Rofunda fluuioꝝ ſcru tatus eſt et abſcondi­ta ꝓduxit in lucem. ver bum iſtud qd̓ ſumptū eſt ex iob. xxviij. diligē cius conſideratum. vbi apparuit via ad p̄cog­noſcendū quadruplex genus cāe in li. ſen. ſcꝫ materialis. formalis. efficiens. finalis. Cau­ſanāqꝫ materialis īnuitur in nomīe fluuiorū. Cauſa formalis in ꝑſcrutaciōe ꝓfundorum Cauſa finalis in reuelaciōe abſcōditoꝝ. Cau ſa vero efficiens intelligit̉ in ſuppoſito duo­rum verboꝝ ſcꝫ ſtrutatus eſt et ꝓduxit in lu­cem. Innuit̉ cauſa materialis nomīe fluuioꝝ pluraliter ſingulariter. vt ſolum tangat̉ libri tocius materia vel ſubiectū in generali. Sꝫ etiā ꝑticulariū libroꝝ in ſpeciali. ꝓpt̓ qd̓ notandū. iuxta quadruplicē ꝓprietatē fluuij materialis. quadruplex eſt fluuiꝰ ſpi­ritualis. de quo ſcd̓m quadruplicē differen­ciā ſunt. iiij. li. ſenten̄. Cōſidero nāqꝫ fluuiū naturalem quo ad duracionē. et inuenio per hēnitatem. Nam ſicut dicit yſidorus fluuiꝰ eſt ꝑhēnis fluxus. Conſidero quātum ad ex tenſionem. et īuenio ſpacioſitatē. In hoc em̄ diſtinguit̉ fluuius a riuulo. Conſidero ꝙͣtū ad motum. et īuenio circulacōeꝫ ſicut em̄ dici tur eccle. j. ad locum vnde exeunt fluuia re­uertūtur ⁊cͣ. Conſidero effectū et īuenio emū dacionē. Nam fluuius ꝓpt̓ aquaꝝ habundā­ciam mūdat terras per quas currit. ita inquinat̉. Et qm̄ omēs tranſferētes ſcd̓ꝫ ali­quā ſimilitudinē tranſferūt. ex hac quadru­plici ꝯdicione ſumpta methaphora quadru­plex in ſpūalibꝰ fluuijs īuenitur. ſic̄ colligere poſſumus ex ſcripturis. Primo ꝓpter ꝑhē nitatem dicitur fluuiꝰ ꝑſonaꝝ emanacio quo niam illa emanacio ſola eſt ſine prīcipio. ſine fine. de hoc fluuio dan̄. vij. antiquus dierum ſedit. et fluuius igneus rapiduſqꝫ egredieba tur. a facie eiꝰ. antiquus iſte dieꝝ. eſt pater eternus cuius antiquitas eſt eternitas. Iſte antiquus ſedit. quia ſolum eſt in eo eter­nitas. ſed etiā īmutabilitas a facie illiꝰ anti­qui egrediebatur fluuiꝰ igneus rapiduſqꝫ.i. de ſublimitate diuinitatis eiꝰ ꝓcedebat ple­nitudo amoris. plenitudo virtutis. pleītudo veritatis in filio. ideo fluuius erat rapidus. plenitudo amoris in ſpiritū ſanctū. ideo flu­uius erat igneꝰ. Scd̓o ꝓpt̓ ſpacioſitatē d̓r fluuius reꝝ mūdanaꝝ ꝓdūctio. obꝙͣ cauſam tantū fluuiꝰ ſed mare a ꝓpheta dicitur in pſalmo. Iſte mūdus hoc mare magnū et ſpa cioſum ⁊cͣ. De hoc fluuio ezechelis. xxix. Ecce ego ad te pharao rex egipti draco magne. cubas in medio fluminū. et dicis meus eſt fluuiꝰ. et ego feci memetip̄m ponā frenū in maxillis tuis ⁊cͣ. Draco iſte magnꝰ quē dn̄s alloquit̉ et cui ꝯmīatur in filia et ꝑſona pha raonis diabolꝰ eſt. qui eſt rex egipti quoniā regnat in eis quos excecauit tenebris erroris vtputa ſunt heretici. ad quos etiā dicit. me­us eſt fluuius. et ego feci memetip̄m. quaſi ip̄e fecerit mūdum iſtum. et ip̄e non habeat aliud principiū. Hunc errorem ipſe dixit et ſuggerit impijs manicheis qui totam machi nam viſibiliū a deo malo eſſe ꝯdita ꝯtēdunt Huius draconis maxillas dn̄s infrenabit. qn̄ ablata ſibi ptāte ſuggerendi. facta oſten­dent ſe eſſe huius fluuij conditorē. vnde in eadem auctoritate ſequit̉. Scient omēs habi tatores egipti. qm̄ ego dn̄s. Tercio ꝓpter circulacionē. dicitur fluuiꝰ. filij dei incarna­cio. quoniā ſicut in circulo vltimū ꝯiungitur principio. ſic in incarnacione ſup̄mū ꝯiungit̉ ymo vt deus limo. et primū poſtremio. vt fili us dei eternus homini condito die ſexta. De hoc fluuio eccle. xxiiij. Ego quaſi fluuiꝰ do­rix. et ſicut aqueductus exiui de paradiſo. dorix īterp̄tatur generacōis medicamētū et eſt ibi figuratiuꝰ ſermo. vt ꝯuerſim ītelligat̉ id eſt generacio medicamēti. Incarnacio em̄ filij dei nihil aliud fuit ꝙͣ generacio medica­menti. Vere em̄ languores noſtros tulit. et ī­firmitates noſtras ip̄e portauit. Recte igitur filij incarnacio fluuius dorix d̓r. Et ip̄e de ſe vere dicit. ego. q. fluuiꝰ dorix.i. medicinalis fluuius. et ſicut ductus aque exiui a paradi ſo. Natura aque huius eſt. tm̄ aſcendit. ꝙͣ tum deſcendit. talis fuit exitus incarnacōis ſcd̓m dicit̉ in pſal. A ſummo celo. e. eiꝰ et hoc egreſſus vſqꝫ ad.ſ. eiꝰ. et jo. xvj. Exiui a patre et veni in mūdum. Iterū relinquo mū­dum et vado ad patrem. et ita fecit circulū. De hoc etiā fluuio quātū ad egreſſum eiꝰ ex matre. poteſt exponi illud qd̓ dicit̉ heſter x. in ſomnio mardochei ꝑuulus riuulꝰ creuit in fluuium et in lucem. ſolēqꝫ conuerſus eſt. Quis obſecro eſt ꝑuulus fluuiꝰ iſte. niſi huī lima virgo. hec creuit in fluuiū cum genera­uit xp̄m. qui non ſolum fluuiꝰ per habūdan ciam gracie. ſed etiā lux ſapiencie. et ſol iuſti cie dicitur ſcd̓ꝫ iohā. j. de ipſo dicitur erat lux vera ⁊cͣ. Quarto ꝓpter emūdacionē d̓r fluuius ſacramentoꝝ diſpenſacio. que ſine ſui pollucione mūdat nos a coinquinacōibꝰ peccatoꝝ. de hoc fluuio appoc̄. xxij. Oſtēdit michi fluuiū aque viue ſplendidū tanꝙͣ cri­ſtallum ꝓcedentē de ſede dei et agni. Sacra mentoꝝ diſpenſacio dicit̉ fluuiꝰ ſplendidus tanꝙͣ criſtallꝰ ꝓpter claritatem et virorē quē reliquid in aīabus. que in hoc flumīe depu­rantur. Dicit̉ etiā fluuiꝰ aque viue. ꝓpter ef­ficaciam gracie que viuificat aīaꝫ hic etiā ꝓce dit de ſede dei et agni. Nam ſacramētalis cia ꝓcedit a deo tanꝙͣ ab actore et efficiente a xp̄o tanꝙͣ a mediatore. et a ꝓmerente. ꝓpt̓ qd̓ dicūtur omīa ſacramēta efficaciaꝫ habere a paſſione xp̄i. vt teſtatur augꝰ de latere xp̄i dormiētis fluxerūt ſacramēta inde fluxit ſanguis et aqua. de omībus iſtis fluuijs ſi­mul et ordinē habetur Syon. ij. vbi dicitur