quia idē doctor grecoꝝ qui ē et latinoꝝ quieis fidē ꝑfecte tradit.ſ. paulus aplūs. ſi rone. Sed rōne nō ſufficit aliquid affirmare īhijs que ſunt fidei. vn̄ dioꝰ. et dam̄ dicūt ꝙnihil ē dd̓ nec cogitandū de illa ſumma trinitate. p̄ter id ꝙ nos ſacra eloquia docuerūtEt iero. nihil credat̉ mihi niſi ꝯfirmauero ꝑnouū et vetus teſta. Si reuelatione queriturcui fuerit reuelatū. et cū deus velit omneshomines ſaluos fieri quare hoc n̄ reuelauitgrecis. Et iteꝝ quonō ꝯſtat ꝙ hoc fuerit adeo. Ꝙ Contrariū arguit̉ ratione oſtenſiua.ſic ſpūſſanctus ſcd̓m omnes fideles ꝓceditvt donū. ſicut ex multis locis ſcripture ꝓbatur. et iteꝝ omnes tam greci quā latini dicūtſpiritū ſ. a filio nobis donari. ergo omnes cocedunt ꝓcedere ab vtroqꝫ cum nō det̉ niſi aquo ꝓcedit. ¶ Item ſ.ſ. ſcd̓m omnes. et ſicutſupra oſtenſum ē ꝓcedit vt amor. ſed amarenō tantū eſt patris ſed etiā filij. vnde et ꝑomnia amat filiꝰ ſicut et pater. ergo ſi a patre amate amor ꝓcedit eadem ratione a filioItē ſ.ſ. ſcd̓ꝫ omnes ꝓcedit vt nexus ſed ꝑfectior nexꝰ ē qui ab extremo vtroqꝫ ꝓceditquā qui ab altro ergo ſi ſpūſſanctus ē nexusꝑfectiſſimus nō ſolū a patre ꝓcedit ſed etiāa filio. ¶ Item hoc idem oſtendit̓ ratione ducente ad impoſſibile ſic. omnis diſtinctio ꝑſonaꝝ in diuinis attendit̉ ſcd̓m relationē etoriginē. ergo ſi ſpūſſanctus nō ꝓcedit a filio nec ecōuerſo nulla ē ibi origo. ergo nullaē ibi mutua relatio. ergo nec diſtinctio ſttēmaior germanitas enter duos. quado vnusꝓcedit ab altro. et ambo a tercio. quā ſi vnꝰnihil habeat ab altro. hec ē ꝑ ſe nota ergo ſiſpūſſanctus nō eſt a filio nec ecōuerſo. nec ēꝑfecta vnio. ergo nec ſumma nec ꝑfecta heatitudo Item ꝑfectior ē expreſſio quādo generans ꝯmunicat genito. non tantū ſubſtantia. ſed etiā actum. qui nature geniti non repugnat. ſed actus ſpiradi nō repugnat filioquia nullū ex hoc incōueniens ſequit̉ ſi ſpiret. ergo ſi pater hūc actum ei nō ꝯmunicatfilius nō eſt ꝑfecta imago Item hoc ipſumoſtenditur auctoritatibus. et primo auctoritate apoſtoli gal. iiij. miſit deus ſpiritumſui ⁊cͣ. ergo cum pater non mittat ſpiritū niſifilij idem ē ſpiritus patris et filij. ſed eius ēſpiritus a quo ꝓcedit. ergo ſpūs ꝓcedit a patre et filio. Si dicas ꝙ non ſequit̉. qui anōdicit̉ filij. qꝛ ꝓcedit a filio. ſed quia eſt in filio. ergo eadem ratione cum filius ſit in ſpirituſancto poteſt dici filius ſpiritus ſ. ¶ Itēio. xvj. que ego mittam vobis ſpiritū veritatis. Ex hoc arguit̉ ſic. Nullus mittit aliū niſihabeat auctoritate ſupra illum. nullus autēhabet auctoritateꝫ ſupra alium niſi aliquidtribuat ei. nulla ꝑſona tribuit niſi ab ipſa ꝓcedat. ergo a primo ſpirituſſanctus ꝓcedit afilio. Si dicas ꝙ a filo mittit̉ ex tempore. etex tēpore ꝓcedit. ¶ C Contra filius nō ideo habet aucto ritatē quia mittit. ſed ideo mittitquia habet anctoritatē. ergo ante habet auctoritateꝫ quā mittat tēporaliter. ergo antequā mittat tꝑaliter neceſſe ē ſpiritū ſ. ꝓcedere a filio ergo ⁊cͣ. ¶ Item io. xvj. ille me clarificabit. quia de meo accipiet. Exquo arguit̉ſic quiſquis ē omne qd̓ habet. eſt omne qd̓accipit. ſed ſpirituſſanctꝰ cum ſit deus ſumme ſimplex ē omne qd̓ habet. ergo omnē qd̓accipit. ergo ſi accipit aliquid ab aliquo accipit eſſe. ſed a quo accipit eſſe ab illo ꝓcedit.ergo ſi aliquid accipit a filio ꝓcedit a filio.Si dicas ꝙ acciꝑe illud eſt temꝑaliter. Tūcobicit̉ ex hoc qꝛ omnē qd̓ temꝑaliter accipitaliquid ab aliquo mutat̉ ⁊cͣ. ℟º dicenduꝫꝙ ſicut oſtenſum eſt auctoritatibus et rōmibus fidei. veritas eſt ꝙ ſpirituſſanctus ꝓcedit a patre et filio. Ad intelligentiā autēꝯtrouerſie latinoꝝ et grecoꝝ et originem eiꝰNotandum ē ꝙ circa ꝓceſſionem ſpirituſſancti de filio ē duo conſiderare ſcꝫ articuli cognitionem. et eidem cogniti ꝓfeſſionem. Inprimo tota eſt differētia. In ſcd̓o ꝯtrouerſiaCognitio aūt huius articuli fundamentumhabet a ſcriptura ꝓfectum vel incrementuma ratione. ſed ꝯſeruationem a reuelationē inſcripture auctoritate greci et latini ꝯueniūtquia dicit ſpiritūſanctum eſſe filij et mitti afilio. ſed in ratione et reuelatione differuntIn ratione quidā intelligēdi. nam cū ſcript̓adicit ſpiritūſ. ꝓcedere greci ad intelligend̓vſi ſunt. Alio mō ſimilitudine proceſſionis.Alio mō latini. nam cū ꝓceſſio dicat̉ in creaturis motus localis ab vno ī aliū. et dicaturmotꝰ cālis vniꝰ ex alio. greci intellexerūt ꝓceſſionē primo mō ab vno in alium. latini v̓oſcd̓o modo. et in hoc melius intellexerūt latim qua greci. quia ꝯꝑauerunt ꝓceſſioneꝫ etnam ꝓceſſioni magis ſpūali. et ideo magisſimili ꝯꝑauerūt. et ſic melius ſmiliter ſcriptura dicit ſpiritūſanctum ꝑ ſpirationem procedere. Sꝫ cum duplex ſit ſpiratio. ſcꝫ flatusexterioris et amoris. Interioris greci ꝯꝑantſpiritū ſpirationi flatus exterioris. ſed latiin ſpirationem interioris amoris. et ideo latini melius. qꝛ ſpiritualiori et ſimiliori ſimilitudim aptauerūt. Similiter cū ſcriptura dicat ſ.ſ. ꝓcedere vt nexū et ꝯmunionē. Et duplex poſſit eē nexꝰ. vel ſic̄ mediū iūgēs altrivel ſicut extremū ī qūo ꝯiungunt̉ greci ꝯꝑaueruut primo mō. latim ſcd̓o mō et ideo ſpiritualiori et ſimiliori. quia ille nexus magis habet ſimilitudinē perſone. qꝛ ergo difrerentiā habuerūt in ratione. et latini ſpiritualius et ꝯuenientius ꝯꝑauerūt ideo ex ratione ſua ſūt eleuati et ꝑ hͦ ad intelligentiāſcripture diſpoſiti. et ideo manifeſta reuelatione educti ſūt de ſpūſſancti ꝓceſſione greci vero quia ſimilitudines differentes et minus ꝓprias aptabat. ideo ſunt ſua ratione d̓preſſi. et nō valentes intelligere ſpiritū a verbo ꝓcedere. nec in alium ab eterno ꝓcedereartauerūt ſcripturam ad intelligendum de
