![]()
.XL. ter vſqꝫ ad qͣrtū graduꝫ dcā ꝓhibitio eſt reſtricta tum qꝛ vſqꝫ ad qͣrtā gnatōem hoīes viue̓ ꝯſueuerūt: ut ſic non poſſit ꝯſanguinitatꝭ memoria abo leri. vn̄ dn̄s in tertiā ⁊ qͣrtam gnatōeꝫ peccata parentū ſe viſitaturū in filijs cōminat̉: tū qꝛ in qͣlibꝫ gnatōe noua mixtio ſanguis cꝰ idētitas ꝯſanguinitatem facit: ſit cū ſanguine alieno: ⁊ ꝙͣtum miſcet̉ alteri tm̄ recedit̉ a pͥmo. ⁊ qꝛ elemēta ſūt qͣtuor: qͦꝝ qd̓libet tāto ē facilius miſcibile ꝙͣto ē magis ſubtile. iō in pͥma cōmixtione euaneſcit ſāgui nis idētitas ꝙͣtuꝫ ad pͥmū elementū: qd̓ ē ſb̓tiliſſi mū. in ſcd̓a ꝙͣtum ad ſcd̓m. in tertia ꝙͣtuꝫ ad tertium: in qͣrta ꝙͣtum ad qͣrtuꝫ: ⁊ ſic ꝯuenient̓ poſt qͣrtam gnatōem poteſt reiterari carnalis ꝯiūctio ¶ Ad pͥmū gͦ dd̓ ꝙ ſic̄ deꝰ nō ꝯiūgit illos qͥ ꝯiungunt̉ ꝯͣ diuinū p̄ceptuꝫ: ita nō ꝯiungit illos qͥ ꝯiū gunt̉ ꝯͣ eccleſie p̄ceptuꝫ: qd̓ hꝫ eandē obligandi efficaciā quā ⁊ p̄ceptū diuinū. ¶ Et ad ſecūduꝫ dd̓ ꝙ mr̄imoniū nō tm̄ ē ſacr̄m: ſꝫ ēt ē in officiuꝫ ⁊ iō magis ſubiacet ordinationi mīſtroꝝ eccleſie ꝙͣ baptiſmꝰ qͥ ē ſacr̄m tm̄. qꝛ ſic̄ ꝯtractus ⁊ officia hūana deminant̉ legibus hūanis: ita ꝯtractus ⁊ officia ſpūalia lege eccleſie. ¶ Ad tertiū dd̓ ꝙ ꝙͣuis ꝯſanguītatis vinculū ſit naͣle: tn̄ nō ē naͣle ꝙ ꝯſanguinitas carnalem copulā īpediat: niſi ẜꝫ ali quē gradū: ut dcm̄ eſt. ⁊ iō eccleſia ſuo inſtituto n̄ facit ꝙ aliqͥ ſint vel non ſint ꝯſanguinei qꝛ ẜm oē tp̄s eqͣlit̓ ꝯſanguinei remanent: ſꝫ facit ꝙ carnalis copula ſit licita vel illicita ẜm diuerſa tꝑa ī diuer ſis gradibus ꝯſanguītatis. ¶ Ad qͣrtū dd̓ ꝙ tl̓es rōnes aſſignate magis dant̉ ꝑ modū adaptatiōis ⁊ ꝯgruētie: ꝙͣ ꝑ modū cauſe ⁊ neceſſitatis. ¶ Ad qͥntū dicendū ꝙ iam ex dictis pꝫ ꝙ nō eſt eadē cā ẜm diuerſa tꝑa gradus ꝯſāguītatis ꝓhibendi: vn̄ qd̓ aliqͦ tꝑe vtilit̓ ꝯcedit̉: alio ſalubrit̓ ꝓhibetur. ¶ Ad ſextū dd̓ ꝙ ſtatutū nō īponit modū p̄teri tis: ſed futuris. vn̄ ſi mō ꝓhibet̉ qͥntus gradus qͥ nūc eſt ꝯceſſus illi qͥ iā ſunt in quinto gradu con iūcti non eſſent ſeparandi. nullū.n. impedimētū mr̄imonio ſuꝑueniens ipſū pōt dirimere: ⁊ ſic cō iūctio q̄ pͥus fuit matrimoniū nō efficeret̉ ꝑ ſtatu tū eccleſie ſtuprum: et ſil̓iter ſi aliqͥs gradus cōce deret̉ qͥ nunc ē ꝓhibitus: illa ꝯiūctio nō efficeret̉ mr̄imonialis ex ſtatuto eccleſie rōne pͥmi ꝯtractꝰ qꝛ poſſent ſeparari ſi vellent: ſꝫ tn̄ poſſent de nouo cōtrahere: ⁊ alia ꝯiūcto eſſꝫ. ¶ Ad ſeptimuꝫ dd̓ ꝙ in gradibꝰ ꝯſanguītatis ꝓhibendis eccl̓ia p̄cipue obẜuat rōꝫ amoris. ⁊ qꝛ nō ē minor rō amo rꝭ: ad nepotē ꝙͣ ad patruū: ſꝫ ēt maior ꝙͣto ꝓpīqͥor ē pr̄i: filiꝰ ꝙͣ filio pr̄: vt dr̄ in. viij. Ethi. ꝓpt̓ hͦ equa lit ꝓhibuit gradꝰ ꝯſāguītatis ī patruis ⁊ nepotibꝰ ſꝫ lex vetus in ꝑſonis ꝓhibendis attendit p̄cipue cohītatōem ꝯͣ ꝯcupiſcentiam: illas ꝑſōas ꝓhibēſ ad qͣs facilior patet acceſſꝰ ꝓpt̓ mutuā cohitatōꝫ. magꝭ aūt ꝯſueuit cohītare neptꝭ patruo ꝙͣ amita nepoti: qꝛ filia eſt qͣſi idē cū pr̄e: cū ſit aliqͥd eius: ſꝫ ſoror n̄ ē hͦ mō idē cū fr̄e: cū nō ſit aliquid eiꝰ: ſꝫ magis ex eodē naſcit̉: ⁊ iō non erat eadē rō ꝓhibedi nepte ⁊ amitā. O Uia trūcū int̓ gradus nō cōputāt: truncū appellat ꝯſanguītatis radice: qͥ eſt pater filioꝝ. pͥncipum aūt alicuiꝰ generꝭ pōt acci pi duplicit: vno mō pͥncipium qd̓ eſt in gene̓ illo: vt ſi pͥmā ꝑtem linee pͥncipiū dicamus. Alio mō pͥncipiū: qꝛ non recipit generis p̄dicatōem: ſic̄ pͥn cipiū linee dr̄ punctus. ⁊ hoc mō pͥncipiū ⁊ radix ꝯſanuitatiſ pōt dici duplicit̓. Uno mō ip̄a ꝑſona pͥma a qͦ ꝯſanguinitas dr̄: q̄ ꝑſona non eſt ꝯſāgui nitas: ſed ꝯſanguītatis pͥncipiū: ⁊ ẜm hoc filiꝰ qui diſtat a ꝑſona pr̄is facit pͥme diſtantie gradū: ⁊ fi lius filij ſecūdū: ⁊ ſic deinceps. Alio mō pͥma con ſanguinitas: q̄ ē cā oīs alteriꝰ ꝯſanguinitatꝭ: ⁊ ſic ipſa ꝯſanguītas: que eſt inter pr̄em ⁊ filiuꝫ radix ponit̉: ⁊ cōputat̉ ẜm hoc pr̄ ⁊ filiꝰ ꝓ vno pͥncipio a qͦꝝ ꝯſanguitate pͥmo diſtat filius filij. ⁊ iō hec diſtantia facit pͥmū gradū: ⁊ ſic deinceps. ⁊ ẜm hͦ diuerſimode ſit cōputatio graduū in lr̄a: ſꝫ pͥmuſ modus cōputandi magis eſt in cōi vſu. ¶ Sicut ſex etatibus mundi ⁊cͣ. mundo non aſſignantur etates ꝙͣtum ad ſubſtantiam: quia ſic in perpetu um durabit: ſed ꝙͣtum ad ſtatu: ſic enim trāſibit mundus: ⁊ ſic antiquatur ⁊ ſeneſcit: ⁊ ẜm hoc diſtinguuntur etates mundi methaphorice ad ſimilitudinem etatis vnius hominis. variant̉ eniꝫ in homine etates ẜm diuerſas notabiles varietates in ſtatu ipſius: vnde prima etas dicitur infantia vſqꝫ ad ſeptimum annum: ſecunda puericia vſqꝫ. ad. xiiij. tertia adoleſcentia vſqꝫ ad. xxv. que tres etates computant̉ qn̄qꝫ ꝓ vna. quarta ē inuētꝰ vſqꝫ ad. l. annos. quinta vero etas eſt ſenectus vſqꝫ ad. lxx. ſexta ſenium vſqꝫ in finem. Et ſimili ter in mundo dicit̉ prima etas ab Adam vſqꝫ ad Nōe ī qͣ fuit hūani generꝭ īſtituto ⁊ lapſꝰ. 2ª a noe vſqꝫ ad abraam: ī qͣ fuit hūani generis deſtructio ꝑ diluuiū ⁊ renouatō. tertia ab abraā vſqꝫ ad da uid: in qͣ fuit circūciſionis ⁊ legis inſtituto. qͣrta a Dauid vſqꝫ ad trāſmigratōem babylonis: ī qͣ lex floruit ſb̓ regibꝰ ⁊ ꝓph̓is. qͥnta a trāſmigratōe ba bylonis vſqꝫ ad chriſtū: ī qͣ fuit ppl̓i captiuatio: ⁊ liberatio. ſexta a chriſto vſqꝫ ad finē: in qͣ ē hūani generꝭ redēptio: ſꝫ tn̄ nō oꝫ ꝙ eqͣli nuo annoꝝ mū di etas hūani generis cōpleat̉: ſic̄ nec etas vniꝰ ho mis: qꝛ vltīa etas hoīs qn̄qꝫ hꝫ tm̄ ꝙͣtū oēs pͥme. ¶ Diſ. XLI. Unc de affini tate videndū ē ⁊cͣ. Poſtꝙͣ det̓minauit mgr̄ d̓ ꝯſāguītatꝭ īpedimēto: hic det̓mīat de īpedimento matrimonij quod prouenit ex affinitate. Et diuiditur in ꝑtes duas. In pͥma oſtendit quō affinitas mr̄imoniū īpediat. in ſcd̓a docet affinitatꝭ noīa: ibi Attēdenduꝫ ē ēt ⁊cͣ. Prima in tres: 