Sermo­igitur anima accipiat hūc panem ſan ctum. tūc peccatum qd̓ facit de die in diem. ſicut ignis conſumit omnes vi res anime et qn̄ recedit de corpore et non accipit de iſto pane deficit in via celeſtis gaudij. Ideo ait dn̄s in euan gelio hodierno diſcipulis ſuis et tur­bis iudeoꝝ. Caro mea quā reliq̄ vobis in memoriale mee paſſiōis ve re eſt cibus ſanguis quem conſecra ui in calice de vino qui ſignificat ſan­guinem quē fudi in cruce vere eſt po tus. Qui ergo digne māducat carnē meā et bibit ſanguinem meū ī me ma net. et ego in illo. Et tūc ait diſcipulis in ſpeciali Sicut me miſit pr̄ viuuens in deitate. ita ego viuo ꝓpter patrem in eadem deitate. et qui māducat me viuet ꝓpter me. Hic eſt panis qui de celo deſcendit ſicut patres veſtri manducauerūt manna in deſerto et mortui ſunt. qꝛ illud manna comede­bant ꝓpter temꝑalem eſuriem. Ideo mortui ſunt. ſed qui manducat hunc panem quē ego vobis reliqui in me­moriā meam non morietur anima in eternū ſed viuet mecū eternaliter Er go ad thema. Hic eſt panis qui de ce lo deſcendit. Unde iſte panis ſacra­mentalis quattuor vtilia homini di­gne ſumenti p̄ſtat. Ideo ait apl̓s ad Chorinth̓. in hodierna epl̓a. Probet aūt ſeip̄m homo vt ſit dignus. et tunc de pane illo edat et calice bibat. pri mo a peccato purgat. ſcd̓o graciā do­nat. tercio in tentatiōe cōfortat. quar to vitam eternam ſubminiſtrat. Pri dico corpus xp̄i digne ſumenti bus a peccatis anima purgat. vn̄ ait dn̄s luce. xx. Hoc eſt corpus meū qd̓ pro vobis datur in remiſſiōem oīm xli. peccatoꝝ et homo quotidie peccat ſi cut dicit Ioh̓. Si dixerimus pecca tum habemus noſip̄os ſeducimꝰ. et veritas in nobis eſt. id̓o neceſſe eſt quotidie panem ſanctum ſumere. Nam in primitiua eccīa xp̄iani omni die cōmunicabant et ſe preꝑabant et tandē menſem. et tandem ſemel in anno. ita quilibet xp̄ianus ad minus ſemel in anno cōmunicare debet et ſi faceret multum peccaret. et tandē anima egrediens moreret eternaliter aūt a vicijs purgat legimus figurā i. Regͣ. viij. ionathas pugnauit tra inimicos ex labore fuit feſſus ita amiſit viſum et aſcendit montē in uenit mel et comedit et oculi eiꝰ ſunt illuminati. et iterū pugnauit. et vicit inimicos ita ſpūaliter homo quotidie pugnat cōtra vicia. videlicet dyabo lum trahentem ad ſuꝑbiam mundū ad auariciam allicientē. ꝓpriam car­nem peccato luxurie inficientem: De quo anima homīs obſcuratur. in ocu lis cognitionis debet igitur talis aſcē dere mōtem ſancte vite in quo eſt be­neplacitum deo habitare in eo et ibi inueniet dulcedinē mellis quod apis id eſt ſpūſſanctus de celo poſuit ſuꝑ lapidem altaris in benedictiōe ſacra­menti. et ſic anima illuminatur p̄ca­ueat ſe ab omnibus peccatis futuris et doleat peccatis p̄teritis ſit cau tus de peccatis pn̄tibus. Et ideo ſa­cerdos in altari facit inde mentioēm poſt pater noſter dicens. Libera nos queſumus dn̄e per hoc ſacramētum a peccatis p̄teritis p̄ſentibus et futu­ris. et ſic patet primū ſacramentū xp̄i digne ſumētibus. quod purgat a pec catis. Secūdo corpus chriſti digne