Seite
Alio modo dicit large. amorem multū appre ciantem amatum. Vnde caritas amor carus primo mō ſumpta caritate verū eſt certitudī nalit̓ neſcit aliquis. poteſt tn̄ aliquo expimē to dulcedinis diuine miſericordie. hoc coni­cere ꝓbabilit̓. Scd̓o mō poteſt ſcire et ſi pri­mō modo dicit magiſter. nō dicit aſſerendo ſed ꝯniciendo. Si ſcd̓o modo. tunc aſſertiue poteſt intelligi et ſic patet illud. Quāuis non ambigamꝰ ⁊cͣ. ſupra poſuit magiſter ra­ciones mouentes ex approbatione boni. hi. ponit rōnes mouentes ex odio. et deteſtatio ne materiali. et hoc eſt malū heretice ꝑuerſi tatis. habet autē hec ꝑs quatuor ꝑticulas. In prima ꝑte tangit eoꝝ ꝑuerſitateꝫ. que cō ſiſtit in calūniando bonū et verū ex erroris cecitate. et īuidie ꝑi malignitate. In ſcd̓a tagit huiꝰ ꝑuerſitatis radicem. que eſt ſug­geſtio diabolica et ꝓpria ſuꝑbia ibi. Qua de us huiꝰ ſeculi. En tercia tangit huiꝰ erro ris diffuſionē que eſt per falſaꝫ ſuꝑſtitionē et mēdacem et ꝯtentioſaꝫ locutionē ibi. Hab­rōnem ſapīe ī ſuꝑſtitione En quarta īfert rōnem que ip̄m mouit ad p̄ſentis oꝑis ꝯpi­lationē ibi. Hoꝝ ergo deo odibilē. et rō hec eſt ſubuerſio erroris. Querit̉ de hoc ꝙ dicit veritati nō intellectō. videt̉ em̄ ꝙ dicat male quia veritas eſt lux ītelligibilis ſicut lux cor ꝑalis ſenſibilis. Sed oculus habens viſum. non pōt ignorare lucem ſenſibilē. ergo pari rōne nec ītellectꝰ ignorabit lucem ītelligibi­lem. Si tu dicas ꝙ non eſt ſimile. q̄ritur qua re non eſt ſimile. et quare magis deficit na­tura ītellectui ꝙͣ ſenſui. Geſpōſio dicendū ꝙ ſimile ē ſi quis actendat triplex eſt cā qͣre aliquis non videt viſibile. aut em̄ nō videt. quia nō vult reſpicere. aut ſi vult impeditur ꝓpter defectū organi. aut ꝓpter abſentiaꝫ lu­cis. Hoc manifeſtū eſt ſimilit̓ in ſpūalibꝰ. in­tellectus frequēter aliqua nō ītelligit quia nō vult ꝯſiderare. aliqn̄ vero nō ītelligit ꝓpt̓ impedimētū ex ꝑte corꝑis vt pꝫ in freneti­cis et ſtultis. Alij ꝓpt̓ abſencia lucis. licꝫ em̄ lux īcreata nō ſe ſubtrahat quātum ad eſſen­ciam vel quātum ad qualēcūqꝫ influentiam. ſubtraxit tn̄ ſe homini cum peccauit. quātū ad īfluentiā ꝑfectam. vnde d̓r inflixiſſe ei ig noratiam. vnde ſicut oculꝰ in tenebris errat ſic hodie miſer humanꝰ ītellectus. cum autē plene reſtituet̉ in lucē. ſicut oculꝰ videre po­terit. omne viſibile. ſic intelligit om̄e intell­gibile. Etem q̄ritur de hoc ꝙ dicit verita­ti offendēti. ꝯrta. oēs hoīes natura ſcire deſiderat. ſic̄ etiā eſſe beati. Sed beatitudo nemīem offendit. qꝛ omēs eam deſiderant. ergo nec veritas offendit aliquē Reſpon­ſio dicēdum. ꝙ eſt loqui de veritate quantū ad primū effectū. qui eſt illumīare. et ꝙͣtū ad iſta nemo ip̄am odit. omēs em̄ naturalit̓ deſiderat illumīari. et iterū loqui ꝙͣtum ad effectū ꝯſequētem. qui ē arguere. et hūc hēt in mal is. manifeſtando em̄ mala redarguit facientem. et inde eſt. ꝙ mali odiunt veri­tatem. quia ſicut dicit̉. in. x. qui male agit odit lucem. Qui ꝯtentioni ſtudētes cōtra veritatem ſine fide bellant. cōtra eſdre. iiij. magna eſt veritas et fortior omībꝰ. Omnis terra veritatem īuocat. et omēs tremūt eam. Reſponſio dicendū. ꝙ eſt loqui de verita te ſimplicit̓. vel de veritate in hoc. ſiue ī ſpe ciali Primo mō veritas eſt in expugnabilis. et ideo p̄ualet. et ſic intelligit̓ illud eſdre. ē iterū loqui de veritatē. Scdo mō ſic cōtingit eam per rōnes fantaſticas obumbrari. ꝑ co­tentionē impugnari. vnde Ambro. ſuꝑ illd̓ id eſt rō ꝯtentione. Contentio eſt impugna tio veritatis ex teſtimonijs veritatis in eter­num fundatis. Contra. j. cor̓. xiij. ſcientia deſtruet̉. ergo et teſtimonia. ¶Reſponſio. ꝙ teſtimonia veritatis ſunt in eternū funda ta. ſicut d̓r in pſal. ī inicie cognoui de teſtīo­nijs tuis ⁊cͣ. Qd̓ obicit̉. ꝙ ſcientia deſtrue tur. dicendū ꝙ verū eſt quātum ad modum docendi et ꝯſiderādi. et nō ꝙͣtum ad cogni tum et rōnem cognoſcēdi. psͣ. ī eternū domi ne verbum tuū ⁊cͣ. In quo alioꝝ exempla. Hec eſt pars vltīa in qua ponit magiſter ra­ciones mouētes diſcipulos ad audiendū. et diuidit̉ hec pars in qͣtuor ꝑtes ſcd̓ꝫ quatuor que mouent diſcipulos ad audiendū. Duo quoꝝ ſunt ex ꝑte oꝑis. videlicet autoritas. et vtilitas. duo vero ex ꝑte docentis. ſcꝫ hu­militas et facilitas. En primo preꝑat doci­litatem. ſcꝫ in auctoritate. In ſcd̓o in vtilꝰ tate ſuſcitat attentōeꝫ. ſtn duobꝰ aūt ſequē­tibus. ſcꝫ humilitate et facilitate captat be­niuolenciā. In prima igitur parte oſtendit opus ſuum eſſe autēticum. In ſcd̓a ꝯpendio ſum ibi. Nunc ergo debet hic labor. In ter­cia oſtendit modum docendi eſſe huīlem. in hoc ꝙ vult corrigi ibi. In hoc autem tracta­tū et cetera. n quarta oſtendit eſſe faci­lem ad īueniendū et memorandum ibi. vt autē ꝙ qͣrit̓ faciliꝰ occurrat. QQuerit̉ de hoc ꝙ dicit libeꝝ correctorē. quid vult dicere ꝑ hoc nomē liberū. Reſponſio dicendū. ꝙ li bere corrector dicit̉. ſicut homo liber. qui ſui tm̄ cauſa ē. vt dicit phūs. ſic corrector libei dicit̉. qui tm̄ gr̄a correctionis. non īuidie. vel ſubſanationis corrigit. hunc deſiderat magiſter exemplo Augͥ. ij. de trini. ca. j. vbi dicit magiſter. amabo iſpici a rectis. ꝙͣ time bo morderi a ꝑuerſis. gratater enim ſuſcipit oſculum colūbinū pulcherrima et caſtiſſima caritas dentē vero caninū euitat cautiſſima humilitas. vel retundit ſolidiſſima veritas. magiſqꝫ optabo. a quolibet rep̄hēdi ꝙͣ ſiue ab errate. ſiue abadulāte laudari. Axplicit prologus. Eteris ac noue legis ꝯtinentiā. En ꝑte iſta incipit tractatus libri qui diuiditur ī quatuor libros ꝑ̄ciales. t. Prima pars habet duas ꝑtes. En prima parte venat̓ magiſter materiā huius