Seite
Germo. et in laqueū dyaboli et deſideria mul ta. ⁊ inutilia et nociua que mergunt hominem in interitum. ⁊ nos pocius mergere debemꝰ eas. ſicut refert Ie­ronimꝰ de ſocrate philoſopho qui col lecto magno auri pondere proiecit ī mare dicēs. abite peſſuꝫ.i. in ꝓfundū male cupiditates ego vos mergā ne ipſe mergar a vobis Quartus diues fuit qui iniuſte acqͥrebat. iſte fuit villi cus iniquitatis qui de bonis domini ſui ditatus fuit. Lu. xvi. ꝯtra tales di cit Augꝰ. Res quas cupis muſcipl̓a eſt dum cupis caperis tenes alienuꝫ teneris a dyabolo. Ozee. vij. Factꝰ eſt effraim columba ſeducta non hn̄s cor bene ſeducta. quia cū auaris gra­num aliene ſubſtātie vult capere a la queo dyaboli capitur et bene nō hn̄s cor ſcꝫ in corꝑe ſed in archa. Secūdo iſte diues in magnis honoribꝰ. qͥa in­duebatur purpura ad oſtentationem non debet tamen hō veſtibꝰ gloriari reſpiciēdo ad peccatū ſuum pctm̄ em̄ fuit cauſa veſtium qꝛ homo an̄ pctm̄ nudꝰ erat. nec veſte induebat̉. quia indutus erat veſte innocentie. Unde videmꝰ ꝙ ſol non indiget veſtimēto quia indutus eſt ſuo ſplendore Psͣ. Amictus lumine ſicut veſtimēto. nec liliū qͥa indutus eſt ſuo cādore Mat. vij. Conſiderate lilia agri quō creſcūt nō laborant neqꝫ nent. Dico autē vo bis. Quoniā nec ſalomon in omī gl̓ia ſua cooꝑtus eſt ſicut vnū exiſtis. nec ager quia indutꝰ eſt ſuo virore Luce xij. Si aūt fenū qd̓ hodie eſt ⁊ cras in clibanū mittitur deus. ſic veſtit. qͣnto magis vos minime fidei. nolite ergo ſolliciti eſſe dicentes ⁊cͣ. Homo ergo an̄ pctm̄ non indigebat veſtimēto qꝛ .xlij. ſupponendo ꝙ cratus fuit in gratia. ip̄e ad inſtar ſolis īdutꝰ erat. luce gr̄e ad inſtar lilij candore innocētie ad in ſtar agri virore virtutū. ſed ꝑdita īno centia aduenit verecūdia. tūc d̓s hoī veſtes pelliceas fecit. Homo ꝑ pctm̄ fuit vulneratꝰ excecatus atqꝫ in futu ro deprehenſus. ⁊ ideo tanqͣꝫ vulne­rato ligamē exhibuit tanqͣꝫ excecato velamen appoſuit at tanqͣꝫ furi cau­terium impreſſit. tale eſt ergo de pul­critudine veſtiū gloriari quale eſſet ſi aliquis vulneratꝰ gloriaret̉ de eo ꝙ haberet velamen ſericum ſuꝑ vulnꝰ vel fur de eo ꝙ haberet pulcꝝ caute­rium: vel excecatus de eo ꝙ haberet velamen deauratū. Bern̄. qͥ gloriat̉ de veſte ſimilis ē furi qͥ gloriat̉ d̓ cau terio. Scd̓o nō debet hō gl̓iari de ve ſtibꝰ reſpiciendo ad ſubſtantiā ſuā. hō q̄dem eſt tanqͣꝫ pomū in quo ſunt tria ſcꝫ cortex exterior media ſubſtantia ⁊ granū interius. ꝑ corticē exteriorē in telligitur habitꝰ exterior. ſicut em̄ cor tex pomi eſt alba aut rubea. ſic homo in diuerſis coloribꝰ veſtiū delectat̉. ꝑ ſubſtātiā pomi intelligit̉ corpꝰ. ꝑ gra­nū interiꝰ intelligit̉ aīa dum vulgari ter ip̄m granum aīa pomi appellatur. Stultus autē eſſet ille homo qui to­tum pomum alteri daret et ſibi ſolum corticem retieret tales ſunt vani glo rioſi qui dant dyabolo corpus et ſibi ſolum retinēt veſtimētū glorie vane. Sed aliqn̄ accidit ꝙ excoriās pomū corticē ꝓijcit ſubſtantiā comedit gra­nū ſpargit. ſed qn̄ hō ſuꝑbꝰ moritur veſtibꝰ denudat̉. caro a vermibꝰ co­medit̉. et anīa ꝑ diuerſas penas ſper gitur. Tercio non debet homo gl̓iari in veſtibus reſpiciendo ad ſuū finē qͥ