ParsSeptimalibro pͥmo omelia. xxi. Item debemus eſſe parati ad modū metentiū ⁊ colligentiū in eſſe vt paremus nobis cōuiuia eterna:ꝓuerb̓. vi. Vade ad formicam o piger; et ſequit̉ Cōgregat inineſſe qd̓ comedat vſqꝫ quo piger dormis. Sicut ergo hominesin eſſe mane ſurgunt ⁊ cōtinue colligunt ⁊ ante noctē non dimittunt; ſic debet fidelis colligere manipulos meritoꝝ. Qui eniꝫcolligit in meſſe filius ſapiens eſt. qui ſtertit in eſtate filius cōfuſionis eſt ꝓuerb̓. x. quia ſtertens ſtilbonte mēdicat in eglocerōte Venientes aūt veniēt cū exultatōe portantes manipulos ſuosait ꝓpheta. Item debemꝰ eſſe parati ad modū pugnantiū ⁊ certantium in ſtadio/ quia in iugi pugna ſumus cū multis hoſtibus;Ideo vt boni bellatores ſemꝑ vigiles et parati eſſe debemꝰ epheſeos vltimo Non eſt nobis colluctatio aduerſus carnē ⁊ ſanguinem ſꝫ aduerſus principes ⁊ poteſtates Eph̓. vltīo Luce. xiiij.Quis rex iturus cōmittere bellum aduerſus aliū regem/ nōneprius ſedens cogitet. Item debemus eſſe parati ad mortem admodum hominū debentiū reddere ratōꝫ dn̄o ſuo de beneficijs acceptis de ſeruicijs debitis omiſſis ⁊ d̓ pctis cōmiſſie; ⁊ de tꝑm etaliaꝝ reꝝ abuſionibꝰ. et de lucris ſpūalibus augmētandis. talesſunt multū ſolliciti ne ſi deficiāt puniant̉ luce. xvi Redde rōꝫ villicatōis tue Et math̓. xxv. qͥnqꝫ talēta tradidiſti mihi ecce alia vſuplucratꝰ ſum. Itē dēꝰ iugit nos ꝑare ad mortē ad modū edificātiū ī ſua hereditate ⁊ theſauriſantiū math̓. vi. theſauriſate vob̓the. ⁊ Et luce. xvi. facite vob̓ amicos d̓ māmona iniqͥtatis ut cū⁊ c. Vn̄ narrat barlaam ponēs exemplū d̓ ciuitate cuiꝰ mos fuitvnū ciuiū omī anno aſſumere ꝓ pͥncipe: ⁊ in fine āni nudari eū etexulari. veniēs aūt ſapiēs qͥdam ꝓ pͥncipe electꝰ; ⁊ legē audienstrāſmiſit oīa bona ſua ad exiliū. ad qd̓ venies ī fine āni inueīt ſuffficientiā. Ciuitas ē mundꝰ in fine nudās ⁊ expoliās exeūtes/ exilium celū a quo ſumꝰ exulati. ad qd̓ debemꝰ mittere bona noſtramerita ⁊ p̄mia theſauriſando. Itē debemꝰ nos parare ad moduꝫitinerantiū ⁊ euntiū ad feſtū regni ⁊ ita feſtinare ne porta claudatur Math̓.xxv. De qͥnqꝫ v̓ginibus ſapientibꝰ ⁊ quinqꝫ fatuis:quaꝝ prime intrauerūt alie nō/ quia clauſa ē ianua. Item debēꝰnos p̄parare ad modū ſponſaꝝ ſtudentiū placere ſponſis ſuis iugiter Apoc. xix. Venerunt nuptie agni ⁊ vxor eius p̄parauit ſe⁊ cetera. Quia igitur in morte quilibet occurrit deo ſuo: ſemperdebet eſſe paratus/ eoquod ignorat horam Luice duodecimo.
