ꝓceſſione temꝑali. et ideo ſibi viā reuelationis clauſerūt. Nec eſt ergo ratio diuerſitatisin huiꝰ articuli cognitione. ꝯtrouerſia velovenit ex huius articuli ꝓfeſſione. ꝓfeſſio v̓ohuius articuli venit ab eccleſſia latinorū extriplici cauſa. videlitꝫ ex fidei veritate. ex ꝑiculi neceſſitate. ex eccleſie auctoritate fidesdictabat hͦ. et ꝑiculi neceſſitas inmīebat neforte aliqͥ hoc negarēt īqd̓ ꝑiculū inciderūtgreci. et ecc̄ie auctoritas aderat. et ideo ſinemora exprimi debebat. Negatio vero huiusarticuli. venit ex triplici cauſa. ſcꝫ ex ignorātia. ex ſuꝑbia. et ꝑtinacia. Ex ignorātia quianec ſcripturā intellexerūt. nec habuerunt cōgruā rationē nec aꝑtam reuelationē. Ex ſuꝑbia quia cū reputaret ſe ſciolos. et vocati nōfuerunt voluerūt ꝓfiteri qd̓ non erat ꝑ eosinuentū. Ex ꝑtinatīa ne ꝯuincerent̉. et irrationabiliter moueri viderent̉. inuenerūt ꝓſe rationes ꝯtra veritatē. et ideo ſuam ſententiam defendere auſi ſunt. et auctoritate eccleſie romane obuiare. et ideo facti ſunt heretici. qꝛ negant fidei veritatē. et ſciſmaticiqꝛ receſſerūt ab eccleſie vnitate. ſed qꝛ mosē hereticoꝝ et ſciſmaticoꝝ cū ſe n̄ poſſunt rationibus ꝯmuni re aduerſam ꝑtem accuſare.id̓o nos accuſant et redarguūt tanquā curioſos et tanquā excōmunicatos et ſciſmaticos.curioſos. qꝛ ſine huius articuli ꝓfeſſione ſaluſerat. querit̉ ergo intromiſerunt ſe latini.hoc ꝑquirere ꝙ nō fuit neceſſariū. ſed ad hͦpatet reſpōſio. qꝛ oportunū fuit ꝓpter ꝑiculum ꝙ ipſi inciderunt. ſimiliter dicūt nos excōmunicatos. qꝛ ſimbola corrūpimusin quibus ꝑ ſanctos patres ſub excōmunicatōis pena hoc erat ꝓhibitum. Et ad hoc patꝫ reſpōſio ꝑ predicta. quia nō corrupimus ſed ꝑficimus nec ſentētia lata eſt ꝯtra ꝑficientes.ſed ꝯtra corrupentes. vel poteſt dici ſicut dicit anſel. Ꝙ nouum edidimus. ꝙ quidā facere potuimus. qꝛ romana eccleſia plenitudine poteſtatis a petº aplōꝝ principe acceꝑatin qua nulla patrū ſentētia nec interdictumpotuit nͨ artare nͨ eip̄iudicare nͨ ligare cāad aliquid. Similit̓ dicūt nos ſciſmaticos qꝛa nobis incipit diuiſio. Cum em̄ hoc vellemꝰaſſerere voluimus eos vocare. Et ad hoc reſponderi poteſt ꝓ latinis. ꝙ eos vocare nonfuit opportunū. qꝛ eccleſia ſine eis hoc poterat. et quia erat laborioſum ꝓpter diſtantiaꝫerat infructuoſum. qꝛ iam nō erat in grecisſapiētia tanta. ſicut fuerat immo ad latinostraſierat. erat nihilominus ꝑiculoſum qꝛ qd̓ꝓ certo habendū erat ꝑiculum erat ducere īdubium. et ſic patet ꝙ friuole ſunt eoꝝ accuſationes. QAd rationes aūt intellectis quedicta ſunt facile ē reſpōdere. ¶ Ad illud gͦꝙ obicit̉. ꝙ ꝓceſſio ē ab vno in alium. Dicerdum ꝙ veꝝ ē de ꝓceſſione locali. ſed nō eſtverum de ꝓceſſione cauſali ſicut infra meliꝰpatebit. cum ꝓcedere in aliū eſt dupliciter.aūt quia in alium tendit. ſicut obiectū et ſicſpūſſanctus ē amor quo filius amat patremſicut ecōuerſo. ſi aūt dicat̉ ſic ꝓcedere in aliquem. vt ab eo recipiat̉ omnino ſtultus ē intellectus. Eſt em̄ dicere ꝙ amor qui ē ſpūs ſoriat̉ a patre et ſubſiſtat in filio. ſicut riuusorit̉ a fonte. et requieſcit in latu profundo.¶ Ad illud qd̓ obicit̉ de ſpiratione ꝙ p̄cedit verbū. dicendū ꝙ veꝝ ē de exteriori verbo. et nō de interiori. et exterius nō eſt ſimile ¶ Ad illud qd̓ obicit̉ de nexu. Dicendumꝙ nexus nō habet rationē medij. ſed rationētercij. quāquā aliqui voluerūt dicere ꝙ et locum tenet et medij et tercij. et voluerūt iſtiſuſtinere opinionē grecoꝝ et latinoꝝ. et diſtinguunt duplicē modū ꝓcedendi ſcꝫ in alium et ſic procedit a patre. vel ab alio. et ſicprocedit a patre et filio iſtud eſt exufflandum hodie. quia non habet intellectum ſanū immo omnino eodē modo ꝓcedit ab vtroqꝫ. et tn̄ vtriuſqꝫ nexus ē ſicut ponit̓ exemplūde duobus lignis ex quibꝰ ꝓcederet vna flāma ¶ Ad illud qd̓ obicit̉ ꝙ ab altro ſufficiēter ergo ⁊cͣ. dicendū ꝙ iſtud verū eſſet ſi eſſent diuerſa principia ſ.ſ. qd̓ non ē veꝝ ſicutinfra patebit. Vnde ſicut nō valet hoc argumentū pater creat et filius ſimiliter. et patereſt ſufficiēs intreando. ergo filius ſuꝑfluitquia ſunt vnum principiū increando. ſimilit̓ſoluendū ē in ꝓpoſito. ¶ Ad illud qd̓ obicit̉ꝙ non reꝑitur in ſcriptura. dicendū ꝙ ſi verba nō reꝑiantur. reꝑitur tamen ſenſus. ſicutin obiciendo monſtratū eſt. tamē argumentum nō valet. non reꝑitur in ſcriptura. ergonon ē veꝝ. quia ſcripture mos ē quedā tacere ꝓpter inſinuandā humilitatē. vnde dominus volēs nos erudire ad humilitatē. omnēqd̓ ſuum ē patri attribuit. ſicut io. vij. meadoctrina non ē mea. Similiter dicit io. xvj.quo a patre ꝓcedit loquēs de ſpirituſanctoet tamen ipſe ſubiungit omnia que pater habet mea ſunt. et ideo argumentū non valet.¶ Ad illud qd̓ obicit̓ de ꝯcilijs. dicendumꝙ nec in ꝯcilijs illis ſunt omīa inſtituta queſpectant ad mores nec etiā omnia dicta. quead fidem ꝑtinēt ſicut in ſimbolo qd̓ cantat̉in miſſa. nihil dicit̉ de deſcenſu ad inferos.ſed nunquā latuit ſanctos patres. ꝓceſſio ſpirituſſancti a filio. et ſi n̄ latuit quare nō dixerunt. Credo ꝙ non latuit ſic̄ ꝑ antiquos grecos quoꝝ magiſter adducit auctoritatem inlittera. ſed tamē non fuit expreſſum. qꝛ nonerat opus. Nullus em̄ negabat nec negari volebat. Sed heretici multa que erāt implicita fidei noſtre ſua importunitate ꝯpulerūtexplicare et ſic pꝫ illud Ad illud qd̓ obr̓ deauctoritate dio. et grego. dicendū ꝙ n̄ ē ominmoda ſimilitudo. ſed maior diſſimilitudoattendit̓ aūt diſſimilitudo in hoc ſcꝫ quantūad plenitudinē fontalitatis in patre et in diuiſione ꝑſonaꝝ emanantiū ab eo. et in receptione influentie in creatura nō tamen ē omnimoda ſimilitudo. quātū ad mod̓ emanādi
