſtuprū eſſet. ſꝫ poſtmodū eadē ꝯiun ctio eccleſia ꝓhibitōem reuocāte mr̄imoniū eſſꝫ ecōuerſo poſſꝫ accide̓ ſi aliqͥ gradꝰ ꝯceſſi poſſēt poſtmodū ab eccleſia interdici. vr̄ ptās eccl̓ie ſe extendat ad.. ius hūanū dꝫ imitari ius diuinū. ſꝫ ẜm ius diuinū: qd̓ in lege veteri ꝯti net̉ eqͣlit̓ currit ꝓhibitio graduū in ſurſū de orſū: qꝛ in veteri lege aliqͥs ꝓhibebat̉ accipere in vxorē ſororē pr̄is ſui: tn̄ filiā fr̄is. nec de­bet aliqͣ ꝓhibitio de nepotibus patruis mane̓. Sꝫ ꝯͣ ē qd̓ dn̄s dicit diſcipul̓: Qui vos audit me audit. p̄ceptum eccleſie hꝫ firmitatē: ſic̄ p̄ceptuꝫ dei. ſꝫ eccleſia qn̄qꝫ ꝓhibuit: qn̄qꝫ ꝯceſſit aliqͦs gradus qͦs lex vetus ꝓhibuit. illi gradꝰ mr̄i­moniū īpediūt.. ſic̄ olim mr̄imonia gentiliū diſpenſabant̉ leges ciuiles: ita nūc ſtatuta ec­cleſie. ſꝫ olim lex ciuil̓ determinabat gradus ꝯſan guinitatis: mr̄imoniū īpediūt non. pōt fieri eccleſie ſtatutuꝫ. Rn̄deo dd̓: ẜm tꝑa diuerſa inuenit̉ ꝯſanguītas ẜm gradus diuer ſo mr̄imoniū īpediſſe. In pͥncipio.n. hūani gene ris ſolus pr̄ mater a mr̄imonio repellebant: eo qꝛ tūc tꝑis erat paucitas hominū: oportebat ꝓpagatōi humani generis maximā curā īpende̓ vn̄ erāt remouēde: niſi ille ꝑſone mr̄imonio īcōpetētes erāt ēt ꝙͣtū ad pͥncipalē mr̄imonij finē ē bonū ꝓlis: vt dcm̄ eſt. Poſtmodū āt multipli cato hūano gene̓ legē moyſi plures ꝑſone exce­ꝑte ſt̓: ꝯcupiſcentiā repͥmere īcipiebāt: vn̄ vt dic̄ Rabi moyſes: Oēs ille ꝑſone excepte ſt̓ a mr̄i monio: ī vna familia cohitare ſolēt: qꝛ ſi int̓ eos licite carnalis copula eſſe poſſet: magnum incen­tiuum libidini p̄ſtaret̉: ſꝫ alios conſanguinitatis gradus lex vetus permiſit: īmo quodāmodo p̄ce pit: ut ſcilꝫ vnuſquiſqꝫ de cognatōne ſua vxorem acciperet: ne ſucceſſionum confuſio eſſet: qꝛ tunc tꝑis cultꝰ diuinus ſucceſſionē generꝭ ꝓpagabat̉: ſꝫ poſtmodū in lege noua: eſt lex ſpūs amoris pl̓es gradus ꝯſanguītatis ſūt prohibiti: qꝛ per ſpūalem gr̄am carnis originē cultus deriua tur multiplicat̉: vn̄ oꝫ vt hoīes et magis a car­nalibus retrahant̉ ſpūalibꝰ vacantes: vt amor amplius diffundat̉: ideo antiquitus vſqꝫ ad re­motiores gradus ꝯſanguinitatis mr̄imoniū īpe­diebat: ut ad plures per conſanguinitatē affini tatem naͣlis amicitia ꝑmaneret: rōnabilit̓ vſqꝫ ad ſeptimū gradū: qꝛ vltra de facili r̄ma nebat cōis radicis mēoria: qꝛ ſeptiformi gratie ſpūſſancti ꝯgruebat: ſꝫ poſtmodū circa hec vltīa tꝑa reſtrictū ē eccleſie interdcm̄ vſqꝫ ad qͣrtū gra­: quia vltra inutile ꝑiculoſū erat gradꝰ ꝯſan­guinitatis ꝓhibe̓. Inutile qͥdeꝫ: qꝛ ad remotiores ꝯſanguineos: quaſi nullū fedus maioris amicitie ꝙͣ ad extraneos habeatur: charitate in multoruꝫ cordibus frigeſcente. Periculoſum auteꝫ erat: qꝛ concupiſcentia negligentia preualente: nume roſam ꝯſanguineoꝝ ml̓titudinē hoīes non ſatis obſeruabāt ſic laqueus dānatōis multꝭ inijcie bat̉ ex r̄motioꝝ graduū ꝓhibitōe. ſatꝭ ēt ꝯueīen­