SermoOmo quidam erat diues ⁊induebat̉ purpura ⁊cͣ. Luxij. Sepe illud dominꝰ qd̓docuit verbo. poſtmodum confirmauit exemplo. Superius quidam homines ab impetu diuitiaꝝ retraxeratet ad faciendū elemoſinā inducebatphariſei aūt qui erāt auari eū deridebant. ideo hoc exemplū ꝯtra eos adduxit vbi verificatum eſt illud quoddixit dominus Math̓. vij. ꝙ lata eſtvia et ſpacioſa que ducit ad ꝑditionēet arta que ducit ad vitam: diues quidem iuit per latam viam. et ideo perditionem incurrit lazarus em̄ per artam viam iuit. et ideo inuenit vitamẜm auguſtinum: Status hoīs tripliciter ꝯſideratur ſcilicꝫ in vita. in morte et poſt mortem. qͣntum ad iſtū ſtatum deſcribit̉ hic diues ⁊ pauꝑ. Primus ergo oſtenditur ſtatus hominisdiuitis in vita qͥ fuit valde glorioſusquia fuit in magnis diuitijs. delitijset honoribꝰ. Primo ergo fuit in magnis diuicijs. Eſſe autē diuitem noneſt culpabile. deus autē diuites ⁊ potens non abijcit cum ſit potens Iobxxxvi. Et iuſti et ſancti diuites ſunt q̄deo placuerunt ſicut abraam et ceteri patriarche. Sed notandum eſt ꝙcirca diuicias culpa quatuor modisfieri poteſt. aut auare tenendo. aut indebite exponendo. aut nimis diligendo. aut iniuſte adq̄rendo. et qͣntū adiſtas qͣtuor modos diuites reprehenſibiles inuenimus. vt patet in euāgelio. et ſaltem in tribus pͥmis iſte reprehenſibilis eſſe videtur. Primꝰ diuesqui auare retinebat eſt ille qui dixitLuce. xij. Anīa mea habes multa bona repoſita in annos plurimos ⁊cͣ.xlij.Talis erat iſte diues qui auare retinebat diuitias ⁊ nihil alijs cōiunicarevolebat. Legitur ꝙ cum alexander ꝑquandam ſiluam pergeret ⁊ ip̄e cumſuo exercitu fere ſiti deficeret. qͥdamꝓ magno precio ciphum aque ſibi dedit quē ip̄e protinus effundi mandauit. noluit em̄ ſolus bibere. poſtqͣꝫ illd̓ſuis militibus nō poterat cōmunicare Econtra dicit auarus Eccleſiaſticixi. Inueni requiem mihi. et nunc māducabo de bonis meis ſolus. Scd̓sdiues fuit qui vane expendebat. ſicutfilius ille prodigus qui acceptam ſubſtantiā in vanitatibus cōſumpſit. vthabetur uce. xv. Talis etiā fuit iſtediues qui expendebat in veſtibus curioſis ⁊ epulis delicioſis ſeu delicatisEt tamen ſicut dicit Ioh̓. criſoſtimusdeus diſpenſatores diuiciarum ſuaꝝvoluit nos eſſe. per hoc enim manifeſte patet ꝙ diuitie non ſunt ꝓprie noſtre. ſꝫ accōmodate nobis. ⁊ id̓o nosnon debemus eas expendere ad noſtram voluntatem ſed ad fraternamneceſſitatem. ꝙ non ſunt ꝓprie noſtrepatet in morte. Si enim canis duoshoīes ſequitur cuius ſit ignorat̉. ſedcum ab inuicem ſeparāt̉. canis dn̄mſuū imitat̉. ſic due ꝑſone ſunt. homoſcilicet et mundus et cuiꝰ diuicie ſunthominis aūt mundi ignoratur. ſedin morte diuicie remanent in mundoTercius diues fuit qui nimis diuicias diligebat vt ille cui dominꝰ dixit.Ut habet̉ Luci. xxviij. oīa q̄ habes vade ⁊ vēd̓ ⁊ da pauꝑbꝰ ⁊cͣ. Et ſeqͥt̉. hisauditis ꝯtriſtatꝰ ē qꝛ diues erat vald̓tal̓ iſte diues fuit qͥ diuicias nimis diligebat. ꝯtra tales hēt̉.i. ad Thi. vi.qͥ nolūt diuites fieri īcidūt ī tētatōesk. ij.
